Hosea 1 – APSD-CEB & HOF

Ang Pulong Sa Dios

Hosea 1:1-11

1Mao kini ang mensahe nga gipadayag sa Ginoo kang Hosea nga anak ni Beeri, sa mga panahon nga naghari sa Juda sila si Uzia, Jotham, Ahaz, ug Hezekia, ug sa panahon nga naghari sa Israel si Jeroboam nga anak ni Joas.

Ang Asawa ug mga Anak ni Hosea

2Ang unang gisulti sa Ginoo kang Hosea mao kini: “Pangasawa ug babayeng maluibon,1:2 maluibon: o, nagabaligya sa iyang dungog. ug ang inyong mga anak isipon nga mga anak sa babayeng maluibon. Kay sama kaniya, ang akong mga katawhan daw nanapaw usab pinaagi sa ilang pagsalikway sa Ginoo ug sa pagsimba sa mga dios-dios.”

3Busa gipangasawa ni Hosea si Gomer nga anak ni Diblaim, ug nagmabdos si Gomer ug nanganak ug lalaki. 4Miingon ang Ginoo kang Hosea, “Nganli ang bata ug Jezreel,1:4 Jezreel: Ang buot ipasabot sa Hebreo, nagasabwag ang Dios, nga nagkahulogan sa pagtubo ug kauswagan (tan-awa ang bersikulo 11). Apan niini nga bersikulo, kining ngalana nagakahulogan nga patibulaagon sa Dios ang mga Israelinhon tungod sa ilang kadaotan. kay sa dili madugay silotan ko ang hari sa Israel tungod sa mga pagpamatay nga gihimo sa iyang katigulangan nga si Jehu didto sa lungsod sa Jezreel. Ug wagtangon ko ang gingharian sa Israel. 5Nianang panahona ipapildi ko ang mga sundalo sa Israel didto sa Kapatagan sa Jezreel.”

6Nagmabdos pag-usab si Gomer ug nanganak ug babaye. Miingon ang Ginoo kang Hosea, “Nganli ang bata ug Lo Ruhama,1:6 Lo Ruhama: Ang buot ipasabot sa Hebreo, wala kaloy-i. kay dili ko na kaloy-an o pasayloon ang katawhan sa Israel. 7Apan kaloy-an ko ang katawhan sa Juda. Ako, ang Ginoo nga ilang Dios, moluwas kanila pinaagi sa akong gahom ug dili pinaagi sa gira—sa pana, sa espada, sa mga kabayo o sa mga tigkabayo.”

8Sa dihang nalutas na ni Gomer ang iyang anak nga si Lo Ruhama, nagmabdos siya pag-usab ug nanganak ug lalaki. 9Miingon ang Ginoo kang Hosea, “Nganli ang bata ug Lo Ami,1:9 Lo Ami: Ang buot ipasabot sa Hebreo, dili akong katawhan. kay kamong mga Israelinhon dili akong katawhan ug ako dili inyong Dios. 10Apan moabot ang panahon nga mahisama kamo kadaghan sa balas sa baybayon nga dili masukod o maihap. Sa dapit diin gitawag kamo nga, ‘Dili akong katawhan,’ pagatawgon unya kamo nga, ‘Mga anak sa buhi nga Dios.’ 11Mahiusa pag-usab ang mga katawhan sa Juda ug sa Israel, ug magpili sila ug usa ka pangulo. Mouswag sila pag-usab sa ilang yuta. Pagkamalipayon gayod unya nianang panahona alang sa lungsod sa Jezreel.

Hoffnung für Alle

Hosea 1:1-9

Israels Untreue und Gottes Treue

(Kapitel 1–3)

Hoseas Familie als Bild für Israel

1In diesem Buch sind die Botschaften aufgeschrieben, die Hosea, der Sohn Beeris, vom Herrn empfing. Seinerzeit regierten in Juda nacheinander die Könige Usija, Jotam, Ahas und Hiskia. In Israel herrschte König Jerobeam, der Sohn von Joasch.

2Als der Herr zum ersten Mal zu Hosea sprach, befahl er ihm: »Such dir eine Hure und nimm sie zur Frau! Du sollst Kinder haben, die von einer Hure geboren wurden. Denn auch mein Volk ist wie eine Hure: Es ist mir untreu und läuft fremden Göttern nach.« 3Da gehorchte Hosea und heiratete Gomer, die Tochter von Diblajim. Sie wurde schwanger und brachte einen Jungen zur Welt. 4»Nenne deinen Sohn Jesreel«, sagte der Herr zu Hosea, »denn bald werde ich das Blutbad rächen, das König Jehu in Jesreel angerichtet hat.1,4 Der Name Jesreel erinnert daran, unter welchen Umständen König Jehu an die Macht gekommen war. Vgl. 2. Könige 9–10. Ich werde seine Nachkommen bestrafen und dem Königreich Israel ein Ende machen. 5In der Ebene Jesreel werde ich die Heeresmacht der Israeliten zerbrechen.«

6Gomer wurde danach wieder schwanger und brachte ein Mädchen zur Welt. Da sagte Gott zu Hosea: »Nenne das Kind Lo-Ruhama (›Sie findet kein Erbarmen‹)! Denn ich habe kein Erbarmen mehr mit den Israeliten und werde ihre Schuld nicht länger vergeben!

7Aber mit den Judäern will ich Mitleid haben: Ich werde sie retten, doch ich gebrauche dazu keine Waffen, keine Bogen und Schwerter, Pferde und Reiter. Nein, ihre Hilfe kommt allein von mir, dem Herrn, ihrem Gott!«

8Als Gomer ihre Tochter Lo-Ruhama nicht mehr stillte, wurde sie ein drittes Mal schwanger und brachte einen Jungen zur Welt. 9Da sagte der Herr: »Er soll Lo-Ammi (›nicht mein Volk‹) heißen. Denn ihr seid nicht mehr mein Volk, und ich bin nicht mehr für euch da.