1Apan bisan mao kadto ang nahitabo, nagapabilin sa gihapon ang saad sa Dios nga makadawat kita sa kapahulayan nga gikan kaniya. Busa magbantay gayod kita kay basin kon duna kanatoy dili makadawat niini. 2Kay sama kanila nakadungog usab kita sa Maayong Balita. Apan wala nila mapusli ang ilang nadunggan tungod kay wala sila motuo. 3Kita nga nagtuo mao ang makadawat sa kapahulayan nga gikan sa Dios. Apan ang wala motuo dili makadawat niini, tungod kay nagaingon ang Dios,
“Sa akong kasuko, nanumpa ako nga dili gayod nila madawat ang kapahulayan nga gikan kanako.”4:3 Tan-awa usab ang Salmo 95:11.
Wala kini magkahulogan nga wala pa ang kapahulayan, tungod kay ang tinuod, anaa na kining daan sukad sa iyang pagbuhat sa kalibotan. 4Dili ba nga mao kini ang gi-ingon sa Kasulatan mahitungod sa ikapito nga adlaw: “Sa ikapito nga adlaw mipahulay ang Dios sa tanan niyang mga buhat.”4:4 Tan-awa usab ang Gen. 2:2. 5Ug gi-ingon usab, “Dili gayod nila madawat ang kapahulayan nga gikan kanako.” 6Klaro nga gituyo sa Dios nga may makadawat niadto nga kapahulayan, apan ang mga nakadungog kaniadto sa Maayong Balita wala makadawat tungod kay wala sila mosunod sa Dios. 7Busa nagahatag pa gayod ang Dios ug kahigayonan karon, tungod kay sa paglabay sa daghang mga katuigan nagsulti siya pinaagi kang David, sama sa nahisgotan na:
“Kon madunggan ninyo karon ang tingog sa Dios,
ayaw patig-aha ang inyong mga kasingkasing.”4:7 Tan-awa usab ang Salmo 95:7-8.
8Kay kon tinuod nga nadala ni Josue ang mga tawo kaniadto sa kapahulayan, wala na unta magsulti ang Dios nga may lain pa gayod nga adlaw nga ang mga tawo hatagan niya ug kapahulayan. 9Busa may kapahulayan pa gayod nga gitagana ang Dios alang sa iyang katawhan, ug kini nga kapahulayan sama sa pagpahulay sa Dios sa ikapito nga adlaw. 10Kay si bisan kinsa nga makadawat sa kapahulayan nga gikan sa Dios makapahulay na sa iyang mga buluhaton, sama nga ang Dios mipahulay human niya nabuhat ang tanan. 11Busa tinguhaon gayod nato nga ang kapahulayan atong madawat. Dili gayod kita mosundog sa mga tawo kaniadto nga wala magsunod sa Dios, kay basin kon dili usab kita makadawat ug kapahulayan sama kanila.
12Kay ang pulong sa Dios buhi ug gamhanan, ug mas hait pa kaysa espada nga duhay sulab. Modulot kini sa kinahiladman sa kalag ug sa espiritu, ug hangtod sa mga lutalutahan ug sa utok sa bukog. Nasayran niya ang mga butang nga ginahunahuna ug ginapangandoy sa mga tawo. 13Walay makatago gikan sa Dios; ang tanan makita niya ug dayag gayod sa iyang panan-aw, ug kaniya kita mohatag ug husay sa atong mga binuhatan.
Si Jesus ang Atong Pangulong Pari
14Busa kuptan gayod nato ang atong ginatuohan, tungod kay may gamhanan kita nga pangulong pari nga atua na didto sa langit. Ug kini walay lain kondili si Jesus nga Anak sa Dios. 15Ang atong pangulong pari makabati usab sa atong mga kaluyahon, kay ang tanang mga pagsulay nga nagaabot kanato naagian usab niya, apan wala gayod siya makasala. 16Busa dili kita magpanuko sa pagduol sa trono sa maluloy-on nga Dios, aron madawat nato ang kalooy ug tabang sa oras sa atong panginahanglan.
A Sabbath-rest for the people of God
1Therefore, since the promise of entering his rest still stands, let us be careful that none of you be found to have fallen short of it. 2For we also have had the good news proclaimed to us, just as they did; but the message they heard was of no value to them, because they did not share the faith of those who obeyed.4:2 Some manuscripts because those who heard did not combine it with faith 3Now we who have believed enter that rest, just as God has said,
‘So I declared on oath in my anger,
“They shall never enter my rest.” ’4:3 Psalm 95:11; also in verse 5
And yet his works have been finished since the creation of the world. 4For somewhere he has spoken about the seventh day in these words: ‘On the seventh day God rested from all his works.’4:4 Gen. 2:2 5And again in the passage above he says, ‘They shall never enter my rest.’
6Therefore since it still remains for some to enter that rest, and since those who formerly had the good news proclaimed to them did not go in because of their disobedience, 7God again set a certain day, calling it ‘Today’. This he did when a long time later he spoke through David, as in the passage already quoted:
‘Today, if you hear his voice,
do not harden your hearts.’4:7 Psalm 95:7,8
8For if Joshua had given them rest, God would not have spoken later about another day. 9There remains, then, a Sabbath-rest for the people of God; 10for anyone who enters God’s rest also rests from their works,4:10 Or labour just as God did from his. 11Let us, therefore, make every effort to enter that rest, so that no-one will perish by following their example of disobedience.
12For the word of God is alive and active. Sharper than any double-edged sword, it penetrates even to dividing soul and spirit, joints and marrow; it judges the thoughts and attitudes of the heart. 13Nothing in all creation is hidden from God’s sight. Everything is uncovered and laid bare before the eyes of him to whom we must give account.
Jesus the great high priest
14Therefore, since we have a great high priest who has ascended into heaven,4:14 Greek has gone through the heavens Jesus the Son of God, let us hold firmly to the faith we profess. 15For we do not have a high priest who is unable to feel sympathy for our weaknesses, but we have one who has been tempted in every way, just as we are – yet he did not sin. 16Let us then approach God’s throne of grace with confidence, so that we may receive mercy and find grace to help us in our time of need.
