Ang Gisaad nga Himaya sa Bag-ong Balay
1-2sa ika beinte uno ka adlaw sa ika pito nga bulan, ang pulong sa GINOO miabot pinaagi kang propeta Haggai: “Sultihi si Zerubabel anak ni Shealtiel, gobernador sa Juda, kang Joshua anak ni Jozadak, ang pangulong pari, ug ngadto sa mga nahabilin sa katawhan. Pangutan-a sila, 3‘Kinsa man kaninyo ang nahabilin nga nakakita niining balay ug ang kanhi-ay niyang himaya? Unsa may inyong panan-aw karon? Dili ba kini alang kaninyo mura lag wa? 4Apan karon magmalig-on ka, Zerubabel,’ nagaingon akong Ginoo. ‘Magmalig-on ka, Joshua anak ni Jozadak, ang pngulong pari. Magmalig-on ka, Kamong tanan nga katawhan sa yuta,’ nagaingon ang Ginoo, ‘ug magtrabaho. Kay ako mag-uban kaninyo,’ nagaingon ang Ginoo nga Gamhanan. 5‘Mao kini ang akong pakigsaad diha kaninyo dihang miabot kamo gawas sa Ehipto. Ug ang akong Espiritu nagpabilin diha kaninyo. Ayaw kahadlok.’
6“Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Ganhanan: ‘Sa makausa sa dili madugay akong uyogon ang kalangitan ug ang kalibutan, ang kadagatan ug ang ugang yuta. 7Akong uyogon ang tanang kanasuran, ug unsa ang gitinguha sa tanang kanasuran kini muabut, ug akong pun-on kini nga balay uban sa himaya,’ nagaingon ang Ginoo nga Gamhanan. 8‘Ang plata akoa ug ang bulawan ako usab,’ nagaingon ang Ginoo nga Gamhanan. 9‘Ang himaya niini karon nga balay mas mulabaw sa himaya sa kanhing balay,’ nagaingoan ang Ginoo nga Gamhanan. ‘Ug niini nga dapit akong itugot ang kalinaw,’ nagaingon ang Ginoo nga Gamhanan.”
Panalangin sa Nahugawan nga Katawhan
10Sa ika beinte kuatro ka adlaw sa ikasiyam nga bulan, sa ikaduha nga tuig ni Darius, ang pulong sa Ginoo miabot ngadto kang propeta Haggai: 11“Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahum: ‘Pangutan-a ang mga kaparian unsay giingon sa balaod: 12“Kong may usa nga magdala ug gisagrado nga karne sa pilo sa iyang bisti, ug ang pilo nasaghid sa pipila sa tinapay o sabaw, pipila ka bino, lana nga olibo o uban nga pagkaon, dili ba kini mahimo usab nga sagrado?” ’ ” Ang mga kaparian mitubag, “Dili.” 13Unya si Haggai miingon: “Kon ang usa ka tawo nahugawan sa paghikap sa patay nga lawas nakahikap usa niining mga butanga, dili ba kini mahugawan?” “Oo,” ang mga kaparian mitubag, “kini nahimong nahugawan.” 14Unya si Haggai miingon, “ ‘Mao usab kini ang mga tawo ug kini nga nasud sa akong panan-aw,’ nagaingon ang Ginoo. ‘Bisan unsa ang ilang buhaton ug bisan unsa ang ilang ihalag kini nahugawan na. 15Karon hatagi ug maampingon nga paghunahuna alang niining adlawa ug padayon—ikonsiderar giunsa ang mga butang sa wala pa ang bato gipahiluna ngadto sa lain diha sa Templo sa Ginoo. 16Sa dihang may usa nga miabot sa tapok nga biente ka takos, diha lamay napulo. Sa dihang may usa nga miadto sa sudlanan sa bino sa pagkuha ug singkwenta ka takos, diha lamay biente. 17Akong gihapsan ang tanang buhat sa imong mga kamot sa salot, talumtom, ug yelo, apan wala kamo mubalik kanako,’ nagaingon ang Ginoo. 18‘Gikan karon ug sa, gikan sa ika beinte-kuatro nga adlaw sa ika-siyam nga bulan, hatagi ug maampingon nga paghunahuna sa adlaw sa dihang ang pondasyon sa templo sa Ginoo gipahimutang na. Hatagi ug maampingon nga paghunahuna: 19Aduna nabay binhi nahabilin sa kamalig? Hangtud karon, ang kaparasan ug ang kahoyng igos, ang granada ug ang kahoyng olibo wala makahatag ug bunga. Gikan karon ug hangtud Ako magpanalangin kaninyo.’ ”
Zerubabel ang singsing-espesyal sa Ginoo
20Ang pulong sa Ginoo miabot kang Haggai sa ikaduha ka higayonsa ika beinte-kuatro nga adlaw sa bulan: 21“Sultihi si Zerubabel gobernador sa Juda nga akong uyogon ang kalangitan ug ang kalibotan. 22Akong ilimbuwag ang mga harianong trono ug dugmokon ko ang gahum sa langyaw nga gingharian. Akong buntogon ang mga karwahi ug ang iyang tigmaneho niini; mga kabayo ug ang iyang sakay mangahagbong, tagsa-tagsa sa espada sa iyang igsoon. 23‘Niadto unyang adlawa,’ nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum, ‘Akong kuhaon kaninyo, akong sulogoon Zerubabel anak ni Shealtiel,’ nagaingon ang Ginoo, ‘ug akong himoon ikaw nga akong singsing-espesyal, kay gipili ko ikaw,’ nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum.”
A glória do novo templo
1No dia 21 do sétimo mês2.1 Mês de Tisri ou Etanim. Entre a lua nova do mês de setembro e o mês de outubro., do segundo ano do rei Dario, o Senhor enviou novamente a sua palavra através de Ageu. 2“Pergunta ao governador e ao sumo sacerdote e a todos os que ficaram na terra: 3quem, entre vocês, se lembra de como era o templo antigamente? Como era glorioso em comparação com aquele que existe agora! 4Mas esforça-te, Zorobabel, e também tu, Josué, assim como todos os outros! Coragem e mãos à obra! Porque eu estou convosco, diz o Senhor dos exércitos. 5Quando deixaram o Egito, prometi que o meu Espírito habitaria no vosso meio. Portanto, nada receiem!
6Diz o Senhor dos exércitos: Dentro em pouco abalarei os céus e a Terra, tanto os oceanos como os continentes. 7Farei tremer todos os povos. E todas as nações virão àquele que é desejado por todas as nações, a este templo, e encherei este lugar com a minha glória, diz o Senhor dos exércitos. 8A prata é minha e o ouro é meu, diz o Senhor dos exércitos. 9O futuro esplendor deste templo será maior que a glória do passado, diz o Senhor dos exércitos, e neste lugar trarei paz. Eu, o Senhor dos exércitos, falei!”
Bênçãos para um povo contaminado
10No vigésimo quarto dia do nono mês, no segundo ano do reinado de Dario, veio esta mensagem da parte do Senhor, pela boca do profeta Ageu. 11“Pergunta aos sacerdotes o significado da Lei: 12se algum de vocês carregar um sacrifício sagrado de carnes, segurando-o dentro das abas da sua vestimenta, e acontecer este embater em pão, vinho, azeite ou num guisado de carne, ficarão estes últimos também santificados?”
“Não!”, responderam os sacerdotes. “A santidade não passa dessa maneira para outras coisas!”
13Então Ageu perguntou: “Mas se algum de vocês tocar num corpo morto, ficando dessa forma ritualmente impuro, e seguidamente embater contra outra coisa qualquer, será que essa coisa ficará nessa altura contaminada?”
Os sacerdotes responderam: “Sim!”
14Ageu então esclareceu: “Assim é este povo, diz o Senhor, que contamina os seus sacrifícios, vivendo de forma egoísta, tendo corações impuros, e não apenas os seus sacrifícios, mas tudo aquilo que fazem como serviço para mim. Dessa forma, tudo o que têm feito tem sido errado.
15Mas agora as coisas serão diferentes, pois começaram a reconstruir o templo. 16Antes, esperavam uma colheita de 700 litros e colhiam apenas 350! Quando contavam com 200 litros de azeite no lagar, havia apenas 80! 17Feri-vos, compensando o vosso trabalho com o pulgão, com míldio, com saraiva. Mesmo assim, recusaram converter-se a mim, diz o Senhor.
18-19Mas agora, notem bem o seguinte: A partir de hoje, dia 24 do nono mês2.18-19 Mês de Quisleu. Entre a lua nova do mês de novembro e o mês de dezembro., dia em que foram concluídos os alicerces do templo, e daqui em diante, vos abençoarei. Reparem que vos dou esta promessa agora, antes que comecem a refazer as estruturas do templo; antes de fazer a colheita das searas, e antes que as vinhas, as figueiras, as romãzeiras e as oliveiras deem novos frutos; a partir de agora, vos abençoarei.”
Zorobabel, o escolhido do Senhor
20Outra mensagem veio a Ageu, da parte do Senhor, nesse mesmo dia. 21“Diz a Zorobabel, governador de Judá: Vou fazer tremer os ceús e a Terra. 22Derrubarei tronos e destruirei a força dos estados e dos povos; destruirei os carros e os que neles se sentam; morrerão os cavalos e os cavaleiros matar-se-ão uns aos outros.
23Nesse dia, quando isso acontecer, tomar-te-ei, ó Zorobabel, meu servo, e dar-te-ei a dignidade de um anel de selar, porque te escolhi de forma especial”, diz o Senhor dos exércitos!
