Haggai 2 – APSD-CEB & CST

Ang Pulong Sa Dios

Haggai 2:1-23

Ang Gisaad nga Himaya sa Bag-ong Balay

1-2sa ika beinte uno ka adlaw sa ika pito nga bulan, ang pulong sa GINOO miabot pinaagi kang propeta Haggai: “Sultihi si Zerubabel anak ni Shealtiel, gobernador sa Juda, kang Joshua anak ni Jozadak, ang pangulong pari, ug ngadto sa mga nahabilin sa katawhan. Pangutan-a sila, 3‘Kinsa man kaninyo ang nahabilin nga nakakita niining balay ug ang kanhi-ay niyang himaya? Unsa may inyong panan-aw karon? Dili ba kini alang kaninyo mura lag wa? 4Apan karon magmalig-on ka, Zerubabel,’ nagaingon akong Ginoo. ‘Magmalig-on ka, Joshua anak ni Jozadak, ang pngulong pari. Magmalig-on ka, Kamong tanan nga katawhan sa yuta,’ nagaingon ang Ginoo, ‘ug magtrabaho. Kay ako mag-uban kaninyo,’ nagaingon ang Ginoo nga Gamhanan. 5‘Mao kini ang akong pakigsaad diha kaninyo dihang miabot kamo gawas sa Ehipto. Ug ang akong Espiritu nagpabilin diha kaninyo. Ayaw kahadlok.’

6“Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Ganhanan: ‘Sa makausa sa dili madugay akong uyogon ang kalangitan ug ang kalibutan, ang kadagatan ug ang ugang yuta. 7Akong uyogon ang tanang kanasuran, ug unsa ang gitinguha sa tanang kanasuran kini muabut, ug akong pun-on kini nga balay uban sa himaya,’ nagaingon ang Ginoo nga Gamhanan. 8‘Ang plata akoa ug ang bulawan ako usab,’ nagaingon ang Ginoo nga Gamhanan. 9‘Ang himaya niini karon nga balay mas mulabaw sa himaya sa kanhing balay,’ nagaingoan ang Ginoo nga Gamhanan. ‘Ug niini nga dapit akong itugot ang kalinaw,’ nagaingon ang Ginoo nga Gamhanan.”

Panalangin sa Nahugawan nga Katawhan

10Sa ika beinte kuatro ka adlaw sa ikasiyam nga bulan, sa ikaduha nga tuig ni Darius, ang pulong sa Ginoo miabot ngadto kang propeta Haggai: 11“Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahum: ‘Pangutan-a ang mga kaparian unsay giingon sa balaod: 12“Kong may usa nga magdala ug gisagrado nga karne sa pilo sa iyang bisti, ug ang pilo nasaghid sa pipila sa tinapay o sabaw, pipila ka bino, lana nga olibo o uban nga pagkaon, dili ba kini mahimo usab nga sagrado?” ’ ” Ang mga kaparian mitubag, “Dili.” 13Unya si Haggai miingon: “Kon ang usa ka tawo nahugawan sa paghikap sa patay nga lawas nakahikap usa niining mga butanga, dili ba kini mahugawan?” “Oo,” ang mga kaparian mitubag, “kini nahimong nahugawan.” 14Unya si Haggai miingon, “ ‘Mao usab kini ang mga tawo ug kini nga nasud sa akong panan-aw,’ nagaingon ang Ginoo. ‘Bisan unsa ang ilang buhaton ug bisan unsa ang ilang ihalag kini nahugawan na. 15Karon hatagi ug maampingon nga paghunahuna alang niining adlawa ug padayon—ikonsiderar giunsa ang mga butang sa wala pa ang bato gipahiluna ngadto sa lain diha sa Templo sa Ginoo. 16Sa dihang may usa nga miabot sa tapok nga biente ka takos, diha lamay napulo. Sa dihang may usa nga miadto sa sudlanan sa bino sa pagkuha ug singkwenta ka takos, diha lamay biente. 17Akong gihapsan ang tanang buhat sa imong mga kamot sa salot, talumtom, ug yelo, apan wala kamo mubalik kanako,’ nagaingon ang Ginoo. 18‘Gikan karon ug sa, gikan sa ika beinte-kuatro nga adlaw sa ika-siyam nga bulan, hatagi ug maampingon nga paghunahuna sa adlaw sa dihang ang pondasyon sa templo sa Ginoo gipahimutang na. Hatagi ug maampingon nga paghunahuna: 19Aduna nabay binhi nahabilin sa kamalig? Hangtud karon, ang kaparasan ug ang kahoyng igos, ang granada ug ang kahoyng olibo wala makahatag ug bunga. Gikan karon ug hangtud Ako magpanalangin kaninyo.’ ”

Zerubabel ang singsing-espesyal sa Ginoo

20Ang pulong sa Ginoo miabot kang Haggai sa ikaduha ka higayonsa ika beinte-kuatro nga adlaw sa bulan: 21“Sultihi si Zerubabel gobernador sa Juda nga akong uyogon ang kalangitan ug ang kalibotan. 22Akong ilimbuwag ang mga harianong trono ug dugmokon ko ang gahum sa langyaw nga gingharian. Akong buntogon ang mga karwahi ug ang iyang tigmaneho niini; mga kabayo ug ang iyang sakay mangahagbong, tagsa-tagsa sa espada sa iyang igsoon. 23‘Niadto unyang adlawa,’ nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum, ‘Akong kuhaon kaninyo, akong sulogoon Zerubabel anak ni Shealtiel,’ nagaingon ang Ginoo, ‘ug akong himoon ikaw nga akong singsing-espesyal, kay gipili ko ikaw,’ nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum.”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Hageo 2:1-23

Segundo oráculo: La presencia del Señor

1El día veintiuno del mes séptimo, vino palabra del Señor por medio del profeta Hageo: 2«Pregunta a Zorobabel hijo de Salatiel, gobernador de Judá, al sumo sacerdote Josué hijo de Josadac, y al resto del pueblo: 3“¿Queda alguien entre vosotros que haya visto esta casa en su antiguo esplendor? ¿Qué os parece ahora? ¿No la veis como muy poca cosa? 4Pues ahora, ¡ánimo, Zorobabel! —afirma el Señor—. ¡Ánimo, Josué hijo de Josadac! ¡Tú eres el sumo sacerdote! ¡Ánimo, pueblo de esta tierra! —afirma el Señor—. ¡Manos a la obra, que yo estoy con vosotros! —afirma el Señor Todopoderoso—. 5Mi Espíritu permanece en medio de vosotros, conforme al pacto que hice con vosotros cuando salisteis de Egipto”.

»No temáis, 6porque así dice el Señor Todopoderoso: “Dentro de muy poco haré que se estremezcan los cielos y la tierra, el mar y la tierra firme; 7¡haré temblar a todas las naciones! Sus riquezas llegarán aquí, y así llenaré de esplendor esta casa —dice el Señor Todopoderoso—. 8Mía es la plata, y mío es el oro —afirma el Señor Todopoderoso—. 9El esplendor de esta segunda casa será mayor que el de la primera —dice el Señor Todopoderoso—. Y en este lugar concederé la paz”, afirma el Señor Todopoderoso».

Tercer oráculo: Consulta a los sacerdotes

10El día veinticuatro del mes noveno del segundo año de Darío, vino palabra del Señor al profeta Hageo: 11«Así dice el Señor Todopoderoso: “Consulta a los sacerdotes sobre las cosas sagradas”». Entonces Hageo les planteó lo siguiente:

12―Supongamos que alguien lleva carne consagrada en la falda de su vestido, y sucede que la falda toca pan, o guiso, o vino, o aceite, o cualquier otro alimento; ¿quedarán también consagrados?

―¡No! —contestaron los sacerdotes.

13―Supongamos ahora —prosiguió Hageo— que una persona inmunda por el contacto de un cadáver toca cualquiera de estas cosas; ¿también ellas quedarán inmundas?

―¡Sí! —contestaron los sacerdotes.

14Entonces Hageo respondió:

«¡Así es este pueblo!

¡Así es para mí esta nación!

—afirma el Señor—.

¡Así es cualquier obra de sus manos!

¡y aun lo que allí ofrecen es inmundo!

15»Ahora bien, desde hoy en adelante, reflexionad. Antes de que pusierais piedra sobre piedra en la casa del Señor, 16¿cómo os iba? Cuando alguien se acercaba a un montón de grano esperando encontrar veinte medidas, solo hallaba diez; y, si se iba al lagar esperando sacar cincuenta medidas de la artesa del mosto, solo sacaba veinte. 17Herí vuestros campos con quemazón y con plaga, y con granizo toda obra de vuestras manos. Pero vosotros no os volvisteis2:17 no os volvisteis (LXX y Siríaca); en TM, texto de difícil traducción. a mí —afirma el Señor—. 18Reflexionad desde hoy en adelante, desde el día veinticuatro del mes noveno, día en que se colocaron los cimientos de la casa del Señor. Reflexionad: 19¿Queda todavía alguna semilla en el granero? ¿Todavía no producen nada la vid ni la higuera, ni el granado ni el olivo? ¡Pues a partir de hoy yo os bendeciré!»

Cuarto oráculo: Promesas a Zorobabel

20El día veinticuatro del mismo mes vino por segunda vez palabra del Señor a Hageo: 21«Di a Zorobabel, gobernante de Judá: “Yo voy a estremecer los cielos y la tierra. 22Volcaré los tronos reales y haré pedazos el poderío de los reinos del mundo. Volcaré los carros con sus conductores, y caerán caballos y jinetes, y estos se matarán a espada unos a otros. 23En aquel día —afirma el Señor Todopoderoso— te tomaré a ti, mi siervo Zorobabel hijo de Salatiel —afirma el Señor—, y te haré semejante a un anillo de sellar, porque yo te he elegido”, afirma el Señor Todopoderoso».