Ang Pagsimba sa Langit
1Human niadto, may gipakita pa gayod kanako. Nakita ko ang pultahan sa langit nga naabli. Ug nadungog ko pag-usab ang makusog nga tingog nga daw trumpeta. Miingon kini kanako, “Saka dinhi kay ipakita ko kanimo kon unsa ang mahitabo sa umaabot.” 2Diha-diha gigamhan ako sa Espiritu Santo. Ug nakita ko didto sa langit ang usa ka trono ug may nagalingkod niini. 3Ang nagalingkod niini nagadan-ag sama sa mahalon nga mga bato nga haspe ug kornalina. Ug sa palibot sa trono may bangaw nga ang iyang kolor sama sa bato nga esmeralda. 4Sa palibot sa trono, may lain pang 24 ka mga trono nga gilingkoran sa 24 ka mga pangulo. Kini nga mga pangulo nagabistig puti ug ang matag usa kanila may korona nga bulawan. 5Ug gikan didto sa trono may pagpangilat ug pagdalogdog ug nagkalain-lain pa nga pagdahunog. Atubangan sa trono may pito ka suga nga nagasiga. Mao kadto ang pito ka Espiritu sa Dios.4:5 pito ka Espiritu sa Dios: Tan-awa usab ang “footnote” sa 1:4-5. 6Didto usab sa atubangan sa trono adunay morag dagat nga tin-aw sama sa kristal.
Sa palibot sa trono, sa matag kilid, may upat ka nilalang nga nalukop ug mga mata sa atubangan ug sa likod. 7Ang una nga nilalang morag liyon; ang ikaduha morag lating baka; ang ikatulo morag tawo ang hitsura; ug ang ikaupat morag agila nga nagalupad. 8Ang matag usa kanila may unom ka mga pako ug nalukop sa mga mata ang ilang tibuok nga lawas. Adlaw-gabii wala silay hunong sa ilang pagkanta nga nagaingon,
“Balaan! Balaan! Balaan ang atong Ginoong Dios nga makagagahom sa tanan.
Siya mao ang Dios kaniadto, karon ug sa umaabot.”
9Kanunay ang ilang pagdayeg, pagpasidungog ug pagpasalamat kaniya nga nagalingkod didto sa trono, siya nga nagakinabuhi sa walay kataposan. Ug samtang gibuhat nila kini, 10ang 24 ka mga pangulo nagaluhod ug nagasimba kaniya nga nagalingkod didto sa trono, siya nga nagakinabuhi sa walay kataposan. Ug gibutang nila ang ilang mga korona sa atubangan sa trono ug nagaingon:
11“Ikaw ang among Ginoo ug Dios, takos ikaw nga modawat sa pagpasidungog, pagtahod, ug gahom.
Kay gimugna mo ang tanang mga butang.
Gibuhat mo sila sumala sa imong kabubut-on.”
O Trono no Céu
1Depois dessas coisas olhei, e diante de mim estava uma porta aberta no céu. A voz que eu tinha ouvido no princípio, falando comigo como trombeta, disse: “Suba para cá, e mostrarei a você o que deve acontecer depois dessas coisas”. 2Imediatamente me vi tomado pelo Espírito, e diante de mim estava um trono no céu e nele estava assentado alguém. 3Aquele que estava assentado era de aspecto semelhante a jaspe e sardônio. Um arco-íris, parecendo uma esmeralda, circundava o trono, 4ao redor do qual estavam outros vinte e quatro tronos, e assentados neles havia vinte e quatro anciãos. Eles estavam vestidos de branco e na cabeça tinham coroas de ouro. 5Do trono saíam relâmpagos, vozes e trovões. Diante dele estavam acesas sete lâmpadas de fogo, que são os sete espíritos de Deus. 6E diante do trono havia algo parecido com um mar de vidro, claro como cristal.
No centro, ao redor do trono, havia quatro seres viventes cobertos de olhos, tanto na frente como atrás. 7O primeiro ser parecia um leão, o segundo parecia um boi, o terceiro tinha rosto como de homem, o quarto parecia uma águia em voo. 8Cada um deles tinha seis asas e era cheio de olhos, tanto ao redor como por baixo das asas. Dia e noite repetem sem cessar:
“Santo, santo, santo
é o Senhor, o Deus todo-poderoso,
que era, que é e que há de vir”.
9Toda vez que os seres viventes dão glória, honra e graças àquele que está assentado no trono e que vive para todo o sempre, 10os vinte e quatro anciãos se prostram diante daquele que está assentado no trono e adoram aquele que vive para todo o sempre. Eles lançam as suas coroas diante do trono e dizem:
11“Tu, Senhor e Deus nosso,
és digno de receber a glória, a honra e o poder,
porque criaste todas as coisas,
e por tua vontade elas existem
e foram criadas”.
