1Pagkahuman niadto, nadungog ko ang daw tingog sa daghan kaayo nga mga tawo didto sa langit. Nagaingon sila sa makusog, “Dayegon ta ang Ginoo! Dayegon ta ang atong Dios nga makagagahom sa tanan, kay siya ang nagluwas kanato! 2Matuod ug matarong ang iyang paghukom! Gihukman niya ang inilang babayeng nagabaligya sa iyang dungog, kay gidalahig niya ang mga tawo sa kalibotan sa iyang law-ay nga binuhatan. Gisilotan siya sa Dios tungod kay gipamatay niya ang mga alagad sa Dios.” 3Nagaingon sila pag-usab, “Dayegon ta ang Ginoo! Ang aso niadtong gisunog nga siyudad moulbo sa walay kataposan!” 4Ug ang 24 ka mga pangulo ug ang upat ka mananap nangluhod ug misimba sa Dios nga nagalingkod sa trono. Miingon sila, “Amen! Dayegon ta ang Ginoo!”
Ang Kombira sa Kasal sa Karnero
5Unya may tingog ako nga nadungog gikan sa trono nga nagaingon, “Dayega ninyo ang atong Dios, kamong tanan nga nagaalagad ug nagatahod kaniya, inila man o dili!” 6Human niadto, nadungog ko ang daw tingog sa daghan kaayo nga mga tawo nga ang kakusog daw dahunog sa busay, ug daw sa kusog nga dalogdog. Nagaingon sila, “Dayegon ta ang Ginoo! Kay ang Ginoo nga atong Dios nga makagagahom sa tanan nagahari na. 7Maghugyaw kita ug magkalipay, ug dayegon ta siya. Kay miabot na ang panahon sa kasal sa Karnero. Ang iyang pangasaw-onon andam na. 8Gibistihan siyag puti nga limpyo kaayo ug nagsinaw pa.” (Ang maong bisti nga linen nagkahulogan sa matarong nga mga binuhatan sa katawhan sa Dios.)
9Unya miingon ang anghel kanako, “Isulat kini: bulahan ang mga tawo nga giimbitar sa kombira sa kasal sa Karnero.” Miingon pa gayod siya, “Tinuod kini nga mga pulong sa Dios.” 10Miluhod dayon ako sa atubangan sa anghel sa pagsimba kaniya. Apan miingon siya kanako, “Ayaw pagsimba kanako. Ang Dios lang ang angay nimong simbahon. Sulugoon lamang ako nga sama kanimo ug sa imong mga igsoon nga nagasugilon sa kamatuoran mahitungod kang Jesus.” (Kay ang kamatuoran mahitungod kang Jesus mao usab ang gisulti ug gisulat sa mga propeta.)
Ang Nagasakay sa Puti nga Kabayo
11Unya nakita ko nga naabli ang langit, ug didto adunay puti nga kabayo. Ang nagasakay sa kabayo gitawag ug Kasaligan ug Tinuod. Matarong ang iyang paghukom ug pagpakiggira. 12Ang iyang mga mata sama sa kalayo nga nagadilaab, ug adunay daghang mga korona diha sa iyang ulo. Adunay ngalan nga nakasulat diha kaniya. Apan wala gayoy nasayod kon unsa ang kahulogan niini gawas kaniya. 13Nagsul-ob siyag bisti nga gituslob sa dugo. Gitawag siya nga “Pulong sa Dios.” 14May nagasunod kaniya nga mga sundalo nga gikan sa langit, nga nagasakay usab sa puti nga mga kabayo, ug ang ilang bisti linen nga limpyo ug puti. 15Nagagawas sa iyang baba ang hait nga espada nga mao ang iyang gamiton sa pagpildi sa tanang mga nasod, ug walay makabatok sa iyang pagdumala. Ipakita gayod niya ang hilabihang kasuko sa makagagahom nga Dios ngadto kanila. 16Diha sa iyang bisti ug sa iyang paa nakasulat ang mga pulong nga, “Hari nga labaw sa tanang mga hari ug Ginoo nga labaw sa tanang mga ginoo!”
17Unya nakita ko ang usa ka anghel nga nagatindog diha sa adlaw. Misinggit siya sa tanang mga langgam nga nagalupad sa kahanginan, “Dali kamo ug pagtigom alang sa dako nga kombira sa Dios! 18Dali kamo ug kan-a ninyo ang unod sa mga hari, mga heneral, mga sundalo, mga tigkabayo, lakip ang unod sa ilang mga kabayo. Kan-a ninyo ang unod sa tanang mga tawo, ulipon o dili ulipon, inila o dili inila!”
19Unya nakita ko ang mananap ug ang mga hari sa kalibotan ug ang ilang mga sundalo nga nagtigom aron sa pagpakiggira sa nagasakay sa puti nga kabayo ug sa iyang mga sundalo nga gikan sa langit. 20Nadakpan ang mananap. Nadakpan usab ang mini nga propeta nga nagbuhat ug mga milagro sa iyang pag-alagad sa mananap. Pinaagi sa mga milagro, nalimbongan niya ang mga tawo nga adunay marka sa mananap ug nagasimba sa rebulto niini. Silang duha gitambog nga buhi ngadto sa linaw nga kalayo nga may nagadilaab nga asupre. 21Ang ilang mga sundalo gipamatay pinaagi sa espada nga nagagawas sa baba sa nagasakay sa puti nga kabayo. Ug nakapatuyang ug kaon ang mga langgam sa ilang unod.
Seiersjubel i himmelen
1Etter dette hørte jeg noe som lød som kraftige stemmer fra en stor skare mennesker i himmelen. De ropte:
”Hyll Gud!19:1 Grunnteksten har det hebraisk ordet: Halleluja. Samme ord forekommer i v.3, 4 og 6. Vår Gud har frelst oss!
Han har vist sin ære og makt
2ved å dømme sant og rettferdig.
Han har dømt den prostituerte kvinnen,
den kraftfulle byen som ødela verden med sin seksuelle utskeielser.
Han har hevnet seg på henne for drapene på sine tjenerne.”
3Så ropte de enda en gang:
”Hyll Gud!
Røken fra henne stiger opp i all evighet!”
4De 24 lederne i himmelen og de fire skikkelsene falt ned og tilba Gud som sitter på tronen, og sa:
”Ja, det er sant!19:4 I grunnteksten: Amen! Hyll Gud!”
5Fra tronen kom det en stemme som sa:
”Hyll vår Gud, alle dere som er tjenerne hans,
alle dere som lyder og tilber ham,
både fine mennesker og vanlige folk.”
6Enda en gang hørte jeg noe som lød som stemmen fra en stor skare mennesker. Stemmene lød som lyden av store vannmasser, som drønnende torden. De ropte:
”Hyll Gud! Herren, vår Gud, han som har all makt,
han er den som regjerer.
7La oss være glade og juble og gi ham æren.
Det er tid for Lammets bryllupsfest.
Hans brud har gjort seg i stand.
8Gud har gitt henne rett til å kle seg i skinnende hvitt, fint tøy av lin.
Det fine tøyet av lin er et bilde på at bruden,
alle som tilhører Gud, har fulgt hans vilje.”
9Engelen sa til meg: ”Skriv: Lykkelige er de som er innbudt til Lammets bryllupsfest.” Han fortsatte: ”Dette er et sant budskap, og det kommer fra Gud.”
10Da falt jeg ned ved føttene av engelen for å hylle ham, men han sa: ”Nei, ikke gjør det! Jeg er bare Guds tjener, akkurat som du og de andre troende som sprer budskapet om Jesus. Det er Gud du skal tilbe, for sannheten om Jesus inspirerer menneskene til å holde fram Guds budskap.”
Rytteren på den hvite hesten
11Jeg så himmelen åpen, og jeg fikk se en hvit hest. Rytteren som satt på den heter ”Troverdig og Sann”. Han er rettferdig både når han dømmer og når han kjemper. 12Øynene hans er som ild, og han har mange kroner på hodet sitt. Ett navn står skrevet på ham, men ingen vet hva det navnet betyr uten han selv. 13Han er kledd i en kappe som har blitt dyppet i blod. Navnet hans er ”Ordet fra Gud”19:13 ”Ordet fra Gud” er Jesus Kristus. Se Johannes sin fortelling om Jesus 1:1 og Johannes første brev 1:1.. 14Jeg så himmelens armeer, kledd i skinnende hvitt, fint tøy av lin, som fulgte etter ham på hvite hester. 15Fra munnen hans kommer det ut et skarpt sverd som han skal beseire folkene med, og han skal herske over alle med total makt19:15 På gresk: Med et spir av jern. Se Salmenes bok 2:9.. Han skal trampe druene i Guds vinpresse til mos, og Gud, han som har all makt, skal la folkene få drikke sin glødende vredes vin.19:15 Et bilde på Guds dom hentet fra Jesaja 63:1-6 og Jeremia 25:12-15. 16På kappen hans, over lårene, står det skrevet et navn:
”Kongenes Konge og Herrenes Herre.”
17Jeg så også en engel som sto inne i solen. Han ropte med kraftig stemme til alle fugler som fløy over himmelen: ”Kom hit og samle dere til Guds store måltid. 18Dere skal få spise kjøtt av makthavere, høye militære og ledere, fra hester og ryttere, ja, fra alle folk, frie og slaver, fine mennesker og vanlige folk.”
19Jeg så at udyret19:19 Udyret finnes beskrevet i 13:1-10., alle makthaverne i verden og armeene deres hadde samlet seg for å kjempe mot ham som satt på hesten og mot armeen hans. 20Udyret ble tatt til fange, sammen med den falske profeten19:20 ”Den falske profeten” er et annet navn på ”det andre udyret”, som finnes beskrevet i 13:11-18., han som hadde utført mirakler på udyrets oppdrag og bedratt alle som hadde tatt imot udyrets merke og tilbedt bildet av udyret. Både udyret og den falske profeten ble levende kastet i sjøen av ild som brenner som svovel.19:20 Sjøen av ild er et bilde på helvete. Se Matteus sin fortelling om Jesus 25:41. 21Hele armeen deres ble drept av sverdet som gikk ut av munnen til rytteren. Alle fuglene spiste seg mette på kjøttet deres.
