Ang Babaye ug ang Dragon
1Adunay kahibulongang butang nga nagpakita sa langit. Nakita ko ang usa ka babaye nga nagabistig adlaw, ug ang bulan anaa ubos sa iyang mga tiil. Ug sa iyang ulo adunay korona nga adunay 12 ka bitoon. 2Manganakay na ang babaye, ug nagatiyabaw tungod kay nagabati na siya.
3-4May usa pa gayod ka kahibulongang butang nga akong nakita sa langit. Duol sa babaye adunay dakong dragon nga pula nga may pito ka ulo ug napulo ka sungay, ug sa matag ulo adunay korona. Gikahig sa iyang ikog ang ikatulo nga bahin sa mga bitoon ug gipanglabay sa yuta. Nagtindog siya atubangan sa babaye nga manganakay aron pag-anak sa babaye kaonon dayon niya ang bata. 5Unya, nanganak ang babaye ug lalaki ang iyang anak. Kining bataa mao ang magdumala sa mga nasod, ug walay makabatok kaniya. Busa pagkatawo sa bata wala kini makaon sa dragon, tungod kay kalit lang kini gikuha ug gidala ngadto sa Dios didto sa iyang trono. 6Ang babaye nga nanganak miikyas didto sa kamingawan diin may lugar nga giandam nang daan sa Dios alang kaniya, aron didto siya atimanon sulod sa 1,260 ka adlaw.
7Human niadto, nagsugod ang gira didto sa langit. Nakig-away si Miguel ug ang iyang kauban nga mga anghel batok sa dragon. Nakig-away usab ang dragon ug ang iyang sakop nga mga anghel. 8Apan napildi ang dragon ug gipapahawa uban sa iyang mga anghel gikan sa langit. 9Giabog ngadto sa gawas ang dako nga dragon. Siya mao kadtong halas kaniadto nga gitawag nga Yawa o Satanas, nga nagpahisalaag sa mga tawo sa tibuok kalibotan. Gihulog siya dinhi sa kalibotan lakip ang iyang sakop nga mga anghel.
10Human niadto, nadungog ko ang kusog nga tingog didto sa langit nga nagaingon, “Karon miabot na ang panahon nga ang mga tawo luwason na sa Dios! Gipadayag na niya karon ang iyang gahom ingon nga Hari ug ang gahom ni Cristo nga iyang pinili! Kay gipalayas na gikan sa langit ang tigpasangil sa atong mga igsoon sa pagtuo. Walay hunong ang iyang pagpasangil batok kanila ngadto sa atong Dios. 11Apan gipildi siya sa atong kauban nga mga tumutuo pinaagi sa dugo sa Karnero, ug pinaagi sa kamatuoran nga ilang gisangyaw. Ug wala sila mahadlok nga motahan sa ilang kinabuhi tungod sa ilang pagtuo. 12Busa paglipay kamo, kamo nga nagapuyo sa langit. Apan alaot kamong mga nagapuyo sa yuta ug sa dagat, tungod kay mikanaog na si Satanas diha kaninyo. Nasuko siya pag-ayo tungod kay nahibaloan niya nga mubo na lang gayod ang iyang panahon nga nahibilin.”
13Sa dihang nakamatngon ang dragon nga gihulog na siya sa yuta, gigukod dayon niya ang babaye nga nanganak ug lalaki. 14Apan gihatagan ang babaye ug duha ka pako nga sama kadako sa pako sa dakong agila, aron makalupad siya paingon sa iyang dapit didto sa kamingawan nga kon asa pagaatimanon siya sulod sa tulo ka tuig ug tunga, ug dili siya mapasipalahan sa dragon.12:14 dragon: sa literal, halas. 15Mibuga dayon ang dragon ug daghang tubig nga morag baha paingon didto sa babaye aron anuron siya. 16Apan gitabangan sa yuta ang babaye. Miabre ang yuta ug gisuyop ang tubig nga gibuga sa dragon. 17Ug misamot pa gayod ang kapungot sa dragon ngadto sa babaye, busa ang iyang gibuhat, nakiggira siya sa uban pang mga kaliwat sa babaye. Sila mao ang tanan nga nagatuman sa mga sugo sa Dios ug nagasunod sa kamatuoran nga gitudlo ni Jesus. 18Ug ang dragon mitindog sa baybayon.
The Woman and the Dragon
1A great sign appeared in heaven: a woman clothed with the sun, with the moon under her feet and a crown of twelve stars on her head. 2She was pregnant and cried out in pain as she was about to give birth. 3Then another sign appeared in heaven: an enormous red dragon with seven heads and ten horns and seven crowns on its heads. 4Its tail swept a third of the stars out of the sky and flung them to the earth. The dragon stood in front of the woman who was about to give birth, so that it might devour her child the moment he was born. 5She gave birth to a son, a male child, who “will rule all the nations with an iron scepter.”12:5 Psalm 2:9 And her child was snatched up to God and to his throne. 6The woman fled into the wilderness to a place prepared for her by God, where she might be taken care of for 1,260 days.
7Then war broke out in heaven. Michael and his angels fought against the dragon, and the dragon and his angels fought back. 8But he was not strong enough, and they lost their place in heaven. 9The great dragon was hurled down—that ancient serpent called the devil, or Satan, who leads the whole world astray. He was hurled to the earth, and his angels with him.
10Then I heard a loud voice in heaven say:
“Now have come the salvation and the power
and the kingdom of our God,
and the authority of his Messiah.
For the accuser of our brothers and sisters,
who accuses them before our God day and night,
has been hurled down.
11They triumphed over him
by the blood of the Lamb
and by the word of their testimony;
they did not love their lives so much
as to shrink from death.
12Therefore rejoice, you heavens
and you who dwell in them!
But woe to the earth and the sea,
because the devil has gone down to you!
He is filled with fury,
because he knows that his time is short.”
13When the dragon saw that he had been hurled to the earth, he pursued the woman who had given birth to the male child. 14The woman was given the two wings of a great eagle, so that she might fly to the place prepared for her in the wilderness, where she would be taken care of for a time, times and half a time, out of the serpent’s reach. 15Then from his mouth the serpent spewed water like a river, to overtake the woman and sweep her away with the torrent. 16But the earth helped the woman by opening its mouth and swallowing the river that the dragon had spewed out of his mouth. 17Then the dragon was enraged at the woman and went off to wage war against the rest of her offspring—those who keep God’s commands and hold fast their testimony about Jesus.
