Genesis 32 – APSD-CEB & NIVUK

Ang Pulong Sa Dios

Genesis 32:1-32

Nangandam si Jacob sa Pagpakigkita kang Esau

1Mipadayon usab sila si Jacob sa ilang lakaw, ug gitagbo siya sa mga anghel sa Dios. 2Pagkakita ni Jacob kanila, miingon siya, “Mga sundalo kini sa Dios.” Busa ginganlan niya kadto nga dapit ug Mahanaim.32:2 Mahanaim: Ang buot ipasabot sa Hebreo, duha ka kampo.

3Nagsugo si Jacob ug mga tawo nga mouna kaniya ngadto sa iyang igsoon nga si Esau didto sa yuta sa Seir, ang dapit nga gitawag usab ug Edom. 4Gimandoan niya sila sa pag-ingon, “Ingna ninyo si Esau nga mao kini ang akong gisulti: Mipuyo ako uban kang Laban sulod sa dugayng panahon ug karon pa ako makapauli. 5Sultihi usab ninyo siya nga aduna akoy mga baka, asno, karnero, kanding, ug mga sulugoon nga lalaki ug babaye. Gipadala ko kining mga tawo sa pagpahibalo ug paghangyo kanimo nga unta pakitaan mo ako sa imong kaayo.”

6Pagbalik sa mga tawo nga gisugo ni Jacob, miingon sila, “Didto kami sa imong igsoon nga si Esau, ug nagapadulong na siya dinhi sa pagsugat kanimo. May kauban siya nga 400 ka mga lalaki.” 7Gikulbaan pag-ayo si Jacob ug wala siya mahimutang, busa gibahin niya sa duha ka grupo ang iyang kauban nga mga tawo, apil ang iyang mga karnero, baka, kanding, ug kamelyo. 8Naghunahuna siya nga kon pananglit moabot si Esau ug sulongon ang usa ka grupo, makaikyas pa ang usa ka grupo.

9Unya nagaampo si Jacob, “Dios sa akong apohan nga si Abraham ug Dios sa akong amahan nga si Isaac, ikaw ang Ginoo nga nagaingon kanako nga mobalik ako sa akong mga paryente, didto sa yuta diin ako natawo, ug panalanginan mo ako. 10Dili ako takos nga modawat sa tanan nga kaayo ug pagkamatinumanon nga imo nang gipakita kanako nga imong alagad. Kay sa pagtabok ko kaniadto sa Jordan baston ra gayod ang akong dala, apan karon may duha na ako ka grupo. 11Nagahangyo ako kanimo nga luwason mo ako gikan sa kamot sa akong igsoon nga si Esau. Nahadlok ako nga tingalig moanhi siya ug pamatyon kaming tanan, apil ang mga inahan ug ang ilang mga anak. 12Apan misaad ka kanako nga panalanginan mo ako ug padaghanon mo ang akong mga kaliwat sama sa balas sa baybayon nga dili maihap.”

13Gipalabay nila ni Jacob ang gabii didto sa maong dapit. Pagkabuntag, nagpili si Jacob ug mga hayop nga igasa kang Esau: 14200 ka bayeng kanding ug 20 ka laking kanding, 200 ka bayeng karnero ug 20 ka hamtong nga laking karnero, 1530 ka gatasan nga kamelyo uban sa ilang mga nati, 40 ka bayeng baka ug 10 ka torong baka, 20 ka bayeng asno ug 10 ka laking asno. 16Unya gibahin-bahin ni Jacob ang mga hayop, ug ang matag panon may mga sulugoon nga nagbantay. Giingnan niya ang iyang mga sulugoon, “Pag-una kamo kanako. Sa inyong paglakaw, pagbutang kamog distansya gikan sa usa ka panon ngadto sa laing panon.” 17Giingnan niya ang mga sulugoon nga nagbantay sa unang panon, “Kon magtagbo kamo sa akong igsoon nga si Esau ug mangutana siya kon kang kinsa kamong sulugoon ug asa kamo paingon, ug kon kang kinsa kanang mga hayop nga inyong dala, 18tubaga siya nga akoa kining mga hayop ug gasa ko kini kaniya. Ingna usab ninyo siya nga nagasunod ako.” 19Mao usab ang iyang gisulti sa ikaduha, sa ikatulo, ug sa tanang mga sulugoon nga nagsunod sa mga panon sa mga kahayopan. 20Ug gipahinumdoman gayod niya sila nga dili kalimtan ang pag-ingon kang Esau nga anaa siya nagasunod. Kay matod ni Jacob sa iyang kaugalingon, “Pakalmahon ko si Esau pinaagi sa mga gasa nga akong ipadala pag-una. Basin pa ug inigkita namo pasayloon na niya ako.” 21Busa gipauna niya ang iyang mga gasa, apan nagpabilin siya niadtong gabhiona didto sa dapit nga ilang gipundohan.

May Nakiglayog kang Jacob sa Peniel

22Unya mibangon si Jacob niadtong gabhiona. Gidala niya ang iyang duha ka asawa, ang iyang duha ka sulugoon nga babaye ug ang iyang 11 ka anak, ug mitabok sila sa tabokanan sa Jabok. 23Pagkahuman, gitabok usab ni Jacob ang tanan niyang mga kabtangan. 24Sa dihang nagainusara na siya, may usa ka lalaki nga nakiglayog kaniya. Naglayog sila hangtod sa buntag. 25Sa dihang nakita sa tawo nga dili niya mapildi si Jacob, gilubag niya ang bat-ang ni Jacob ug nalisa kini. 26Unya miingon ang tawo, “Buhii na ako kay buntag na.” Apan mitubag si Jacob, “Dili ko ikaw buhian kon dili mo ako panalanginan.” 27Nangutana ang tawo kaniya, “Unsay imong ngalan?” Mitubag siya, “Si Jacob.” 28Unya miingon ang tawo, “Sukad karon dili na Jacob ang imong ngalan kondili Israel32:28 Israel: Ang buot ipasabot sa Hebreo, nakigbisog sa Dios. na tungod kay nakigbisog ka sa Dios ug sa tawo, ug midaog ka.” 29Nangutana usab si Jacob kaniya, “Palihog, sultihi usab ako sa imong ngalan.” Apan mitubag ang tawo, “Nganong mangutana ka man sa akong ngalan?” Unya gipanalanginan niya si Jacob didto.

30Ginganlan ni Jacob kadtong dapita ug Peniel,32:30 Peniel: Ang buot ipasabot sa Hebreo, nawong sa Dios. kay miingon siya, “Nakita ko ang nawong sa Dios apan buhi pa gihapon ako.” 31Misidlak na ang adlaw sa pagbiya ni Jacob sa Peniel. Nagkiang-kiang siya tungod sa nalisa niya nga bat-ang. 32Mao kini ang hinungdan kon nganong hangtod karon ang mga Israelinhon dili mokaon sa labit-labit nga anaa sa bat-ang sa hayop. Kay dinha nianang bahina sa lawas piangi sa Dios si Jacob.

New International Version – UK

Genesis 32:1-32

Jacob prepares to meet Esau

32 In Hebrew texts 32:1-32 is numbered 32:2-33. 1Jacob also went on his way, and the angels of God met him. 2When Jacob saw them, he said, ‘This is the camp of God!’ So he named that place Mahanaim.32:2 Mahanaim means two camps.

3Jacob sent messengers ahead of him to his brother Esau in the land of Seir, the country of Edom. 4He instructed them: ‘This is what you are to say to my lord Esau: “Your servant Jacob says, I have been staying with Laban and have remained there till now. 5I have cattle and donkeys, sheep and goats, male and female servants. Now I am sending this message to my lord, that I may find favour in your eyes.” ’

6When the messengers returned to Jacob, they said, ‘We went to your brother Esau, and now he is coming to meet you, and four hundred men are with him.’

7In great fear and distress Jacob divided the people who were with him into two groups,32:7 Or camps and the flocks and herds and camels as well. 8He thought, ‘If Esau comes and attacks one group,32:8 Or camp the group32:8 Or camp that is left may escape.’

9Then Jacob prayed, ‘O God of my father Abraham, God of my father Isaac, Lord, you who said to me, “Go back to your country and your relatives, and I will make you prosper,” 10I am unworthy of all the kindness and faithfulness you have shown your servant. I had only my staff when I crossed this Jordan, but now I have become two camps. 11Save me, I pray, from the hand of my brother Esau, for I am afraid he will come and attack me, and also the mothers with their children. 12But you have said, “I will surely make you prosper and will make your descendants like the sand of the sea, which cannot be counted.” ’

13He spent the night there, and from what he had with him he selected a gift for his brother Esau: 14two hundred female goats and twenty male goats, two hundred ewes and twenty rams, 15thirty female camels with their young, forty cows and ten bulls, and twenty female donkeys and ten male donkeys. 16He put them in the care of his servants, each herd by itself, and said to his servants, ‘Go ahead of me, and keep some space between the herds.’

17He instructed the one in the lead: ‘When my brother Esau meets you and asks, “Who do you belong to, and where are you going, and who owns all these animals in front of you?” 18then you are to say, “They belong to your servant Jacob. They are a gift sent to my lord Esau, and he is coming behind us.” ’

19He also instructed the second, the third and all the others who followed the herds: ‘You are to say the same thing to Esau when you meet him. 20And be sure to say, “Your servant Jacob is coming behind us.” ’ For he thought, ‘I will pacify him with these gifts I am sending on ahead; later, when I see him, perhaps he will receive me.’ 21So Jacob’s gifts went on ahead of him, but he himself spent the night in the camp.

Jacob wrestles with God

22That night Jacob got up and took his two wives, his two female servants and his eleven sons and crossed the ford of the Jabbok. 23After he had sent them across the stream, he sent over all his possessions. 24So Jacob was left alone, and a man wrestled with him till daybreak. 25When the man saw that he could not overpower him, he touched the socket of Jacob’s hip so that his hip was wrenched as he wrestled with the man. 26Then the man said, ‘Let me go, for it is daybreak.’

But Jacob replied, ‘I will not let you go unless you bless me.’

27The man asked him, ‘What is your name?’

‘Jacob,’ he answered.

28Then the man said, ‘Your name will no longer be Jacob, but Israel,32:28 Israel probably means he struggles with God. because you have struggled with God and with humans and have overcome.’

29Jacob said, ‘Please tell me your name.’

But he replied, ‘Why do you ask my name?’ Then he blessed him there.

30So Jacob called the place Peniel,32:30 Peniel means face of God. saying, ‘It is because I saw God face to face, and yet my life was spared.’

31The sun rose above him as he passed Peniel,32:31 Hebrew Penuel, a variant of Peniel and he was limping because of his hip. 32Therefore to this day the Israelites do not eat the tendon attached to the socket of the hip, because the socket of Jacob’s hip was touched near the tendon.