Gisulayan sa Dios ang Pagtuo ni Abraham
1Unya, gisulayan sa Dios si Abraham. Gitawag niya si Abraham, ug mitubag kini, “Unsa man!” 2Unya, miingon siya,22:2 siya: o, ang Dios. “Dad-a ang imong bugtong22:2 bugtong: o, pinasahi. ug pinalanggang anak nga si Isaac ug pangadto kamo sa yuta sa Moria. Tungas sa bukid nga akong itudlo kanimo ug ihalad mo siya kanako ingon nga halad nga sinunog.22:2 halad nga sinunog: Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo.”
3Pagkaugma, sayo pa kaayong mibangon si Abraham. Nagbugha siya ug pangsugnod alang sa halad, ug gikarga niya kini sa asno. Unya migikan siya kauban ni Isaac ug sa duha niya ka sulugoon nga lalaki paingon sa dapit nga giingon sa Dios kaniya. 4Sa ikatulo nga adlaw sa ilang lakaw, nakita ni Abraham sa unahan ang dapit nga giingon sa Dios kaniya. 5Busa miingon si Abraham sa duha niya ka sulugoon, “Dinhi lang una kamo ug bantayi ninyo ang asno, kay motungas kami didto sa unahan ug mosimba sa Dios. Mobalik ra kami dayon.” 6Gipapas-an ni Abraham kang Isaac ang mga sugnod, ug siya ang midala sa kutsilyo ug panghaling.
7Samtang nanglakaw sila, miingon si Isaac, “Tay!” Mitubag si Abraham, “Unsa, anak?” Nangutana si Isaac, “May dala kitang panghaling ug sugnod apan hain ang karnero nga ighahalad?” 8Mitubag si Abraham, “Anak, nagtagana ang Dios alang kanato ug karnero nga ighahalad.” Ug nagpadayon sila sa paglakaw.
9Sa pag-abot nila sa dapit nga giingon sa Dios, nagbuhat si Abraham ug halaran, ug gipahimutang niya ang mga sugnod ibabaw niini. Unya gigapos niya si Isaac ug gipahiluna ibabaw sa mga sugnod didto sa halaran. 10Pagkahuman, mikuha siya ug kutsilyo. Ug sa dihang patyon na unta niya si Isaac, 11gitawag siya sa anghel sa Ginoo gikan sa langit, “Abraham! Abraham!” Mitubag si Abraham, “Unsa man.” 12Unya miingon ang anghel, “Ayaw pasipad-i ang bata! Karon napamatud-an ko na gayod nga may kahadlok ka sa Dios tungod kay wala mo ihikaw ang imong bugtong nga anak.” 13Paglingi ni Abraham, may nakita siyang usa ka laking karnero nga ang sungay nasangit sa sampinit. Gikuha niya kini ug gihalad ingon nga halad nga sinunog puli sa iyang anak. 14Ginganlan ni Abraham kadtong dapita ug “Magtagana ang Ginoo.” Busa hangtod karon may panultihon nga nagaingon, “Sa Bukid sa Ginoo may gitagana siya.”
15Sa ikaduhang higayon, mitawag kang Abraham ang anghel sa Ginoo gikan sa langit. 16-17Miingon siya, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: Nanumpa ako sa akong kaugalingon nga panalanginan ko gayod ikaw tungod kay wala mo ihikaw ang imong bugtong nga anak kanako. Padaghanon ko gayod ang imong mga kaliwat nga daw sama kadaghan sa mga bitoon sa langit ug sa balas sa baybayon. Sakopon nila ang mga lungsod sa ilang mga kaaway. 18Pinaagi sa imong mga kaliwat,22:18 mga kaliwat: o, kaliwat. panalanginan ko ang tanang mga nasod sa kalibotan, tungod kay mituman ka kanako.”
19Human niadto, mibalik si Abraham ug si Isaac ngadto sa mga sulugoon. Unya miadto sila sa Beersheba ug didto na mipuyo.
Ang mga Kaliwat ni Nahor
20Wala madugay, nabalitaan ni Abraham nga si Nahor nga iyang igsoon may mga anak na kang Milca nga iyang asawa: 21Si Uz ang magulang, sunod si Buz, ug sunod si Kemuel (nga amahan ni Aram), 22si Kesed, si Hazo, si Pildash, si Jidlaf, ug si Betuel. 23(Si Betuel mao ang amahan ni Rebeka.) Silang walo mao ang mga anak ni Nahor kang Milca. 24May mga anak usab si Nahor sa usa pa niya ka asawa nga si Reuma, ug kini mao sila si Teba, Gaham, Tahash, ug Maaca.
외아들을 바치는 아브라함
1그 후에 하나님이 아브라함을 시험하시려고 “아브라함아” 하고 부르 시자 그는 “내가 여기 있습니다” 하고 대답하였다.
2그때 여호와께서 아브라함에게 말씀하셨다. “너는 사랑하는 네 외아들 이삭을 데리고 모리아 땅으로 가 내가 지시하는 산에서 그를 나에게 제물로 바쳐라.”
3그래서 아브라함은 다음날 아침 일찍 일어나 나귀에 안장을 지우고 제물을 태울 나무를 준비하여 두 종과 자기 아들 이삭을 데리고 하나님이 지시하신 곳을 향해 떠났다.
43일째에 아브라함이 멀리서 그 곳을 바라보고
5종들에게 말하였다. “너희는 나귀와 함께 여기 있거라. 내가 아들과 저기 가서 경배하고 오겠다.”
6그러고서 아브라함은 이삭에게 제물을 태울 나무를 가지고 가게 하고 자기는 불과 칼을 들고 갔는데 도중에
7이삭이 자기 아버지를 불렀다. “아버지!” “왜 그러느냐?” “불과 나무는 여기 있는데 제물로 바칠 어린 양은 어디 있습니까?”
8“얘야, 제물로 바칠 어린 양은 하나님이 직접 준비하실 것이다.” 그들이 계속 걸어서
9하나님이 지시하신 곳에 이르렀을 때 아브라함은 그 곳에 단을 쌓고 나무를 벌여 놓은 다음 자기 아들 이삭을 묶어 단의 나무 위에 올려놓았다.
10그리고 그가 손을 내밀어 칼을 잡고 자기 아들을 치려고 하는 순간
11여호와의 천사가 하늘에서 “아브라함아, 아브라함아” 하고 불렀다. 아브라함이 “내가 여기 있습니다” 하고 대답하자
12천사는 “그 아이에게 손을 대지 말아라. 그에게 아무 해도 입히지 말아라. 네가 하나밖에 없는 네 외아들까지 아끼지 않았으니 네가 하나님을 두려워하는 줄을 내가 이제야 알았다” 하고 말하였다.
13아브라함이 주위를 살펴보니 뒤에 숫양 한 마리가 있는데 뿔이 수풀에 걸려 있었다. 그래서 아브라함은 그 숫양을 가져다가 아들 대신 제물로 바쳤다.
14아브라함이 그 곳 이름을 22:14 ‘여호와께서 준비하신다’ 는 뜻.‘여호와 – 이레’ 라고 불렀으므로 오늘날까지도 사람들이 ‘여호와의 산에서 준비될 것이다’ 라는 말을 하고 있다.
15여호와의 천사가 하늘에서 다시 아브라함을 불러
16여호와의 말씀을 전하였다. “내가 내 이름으로 맹세하지만 네가 이처럼 하나밖에 없는 네 아들까지 아끼지 않았으므로
17내가 너에게 한없는 복을 주어 네 후손을 하늘의 별과 바닷가의 모래알처럼 많게 하겠다. 네 후손들이 그 원수들을 정복할 것이다.
18그리고 네가 나에게 순종하였으므로 네 후손을 통해 세상의 모든 민족이 복을 받을 것이다.”
19그러고서 아브라함은 자기 종들에게 와서 그들과 함께 브엘세바로 돌아와 거기서 살았다.
나홀의 가족
20얼마 후에 아브라함은 밀가가 자기 동생 나홀에게 여덟 명의 자녀를 낳아 준 소식을 듣게 되었다.
21그들은 장남 우스와 그 동생 부스, 아람의 아버지인 그무엘,
22-23게셋, 하소, 빌다스, 이들랍, 리브가의 아버지인 브두엘이었다.
24그리고 나홀의 첩인 르우마도 데바와 가함과 다하스와 마아가를 낳았다.
