Si Abraham ug si Abimelec
1Mibiya sila si Abraham sa Mamre ug miadto sa Negev. Mipuyo sila sa tunga-tunga sa Kadesh ug Shur ug unya mibalhin sila sa Gerar. 2Samtang didto sila, gipaila ni Abraham si Sara sa mga tawo ingon nga iyang igsoon. Busa gipakuha ni Abimelec nga hari sa Gerar si Sara.
3Usa ka gabii, nagpakita ang Dios kang Abimelec pinaagi sa usa ka damgo. Miingon siya, “Mamatay ka, kay ang babaye nga imong gikuha adunay bana.” 4Apan tungod kay wala pa mahilabti ni Abimelec si Sara, miingon siya, “Ginoo, patyon mo ba diay ang mga tawong inosente? Wala akoy sala. 5Miingon si Abraham nga igsoon niya si Sara ug si Sara miingon usab nga igsoon niya si Abraham. Inosente gayod ako niining mga butanga, busa nagtuo ako nga dili daotan ang akong gibuhat.” 6Mitubag ang Dios, “Oo, nasayod ako nga wala kay daotang tinguha, busa wala ako motugot nga mahilabtan mo siya aron dili ka makasala kanako. 7Apan kinahanglan ibalik mo siya sa iyang bana tungod kay ang iyang bana usa ka propeta, ug ampoan ka niya aron dili ka mamatay. Apan kon dili mo siya ibalik, pasidan-an ko ikaw nga daan nga mamatay ka gayod apil ang tanan mong mga katawhan.”
8Sayo pa kaayo pagkasunod adlaw, gipatawag ni Abimelec ang tanan niyang mga opisyal ug gisuginlan mahitungod sa iyang damgo. Nahadlok sila pag-ayo. 9Unya gipatawag ni Abimelec si Abraham ug gipangutana, “Unsa kining gibuhat mo kanamo? Unsay akong sala kanimo nga gibutang mo man kanako ug sa tibuok kong gingharian kining labihan kadako nga sala? Dili maayo ang imong gibuhat. 10Apan nganong gibuhat mo man kini?” 11Mitubag si Abraham, “Abi ko ug wala na gayoy nagatahod sa Dios niining dapita, ug nakahunahuna ako nga basin ug patyon ninyo ako aron makuha ninyo ang akong asawa. 12Tinuod man pod nga managsoon kami, apan sa amahan lang ug dili sa inahan, ug gipangasawa ko siya. 13Sa dihang giingnan ako sa Dios nga mobiya sa panimalay sa akong amahan, gisultihan ko si Sara nga ipaila ako nga iyang igsoon bisan asa kami paingon. Niining paagiha mapakita niya ang iyang paghigugma kanako.”
14Gibalik ni Abimelec si Sara kang Abraham, ug gihatagan pa niya si Abraham ug mga karnero, baka, ug mga ulipon nga babaye ug lalaki. 15Unya miingon siya kang Abraham, “Tan-awa! Ania ang akong yuta. Pagpili kamo ug dapit nga gusto ninyong puy-an.” 16Miingon usab siya kang Sara, “Hatagan ko ang imong igsoon ug 1,000 ka buok nga pilak aron pagmatuod sa tanan ninyong kauban nga wala ko ikaw mahilabti ug nga wala ka nakahimo ug daotan.” 17-18Tungod sa pagkuha ni Abimelec kang Sara, gihimo sa Ginoo nga baog ang tanang mga babaye sa panimalay ni Abimelec. Busa nagaampo si Abraham sa Dios, ug giayo sa Dios ang asawa ni Abimelec ug ang iyang mga ulipon nga mga babaye aron makaanak sila. Giayo usab sa Dios si Abimelec sa iyang balatian.
إبراهيم وأبيمالك
1وَارْتَحَلَ إِبْرَاهِيمُ مِنْ هُنَاكَ إِلَى أَرْضِ النَّقَبِ، وَأَقَامَ بَيْنَ قَادَشَ وَشُورَ، وَتَغَرَّبَ فِي جَرَارَ. 2وَهُنَاكَ قَالَ إِبْرَاهِيمُ عَنْ سَارَةَ زَوْجَتِهِ: «هِيَ أُخْتِي». فَأَرْسَلَ أَبِيمَالِكُ مَلِكُ جَرَارَ وَأَحْضَرَ سَارَةَ إِلَيْهِ. 3وَلِكَنَّ اللهَ تَجَلَّى لأَبِيمَالِكَ فِي حُلْمٍ فِي اللَّيْلِ وَقَالَ لَهُ: «إِنَّكَ سَتَمُوتُ بِسَبَبِ الْمَرْأَةِ الَّتِي أَخَذْتَهَا، فَإِنَّهَا مُتَزَوِّجَةٌ». 4وَلَمْ يَكُنْ أَبِيمَالِكُ قَدْ مَسَّهَا بَعْدُ، فَقَالَ لِلرَّبِّ: «أَتُمِيتُ أُمَّةً بَرِيئَةً؟ 5أَلَمْ يَقُلْ لِي إِنَّهَا أُخْتِي وَهِيَ نَفْسُهَا ادَّعَتْ أَنَّهُ أَخُوهَا؟ مَا فَعَلْتُ هَذَا إِلّا بِسَلامَةِ قَلْبِي وَطَهَارَةِ يَدَيَّ». 6فَأَجَابَهُ الرَّبُّ: «أَنَا أَيْضاً عَلِمْتُ أَنَّكَ بِسَلامَةِ قَلْبِكَ قَدْ فَعَلْتَ هَذَا، وَأَنَا أَيْضاً مَنَعْتُكَ مِنْ أَنْ تُخْطِئَ إِلَيَّ وَلَمْ أَدَعْكَ تَمَسُّهَا. 7وَالآنَ، رُدَّ لِلرَّجُلِ زَوْجَتَهُ فَإِنَّهُ نَبِيٌّ، فَيُصَلِّيَ مِنْ أَجْلِكَ فَتَحْيَا. وَإِنْ لَمْ تَرُدَّهَا فَإِنَّك وَكُلَّ مَنْ لَكَ حَتْماً تَمُوتُونَ».
8فَبَكَّرَ أَبِيمَالِكُ فِي الصَّبَاحِ وَاسْتَدْعَى جَمِيعَ عَبِيدِهِ، وَأَطْلَعَهُمْ عَلَى جَلِيَّةِ الأَمْرِ، فَاعْتَرَاهُمْ خَوْفٌ عَظِيمٌ. 9ثُمَّ دَعَا أَبِيمَالِكُ إِبْرَاهِيمَ وَقَالَ لَهُ: «مَاذَا فَعَلْتَ بِنَا؟ أَيُّ خَطَأٍ ارْتَكَبْتُهُ فِي حَقِّكَ حَتَّى جَلَبْتَ عَلَيَّ وَعَلَى مَمْلَكَتِي هَذَا الذَّنْبَ الْعَظِيمَ؟ لَقَدِ اقْتَرَفْتَ فِي حَقِّي أُمُوراً مَا كَانَ يَجِبُ أَنْ تَقْتَرِفَهَا». 10وَسَأَلَ أَبِيمَالِكُ إِبْرَاهِيمَ: «مَاذَا بَدَا لَكَ حَتَّى ارْتَكَبْتَ هَذَا الْفِعْلَ؟» 11فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ: «لَقَدْ فَعَلْتُ هَذَا لأَنَّنِي ظَنَنْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي هَذَا الْمَوْضِعِ بِأَسْرِهِ خَوْفُ اللهِ فَخَشِيتُ أَنْ تَقْتُلُونِي مِنْ أَجْلِ زَوْجَتِي. 12وَهِيَ بِالْحَقِيقَةِ أُخْتِي، ابْنَةُ أَبِي، غَيْرَ أَنَّهَا لَيْسَتْ ابْنَةَ أُمِّي فَاتَّخَذْتُهَا زَوْجَةً لِي. 13وَعِنْدَمَا دَعَانِي اللهُ لأَتَغَرَّبَ بَعِيداً عَنْ بَيْتِ أَبِي قُلْتُ لَهَا: حَيْثُمَا نَذْهَبُ قُولِي إِنِّي أَخُوكِ فَهَذَا هُوَ الْمَعْرُوفُ الَّذِي تَصْنَعِينَهُ لِي».
14فَأَخَذَ أَبِيمَالِكُ غَنَماً وَبَقَراً وَعَبِيداً وَإِمَاءً وَقَدَّمَهَا لإِبْرَاهِيمَ، وَأَرْجَعَ إِلَيْهِ سَارَةَ زَوْجَتَهُ. 15وَقَالَ أَبِيمَالِكُ: «هَا هِيَ أَرْضِي أَمَامَكَ فَأَقِمْ حَيْثُ طَابَ لَكَ». 16وَقَالَ لِسَارَةَ: «هَا قَدْ وَهَبْتُ أَخَاكِ أَلْفَ قِطْعَةٍ مِنَ الْفِضَّةِ، تَبْرِئَةً لَكِ مِنْ كُلِّ إِسَاءَةٍ أَمَامَ الَّذِينَ مَعَكِ، فَأَنْتِ بَرِيئَةٌ أَمَامَ كُلِّ وَاحِدٍ، وَهَكَذَا تَكُونِينَ قَدْ أُنْصِفْتِ». 17فَابْتَهَلَ إِبْرَاهِيمُ إِلَى اللهِ، فَشَفَى أَبِيمَالِكَ وَزَوْجَتَهُ وَجَوَارِيَهُ فَوَلَدْنَ. 18لأَنَّ الرَّبَّ كَانَ قَدْ أَصَابَ نِسَاءَ بَيْتِ أَبِيمَالِكَ بِالْعُقْمِ مِنْ أَجْلِ سَارَةَ زَوْجَةِ إِبْرَاهِيمَ.
