Genesis 17 – APSD-CEB & CARS

Ang Pulong Sa Dios

Genesis 17:1-27

Ang Pagtuli Ilhanan sa Kasabotan

1Sa dihang nagaedad si Abram ug 99 ka tuig, nagpakita ang Ginoo kaniya ug miingon, “Ako ang Dios nga Makagagahom. Pagmatinumanon kanunay kanako ug pagkinabuhi nga matarong. 2Tumanon ko ang akong kasabotan kanimo: padaghanon ko gayod ang imong mga kaliwat.” 3Pagkadungog niadto ni Abram, miyukbo siya agig pagtahod sa Dios. Miingon ang Dios kaniya, 4“Mao kini ang akong kasabotan kanimo: Mahimo kang amahan sa daghang mga nasod. 5Gikan karon dili na Abram ang ingalan kanimo kondili Abraham17:5 Abraham: Posible nga ang buot ipasabot sa Hebreo, amahan sa daghan. na, tungod kay himuon ko ikaw nga amahan sa daghang mga nasod. 6Padaghanon ko pag-ayo ang imong mga kaliwat ug maggikan kanila ang mga nasod, ug ang uban kanila mahimong mga hari. 7Tumanon ko ang akong kasabotan kanimo ug sa imong mga kaliwat sa umaabot nga mga henerasyon, nga padayon ako nga mahimong inyong Dios. Kini nga kasabotan magapadayon hangtod sa kahangtoran. 8Mga langyaw pa kamo karon sa yuta sa Canaan. Apan ihatag ko kining tibuok nga yuta kanimo ug sa imong mga kaliwat. Mainyo na kini hangtod sa kahangtoran, ug ako padayon nga mahimong inyong Dios.”

9Midugang pag-ingon ang Ginoo kang Abraham, “Apan ikaw, kinahanglan tumanon nimo ug sa imong mga kaliwat ang akong kasabotan kanimo. 10Ug bahin nianang kasabotan: Kinahanglan tulion ninyo ang tanan ninyong mga lalaki. 11Kini ang mahimong ilhanan sa akong kasabotan kaninyo. 12-13Sukad karon hangtod sa umaabot nga henerasyon, kinahanglan tulion ninyo ang matag batang lalaki nga nagaedad ug walo ka adlaw. Tulion usab ninyo ang mga ulipon nga lalaki nga natawo sa inyong panimalay apil ang mga ulipon nga inyong gipalit gikan sa mga langyaw. Kana nga ilhanan sa inyong lawas magapamatuod nga ang akong kasabotan kaninyo magapadayon hangtod sa kahangtoran. 14Si bisan kinsa nga wala matuli kinahanglan nga dili na ninyo isipon nga usa sa inyong katawhan, tungod kay gipakawalay-bili niya ang akong kasabotan.”

15Miingon pa gayod ang Dios kang Abraham, “Bahin sa imong asawa nga si Sarai, ayaw na siya tawaga ug Sarai, kay sukad karon Sara17:15 Sara: Ang buot ipasabot sa Hebreo, prinsesa. na ang iyang ngalan. 16Panalanginan ko siya ug hatagan ko ikaw ug anak pinaagi kaniya. Mahimo siyang inahan sa daghang mga nasod, ug ang uban niya nga mga kaliwat mahimong hari.”

17Pagkadungog niadto ni Abraham miyukbo siya agig pagtahod sa Dios, apan mikatawa siya sa iyang nadungog. Miingon siya sa iyang kaugalingon, “Makaanak pa kaha ako nga 100 na man ang akong edad? Ug si Sara, makaanak pa kaha sa edad nga 90 ka tuig?” 18Unya miingon siya sa Dios, “Hinaut nga ang akong anak nga si Ishmael ang hatagan mo sa panalangin.” 19Mitubag ang Dios, “Dili. Ang imong asawa nga si Sara manganak ug lalaki ug nganlan mo siya ug Isaac.17:19 Isaac: Ang buot ipasabot sa Hebreo, mikatawa siya. Padayonon ko diha kaniya ang akong kasabotan kanimo, ug magapadayon kini nga kasabotan ngadto sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran. 20Nadungog ko ang imong hangyo bahin kang Ishmael. Panalanginan ko siya ug hatagan ug daghang mga kaliwat. Mahimo siyang amahan sa 12 ka mga pangulo, ug ang iyang mga kaliwat mahimong bantogan nga katawhan.17:20 katawhan: o, nasod. 21Apan kang Isaac ug sa iyang mga kaliwat ko lang tumanon ang akong kasabotan kanimo. Manganak si Sara kang Isaac sa sama usab niini nga panahon sa sunod nga tuig.” 22Mibiya ang Dios pagkahuman siya makigsulti kang Abraham.

23Niadto gayong adlawa, gituman ni Abraham ang gisugo kaniya sa Dios. Gituli niya ang iyang anak nga si Ishmael ug ang tanang mga lalaki sa iyang panimalay: ang mga ulipon nga natawo sa iyang panimalay ug ang mga ulipon nga iyang gipalit. 24Nagaedad si Abraham ug 99 ka tuig sa dihang gituli siya, 25ug si Ishmael nagaedad usab ug 13 ka tuig. 26-27Niadto gayod mismo nga adlaw nga nagsugo ang Dios nga ang tanang mga lalaki kinahanglan matuli, nagpatuli si Abraham ug si Ishmael, apil ang tanang mga ulipon ni Abraham nga natawo sa iyang panimalay ug ang mga ulipon nga iyang gipalit gikan sa mga langyaw.

Священное Писание

Начало 17:1-27

Обряд обрезания – знак священного соглашения

1Когда Ибраму было девяносто девять лет, Вечный явился ему и сказал:

– Я – Бог Всемогущий; ходи передо Мной и будь непорочен. 2Я заключу священное соглашение между Мной и тобой и дам тебе многочисленное потомство.

3Ибрам поклонился до самой земли, и Всевышний сказал ему:

4– Вот Моё священное соглашение с тобой. Ты будешь отцом многих народов. 5Ты больше не будешь называться Ибрамом («превознесённый отец»): твоё имя будет Ибрахим («отец множества»), потому что Я сделал тебя отцом множества народов. 6Я сделаю тебя очень плодовитым; от тебя Я произведу народы, и от тебя произойдут цари. 7Я заключу Моё священное соглашение с тобой и твоими потомками17:7 Букв.: «семенем». в грядущих поколениях как вечное священное соглашение: Я Бог, Которому будешь поклоняться ты и твои потомки. 8Всю землю Ханаана, где ты сейчас пришелец, Я отдам в вечное владение тебе и твоим потомкам; и они будут Мне поклоняться.

9Всевышний сказал Ибрахиму:

– Ты же должен соблюдать Моё священное соглашение, ты и потомки твои после тебя в грядущих поколениях. 10Вот Моё священное соглашение с тобой и твоими потомками после тебя, которое ты должен соблюдать: каждый младенец мужского пола да будет обрезан. 11Каждому должно быть сделано обрезание крайней плоти, и это будет знаком священного соглашения между Мной и вами. 12Каждый ваш младенец мужского пола должен быть обрезан, когда ему исполнится восемь дней: и тот, кто рождён в твоём доме, и тот, кто не из твоего потомства, а куплен за деньги у чужеземца. 13И рождённый в твоём доме, и купленный за деньги должен быть обрезан, и на теле вашем будет знак Моего вечного священного соглашения. 14Необрезанный младенец мужского пола, у которого не была обрезана крайняя плоть, будет исторгнут из своего народа: он нарушил священное соглашение со Мной.

15Ещё Всевышний сказал Ибрахиму:

– Что до Сары, жены твоей, ты больше не будешь называть её Сарой: её имя будет Сарра («княгиня»). 16Я благословлю её и дам тебе сына от неё. Я благословлю её так, что она станет матерью народов; цари народов произойдут от неё.

17Ибрахим поклонился до самой земли и подумал, рассмеявшись: «Родится ли сын у человека, которому сто лет? Родит ли ребёнка Сарра, которой уже девяносто?» 18И он сказал Всевышнему:

– Хотя бы Исмаил был жив и благословлён Тобой!

19Всевышний сказал:

– Именно твоя жена Сарра родит тебе сына, и ты назовёшь его Исхак («он смеётся»). Я заключу Моё священное соглашение с ним как вечное соглашение для его потомков после него. 20Что до Исмаила, то Я услышал тебя: Я непременно благословлю его, Я сделаю его плодовитым и сильно размножу его. Он будет отцом двенадцати правителей, и Я произведу от него великий народ. 21Но Моё священное соглашение Я заключу с Исхаком, которого Сарра родит тебе к этому времени в следующем году.

22Закончив говорить с Ибрахимом, Всевышний поднялся от него. 23В тот же самый день Ибрахим взял своего сына Исмаила и всех, кто был рождён в его доме или куплен за деньги, всех людей мужского пола в доме, и обрезал их, как сказал ему Всевышний. 24Ибрахиму было девяносто девять лет, когда он был обрезан, 25а его сыну Исмаилу было тринадцать; 26Ибрахим и его сын Исмаил оба были обрезаны в тот же день. 27И все мужчины в доме Ибрахима, включая тех, кто был рождён в его доме или куплен у чужеземца, были обрезаны вместе с ним.