Galacia 4 – APSD-CEB & HOF

Ang Pulong Sa Dios

Galacia 4:1-31

1Samtang bata pa ang manununod, sama lang siya sa ulipon bisan tinuod nga siya ang tag-iya sa tanan nga kabtangan. 2May mga tawo nga gisaligan nga mag-atiman kaniya ug sa iyang mga kabtangan hangtod sa panahon nga gitagal sa iyang amahan. 3Kita sama usab niana kaniadto sa wala pa kita masayod bahin sa pagtuo.4:3 sa wala pa kita masayod bahin sa pagtuo: sa literal, sa bata pa kita. Giulipon kita sa kalibotanon nga mga gawi. 4Apan pag-abot sa panahon nga gitagal sa Dios, gipadala niya dinhi sa kalibotan ang iyang anak. Gipakatawo siya sa usa ka babaye ug nagkinabuhi ilalom sa Kasugoan 5aron tuboson ang tanan nga anaa ilalom sa Kasugoan, aron kita mahimong anak sa Dios.

6Ug tungod kay kita mga anak man sa Dios, gipadala niya ang Espiritu sa iyang Anak nganhi sa atong mga kasingkasing. Mao kana nga makatawag na kita sa Dios ug “Amahan.” 7Busa karon, dili na kita mga ulipon kondili mga anak sa Dios. Ug tungod kay kita mga anak na sa Dios, manununod kita sa iyang gisaad nga mga panulondon.

Ang Kabalaka ni Pablo alang sa mga Taga-Galacia

8Sa dihang wala pa kamo makaila sa Dios, mga ulipon kamo sa mga dios-dios. 9Apan karon nga naila na ninyo ang Dios (o mas maayo siguro kon moingon ako, karon nga naila na kamo sa Dios ingon nga iyang mga anak), nganong gusto pa man ninyong mobalik sa mga tulumanon nga walay kapuslanan? Nganong gusto na usab ninyong magpaulipon niini? 10May pinasahi pa kamong mga adlaw, mga bulan, mga panahon ug mga tuig!4:10 Gisulti kini ni Pablo tungod kay naghuna-huna sila nga kini makadugang sa kaluwasan nga ilang nadawat kang Cristo. 11Nabalaka ako nga basig ang tanan ko nga paghago diha kaninyo mahimong walay kapuslanan.

12Mga igsoon, nagapakilooy ako kaninyo nga sundon ninyo ako, kay bisan Judio ako, gisalikway ko ang pagtuman sa Kasugoan sa mga Judio ug gisunod ko kamong mga dili Judio.

Wala kamoy nahimo nga daotan batok kanako. 13Nasayod gayod kamo nga tungod sa akong pagsakit nakasangyaw ako sa Maayong Balita diha kaninyo sa unang higayon. 14Ug bisag gingil-aran kamo sa deperensya sa akong panglawas wala ninyo ako isalikway. Gidawat ninyo ako ingon nga usa ka anghel gikan sa Dios. Gidawat ninyo ako sama nga si Cristo Jesus ang inyong gidawat. 15Malipayon gayod kamo kaniadto. Apan unsa ang nahitabo kaninyo karon? Ako mismo makapamatuod nga kaniadto kon mahimo pa lang, bisan ang inyong mga mata lukaton ninyo aron ihatag kanako. 16Apan karon giisip ninyo ako nga kaaway tungod kay gisugilon ko kaninyo ang kamatuoran.

17May mga tawo diha nga nagapakita nga sila nabalaka kaninyo, apan dili maayo ang ilang katuyoan. Gusto lang nila nga mabugnaw kamo kanako aron sila ang inyong dapigan. 18Dili daotan kon ang ubang tawo magpakita nga sila nabalaka kaninyo bisan wala ako diha, kon maayo lang ang ilang katuyoan. 19Minahal ko nga mga anak kang Cristo, samtang naghulat ako nga ang kinabuhi ni Cristo makita diha kaninyo, sama ako sa manganakay nga nagabati. 20Dako ang akong tinguha nga makig-uban kaninyo karong mga panahona aron makasulti ako pag-ayo kaninyo, kay nabalaka ako kaninyo!

Ang Duha ka Anak ni Abraham

21May ipangutana ako kaninyong mga buot magpasakop sa Kasugoan. Wala ba kamo makadungog kon unsa ang gi-ingon sa Kasugoan? 22Giingon didto nga si Abraham may duha ka anak nga lalaki; ang usa sa iyang ulipon nga si Hagar, ug ang usa sa iyang asawa nga si Sara. 23Ang iyang anak sa ulipon natawo sa tawhanon nga pamaagi, apan ang anak niya sa iya gayong asawa natawo sumala sa saad sa Dios. 24Kining duha ka babaye panig-ingnan sa duha ka kasabotan. Si Hagar mao ang panig-ingnan sa kasabotan nga gihatag sa Dios kang Moises sa Bukid sa Sinai. Kini walay lain kondili ang Kasugoan. Ang iyang mga anak natawo nga mga ulipon.4:24 Ingon nga ang anak ni Hagar natawo nga ulipon, ang mga nagapailalom sa Kasugoan ulipon usab mismo niana nga Kasugoan. 25Busa si Hagar, mao ang tukmang hulagway sa Bukid sa Sinai sa Arabia. Sa ato pa, sama siya sa siyudad sa Jerusalem karon, tungod kay ang mga tawo sa Jerusalem pareho sa mga ulipon sa ilang pagtuman sa Kasugoan. 26Apan si Sara dili ulipon ug siya ang panig-ingnan sa langitnon nga Jerusalem. Ug siya ang atong inahan tungod kay dili kita ulipon sa Kasugoan. 27Kay nagaingon ang Kasulatan:

“Paglipay, babaye nga dili makaanak!

Singgit sa kalipay, ikaw nga wala pa gayod makaagi ug kasakit sa pagpanganak.

Tungod kay bisan gibiyaan ka sa imong bana, mobalik siya kanimo, ug mas daghan pa ang imong mahimong anak kaysa babaye nga nagapuyo uban sa iyang bana.”4:27 Tan-awa usab ang Isa. 54:1.

28Mga igsoon, mga anak na kamo sa Dios sumala sa iyang saad, sama kang Isaac nga natawo tungod kay siya gisaad sa Dios. 29Kaniadto, ang anak ni Abraham nga natawo sa tawhanon nga pamaagi naglutos sa anak ni Abraham nga natawo pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo. Ug mao usab kini ang nagakahitabo karon kanato, gilutos kita sa mga tawo nga nagapasakop sa Kasugoan. 30Apan unsa man ang gisulti sa Dios diha sa Kasulatan? “Hinginli ang ulipon nga babaye ug ang iyang anak, tungod kay ang anak sa ulipon walay bahin sa panulondon sa anak sa babaye nga dili ulipon.”4:30 Tan-awa usab ang Gen. 21:10. 31Busa mga igsoon, dili kita sama sa anak sa babaye nga ulipon kondili sa babaye nga dili ulipon.

Hoffnung für Alle

Galater 4:1-31

Nicht mehr Gefangene des Gesetzes, sondern Kinder Gottes

1Überlegt einmal: Solange der Erbe noch nicht volljährig ist, besteht zwischen ihm und einem Sklaven kein Unterschied, obwohl ihm als Erben schon alles gehört. 2Bis zu dem vom Vater festgesetzten Zeitpunkt untersteht er einem Vormund, und Vermögensverwalter bestimmen über den Besitz.

3Genauso ging es auch uns. Wie Unmündige waren wir allen Mächten und Zwängen dieser Welt ausgeliefert. 4Als aber die von Gott festgesetzte Zeit kam, sandte er seinen Sohn zu uns. Christus wurde wie wir als Mensch geboren und den Forderungen des Gesetzes unterstellt. 5Er sollte uns befreien, die wir Gefangene des Gesetzes waren, damit wir zu Kindern Gottes werden und alle damit verbundenen Rechte empfangen konnten.

6Weil ihr nun seine Kinder seid, schenkte euch Gott seinen Geist, denselben Geist, den auch der Sohn hat. Jetzt können wir zu Gott kommen und zu ihm sagen: »Abba4,6 Abba ist aramäisch und bedeutet »Papa« oder »Vater«. So redete ein Kind in der damaligen Zeit seinen Vater im vertrauten Familienkreis an., lieber Vater!« 7Ihr seid also nicht länger Gefangene des Gesetzes, sondern Söhne und Töchter Gottes. Und als Kinder Gottes seid ihr auch seine Erben, euch gehört alles, was Gott versprochen hat.

Paulus sorgt sich um seine Gemeinden

8Als ihr von Gott noch nichts wusstet, habt ihr sogenannten Göttern gedient, die in Wirklichkeit gar keine sind. 9Nachdem ihr nun aber Gott kennt und liebt – genauer gesagt, nachdem Gott euch kennt und liebt –, wie ist es da möglich, dass ihr euch diesen armseligen und kümmerlichen Zwängen wieder beugt und unterwerft? 10Oder warum sonst legt ihr so großen Wert auf die Einhaltung bestimmter Tage, Monate, Feste und Jahre? 11Ich mache mir Sorgen um euch! Ist denn meine ganze Arbeit bei euch vergeblich gewesen?

12Liebe Brüder und Schwestern, ich bitte euch: Folgt meinem Beispiel und lasst euch nicht unter das Gesetz zwingen. Denn auch ich habe mich nach euch gerichtet, und ihr habt mich bisher noch nie gekränkt. 13Ihr erinnert euch sicherlich daran, als ich das erste Mal bei euch war und euch die rettende Botschaft verkündete. Damals war ich krank, 14und obwohl meine Krankheit eine Bewährungsprobe für euren Glauben war, habt ihr mich weder verachtet noch abgewiesen. Im Gegenteil, ihr habt mich wie einen Engel Gottes aufgenommen, ja, wie Jesus Christus selbst. 15Wie glücklich und dankbar wart ihr doch damals! Und heute? Ich bin sicher, zu der Zeit hättet ihr sogar eure Augen für mich hergegeben.4,15 Diese Wendung ist wahrscheinlich sprichwörtlich zu verstehen und muss nicht auf eine Augenkrankheit von Paulus hinweisen. 16Bin ich jetzt euer Feind geworden, weil ich euch die volle Wahrheit sage?

17Diese Leute, die euch zurzeit so umschmeicheln, meinen es nicht ehrlich mit euch. Sie wollen nur erreichen, dass ihr euch von mir abwendet und ihnen nacheifert. 18Nun hätte ich gar nichts dagegen, wenn es auch andere gäbe, die sich für euch einsetzen. Es soll aber in guter Absicht geschehen – und zwar immer, und nicht nur, wenn ich bei euch bin.4,18 Oder: Nun hätte ich gar nichts dagegen, wenn es immer jemanden gäbe, der sich mit guten Absichten für euch einsetzt – nicht nur ich, wenn ich bei euch bin.

19Euretwegen, meine lieben Kinder, leide ich noch einmal alle Schmerzen und Ängste, wie sie eine Mutter bei der Geburt ihres Kindes auszustehen hat – so lange, bis Christus in eurem Leben Gestalt gewonnen hat. 20Könnte ich doch nur bei euch sein und mit meinen Worten euer Herz erreichen! Ich weiß wirklich nicht, was ich noch mit euch machen soll!

Das Beispiel von Hagar und Sara

21Ihr wollt euch also dem Gesetz unterwerfen. Wisst ihr denn eigentlich, was im Gesetz steht? 22Dort heißt es, dass Abraham zwei Söhne hatte: einen von der Sklavin Hagar und einen von seiner Frau Sara, die als Freie geboren war. 23Der Sohn der Sklavin wurde geboren, weil Abraham endlich einen Sohn haben wollte, der Sohn der Freien dagegen, weil Gott ihn versprochen hatte.4,23 Wörtlich: Doch der Sohn der Sklavin wurde nach dem Fleisch gezeugt, der Sohn der Freien aber durch das Versprechen.

24Am Beispiel dieser beiden Frauen will uns Gott zeigen, wie verschieden seine beiden Bündnisse mit den Menschen sind. Den einen Bund, für den Hagar steht, schloss Gott auf dem Berg Sinai mit dem Volk Israel, als er ihm das Gesetz gab. Dieses Gesetz aber versklavt uns. 25Hagar weist auf den Berg Sinai in Arabien hin. Er entspricht dem Jerusalem unserer Zeit, denen, die am Gesetz festhalten und deshalb nie frei werden.

26Die andere Frau aber, von der wir abstammen, ist frei. Sie weist auf das neue Jerusalem im Himmel hin. 27Von ihr heißt es in der Heiligen Schrift: »Sei fröhlich, du Unfruchtbare, auch wenn du nie ein Kind geboren hast. Juble und jauchze, du Kinderlose! Denn du, die du allein bist, wirst mehr Kinder haben als die Frau, die einen Mann hat.«4,27 Jesaja 54,1

28Liebe Brüder und Schwestern, ihr verdankt euer Leben wie Isaak der Zusage Gottes. 29Allerdings verfolgte schon damals der Sohn der Sklavin – der geboren wurde, weil Menschen es so wollten – den Sohn der Freien, der geboren wurde, weil Gott es wollte. Genauso ist es auch noch heute. 30Aber was sagt die Heilige Schrift dazu? »Jage die Sklavin und ihren Sohn fort! Denn der Sohn der Freien soll nicht mit ihm das Erbe teilen müssen!«4,30 1. Mose 21,10 31Wir aber, meine lieben Brüder und Schwestern, sind nicht die Kinder der Sklavin, sondern der Freien!