Filipos 1 – APSD-CEB & PEV

Ang Pulong Sa Dios

Filipos 1:1-30

1Ako si Pablo ug ang akong kauban nga si Timoteo mga alagad ni Cristo Jesus. Nangumusta kami kaninyo diha sa Filipos, kamong mga katawhan sa Dios1:1 mga katawhan sa Dios: Ang buot ipasabot niini sa Griego, mga gilain sa Dios nga mahimong iya. nga anaa kang Cristo Jesus, uban usab sa mga nagadumala kaninyo ug sa ilang mga katabang sa buluhaton sa Dios.1:1 mga katabang sa buluhaton sa Dios: sa Griego, mga diyakono.

2Hinaut nga madawat ninyo ang grasya ug kalinaw gikan sa Dios nga atong Amahan ug kang Ginoong Jesu-Cristo.

Ang Pag-ampo ni Pablo alang sa mga Taga-Filipos

3Nagapasalamat ako sa Dios sa matag higayon nga maghandom ako kaninyo. 4Malipayon ako matag ampo ko alang kaninyong tanan, 5tungod kay kauban ko kamo sa pagpakaylap sa Maayong Balita gikan pa sa pagdawat ninyo sa akong gitudlo kaninyo hangtod karon. 6Nasiguro ko nga ang maayong buhat nga gisugdan sa Dios diha kaninyo padayonon gayod niya hangtod sa adlaw nga mobalik si Cristo Jesus. 7Angay lang nga ingon niini ang akong hunahuna ug pagbati alang kaninyong tanan tungod kay gihigugma ko gayod kamo. Nahimo ko kamong katabang sa buluhaton nga gihatag sa Dios kanako, bisan pa karon nga ania ako sa bilanggoan nga nagapamatuod ug molaban sa Maayong Balita batok sa mga nagasupak niini. 8Makapamatuod ang Dios nga hilabihan ang akong kamingaw kaninyo; kay gihigugma ko gayod kamo sama sa paghigugma ni Cristo Jesus.

9Nagaampo ako nga madugangan pa gayod ang inyong paghigugma sa usag usa inubanan sa hustong kaalam ug igong panabot, 10aron makapili kamo kon unsa ang labing maayo ug aron mahimong hinlo ug walay ikasaway sa inyong kinabuhi hangtod sa pagbalik ni Cristo. 11Hinaut nga pinaagi kang Jesu-Cristo mahimong matarong ang tanan ninyong buhaton aron madayeg ang Dios.

Si Cristo gayod ang Mahinungdanon

12Mga igsoon ko kang Cristo, gusto kong masayran ninyo nga ang mga nahitabo kanako nakatabang gayod sa pagpakaylap sa Maayong Balita. 13Kay nasayran na sa tanang mga guwardya sa palasyo ug sa uban pang mga tawo dinhi nga nabilanggo ako tungod kay ako sumusunod ni Cristo. 14Ug tungod usab niining akong pagkabilanggo, misamot kalig-on ang pagtuo sa kadaghanan sa atong mga igsoon ngadto sa Ginoo. Busa misamot ang ilang kaisog sa pagsangyaw sa Maayong Balita. 15Tinuod nga ang uban nagasangyaw lang bahin kang Cristo tungod kay nasina sila kanako ug gusto nila akong malabwan. Apan ang uban maayo ang ilang katuyoan. 16Nagasangyaw sila tungod kay gihigugma nila ako ug gusto nila nga motabang kanako, kay nasayran nila nga gibutang ako dinhi aron sa pagpanalipod sa Maayong Balita. 17Ang mga nasina kanako dili matinud-anon sa ilang pagwali bahin kang Cristo, kay ang ilang katuyoan alang lang sa ilang kaugalingon. Abi nila ug madugangan nila ang akong pag-antos dinhi sa bilanggoan pinaagi sa ilang gibuhat.

18Apan wala kini sapayan kanako. Nalipay gihapon ako bisan unsa ang ilang katuyoan sa pagwali, maayo man o dili, basta giwali lang si Cristo. Magpadayon ang akong kalipay, 19kay nasayod ako nga pinaagi sa inyong mga pag-ampo ug sa tabang sa Espiritu ni Jesu-Cristo makagawas ako dinhi. 20Dako kaayo ang akong tinguha ug paglaom nga dili gayod ako maulawan, ug unta sama kaniadto, mag-padayon gihapon ako nga magmaisogon aron nga pinaagi sa akong kinabuhi, o sa akong kamatayon, madayeg si Cristo. 21-23Alang kanako, ang akong kinabuhi alang gayod kang Cristo. Ug kon mamatay man ako, may kapuslanan gihapon, kay makig-uban na ako kaniya. Wala ako masayod kon asa sa duha ang akong pilion, tungod kay gusto ko na nga mouna kaninyo sa laing kinabuhi ug makig-uban kang Cristo, kay mao kini ang labing maayo alang kanako. Apan kon sa akong pagpabilin dinhi may mahimo pa ako, maayo usab kana. 24-25Nasayran ko nga mahinungdanon alang kaninyo kon magpabilin akong buhi. Tungod niini, nasiguro ko nga dili pa ako mamatay aron matabangan ko kamong tanan, nga madugangan pa gayod ang inyong pagtuo ug kalipay, 26ug aron kon makabalik na ako diha uban kaninyo, mosamot pa gayod kadako ang inyong hinungdan sa pagdayeg kang Cristo Jesus tungod kanako.

27Makabisita man ako kaninyo o dili, ang mahinungdanon nga ang inyong paggawi pinasikad sa Maayong Balita mahitungod kang Cristo, aron madunggan ko nga lig-on kamong nagkahiusa sa inyong pagpakigbisog alang sa hustong pagtuo nga pinasikad sa Maayong Balita. 28Ayaw gayod kamo kahadlok sa mga nagasupak kaninyo. Kay kini timailhan kanila nga sila silotan sa Dios ug kamo luwason. 29Kay ang gihatag kaninyo dili lang pribilihiyo nga motuo kamo kang Cristo kondili pribilihiyo usab nga mag-antos kamo alang kaniya. 30Karon kauban na kita nga nagaantos tungod sa Maayong Balita. Mao kini ang mga pag-antos nga inyong nakita nga akong naagian kaniadto, ug hangtod karon nadunggan ninyo nga nagaantos pa gihapon ako.

La Parola è Vita

Filippesi 1:1-30

1Questa lettera è scritta da Paolo e Timòteo, servi di Gesù Cristo, ed è indirizzata ai vescovi, ai diaconi e a tutti i credenti della città di Filippi.

2Io prego che Dio, nostro Padre, e il Signore Gesù Cristo diano a ciascuno di voi le più grandi benedizioni e la pace nel vostro cuore e nella vostra vita. 3Ogni volta che mi ricordo di voi, ringrazio il mio Dio. 4Quando prego per voi, il mio cuore si riempie di gioia 5per tutto lʼaiuto che mi avete dato nel diffondere il Vangelo di Cristo dal giorno in cui lʼavete conosciuto fino ad ora. 6Sono sicuro che Dio, che ha cominciato in voi la sua opera, vi aiuterà a crescere nella sua grazia fino a completare questa sua opera in voi il giorno in cui Gesù Cristo tornerà.

Parole dʼaffetto

7È naturale che provi questi sentimenti nei vostri confronti, perché voi avete un posto particolare nel mio cuore. Infatti, voi tutti avete partecipato con me alle benedizioni di Dio, sia quando ero in prigione che quando ero libero e difendevo la verità, parlando agli altri di Cristo. 8Dio solo sa quanto è profondo il mio amore per voi e quanto desidero rivedervi, con lo stesso affetto di Gesù Cristo. 9La mia preghiera per voi è questa: il vostro amore aumenti sempre più e allo stesso tempo maturino in voi la sensibilità e la conoscenza spirituale, 10in modo che possiate sempre distinguere chiaramente la differenza fra il bene e il male, perché siate sinceri e irreprensibili da adesso fino a quando il nostro Signore tornerà. 11Che possiate sempre fare quelle azioni giuste e buone che dimostrano che siete figli di Dio, perché ciò porterà gloria e lode al Signore.

12E voglio che sappiate questo, cari fratelli; ogni cosa che mi è accaduta ha contribuito al progresso del Vangelo. 13Perché tutti quanti qui intorno a me, compresi i soldati del palazzo del governatore, sanno che sono prigioniero semplicemente perché sono cristiano. 14E grazie al fatto che sono prigioniero, la maggior parte dei cristiani del luogo non ha più paura della prigione! In qualche modo la mia pazienza li ha rincuorati e si sono fatti più coraggiosi che mai nel parlare agli altri di Cristo.

15Alcuni, è vero, predicano il Vangelo di Cristo solo perché sono invidiosi e in polemica con me. Vogliono farsi la reputazione di predicatori coraggiosi! Ma altri lo fanno con sincerità 16-17e predicano perché mi amano, perché sanno che il Signore mi ha portato qui per servirsi di me per difendere la verità. Invece, quelli che predicano per farmi ingelosire pensano che con il loro successo aumenteranno i miei dispiaceri mentre sono qui in prigione. 18Ma che importa, per qualsiasi motivo lo facciano, rimane il fatto che la buona notizia di Cristo viene predicata ed io ne sono felice!

Ecco perché devo continuare a vivere

19Sono felice perché so che, siccome voi pregate per me e lo Spirito di Gesù Cristo mi assiste, tutto ciò che mi accade sarà per la mia liberazione. 20Infatti vivo nella ferma convinzione e nella speranza che non dovrò mai vergognarmi di niente, ma ora come sempre sarò pronto a parlare di Cristo senza peli sulla lingua, esaltandolo sia con la vita che con la morte. 21Per me infatti vivere significa predicare Cristo e morire è tutto un guadagno! 22Ma se vivere mi darà più occasioni di portare la gente a Cristo, allora non so davvero che cosa sia meglio, se vivere o morire! 23Sono messo alle strette; da una parte desidero lasciare questa vita per essere con Cristo: quanto sarei più felice che restare qui! 24Ma dallʼaltra capisco che per voi è molto più utile che rimanga quaggiù. 25Cʼè ancora bisogno di me, perciò sono certo che resterò sulla terra ancora per un poʼ, per aiutarvi a progredire e perché abbiate la gioia che viene dalla fede. 26Così, quando tornerò di nuovo a trovarvi, vi farò felici ed avrete una ragione di più per glorificare Gesù Cristo che mi ha protetto.

27Ma, qualsiasi cosa mi succeda, ricordate sempre di vivere come si addice a dei veri credenti in modo che, sia che vi riveda o no, possa continuare a sapere che restate ben fermi in uno stesso spirito e che lottate uniti per la fede che nasce dal Vangelo, 28senza nessun timore, qualunque cosa facciano i vostri nemici. In questo essi riconosceranno la prova della loro rovina, ma per voi sarà un chiaro segno che Dio è con voi e vi ha dato la salvezza. 29Perché, non soltanto avete ricevuto il privilegio di credere in Cristo, ma anche di soffrire per lui. 30Stiamo sostenendo insieme la stessa lotta. Voi mi avete già visto lottare per Cristo in passato ed ancora adesso, come ben sapete, mi trovo nel bel mezzo di una grande e terribile lotta.