Ezekiel 7 – APSD-CEB & NVI

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 7:1-27

Hapit na ang Kataposan sa Israel

1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon ngadto sa nasod sa Israel, ‘Mao na kini ang kataposan sa tibuok yuta sa Israel. 3Kataposan na ninyo, kay ipakita ko na ang akong kasuko. Hukman ko kamo sumala sa inyong mga pagbuhat. Silotan ko kamo sa inyong mangil-ad nga mga buhat. 4Dili ko gyud kamo kaloy-an. Silotan ko gyud kamo sa inyong mga pagbuhat ug sa inyong mangil-ad nga mga buhat, aron mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.’

5Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Moabot ang sunod-sunod nga kalaglagan. 6Mao na kini ang kataposan! Matapos na gyud kamo, 7kamo nga nagapuyo sa yuta sa Israel. Mao na kini ang adlaw sa inyong kalaglagan. Hapit na gyud ang panahon nga magkagubot kamo. Human na ang inyong malipayong mga adlaw sa kabukiran. 8Sa dili madugay ipasinati ko na kaninyo ang labihan kong kasuko. Hukman ko kamo sumala sa inyong mga pagbuhat. Silotan ko kamo sa inyong mangil-ad nga mga buhat. 9Dili ko gyud kamo kaloy-an. Silotan ko kamo sumala sa inyong binuhatan ug sa inyong mangil-ad nga mga buhat. Unya mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo, mao ang nagsilot kaninyo.

10“Duol na gyud ang adlaw sa kalaglagan! Labihan na gyud ang pagkadaotan ug ang pagpanghambog sa mga tawo. 11Ang ilang kabangis mobalik kanila ingon nga silot sa ilang pagkadaotan. Walay mahibilin kanila. Ang tanan nilang bahandi mawala. 12Oo, miabot na gyud ang panahon sa pagsilot. Dili na angay nga malipay ang mga mamalitay, ug dili na usab angay nga maguol ang mga nagapamaligya, kay ang akong kasuko matagamtaman sa tanan. 13Kon may mga negosyante pa nga mabilin, dili na sila makabalik pa sa ilang mga negosyo. Kay ang akong giingon mahitungod sa mahitabo sa tibuok katawhan sa Israel mahitabo gyud. Si bisan kinsa nga naghimog daotan dili makaluwas sa iyang kinabuhi. 14Bisag patingogon pa nila ang trumpeta aron mangandam ang tanan sa pagpakiggubat, walay mouban sa pagpakiggubat kay maapil ang tanan sa akong kasuko.

15“Ang mga tawo nga anaa sa gawas sa siyudad mamatay sa gubat. Ang magpabilin sa sulod sa siyudad mamatay sa sakit ug kagutom. 16Ug kon may makagawas sa kamatayon ug makaikyas ngadto sa kabukiran, maghilak sila sama sa salampati, tungod sa ilang mga sala. 17Maluya ang ilang mga kamot ug ang ilang mga tuhod. 18Magsuot sila ug sako ug kagisan nila ang ilang mga ulo sa pagpakita sa ilang pagsubo. Ug mohari kanila ang kahadlok ug kaulaw. 19Ipanglabay nila ang ilang mga pilak ug mga bulawan diha sa kadalanan nga murag sama kini sa mahugaw nga butang. Dili kini makaluwas kanila sa adlaw nga ipasinati ko ang akong kasuko. Dili kini makabusog kanila kay mao kini ang hinungdan nga nagpakasala sila. 20Gipanghambog nila ang ilang nindot nga mga alahas, ug gigamit nila kini sa paghimo sa mangil-ad nila nga mga dios-dios. Busa himuon ko ang ilang mga bahandi nga sama sa mahugaw nga mga butang alang kanila. 21Ipailog ko kini sa daotan nga mga tawo nga mga langyaw, ug ila kini nga bugalbugalan. 22Pasagdan ko kini nga mga tawhana sa ilang pagbugalbugal ug pag-ilog sa akong bililhon nga dapit.

23“Bihagon ang akong katawhan kay napuno sa pagpinatyanay ug kasamok ang ilang nasod. 24Ihatag ko ang ilang mga balay sa labihan kadaotan nga mga tawo nga gikan sa uban nga mga nasod. Tapuson ko ang ilang pagpanghambog sa ilang gamhanan nga mga tawo,7:24 Tapuson… tawo: o, Gub-on ko ang ilang pinarilan nga mga lungsod nga ilang ginapasigarbo. ug pasagdan ko nga bugalbugalan ang ilang mga simbahan. 25Kon moabot kanila ang kagubot, mangita sila sa kalinaw. Apan dili nila kini makita. 26Moabot kanila ang sunod-sunod nga mga panghitabo ug mga daotan nga balita. Mangayo silag mga mensahe gikan sa mga propeta apan wala silay madawat. Dili na itudlo sa mga pari ang bahin sa Kasugoan ug wala na usay mga tambag gikan sa mga pangulo. 27Magguol ang hari ug mawad-an siyag paglaom, ug magkurog ang mga tawo sa kahadlok. Silotan ko sila sumala sa ilang pagbuhat. Hukman ko sila sumala sa ilang paghukom sa uban. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”

Nueva Versión Internacional

Ezequiel 7:1-27

El fin ha llegado

1La palabra del Señor vino a mí y me dijo: 2«Hijo de hombre, así dice el Señor y Dios al pueblo de Israel:

»¡Te llegó la hora!

Ha llegado el fin sobre los cuatro extremos de la tierra.

3¡Te ha llegado el fin!

Descargaré mi ira sobre ti;

te juzgaré según tu conducta

y te pediré cuentas de todas tus acciones detestables.

4No voy a tratarte con piedad

ni a tenerte compasión,

sino que te haré pagar cara tu conducta

y tus prácticas repugnantes.

Así sabrás que yo soy el Señor.

5»Así dice el Señor y Dios:

»¡Las desgracias

se siguen unas a otras!

6¡Ya viene el fin!

¡Ya viene el fin!

¡Se acerca contra ti!

¡Es inminente!

7Te ha llegado la hora,

habitante del país.

¡Ya viene la hora! ¡Ya se acerca el día!

En las montañas no hay alegría, sino pánico.

8Ya estoy por descargar sobre ti mi furor;

desahogaré mi enojo contra ti.

Te juzgaré según tu conducta;

te pediré cuentas por todas tus acciones detestables.

9No voy a tratarte con piedad

ni a tenerte compasión,

sino que te haré pagar cara tu conducta

y tus prácticas repugnantes.

Así sabrás que yo, el Señor, también puedo herir.

10»¡Ya llegó el día!

¡Ya está aquí!

¡Tu destino está decidido!

Florece el juicio,7:10 juicio. Lit. vara.

germina el orgullo.

11La violencia se levantó

para castigar la maldad.

Nada quedará de ustedes7:11 ustedes. Lit. ellos; es decir, el pueblo de Israel.

ni de su multitud;

nada de su riqueza

ni que tenga algún valor.

12Llegó la hora;

este es el día.

Que no se alegre el que compra

ni llore el que vende,

porque mi enojo caerá sobre toda la multitud.

13Y aunque el vendedor siga con vida,

no recuperará lo vendido.

Porque la visión referente sobre la multitud

no se revocará.

Por su culpa nadie podrá

conservar la vida.

14»Aunque toquen la trompeta

y preparen todo,

nadie saldrá a la batalla,

porque mi enojo caerá sobre toda la multitud.

15Allá afuera hay guerra

y aquí adentro, plaga y hambre.

El que esté en el campo

morirá a filo de espada

y el que esté en la ciudad

morirá a causa del hambre y la plaga.

16Los que logren escapar

se quedarán en las montañas.

Como palomas del valle,

cada uno gimiendo

por su maldad.

17Desfallecerá todo brazo

y temblará toda rodilla.

18Se vestirán de luto

y el terror los dominará.

Se llenarán de vergüenza

y se raparán la cabeza.

19»La plata la arrojarán a las calles

y el oro lo verán como algo impuro.

En el día de la ira del Señor,

ni el oro ni la plata podrán salvarlos;

no servirán para saciar su hambre

y llenarse el estómago,

porque el oro fue el causante de la caída de ustedes.

20Se enorgullecían de sus joyas hermosas

y las usaron para fabricar sus imágenes detestables

y sus ídolos despreciables.

Por esta razón las convertiré en algo impuro.

21Haré que vengan los extranjeros y se las roben,

que los malvados de la tierra

se las lleven y las profanen.

22Alejaré de ellos mi rostro

y el lugar de mi tesoro será deshonrado;

entrarán los invasores

y lo profanarán.

23»Prepara las cadenas7:23 cadenas. Palabra de difícil traducción.

porque el país se ha llenado de sangre

y la ciudad está llena de violencia.

24Haré que las naciones más violentas

vengan y se apoderen de sus casas.

Pondré fin a la soberbia de los poderosos,

y sus santuarios serán profanados.

25Cuando la desesperación los atrape,

en vano buscarán la paz.

26Una tras otra vendrán las desgracias,

al igual que las malas noticias.

Del profeta demandarán visiones;

la instrucción se alejará del sacerdote

y a los ancianos del pueblo no les quedarán consejos.

27El rey hará duelo,

el príncipe se cubrirá de tristeza

y temblarán las manos del pueblo.

Yo los trataré según su conducta

y los juzgaré según sus acciones.

Así sabrán que yo soy el Señor».