Ang Mensahe batok sa Gog
1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, pag-atubang kang Gog nga taga-Magog nga pangulo sa Meshech ug sa Tubal ug sultii siya. 3Ingna siya nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Gog, pangulo sa Meshech ug sa Tubal, kontrahon ko ikaw. 4Tuyokon ko ikaw ug kaw-itag mga taga ang imo nga apapangig, ug guyoron uban sa tanan mo nga mga sundalo. Andamon ko alang sa gubat ang imo nga mga kabayo, mga tigkabayo nga armado, ug ang imo nga daghang mga sundalo nga may dagko ug gagmay nga mga taming ug tanan armado sa espada. 5Mouban kanila ang mga sundalo sa Persia, Ethiopia,38:5 Ethiopia: sa Hebreo, Cush. ug Put, nga may mga taming ug helmet, 6apil usab ang Gomer ug ang Bet Togarmah sa amihan ug ang tanan nilang mga sundalo. Daghang mga nasod ang mouban kanimo.
7“Andama kanunay ang imo nga kaugalingon ug ang tanan mo nga mga sundalo ug pangulohi sila sa pagpakiggubat. 8Sa umaabot nga mga adlaw, mandoan ko kamo sa pagsulong sa Israel, nga nakabangon na gikan sa pagkapukan ug kansang mga nagpuyo nagtigom ngadto sa kabukiran niini nga naawaaw sulod sa dugay nga panahon. Nakabalik na ang mga nagpuyo niini gikan sa mga nasod ug nagapuyo na sila nga malinawon. 9Ikaw ug ang imo nga mga sundalo, ug ang imo nga kauban nga mga nasod, magasulong sa Israel nga daw sa usa ka bagyo, ug libotan ninyo kini nga daw sa panganod nga motabon niini.”
10Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Dios: “Nianang higayona magplano kag daotan. 11Moingon ka, ‘Sulongon ko ang Israel kansang mga lungsod walay paril, walay pultahan, ug walay trangka, ug ang mga nagpuyo niini nagapuyo nga malinawon ug walay gikahadlokan nga katalagman. 12Ilogon ko ang mga kabtangan niini nga mga lungsod nga kanhi awaaw, apan karon napuno na sa mga tawo nga namalik gikan sa laing mga nasod. Daghan silag mga kahayopan ug mga kabtangan, ug giila ang ilang nasod nga labing importanteng nasod sa kalibotan.’
13“Moingon kanimo ang katawhan sa Sheba ug sa Dedan, ug ang mga negosyante sa mga lungsod sa Tarshish, ‘Gitigom mo na ba ang imo nga kasundalohan aron ilogon ang mga pilak, bulawan, mga mananap, ug mga kabtangan sa mga Israelinhon?’
14“Busa, tawo, ingna si Gog nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Sa higayon nga magpuyo na nga malinawon ang akong katawhan nga mga Israelinhon, mahibaloan mo kini. 15Busa sulonga sila gikan sa imo nga gipuy-an sa layong dapit sa amihan, uban sa imo nga daghan ug gamhanan nga mga sundalo nga nagkabayo. 16Sulongon mo ang akong katawhan nga mga Israelinhon nga daw sama sa panganod nga motabon sa yuta. Oo, ipasulong ko kanimo, Gog, ang akong nasod sa umaabot nga panahon. Ug pinaagi sa ipahimo ko kanimo, mapakita ko ang akong pagkabalaan ngadto sa mga nasod. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”
17Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Dios, “Sa unang panahon gipadayag ko pinaagi sa mga propeta sa Israel nga akong mga alagad nga sa umaabot nga mga adlaw may mosulong sa Israel. Ug ikaw ang buot kong ipasabot niadto. 18Apan nianang panahona nga sulongon mo na Gog, ang Israel, mosilaob ang akong kasuko. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini. 19Ug sa labihan ko nga kasuko, gipanumpa ko nga nianang higayona molinog ug kusog sa yuta sa Israel. 20Ang tanang mga tawo ug ang tanang matang sa mananap—ang nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang, ug ang nagapuyo sa tubig—mangurog sa kahadlok sa akong presensya. Mangatumpag ang mga bukid ug mga bakilid, ug mangatumpag ang mga paril. 21Ipapatay ko ikaw, Gog, didto sa akong mga bukid. Ug ang imo nga mga sundalo magpinatyanay. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini. 22Silotan ko ikaw ug ang imo nga mga sundalo, ug ang imo nga kauban nga mga nasod. Silotan ko kamo pinaagi sa balatian ug mag-unay kamo sa pagpinatyanay. Paulanan ko kamo ug kusog nga ulan, ice nga daw mga bato, ug nagadilaab nga asupre. 23Niining paagiha ko ipakita ang akong pagkagamhanan ug pagkabalaan sa tanang nasod. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”
En profeti imod Gog
1Herren sagde til mig: 2„Du menneske, ret blikket mod landet Magog i nord og profetér imod Gog, fyrsten over Meshek og Tubal. 3Sig til ham: Herren siger: Hør, jeg har noget at sige dig, Gog! 4Jeg vender dig om, sætter kroge i dine kæber og trækker dig af sted tillige med hele din væbnede hær inklusive alle dine heste og ryttere. 5Der er tropper fra Persien, Kush og Libyen, 6fra Gomer og Armenien højt mod nord og folk fra mange andre lande, alle fuldt bevæbnede.
7Gør dig klar og mobiliser dine hære, for du er deres leder, Gog. 8Langt ude i fremtiden vil jeg sende bud efter dig. Ved verdenshistoriens afslutning vil du pludselig skylle ind over Israels folk, der lever i fred, efter at de er vendt hjem fra fjerne lande og har genopbygget deres land. 9Din frygtede hær og alle dine allierede vil feje ind over Israels land som en voldsom storm og dække hele landet som en sky. 10Til den tid vil du lægge ondskabsfulde planer. 11Du vil se, at Israel er et land uden befæstede byer med et folk, der lever i fred og ro, 12og du vil angribe de byer, som engang var forladte, men som nu er befolket med alle de mennesker, der er vendt hjem fra deres eksil. Du vil tage krigsbytte og mange slaver, for folket er i mellemtiden blevet rigt og velstående og bor i verdens navle.
13Men folkene fra Saba og Dedan og storkøbmænd fra Tarshish, som alle har samhandel med landet, vil protestere og sige: ‚Hvorfor kommer du med en stor hær for at plyndre dette folk? Hvorfor vil du røve deres guld og sølv, husdyr og ejendele?’
14Derfor siger Gud Herren til Gog: Midt i fredstid hvor Israel bor fredeligt i deres land, vil du gøre dig klar. 15-16Du rykker ud fra nord med alle dine ryttere og lægger dig over landet som en vældig sky. Det vil ske i en fjern fremtid, i verdenshistoriens afsluttende kapitel. Jeg vil føre dig mod mit land, og når jeg så griber ind og besejrer dig, vil hele verden se min magt og herlighed.
17Herren siger til dig, Gog: Du er den, jeg havde i tanke for længe siden, da jeg gennem Israels profeter forkyndte at engang ude i fremtiden skulle en stormagt angribe Israel. 18Men når du kommer for at ødelægge landet, bliver jeg fyldt af en voldsom vrede. 19I min lidenskabelige og voldsomme harme sender jeg et mægtigt jordskælv i Israels land, 20så alt levende skælver af frygt for mig, både fisk, fugle, vilde dyr og mennesker. Bjerge og klipper styrter sammen, og murene synker i grus. 21Ja, siger Gud Herren, jeg sender en frygtelig katastrofe over dig, så dine soldater i panik begynder at bekæmpe hinanden. 22Jeg rammer dig og dine allierede med sygdom, oversvømmelse og død. Store hagl blandet med ild og svovl kommer til at piske ned over jer. 23Det bliver et stærkt udtryk for min storhed og hellighed. Hele verden skal se det og erkende, at jeg er Herren.”
