Ezekiel 36 – APSD-CEB & CARST

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 36:1-38

Ang Mensahe ngadto sa mga Bukid sa Israel

1Miingon ang Ginoo, “Tawo, ingna ang mga bukid sa Israel, ‘O mga bukid sa Israel, pamatia ninyo ang mensahe sa Ginoo. 2Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Dios: Miingon ang inyong mga kaaway nga maangkon nila ang inyong mga karaang simbahanan diha sa habog nga mga dapit.’

3“Busa, tawo, ingna ang mga bukid sa Israel nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Gisulong kamo sa mga nasod nga naggikan sa nagkalain-laing direksyon, ug karon gipanag-iyahan na nila kamo. Gibiaybiay nila kamo ug gipakaulawan. 4-5Busa, kamo nga mga bukid, mga bungtod, mga kapatagan, mga agianan sa tubig, mga dapit nga nangagun-ob, ug mga naawaaw nga lungsod nga gilaglag ug gibiaybiay sa mga nasod sa palibot, pamatia ninyo ang akong isulti. Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga labihan gyud ang akong kasuko niana nga mga nasod labi na gyud ang Edom, kay giilog nila ang akong yuta uban sa tumang kalipay ug pagbiaybiay, kay buot gyud nila nga maangkon ang mga sabsabanan niini.

6-7“Busa, tawo, sultihi ang yuta sa Israel; ingna ang mga bukid, mga bungtod, mga agianan sa tubig, ug mga kapatagan nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘Nagaantos kamo sa pagpakaulaw kaninyo sa mga nasod sa inyong palibot. Busa tungod sa labihan kong kasuko, ako, ang Ginoo nga Dios, nanumpa nga mag-antos usab sa kaulaw kana nga mga nasora. 8Apan kamo, mga bukid sa Israel, manubo ang mga kahoy diha kaninyo, ug mamunga kini alang sa akong katawhan nga mga Israelinhon, kay hapit na silang mopauli. 9Pamati! Atimanon ko kamo. Daruhon ko ang inyong yuta ug tamnan. 10Padaghanon ko ang inyong mga nagpuyo—ang tibuok katawhan sa Israel. Tukoron pag-usab ang inyong mga lungsod nga nangaguba, ug puy-an kini sa akong katawhan. 11Padaghanon ko ang inyong mga tawo ug ang inyong mga mananap. Papuy-on ko pag-usab ang mga tawo diha kaninyo sama kaniadto, ug pauswagon ko kamo labaw pa kaysa kaniadto. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo. 12Ibalik ko ang akong katawhan nga mga Israelinhon diha kaninyo. Panag-iyahon nila kamo, ug dili na gyud ninyo kuhaon pag-usab ang ilang mga kabataan.’ ”

13Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo nga Dios, “Nagaingon ang mga tawo kaninyo nga ginapamatay36:13 ginapamatay: sa literal, ginapangaon. Mao usab sa bersikulo 14. ninyo ang inyong mga nagpuyo ug gipamuo ang mga kabataan sa inyong nasod. 14Apan sukad karon, dili na ninyo patyon ang inyong mga nagpuyo ug undangon na ang pagpamuo ug kabataan sa inyong nasod. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini. 15Dili ko na tugotan nga bugalbugalan kamo o pakaulawan sa uban nga mga nasod. Ug dili ko na tugotan nga malaglag ang inyong nasod. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

16Miingon pa gyud ang Ginoo kanako, 17“Tawo, sa dihang nagpuyo pa ang mga Israelinhon sa ilang yuta, gihugawan nila kini pinaagi sa ilang mga binuhatan. Sa akong panan-aw, ang ilang gibuhat sama kahugaw sa babaye nga gidugo. 18Busa gipatagamtam ko kanila ang akong kasuko tungod sa ilang pagpamatay diha sa yuta sa Israel, ug tungod sa ilang pagsimba sa mga dios-dios nga nakahugaw niini nga yutaa. 19Gipatibulaag ko sila ngadto sa uban nga mga nasod. Gihimo ko kanila kon unsay angay sa ilang binuhatan. 20Bisan asang nasod sila moadto, ginapakaulawan nila ang akong balaan nga ngalan. Kay nagaingon ang mga tawo, ‘Mga katawhan sila sa Ginoo, apan gipapahawa niya sila sa ilang yuta.’ 21Nabalaka gyud ako sa akong balaan nga ngalan nga gipakaulawan lang sa katawhan sa Israel bisan asang nasod sila moadto. 22Busa ingna ang katawhan sa Israel nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘O katawhan sa Israel, pabalikon ko kamo sa inyong yuta dili tungod kay angayan kamo sa pagdawat niini. Himuon ko kini tungod sa akong balaang ngalan, nga inyong gipakaulawan bisan asang mga nasod kamo moadto. 23Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga ipakita ko ang pagkabalaan sa akong dungganon nga ngalan nga inyong gipakaulawan diha sa mga nasod. Unya mahibaloan nianang mga nasora nga ako mao ang Ginoo kon ipakita ko kanila ang akong pagkabalaan pinaagi sa himuon ko kaninyo. 24Kay kuhaon ko kamo gikan sa nagkalain-laing mga nasod ug ibalik sa inyong kaugalingong yuta. 25Wisikan ko kamo ug limpyo nga tubig aron malimpyohan kamo sa tanang kahugaw, ug dili na kamo mosimba pag-usab sa mga dios-dios. 26Hatagan ko kamo ug bag-ong kasingkasing ug bag-ong espiritu. Ang gahi ninyo nga kasingkasing himuon kong matinumanon nga kasingkasing. 27Hatagan ko usab kamo sa akong Espiritu aron masunod ninyo pag-ayo ang akong mga tulumanon ug mga lagda. 28Magapuyo kamo sa yuta nga gihatag ko sa inyong mga katigulangan. Mahimo ko kamo nga katawhan ug ako mahimo nga inyong Dios. 29Limpyohan ko kamo sa tanan ninyong kahugaw. Hatagan ko kamo ug abunda nga trigo, ug dili na kamo mag-antos sa kagutom. 30Pabungahon kog daghan ang mga kahoy ug padaghanon ko ang inyong mga ani aron dili na kamo maulawan ngadto sa uban nga mga nasod tungod sa kagutom. 31Unya mahinumdoman ninyo ang inyong daotan nga mga gawi ug binuhatan, ug kangil-aran ninyo ang inyong kaugalingon tungod sa inyong mga sala ug mangil-ad nga mga buhat. 32Apan gusto kong mahibaloan ninyo nga wala ko kini himoa alang kaninyo. O katawhan sa Israel, angay kamo nga maulaw sa inyong pagbuhat. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.’ ”

33Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo nga Dios, “Sa higayon nga malimpyohan ko na kamo sa tanan ninyong mga sala, papuy-on ko kamo pag-usab sa inyong mga lungsod, ug tukoron ninyo pag-usab ang mga nangaguba nga mga dapit. 34Ang yuta nga kaniadto awaaw, pagadaruhon na, ug ang tanang makakita niini 35magaingon, ‘Ang yuta nga kaniadto walay pulos, karon nahisama na sa tanaman sa Eden. Ang mga lungsod nga kaniadto nangaguba ug naawaaw, karon may mga paril na ug ginapuy-an na!’ 36Unya ang nahibilin nga mga nasod sa inyong palibot mahibalo nga ako, ang Ginoo, mao ang nagpatukod sa nangaguba ug nagpatanom sa mga naawaaw nga mga yuta. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. Ug himuon ko gyud kini.”

37-38Nagpadayon pa gyud sa pag-ingon ang Ginoo nga Dios, “Dunggon ko usab ang pagpakilooy sa katawhan sa Israel, ug mao kini ang himuon ko kanila: Himuon ko silang sama kadaghan sa panon sa mga karnero nga ginahalad sa Jerusalem panahon sa pista. Busa ang nangaguba nga mga lungsod mapuno na pag-usab sa daghang mga tawo. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Езекиил 36:1-38

Суд и восстановление на горах Исроила

1– Смертный, пророчествуй горам Исроила и скажи: «Слушайте слово Вечного, горы Исроила. 2Так говорит Владыка Вечный: За то, что враг говорил о вас: „Ага! Древние вершины стали нашим достоянием“, 3пророчествуй и скажи: Так говорит Владыка Вечный: Так как они разоряли и обирали вас со всех сторон так, что вы стали достоянием прочих народов и подверглись сплетням и злословию, 4слушайте, горы Исроила, слово Владыки Вечного. Так говорит Владыка Вечный горам и холмам, ущельям и долинам, заброшенным развалинам и обезлюдевшим городам, которые стали добычей и предметом насмешек для прочих народов вокруг вас, – 5так говорит Владыка Вечный: В пылающей ревности Я говорил против прочих народов и против всего Эдома. С ликованием и презрением они завладели Моей землёй, чтобы разорять её пастбища».

6Поэтому пророчествуй же о земле Исроила и скажи горам и холмам, ущельям и долинам: Так говорит Владыка Вечный: «Я говорю в порыве гнева и объятый ревностью, потому что вам приходится терпеть оскорбления от народов». 7Поэтому так говорит Владыка Вечный: «Клянусь с поднятой рукой, что народы, окружающие вас, тоже подвергнутся оскорблениям. 8Но вы, горы Исроила, распустите ветви и будете приносить плоды для Моего народа Исроила, потому что он скоро вернётся. 9Я забочусь о вас, Я смотрю на вас милостиво; вы будете вспаханы и засеяны, 10а Я умножу ваших жителей, весь народ Исроила. Города заселятся, и развалины будут отстроены. 11Я умножу на вас людей и скот; они будут плодовиты и размножатся. Я поселю на вас людей, как и прежде, и сделаю вам ещё больше добра, чем раньше. Тогда вы узнаете, что Я – Вечный. 12Я приведу на вас людей – Мой народ Исроил. Они будут владеть вами, вы станете их наследием и не будете больше лишать их детей».

13Так говорит Владыка Вечный: «Так как вам говорят: „Вы пожираете людей и отнимаете детей у своего народа“, 14вы больше не будете пожирать людей и отнимать у своего народа детей, – возвещает Владыка Вечный. – 15Я больше не дам вам услышать оскорбления народов; вы больше не будете ни терпеть позор от других народов, ни отнимать детей у своего народа», – возвещает Владыка Вечный.

16И снова было ко мне слово Вечного:

17– Смертный, когда народ Исроила жил на своей земле, он осквернил её своим поведением и делами. Поведение народа было для Меня подобно нечистоте женщины во время месячных. 18За то, что люди проливали кровь на этой земле и оскверняли её своими идолами, Я излил на них гнев. 19Я рассеял их среди народов, и они были разбросаны по странам; Я судил их по их поведению и делам. 20И куда бы они ни пришли, они бесславили Моё святое имя, потому что народы говорили о них: «Это народ Вечного, который принудили уйти из Его земли». 21И Я пожалел Своё святое имя, которое исроильтяне обесславили среди народов, к которым пришли.

22Поэтому скажи исроильтянам: Так говорит Владыка Вечный: «Не ради вас, исроильтян, сделаю Я это, а ради Моего святого имени, которое вы обесславили среди народов, к которым пришли. 23Я покажу святость Моего великого имени, которое было обесславлено среди народов, имени, которое вы обесславили у них. И народы узнают, что Я – Вечный, – возвещает Владыка Вечный, – когда Я через вас покажу Свою святость у них на глазах. 24Я выведу вас из народов, соберу из всех стран и приведу в вашу землю. 25Я окроплю вас чистой водой, и вы очиститесь; Я очищу вас от всякой скверны и от всех ваших идолов. 26Я дам вам новое сердце и вложу в вас новый дух. Я заберу у вас сердце из камня и дам вам сердце из плоти. 27Я вложу в вас Моего Духа, чтобы вы следовали Моим установлениям и тщательно исполняли Мои законы. 28Вы будете жить на земле, которую Я отдал вашим предкам. Вы будете Моим народом, а Я буду вашим Богом. 29Я спасу вас от всякой скверны. Я дам вам зерно и умножу его; Я не наведу на вас голод. 30Я умножу плоды на деревьях и урожай в поле, чтобы вы больше не терпели из-за голода позор среди народов. 31Вы вспомните свои неправедные пути и злодеяния и станете гнушаться себя из-за своих грехов и мерзостей. 32Я хочу, чтобы вы знали: Я делаю это не ради вас, – возвещает Владыка Вечный. – Стыдитесь и ужасайтесь своих злодеяний, народ Исроила!»

33Так говорит Владыка Вечный: «В день, когда Я очищу вас от ваших грехов, Я вновь заселю ваши города, и развалины будут отстроены. 34Опустошённую землю начнут возделывать; она не будет больше лежать в запустении перед взором прохожих. 35Они станут говорить: „Эта земля, бывшая в запустении, стала похожа на Эдемский сад. Города, которые лежали в развалинах, безлюдные и разрушенные, ныне укреплены и заселены“. 36И народы, которые останутся вокруг вас, узнают, что Я, Вечный, отстроил то, что было разрушено, и насадил там, где было погублено. Я, Вечный, сказал это и исполню».

37Так говорит Владыка Вечный: «Я снова отвечу на мольбы исроильтян и сделаю для них следующее: умножу людей, как овец, 38как овец для жертвоприношения в Иерусалиме в установленные праздники, и разрушенные города наполнятся толпами людей. Тогда они узнают, что Я – Вечный».