Ang Mensahe batok sa Edom
1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, pag-atubang sa Bukid sa Seir,35:2 Bukid sa Seir: Mao kini ang laing ngalan nga gigamit alang sa Edom. ug isulti kini. 3Ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘Kontra ko kamo, mga nagpuyo sa Bukid sa Seir. Silotan ko kamo ug maawaaw ang inyong dapit. 4Gub-on ko ang inyong mga lungsod ug maawaaw kini. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo. 5Dugay na kamo nga nagdumot sa mga taga-Israel, ug gisulong ninyo sila sa panahon sa ilang kalisod, sa panahon diin gisilotan sila.’ 6Busa, ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga ipapatay ko gyud kamo bisan asa pa kamo moadto. Gukdon kamo sa mga kriminal kay kamo mga kriminal man usab. 7Himuon ko nga awaaw ang Bukid sa Seir, ug pamatyon ko ang tanang mag-agian didto. 8Ang mga mangamatay kaninyo sa gubat makatag sa inyong mga bukid, mga bungtod, mga kapatagan, ug sa mga agianan sa tubig. 9Himuon ko ang inyong dapit nga awaaw hangtod sa hangtod. Wala nay magpuyo sa inyong mga lungsod. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.
10“Nagaingon kamo nga ang Juda ug Israel maangkon ninyo, ug panag-iyahon ninyo kini bisan ako, ang Ginoo, anaa uban kanila. 11Busa ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga silotan ko kamo sa inyong gipakita nga kasuko, kasina, ug kapungot sa akong katawhan. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo samtang ginasilotan ko kamo. 12Sa ingon ana nga paagi, mahibaloan usab ninyo nga ako, ang Ginoo, nakadungog sa tanan ninyong pagbiaybiay sa mga bukid sa Israel. Kay nagaingon kamo, ‘Nalaglag kini ug gihatagan kitag higayon sa pag-ilog niini!’ 13Nagpahambog usab kamo ug nagpatuyang ug sulti batok kanako, ug nadungog ko kini.
14“Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga magkalipay ang tibuok kalibotan kon himuon ko na nga awaaw ang inyong dapit, 15tungod kay nagkalipay kamo sa dihang naawaaw ang yuta nga gipanunod sa katawhan sa Israel. Busa mao usab kana ang mahitabo kaninyo; maawaaw ang Bukid sa Seir ug ang tibuok Edom. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.”
Het lot van de inwoners van Edom
1-2 Opnieuw kwam er een boodschap van de Here. Hij zei: ‘Mensenzoon, kijk in de richting van de berg Seïr en klaag de inwoners van Edom aan met de woorden: 3de Oppermachtige Here zegt: “Ik keer Mij tegen u en zal u met mijn vuist neerslaan en volledig vernietigen. 4-5 Omdat u mijn volk Israël haat, zal Ik uw steden verwoesten en u tot een onbewoonbaar gebied maken. Dan zult u weten dat Ik de Here ben. U bent altijd al vijanden van Israël geweest en hebt hen overgeleverd aan oorlogsgeweld toen er met Israël werd afgerekend. 6Zo waar Ik leef,” zegt de Oppermachtige Here, “omdat u zo graag bloed ziet vloeien, zal Ik u een bloedbad geven maar dan wel van uw eigen bloed! 7Ik zal de bewoners van de berg Seïr totaal uitroeien. En allen die proberen te ontsnappen of die terugkeren, zullen ook omkomen. 8Ik zal uw bergen vullen met doden, uw heuvels en dalen zullen zijn gevuld met de slachtoffers van het zwaard. 9U zult nooit meer herleven. Voor altijd zult u verlaten liggen, uw steden zullen nooit meer worden herbouwd. Dan zult u weten dat Ik de Here ben.
10Want u zei: ‘Ik zal zowel Israël als Juda in handen krijgen. Wij zullen ze veroveren. Wat kan het ons schelen dat God daar is!’ ” 11Daarom zegt de Oppermachtige Here: “Zo waar Ik leef, Ik zal uw wandaden beantwoorden met mijn toorn, Ik zal u al uw jaloezie en haat betaald zetten. En Ik zal mijn naam in Israël eer aandoen door wat Ik met u doe. 12-13 En u zult erachter komen dat Ik elk kwaad woord dat u tegen het bergland van Israël hebt geuit, heb gehoord. ‘Zijn volk is hulpeloos, we kunnen het nu zonder gevaar opslokken,’ zei u in uw grootspraak tegen de Here. En Ik heb alles gehoord! 14De hele wereld zal blij zijn als Ik u in een wildernis verander. 15U had plezier om Israëls lot. Maar nu zal Ik Mij verheugen over het uwe! Uw land zal een woestijn worden. U zult worden weggevaagd, volk van het Seïrgebergte en alle inwoners van Edom! Dan zult u moeten erkennen dat Ik de Here ben!” ’
