Gipakasama ang Ehipto sa Kahoyng Sedro
1Sa nahaunang adlaw sa ikatulong bulan, sa ika-11 nga tuig sa amo nga pagkabihag, miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, isulti kini sa Faraon nga hari sa Ehipto, ug sa iyang katawhan:
“Kang kinsa ko ba ipakasama ang imo nga pagkagamhanan? 3Ah! Ipahisama ko ikaw sa Asiria, ang nasod nga nahisama sa usa ka kahoy nga sedro sa Lebanon. Kini nga kahoya may matahom ug labong nga mga sanga nga nagalandong sa kalasangan, ug mas taas kini kaysa uban nga labong nga mga kahoy. 4Ang abunda nga tubig gikan sa lawom nga tuboran nakatabang sa pagpatubo niini. (Nagadagayday usab kini nga tubig ngadto sa tanang mga kahoy sa kalasangan.) 5Mitaas kini nga kahoya labaw sa tanang mga kahoy sa kalasangan. Nanagko ug nanglabong pa gyud ang iyang mga sanga tungod sa abunda nga tubig. 6Ang tanang matang sa mga langgam nagsalag sa iyang mga sanga, ug ang tanang matang sa mga ihalas nga mga mananap nanganak ilalom sa iyang mga sanga. Ang tanang bantogan nga mga nasod nagpasilong kaniya. 7Matahom gyud kini nga kahoy ug tag-as ang iyang mga sanga, tungod kay ang iyang mga gamot nakaabot man sa abunda nga tubig. 8Bisan gani ang mga kahoy nga sedro sa tanaman sa Dios dili makatupong niini nga kahoya. Bisan ang mga kahoy nga abeto ug mga kahoy nga platano dili makatupong sa sanga niini nga kahoya. Wala gyud kahoy sa tanaman sa Dios nga sama katahom niini nga kahoya. 9Gipatahom ko31:9 ko: sa Hebreo, sa Dios. kini nga kahoya nga may labong nga mga sanga. Busa nasina kaniya ang tanang kahoy sa tanaman sa Dios.”
10Busa miingon ang Ginoo nga Dios, “Tungod kay nagpasigarbo kini nga kahoya sa iyang kahabog ug sa kalabong sa iyang mga sanga, 11itugyan ko siya sa pinakagamhanan nga nasod nga siguradong mopahamtang kaniya sa silot nga angay sa iyang kadaotan. Oo, isalikway ko siya; 12putlon siya sa mga taga-laing nasod—ang pinakabangis sa mga nasod, ug unya biyaan. Magkatag ang iyang bali nga mga sanga sa kabukiran ug kapatagan ug sa mga agianan sa tubig. Mobiya kaniya ang mga nasod nga nagpasilong kaniya. 13Motugdon ang tanang mga langgam sa natumba niini nga punoan, ug mopuyo ang ihalas nga mga mananap sa mga sanga niini. 14Busa gikan karon, wala nay kahoy nga mas motaas ug mas molabaw pa kalabong sa uban nga mga kahoy, bisan abunda pa kini sa tubig. Kay mamatay ang tanang kahoy sama sa tawo, ug moadto sa kinahiladman sa yuta.”
15Mipadayon pag-ingon ang Ginoo nga Dios, “Sa adlaw nga dad-on na kini nga kahoya ngadto sa dapit sa mga patay, tabonan ko ang mga lawom nga tuboran ingon nga timailhan sa pagsubo. Dili na modagayday ang tubig sa mga suba, ug wala nay abunda nga tubig. Tungod niini, mo ngaitngit ang Lebanon ug mangalaya ang tanang mga kahoy sa kaumahan. 16Mokurog sa kahadlok ang mga nasod inigkadungog nila sa lagapak sa pagkatumba niadtong kahoya, sa panahon nga dad-on ko kini ngadto sa dapit sa mga patay uban niadtong mga nangamatay na. Unya ang tanang mga kahoy sa Eden ug ang tanang maayo ug matahom nga mga kahoy sa Lebanon nga natubigan pag-ayo maglipay didto sa kinahiladman sa yuta. 17Ang mga nasod nga mipasilong ug nakig-abin kaniya magauban usab kaniya ngadto sa dapit sa mga patay uban sa mga nangamatay sa gubat.
18“Hari sa Ehipto, wala gyud kahoy sa Eden nga makatupong sa imo nga katahom ug pagkagamhanan. Apan itambog ka usab sa kinahiladman sa yuta uban sa mga kahoy sa Eden. Didto mag-uban kamo niadtong mga tawo nga nangamatay sa gubat nga wala nakaila sa Dios.31:18 wala nakaila sa Dios: sa literal, wala matuli.
“Mao kini ang mahitabo sa hari sa Ehipto31:18 hari sa Ehipto: sa literal, Faraon. ug sa iyang katawhan. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”
تشبيه مصر به درخت سرو
1در سال يازدهم تبعيدمان در روز اول ماه سوم، پيغام ديگری از جانب خداوند به من رسيد:
2-3«ای انسان خاكی، به پادشاه مصر و تمام قوم او بگو: تو نيز مانند آشور هستی. آشور قومی بزرگ و توانا بود؛ او همچون درخت سرو لبنان، پر شاخ و برگ و سايهگستر بود و سرش به ابرها میرسيد. 4آبهای زير زمين و نهرها او را سيراب میكردند و باعث رشد آن میشدند، همچنين اين آبها تمام درختان اطرافش را نيز آبياری مینمودند. 5به سبب فراوانی آب، او از همهٔ درختان بلندتر و پر شاخ و برگتر شد. 6در ميان شاخههايش پرندگان آشيانه میساختند و در زير شاخههايش، گلهها و رمهها بچه میزاييدند. تمام قومهای بزرگ جهان زير سايهٔ او بودند. 7او بزرگ و زيبا بود و ريشههايش در آب فرو رفته بودند. 8اين درخت از هر درخت ديگری در باغ خدا بلندتر و زيباتر بود. شاخههای هيچ درخت صنوبری مثل شاخههای آن نبود و جوانههای هيچ درختی به جوانههای آن نمیرسيد. 9به سبب عظمتی كه من به او بخشيده بودم، تمام درختان باغ عدن به او حسادت میكردند.»
10خداوند میفرمايد: «اكنون مصر، اين درخت بلند، مغرور و متكبر شده است و خود را از ديگران بهتر و برتر میداند و سر به فلک كشيده است، 11پس، او را به دست يک قوم نيرومند تسليم میكنم تا او را به سزای شرارتش برساند. من خودم او را سرنگون میكنم. 12لشكر بيگانهای31:12 منظور «بابل» است. كه مايهٔ وحشت و دلهرهٔ قومهاست میآيد و او را قطع میكند و به زمين میاندازد. شاخههای شكستهٔ آن در اطراف كوهها، درهها و رودخانهها پخش و پراكنده میشود. تمام كسانی كه در زير سايهاش بودند آن را به همان حال افتاده، میگذارند و از آنجا میروند. 13پرندگان، بر تنهٔ آن لانه میكنند و حيوانات وحشی در ميان شاخههای بزرگ آن میخوابند. 14اين درس عبرتی است برای قومهای قوی و كامياب، تا مغرور نشوند؛ زيرا همه محكوم به مرگ هستند و مثل تمام مردم ديگر به دنيای مردگان میروند.»
15خداوند میفرمايد: «وقتی مصر سقوط كند درياها را برمیانگيزانم تا برايش ماتم گيرند و از حركت باز ايستند. لبنان را سياهپوش میكنم و تمام درختان، پژمرده میشوند. 16وقتی مصر و تمام كسانی را كه مانند وی هستند به دنيای مردگان بفرستم، قومها از صدای افتادنش وحشت خواهند كرد. تمام درختان عدن، مرغوبترين و بهترين درختان لبنان كه هميشه سيراب بودند، وقتی ببينند كه مصر هم در دنيای مردگان در كنار آنهاست، خوشحال خواهند شد. 17تمام همپيمانان او نيز كه در زير سايهاش بودند هلاک شده، همراه وی به دنيای مردگان خواهند رفت.
18«ای مصر، تو در ميان درختان عدن (يعنی ممالک جهان)، بسيار باشكوه و عظيم هستی، ولی همراه همهٔ ممالک ديگر به قعر دنيای مردگان سرنگون خواهی شد و در ميان ممالكی قرار خواهی گرفت كه آنها را پست شمرده، با شمشير كشتی.»
خداوند میفرمايد: «اين است عاقبت پادشاه مصر و تمام قوم او.»