Ezekiel 26 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 26:1-21

Ang Mensahe batok sa Tyre

1Karon, sa nahaunang adlaw sa bulan,26:1 nahaunang adlaw sa bulan: Wala mabutang sa Hebreo kon unsang bulana. sa ika-11 nga tuig sa amo nga pagkabihag, miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, naglipay ang mga taga-Tyre sa pagkalaglag sa Jerusalem. Miingon sila, ‘Nalaglag na ang importante nga agianan sa mga negosyante sa mga nasod. Kita na usab karon ang ilhon nga importante. Ug tungod kay nalaglag na ang Jerusalem, kita na usab ang mouswag.’ 3Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga kontrahon ko ang Tyre. Pasulongon ko kanila ang daghang nasod nga mohasmag sama sa mga balod. 4Gub-on nila ang iyang mga paril ug lumpagon ang iyang mga tore. Kahigon nila ang iyang yuta hangtod nga bato na lang ang mahibilin. 5Mahimo na lang kini nga bularanan ug mga pukot sa mga mangingisda. Mahitabo gyud kini, kay ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini. Itugyan ko ang Tyre sa uban nga mga nasod nga moilog sa iyang mga kabtangan, 6ug ang iyang mga nagpuyo sa kapatagan pamatyon pinaagi sa espada. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”

7Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Dios, “Mga taga-Tyre, pasulongon ko kaninyo ang hari sa Babylon nga si Nebucadnezar, nga hari sa mga hari. Mosulong siya gikan sa amihan dala ang daghang mga sundalo, mga karwahe, mga kabayo, ug mga tigkabayo. 8Ipapatay niya ang inyong mga nagpuyo sa kaumahan pinaagi sa espada. Mosulong ang iyang mga sundalo nga may dalang mga tore-tore ug mga taming, ug tambakan nilag yuta ang kilid sa inyong mga paril aron sa pagsulod sa lungsod. 9Ipabungkag niya ang inyong mga paril pinaagi sa dagkong mga troso ug ipalumpag ang inyong mga tore pinaagi sa mga maso. 10Matabonan kamo sa abog tungod sa iyang mga kabayo nga labihan kadaghan. Matay-og ang inyong mga paril tungod sa iyang nagahaguros nga mga kabayo ug mga karwahe nga pasulod sa mga pultahan sa guba ninyong lungsod. 11Yatak-yatakan sa iyang mga kabayo ang tanan ninyong mga kadalanan. Ipapatay niya ang inyong mga nagpuyo pinaagi sa espada, ug ang inyong lig-ong mga haligi mangalumpag. 12Ilogon nila ang inyong mga bahandi ug ang inyong mga baligya. Gub-on nila ang inyong mga paril ug ang nindot ninyong mga balay. Unya ilabay nila sa dagat ang mga bato, mga kahoy ug ang tanang nahibilin sa nangaguba. 13Paundangon ko ang inyong mga pag-awit ug ang pagtukar sa inyong mga harpa. 14Himuon ko na lang ang inyong dapit nga usa ka lapad nga bato nga bularanan ug mga pukot. Dili na gyud tukoron pag-usab ang inyong siyudad. Mahitabo gyud kini, kay ako ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

15Nagaingon pa gyud ang Ginoo nga Dios sa mga taga-Tyre, “Ang mga nagapuyo sa mga isla magkurog sa kahadlok kon madungog nila ang inyong pagkalaglag ug pagkamatay, ug ang inagulo sa inyong mga samaran. 16Ang mga pangulo sa mga dapit nga anaa sa daplin sa dagat manganaog sa ilang trono ug manghubo sa ilang harianong bisti ug sa ilang matahom nga pangsulod nga bisti. Ug manglingkod sila sa yuta nga nagakurog sa kahadlok tungod sa inyong gidangatan. 17Unya mag-awit silag awit sa pagbangotan alang kaninyo, ‘Dili katuohan ang imo nga pagkalaglag, ikaw nga bantogan nga siyudad nga ginapuy-an sa mga tawo nga ang ilang panginabuhian anaa sa dagat. Gamhanan gyud kamo sa kadagatan ug gikalisangan sa tanang mga tawo nga nagapuyo duol sa dagat. 18Karon, nagkurog sa kahadlok ang mga nagapuyo sa mga isla tungod sa inyong pagkalaglag.’ ”

19Nagaingon pa gyud ang Ginoo nga Dios, “Tyre, himuon ko ikaw nga awaaw nga lungsod; usa ka lungsod nga walay nagapuyo. Palapawan ko ikaw sa lawom nga tubig. 20Ilubong ko ikaw sa kinahiladman tipon niadtong mga tawo sa karaang panahon. Magpabilin ka nga guba ilalom sa yuta tipon niadtong mga tawo nga nangadto sa kinahiladman. Dili ka na makabalik sa dapit sa mga buhi. 21Tapuson ko na ikaw, ug makalilisang ang imo nga kataposan. Mahanaw ka na. Bisan ug pangitaon ka pa, dili ka na gyud makita. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Езекиил 26:1-21

Пророчество о Тире

1В одиннадцатом году, в первый день месяца (587 (586) г. до н. э.), было ко мне слово Вечного:

2– Смертный, за то, что Тир, насмехаясь, сказал об Иерусалиме: «Вот! Врата народов разрушены, распахнуты для меня. Он опустошён, и теперь я буду благоденствовать», 3Владыка Вечный говорит: «Я твой противник, Тир. Я подниму против тебя многие народы, подобно тому, как море вздымает волны. 4Они сломают твои стены и разрушат твои башни, а Я вымету из тебя пыль и сделаю голой скалой. 5Посреди моря ты станешь местом, где раскидывают рыбацкие сети, потому что Я так сказал, – возвещает Владыка Вечный. Ты будешь разграблен народами, 6а твои селения на земле будут преданы мечу. Тогда ты узнаешь, что Я – Вечный».

7Ведь так говорит Владыка Вечный: «Смотрите, Я веду с севера на Тир Навуходоносора, царя Вавилона, царя царей, с конями и колесницами, всадниками и огромным, могучим войском. 8Он опустошит твои селения на земле мечом. Он возведёт против тебя осадные валы, сделает насыпь у твоих стен и обратит против тебя щиты. 9Он прикажет бить в твои стены таранами и разрушить твои башни кирками. 10Коней у него будет так много, что поднятая ими пыль покроет тебя. Твои стены дрогнут от топота его боевых коней, повозок и колесниц, когда он войдёт в твои ворота, как входят в город, стены которого были пробиты. 11Копыта его коней будут попирать твои улицы. Он перебьёт твоих жителей мечом, и твои мощные колонны рухнут на землю. 12Твои богатства разграбят, твои товары расхитят. Твои стены сломают, роскошные дома разрушат, а камни, дерево и мусор бросят в море. 13Я положу конец твоим шумным песням, и музыка твоих арф смолкнет. 14Я сделаю тебя голой скалой; ты станешь местом, где раскидывают рыбацкие сети. Ты никогда не будешь вновь отстроен, потому что Я, Вечный, так сказал», – возвещает Владыка Вечный.

15Так говорит Тиру Владыка Вечный:

– Неужели побережье не вздрогнет от шума твоего падения, когда застонут раненые, когда в тебе начнётся резня? 16Тогда властители побережья сойдут с престолов, сбросят мантии и снимут расшитые одежды. Охваченные трепетом, они будут сидеть на земле, вздрагивая каждый миг и ужасаясь твоей доле. 17Они поднимут о тебе плач; они скажут тебе:

«Как сгинул ты, славный город,

мореходами населённый!

Ты был силою на морях,

ты и твои горожане,

что наводили страх

на всё побережье.

18Ныне, в день твоего падения,

содрогаются берега;

острова, что на море,

ужасаются твоей гибели».

19Так говорит Владыка Вечный:

– Когда Я сделаю тебя опустошённым городом, подобным тем городам, где никто больше не живёт, когда Я сомкну над тобой океанскую бездну, и её великие воды покроют тебя, 20тогда Я сведу тебя с теми, кто спускается в пропасть, к тем, кто жил в древности. Я поселю тебя в нижнем мире, среди вековечных развалин, с теми, кто спускается в пропасть, чтобы ты больше не был населён и не занял места26:20 Или: «…населён, и Я дам красоту». на земле живых. 21Я пошлю тебе страшный конец, и тебя не станет. Тебя будут искать, но не найдут, – возвещает Владыка Вечный.