Ang Babylon Gamiton sa Ginoo Ingon nga Espada sa Pagsilot sa Israel
1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, pag-atubang sa Jerusalem ug panghimaraota ang Israel ug ang mga simbahan niini. 3Ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘Kontra ko kamo! Ibton ko ang akong espada ug pamatyon ko kamo nga tanan, maayo man o daotan. 4Oo, pamatyon ko kamo nga tanan sa akong espada, gikan sa habagatan hangtod sa amihan. 5Ug mahibaloan sa tanan nga ako mao ang Ginoo. Giibot ko na ang akong espada, ug dili ko kini ibalik sa iyang sakoban hangtod nga dili mahuman ang iyang pagpamatay.’
6“Busa tawo, padungga sila nga mag-agulo ka sa kasubo ug sa kasakit sa imo nga kasingkasing. Mag-agulo ka diha sa ilang atubangan. 7Kon mangutana sila kon nganong nagaagulo ka, ingna sila nga tungod kini sa balita nga makapakurog, makapaluya, makapalisang, ug makapalipong kanila. Mahitabo gyud kini nga mga butanga sa dili madugay. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”
8Miingon pa gyud ang Ginoo kanako, 9-10“Tawo, isulti ang akong mensahe ngadto sa mga tawo. Ingna sila nga ako, ang Ginoo, nagaingon: Gibaid ko ang akong espada alang sa pagpatay kaninyo. Gipasinaw ko kini pag-ayo aron mokidlap kini sama sa kilat. Karon, maglipay pa ba kamo? Balewalaon pa ba ninyo ang akong mga pagdisiplina kaninyo?21:9-10 Balewalaon… kaninyo?: Dili klaro ang buot ipasabot niini sa Hebreo nga teksto. 11Gibaid ko ang akong espada ug gipasinaw, ug andam na kini nga gamiton sa pagpamatay.
12“Tawo, hilak ug kusog ug pukpoka ang imo nga dughan sa kasubo, kay kana nga espada mopatay sa akong katawhan nga mga Israelinhon ug sa ilang mga pangulo. 13Kini usa ka pagsulay sa akong katawhan. Dili sila maghunahuna nga dili ko ipadayon ang akong pagdisiplina kanila nga ilang gibale-wala. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini. 14Busa, tawo, isulti ang akong mensahe. Mopakpak ka sa pagtamay sa akong katawhan, ug mokuha kag espada ug itigbas kini sa makaduha o makatulo ka higayon ingon nga simbolo nga daghan ang mangamatay kanila sa gubat. 15Mangurog sila sa kahadlok ug daghan ang mangamatay kanila. Gibutang ko na ang espada diha sa mga pultahan sa ilang siyudad aron sa pagpatay kanila. Nagpangidlap kini sama sa kilat ug andam na sa pagpamatay. 16O espada! Panigbas sa wala ug sa tuo. Panigbas bisan asa. 17Mopakpak usab ako sa pagtamay sa akong katawhan, ug unya mawala ang akong kasuko. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
18Miingon ang Ginoo kanako, 19“Tawo, paghimog mapa ug markahi ang duha ka dalan nga mahimo nga agian sa hari sa Babylon nga nagadala sa espada. Kini nga duha ka dalan magsugod sa Babylon. Butangi ug timaan ang gisang-an sa duha ka dalan aron mahibaloan kon asa paingon kini nga duha ka dalan. 20Ang usa ka dalan paingon sa Raba, ang kapital sa Ammon, ug ang usa paingon sa Jerusalem, ang kapital sa Juda nga nalibotan ug paril. 21Kay ang hari sa Babylon mihunong sa gisang-an sa duha ka dalan ug magpakisayod kon asa siya nga dalan moagi pinaagi sa pagbunot sa pana,21:21 Ang mga pana ginabutangan sa ngalan sa tawo o dapit, unya ginauyog, ug pagkahuman magbunot ug usa. sa pagpangutana sa mga dios-dios, ug sa pagsusi sa atay sa mananap nga gihalad. 22Ang mabunot niya nga pana mao ang may marka nga Jerusalem. Unya mosinggit siya sa pagsulong sa Jerusalem ug sa pagpamatay sa mga nagpuyo niini. Magpahimo siyag tore-tore ug magpabutang siya sa pultahan sa Jerusalem ug dagkong mga kahoy nga iguba sa pultahan. Magpatapok siyag yuta diha sa kilid sa paril sa siyudad aron makatkat kini. 23Dili makatuo ang mga taga-Jerusalem nga mahitabo kini kanila tungod kay may kasabotan sila tali sa Babylon. Apan ang hari sa Babylon mopahinumdom kanila sa ilang mga sala, ug unya bihagon niya sila.
24“Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Ang inyong mga sala nadayag na, ug gipakita gyud ninyo kon unsa kamo kamasinupakon ug kamakasasala. Tungod kay ginahimo ninyo kini, ipabihag ko kamo.
25“Ikaw nga daotan ug makasasala nga pangulo sa Israel, miabot na ang panahon nga ikaw silotan! 26Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Huboa ang imo nga turban ug korona, kay may kausaban na ang tanan. Ang mga anaa sa ubos mahimo nga dungganon, ug ang mga dungganon ipaubos. 27Laglagon ko gyud ang Jerusalem! Dili kini matukod pag-usab hangtod nga moabot ang akong pinili nga maoy magahukom niini nga siyudad; kay siya ang akong gitugyanan niini.
28“Ug ikaw tawo, ingna ang mga Amonihanon nga nagbiay-biay sa Israel nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon kanila: Andam na ang espada aron sa pagpamatay. Gipasinaw kini pag-ayo aron magpangidlap sama sa kilat. 29Dili tinuod ang mga panan-awon ug mga tagna nga nadawat ninyo mahitungod sa espada. Ang tinuod, andam na ang espada sa pagputol sa mga liog sa daotan nga mga tawo. Ang panahon sa pagsilot kanila miabot na. 30Ibalik ko ba ang espada sa sakoban? Dili! Silotan ko kamo diha mismo sa inyong nasod, sa dapit diin kamo natawo. 31Ipatagamtam ko kaninyo ang akong labihan nga kasuko, ug itugyan ko kamo ngadto sa mabangis nga mga tawo, nga anad sa pagpatay. 32Mahimo kamo nga sugnod, ug ang inyong dugo mobanaw sa inyong yuta. Wala na gyud makahinumdom kaninyo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Babilonia, Onyankopɔn Atemmuo Akofena
1Awurade asɛm baa me nkyɛn sɛ: 2“Onipa ba, fa wʼani kyerɛ Yerusalem na kasa tia kronkronbea no. Hyɛ nkɔm tia Israel asase 3na ka kyerɛ no sɛ: ‘Yei ne deɛ Awurade seɛ: Me ne wo anya. Mɛtwe mʼakofena afiri ne bɔha mu de ayi ateneneefoɔ ne amumuyɛfoɔ afiri mo mu. 4Esiane sɛ merebɛyi ateneneefoɔ ne amumuyɛfoɔ afiri mo mu enti, mʼakofena bɛfiri ne bɔha mu atia obiara, firi anafoɔ fam kɔsi atifi fam. 5Afei nnipa nyinaa bɛhunu sɛ me Awurade, matwe mʼakofena afiri ne bɔha mu na ɛrensane bio.’
6“Enti si apinie, onipa ba! Fa akoma a abubuo ne awerɛhoɔ a ano yɛ den si apinie wɔ wɔn anim. 7Na sɛ wɔbisa wo sɛ, ‘Adɛn enti na woresi apinie a?’ Wobɛka sɛ, ‘Ɛyɛ asɛm a ɛreba no enti. Akoma biara bɛboto na nsa biara mu agogo, honhom biara bɛtɔ baha na kotodwe biara bɛpopo.’ Ɛreba, ɛkwan biara soɔ ɛbɛba, Otumfoɔ Awurade asɛm nie.”
8Awurade asɛm baa me nkyɛn sɛ, 9“Onipa ba, hyɛ nkɔm na ka sɛ, ‘Sei na Awurade seɛ:
“ ‘Akofena bi, akofena bi,
wɔase ano, atwi ho,
10wɔase ano ama akumkumakumkum no,
wɔatwi ho ama ɛtwa yerɛ yerɛ sɛ anyinam!
“ ‘Ɛsɛ sɛ yɛsɛpɛ yɛn ho wɔ me babarima Yuda ahempoma ho anaa? Akofena no mfa poma biara a ɛte saa no nyɛ hwee.
11“ ‘Wɔayi akofena no asi hɔ sɛ wɔntwitwi ho,
sɛ wɔmfa nsa nkura mu;
wɔase ano, atwi ho,
ayɛ no krado ama okumfoɔ no.
12Su na twa adwo, onipa ba,
ɛfiri sɛ ɛtia me nkurɔfoɔ;
ɛtia Israel mmapɔmma nyinaa.
Wɔagyaa wɔn ama akofena no
aka me nkurɔfoɔ ho.
Enti fa wo nsa gu wo tiri so.
13“ ‘Sɔhwɛ bɛba ampa ara. Na sɛ Yuda ahempoma a akofena no mfa no nyɛ hwee no nni hɔ a, ɛdeɛn na wɔbɛyɛ? Otumfoɔ Awurade asɛm nie.’
14“Enti onipa ba, hyɛ nkɔm
na bɔ wo nsam.
Ma akofena no ntwitwa mprenu
mpo mprɛnsa.
Ɛyɛ akumakunkum akofena,
akumakunkum kɛseɛ no akofena,
a ɛba wɔn so firi afanan nyinaa.
15Ɛbɛma akoma nyinaa aboto
na atɔfoɔ adɔɔso,
mede akunkumakunkum akofena no asisi
wɔn apono nyinaa ano.
Ao! Wɔayɛ no sɛ ɛntwa yerɛ yerɛ sɛ anyinam
wɔaso mu ama akumkumakumkum.
16Ao akofena, twa kɔ nifa,
na twa kɔ benkum,
deɛ wo dadeɛ bɛfa biara.
17Me nso, mɛbɔ me nsam,
na mʼabufuhyeɛ ano bɛdwo
Me Awurade na makasa no.”
18Awurade asɛm baa me nkyɛn sɛ: 19“Onipa ba, bɔ akwan mmienu ma Babiloniahene akofena no mfa so, na ne mmienu mfiri aseɛ wɔ amantam korɔ mu. Fa akyerɛkyerɛkwan si nkwanta a ɛmane kɔ kuropɔn no mu. 20Bɔ ɛkwan baako a akofena no bɛfa soɔ akɔtia Amonfoɔ Raba ne baako nso a ɛbɛtia Yuda ne Yerusalem a wɔabɔ ho ban no. 21Na Babiloniahene bɛgyina akwan mmienu no nkwanta so ahwehwɛ nkɔmhyɛ. Ɔde agyan bɛbɔ ntonto, akɔ abisa wɔ nʼahoni nkyɛn, na wahwɛ brɛboɔ mu. 22Ne nsa nifa mu na ntonto a ɛbɛbɔ Yerusalem no bɛkɔ, na ɛhɔ na wɔbɛhyehyɛ obubuadaban nnua de ama okum kɛseɛ no. Afei wɔde osebɔ bɛpagya obubuadaban nnua no apempem apono no. Wɔbɛyɛ epie na wasisi pampim. 23Ɛbɛyɛ sɛ nkɔntorɔ ama wɔn a wɔ ne no ayɛ apam, nanso ɔbɛkaakae wɔn afɔdie na wafa wɔn nnommum.
24“Enti yei ne deɛ Otumfoɔ Awurade seɛ: ‘Esiane sɛ mo saa nkurɔfoɔ yi nam mo atuateɛ so akae me mo afɔdie, de ada mo bɔne a moyɛ nyinaa adi enti, wɔbɛfa mo nnommum.
25“ ‘Wo, Israel heneba otirimuɔdenfoɔ a wo ɛda aduru. Wo a wo asotwe berɛ aduru ne mpɔnpɔnsoɔ, 26yei ne deɛ Otumfoɔ Awurade seɛ: Tu abɔtiten no, yi ahenkyɛ no. Ɛrenyɛ sɛdeɛ na ɛteɛ kane no: Wɔbɛpagya deɛ abrɛ ase, na deɛ ama ne ho so nso, wɔabrɛ no ase. 27Ɔsɛeɛ! Ɔsɛeɛ! Mɛsɛe no! Ahennie no rensi ne dada mu bio kɔsi sɛ deɛ ɛyɛ ne dea no bɛba. Ɔno na mede bɛma no.’
28“Na wo, onipa ba, hyɛ nkɔm ka sɛ, ‘Yei ne deɛ Otumfoɔ Awurade ka fa Amonfoɔ ne wɔn ahohorabɔ ho:
“ ‘Akofena bi, akofena bi,
wɔatwe ama akunkumakunkum,
wɔatwi ho sɛ ɛnni nam
na ɛpa yerɛ yerɛ sɛ anyinam!
29Atorɔ anisoadehunu
ne nkontompo nkonyaa a ɛfa wo ho akyi no
wɔde bɛto wɔn kɔn mu
amumuyɛfoɔ a ɛsɛ sɛ wɔkum wɔn no
wɔn a wɔn ɛda no aduru soɔ,
ne wɔn a wɔn asotwe berɛ no
aduru ne mponponsoɔ no.
30“ ‘Sane fa akofena no hyɛ ne bɔha mu
wɔ faako a wɔbɔɔ woɔ hɔ
wɔ wo nananom asase so,
mɛbu wo atɛn.
31Mɛhwie mʼabufuhyeɛ agu wo so
na mahome mʼabufuo a ɛyɛ hu atia wo;
Mede wo bɛhyɛ mmarima atirimuɔdenfoɔ nsa,
wɔn a wɔwɔ adesɛeɛ ho nyansa.
32Wobɛyɛ nnyensin ama ogya,
wɔbɛka wo mogya agu wɔ wʼasase so,
na wɔrenkae wo bio;
me Awurade na makasa.’ ”
