Ang Awit sa Pagbangotan alang sa mga Pangulo sa Israel
1Miingon ang Ginoo kanako, “Awita kini nga Awit sa Pagbangotan alang sa mga pangulo sa Israel:
2“Ang imo nga inahan nahisama sa usa ka liyon nga nagaatiman sa iyang mga anak uban sa uban nga mga liyon. 3Giatiman niya ang usa sa iyang mga anak ug nahimo kini nga kusgan nga liyon. Nakakat-on kini pagpanukob, ug nangaon kini nga tawo. 4Sa dihang nahibaloan kini sa uban nga mga nasod gilit-ag nila kini ug gidala sa Ehipto nga kinaw-itan.
5-6“Sa dihang nakita sa inahan niini nga liyon nga ang iyang pangandoy alang sa iyang anak napakyas, gipadako niya ang usa pa sa iyang mga anak ug nahimo usab kini nga kusgan nga liyon. Nakig-uban kini sa panon sa mga liyon ug nakakat-on kini pagpanukob, ug nangaon kinig tawo. 7Giguba niya ang mga paril sa mga kaaway19:7 Giguba… kaaway: o, Gilugos niya ang mga asawa sa iyang mga kaaway nga iyang gipamatay. ug gipangguba ang ilang mga lungsod. Nalisang ang mga lumulupyo niini sa iyang pagngulob.
8“Naghiusa ang mga nasod batok kaniya, ug gilibotan nila siya. Giladlad nila ang ilang pukot ug napukot nila siya. 9Gikaw-itan nila siya ug gisulod sa hawla, ug gidala ngadto sa hari sa Babylon. Gikulong nila siya aron dili na madunggan sa kabukiran sa Israel ang iyang pagngulob.
10“Ang imo nga inahan nahisama usab sa ubas nga gitanom sa daplin sa tubig. Daghan kinig sanga ug bunga tungod kay abunda man sa tubig. 11Lig-on kini ug mga sanga ug pwede himuong baston sa hari. Mitaas pag-ayo ang ubas, ug milabaw sa uban nga labong nga mga tanom. Makita kini tungod sa kataason niini ug sa kalabong sa iyang mga sanga. 12Apan giibot kini sa nasuko kaniya, ug gilabay sa yuta. Nalawos kini tungod sa mainit nga hangin gikan sa sidlakan. Nalaya ang iyang lig-ong punoan ug gisunog dayon kini. 13Karon gitanom kini pag-usab didto sa disyerto, sa dapit nga mamala ug walay tubig. 14Nasunog ang punoan niini ug mikaylap ang kalayo ngadto sa uban nga mga sanga ug mga bunga niini. Busa wala nay lig-ong sanga nga nabilin nga mahimo nga himuong baston sa hari.
“Kini usa ka awit sa pagbangotan nga angay nga awiton niini nga panahon.”
A Lament Over Israel’s Princes
1“Take up a lament concerning the princes of Israel 2and say:
“ ‘What a lioness was your mother
among the lions!
She lay down among them
and reared her cubs.
3She brought up one of her cubs,
and he became a strong lion.
He learned to tear the prey
and he became a man-eater.
4The nations heard about him,
and he was trapped in their pit.
They led him with hooks
to the land of Egypt.
5“ ‘When she saw her hope unfulfilled,
her expectation gone,
she took another of her cubs
and made him a strong lion.
6He prowled among the lions,
for he was now a strong lion.
He learned to tear the prey
and he became a man-eater.
7He broke down19:7 Targum (see Septuagint); Hebrew He knew their strongholds
and devastated their towns.
The land and all who were in it
were terrified by his roaring.
8Then the nations came against him,
those from regions round about.
They spread their net for him,
and he was trapped in their pit.
9With hooks they pulled him into a cage
and brought him to the king of Babylon.
They put him in prison,
so his roar was heard no longer
on the mountains of Israel.
10“ ‘Your mother was like a vine in your vineyard19:10 Two Hebrew manuscripts; most Hebrew manuscripts your blood
planted by the water;
it was fruitful and full of branches
because of abundant water.
11Its branches were strong,
fit for a ruler’s scepter.
It towered high
above the thick foliage,
conspicuous for its height
and for its many branches.
12But it was uprooted in fury
and thrown to the ground.
The east wind made it shrivel,
it was stripped of its fruit;
its strong branches withered
and fire consumed them.
13Now it is planted in the desert,
in a dry and thirsty land.
14Fire spread from one of its main19:14 Or from under its branches
and consumed its fruit.
No strong branch is left on it
fit for a ruler’s scepter.’
“This is a lament and is to be used as a lament.”
