Ezekiel 18 – APSD-CEB & CARST

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 18:1-32

Mamatay ang Nagapakasala

1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Unsay inyong buot ipasabot sa pagsulti niini nga panultihon sa Israel, ‘Mikaon ang mga amahan ug aslom nga ubas, ug ang mga anak ang gingilohan?’

3“Ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga dili na ninyo kini isulti nga panultihon sa Israel. 4Pamatia ninyo kini! Ang tanan nga kinabuhi ako—ang kinabuhi sa ginikanan ug ang kinabuhi sa mga kabataan. Ang tawo ra nga nakasala mao ang mamatay. 5Pananglit may usa ka tawo nga matarong ug nagahimo sa mga butang nga husto ug subay sa balaod. 6Wala siya magsimba sa mga dios-dios sa Israel ni mokaon sa mga halad nga alang niini nga mga dios-dios didto sa mga simbahanan sa mga bukid. Wala siya makigdulog sa asawa sa uban o sa babaye nga giregla. 7Wala siya mangdaog-daog, ug ginauli niya ang gigarantiya sa mga nakautang kaniya. Wala siya mangawat, hinuon gipakaon niya ang mga gigutom ug gihatagan ug bisti ang mga walay bisti. 8Wala siya magpatubo kon magpautang. Wala siya nagahimog daotan, ug wala siyay gipaboran sa iyang paghukom. 9Nagasunod siya pag-ayo sa akong mga tulumanon ug mga sugo. Matarong kana nga tawhana ug padayon siyang mabuhi. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

10“Apan pananglit may anak siyang lalaki nga bangis ug kriminal o ginahimo niya kini nga mga buhat 11nga wala buhata sa iyang amahan: Mokaon siya sa mga halad nga alang sa mga dios-dios didto sa mga simbahanan sa mga bukid, ug makighilawas siya sa asawa sa uban. 12Ginadaog-daog niya ang mga kabos ug timawa. Kawatan siya, ug dili niya iuli ang garantiya sa mga nakautang kaniya. Nagasimba siya sa mga dios-dios, ug nagahimog daotan. 13Nagapautang siya nga may tubo. Mabuhi kaha siya? Dili! Mamatay gyud kini nga tawhana tungod niini nga tanang mangil-ad nga mga butang nga iyang gihimo. Siya ra ang hinungdan sa iyang kamatayon.

14“Apan pananglit kini nga tawo nga daotan may anak nga lalaki ug nakita niya ang tanang sala nga gihimo sa iyang amahan, apan wala niya kini sunda. 15Wala siya magsimba sa mga dios-dios sa Israel o mokaon sa mga halad nga alang niini nga mga dios-dios didto sa mga simbahanan sa mga bukid. Wala siya makighilawas sa asawa sa uban. 16Wala siya mangdaog-daog, ug wala siya mangayo ug garantiya gikan sa mga nangutang kaniya. Wala siya mangawat, ginapakaon hinuon niya ang mga gigutom ug gihatagan ug bisti ang mga walay bisti. 17Wala siya maghimog daotan, ug wala siya magpatubo kon magpautang siya. Ginatuman niya ang akong mga sugo ug mga tulumanon. Kini nga tawhana dili mamatay tungod sa sala sa iyang amahan kondili padayon siyang mabuhi. 18Apan ang iyang amahan mamatay tungod sa iyang sala kay nanghukhok siya, nangawat, ug naghimog daotan ngadto sa iyang mga katawhan.

19“Apan basig mangutana kamo, ‘Nganong dili man angay nga silotan ang anak tungod sa sala sa iyang amahan?’ Kon ang anak nagbuhat sa matarong ug husto, ug ginasunod niya pag-ayo ang akong mga tulumanon, padayon siyang mabuhi. 20Ang tawo lang nga nakasala mao ang mamatay. Ang anak dili angay nga silotan tungod sa sala sa iyang amahan, sama nga ang amahan dili angay nga silotan tungod sa sala sa iyang anak. Ang tawo nga matarong pagabalosan sa iyang matarong nga mga ginahimo, ug ang tawo nga daotan pagasilotan sa iyang daotan nga mga ginahimo.

21“Apan kon ang tawo nga daotan maghinulsol sa tanang mga sala nga iyang nahimo ug motuman sa akong mga pagtulon-an ug himuon niya kon unsa ang matarong ug husto, dili siya mamatay kondili mabuhi gyud siya. 22Dili na siya paninglon sa tanang mga sala nga iyang nahimo. Tungod sa iyang gipangbuhat nga matarong, padayon siyang mabuhi. 23Ako, ang Ginoo nga Dios, dili malipay kon mamatay ang usa ka daotan nga tawo. Malipay ako kon maghinulsol siya ug padayong mabuhi.

24“Apan kon ang usa ka tawo nga matarong mobiya sa iyang matarong nga pagkinabuhi ug magpakasala, ug magbuhat sa mangil-ad nga mga butang nga ginahimo sa mga tawo nga daotan, padayon ba siyang mabuhi? Dili! Kalimtan ang tanan niya nga binuhatan nga matarong. Ug tungod sa iyang pagluib kanako ug sa mga sala nga iyang nahimo, mamatay siya.

25“Apan moingon kamo, ‘Dili matarong ang pamaagi sa Ginoo.’ Pamati kamo, katawhan sa Israel: Ang ako bang pamaagi ang dili matarong o ang inyo? 26Kon ang usa ka tawo nga matarong mobiya sa matarong nga pagkinabuhi ug magpakasala, mamatay siya tungod sa iyang mga sala. 27Apan kon ang daotan nga tawo mobiya sa iyang daotan nga pagkinabuhi ug maghimog matarong ug husto, maluwas niya ang iyang kinabuhi. 28Dili siya mamatay tungod kay gitalikdan niya ang tanan niya nga sala. 29Apan moingon kamo nga katawhan sa Israel, ‘Dili matarong ang pamaagi sa Ginoo.’ O katawhan sa Israel, ang ako ba nga mga pamaagi ang dili matarong o ang inyo?

30“Busa ingnon ko kamo, O katawhan sa Israel, ako, ang Ginoo nga Dios, magahukom sa matag usa kaninyo sumala sa inyong binuhatan. Karon, paghinulsol kamo ug talikdi na ang tanan ninyong mga sala aron dili kamo malaglag. 31Nganong gusto man ninyong mamatay, O katawhan sa Israel? Undangi na ninyo ang inyong pagpakasala ug bag-oha na ang inyong pagkinabuhi. 32Kay dili ako malipay kon adunay mamatay. Busa paghinulsol na kamo aron padayon kamo nga mabuhi. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Езекиил 18:1-32

Личная ответственность за грех

1Было ко мне слово Вечного:

2– Что вы имеете в виду, повторяя о земле исроильской поговорку:

«Отцы ели кислый виноград,

а у детей на зубах оскомина»?

3Верно, как и то, что Я живу, – возвещает Владыка Вечный, – вы больше не будете произносить эту поговорку в земле исроильской. 4Знайте, всякая жизнь принадлежит Мне: и отец, и сын – оба Мои. Кто согрешит, тот и умрёт.

5Если кто-то праведен и поступает справедливо и праведно:

6не ест в горных капищах,

не поклоняется идолам исроильтян,

не соблазняет жены другого

и не спит с женщиной во время её месячных,

7никого не притесняет

и возвращает должнику взятое у того в залог,

не грабит,

даёт свой хлеб голодным

и одевает нагих,

8не даёт в рост денег

и не взимает процентов,

удерживает руку от преступления

и справедливо судит между спорящими,

9следует Моим установлениям

и усердно исполняет Мои законы –

тот праведен; он, несомненно, будет жить, – возвещает Владыка Вечный.

10Если у него есть сын, который разбойничает, проливает чужую кровь и делает что-либо из нижеследующего 11(хотя его отец и не делал ничего подобного):

ест в горных капищах,

соблазняет жену другого,

12притесняет нищих и бедняков,

грабит,

не возвращает должнику взятое у того в залог,

поклоняется идолам,

творит мерзости,

13даёт деньги в рост

и взимает проценты, –

будет ли он жить? Нет! За то, что он совершил эти мерзости, он, несомненно, умрёт и сам будет повинен в своей смерти.

14Но если у такого человека есть сын, который видит грехи, совершённые отцом, и, видя, не поступает по его примеру:

15не ест в горных капищах,

не поклоняется идолам исроильтян,

не соблазняет жены другого,

16никого не притесняет,

не требует залога,

не грабит,

даёт свой хлеб голодным

и одевает нагих,

17удерживает руку от преступления,

не даёт денег в рост и не взимает процентов,

исполняет Мои законы и следует Моим установлениям, –

то он не умрёт за грех отца; он, несомненно, будет жить. 18А его отец умрёт за свой грех, потому что он вымогал, грабил брата и творил зло среди своего народа.

19А вы спрашиваете: «Почему же сын не причастен к вине отца?» Раз сын поступал справедливо и праведно и прилежно исполнял Мои установления, он, несомненно, будет жить. 20Кто согрешил, тот и умрёт. Сын не будет причастен к вине отца, и отец не будет причастен к вине сына. Праведность будет засчитана праведнику, и нечестие будет засчитано нечестивому.

21Но если нечестивый оставит грехи, которые творит, станет исполнять Мои установления и делать то, что справедливо и праведно, он, несомненно, будет жить; он не умрёт. 22Ни одно из преступлений, которые он совершил, не припомнится ему. Ради сделанных им праведных дел он будет жить. 23Неужели Мне больше угодна смерть нечестивого, – возвещает Владыка Вечный, – а не то, чтобы он оставил свои поступки и жил?

24Но если праведник оставит праведность, совершит преступление и начнёт совершать те же мерзости, что и нечестивый, то разве он будет жить? Ни одно из сделанных им праведных дел не вспомнится. За вероломство, в котором он повинен, и за совершённые им грехи он умрёт.

25А вы говорите: «Путь Владыки несправедлив». Слушайте, исроильтяне: это Мой-то путь несправедлив? Не ваши ли пути несправедливы? 26Если праведник оставит праведность и совершит преступление, то за это он и умрёт; за сделанное им преступление он умрёт. 27А если нечестивый оставит нечестие, которое творит, и примется делать то, что справедливо и праведно, он спасёт себе жизнь. 28За то, что, признав все преступления, которые он творил, он больше не будет делать зло, он, несомненно, будет жить; он не умрёт. 29А исроильтяне говорят: «Путь Владыки несправедлив». Мои ли пути несправедливы, народ Исроила? Не ваши ли?

30Поэтому, исроильтяне, Я буду судить вас, каждого по его делам, – возвещает Владыка Вечный. – Покайтесь! Оставьте свои преступления, чтобы грех не погубил вас. 31Отвергните преступления, которые вы совершили, и обретите новое сердце и новый дух. Зачем вам умирать, народ Исроила? 32Ничья смерть Мне не угодна, – возвещает Владыка Вечный. – Покайтесь и живите!