Silotan ang Mini nga mga Propeta
1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, panghimaraota ang mga propeta sa Israel nga nagapanagna ug tinumotumo lang. Ingna sila nga maminaw niini nga akong mensahe: 3‘Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga alaot ang buang-buang nga mga propeta nga naghimo ug nagtumo-tumo lang sa pagpanagna bisan ug wala silay nakitang panan-awon. 4O Israel, ang imo nga mga propeta nahisama sa ihalas nga mga iro13:4 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. nga anaa sa guba nga mga lungsod. 5Wala nila pahimangnoi ang mga tawo. Sama ra nga wala nila ayoha ang naguba nga mga paril sa Israel aron malig-on kini inig-abot sa gubat, sa adlaw nga magsilot ang Ginoo. 6Dili tinuod ang ilang panan-awon ug bakak ang ilang mga panagna. Nagaingon sila nga gikan sa Ginoo ang ilang gipanulti, apan ang tinuod wala ko sila ipadala. Unya nagapaabot pa sila nga matuman ang ilang gipanulti. 7Dili tinuod ang ilang panan-awon ug bakak ang ilang mga panagna. Nagaingon sila nga mao kadto ang akong giingon, apan wala ako magsulti niadto.’
8“Busa, ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga kontrahon ko sila, kay bakak ang ilang mga tagna, ug dili tinuod ang ilang mga panan-awon. 9Silotan ko sila nga mga propeta kansang mga panan-awon dili tinuod, ug ang ilang panagna bakak. Dili sila ilhon nga sakop sa akong katawhan ug ang ilang mga ngalan dili isulat sa listahan sa katawhan sa Israel, ug dili sila makasulod sa yuta sa Israel. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo nga Dios.
10“Kini nga mga propeta nagapahisalaag sa akong katawhan pinaagi sa pag-ingon nga maayo ang kahimtang sa tanan, apan sa tinuod dili diay. Sama ra nga nagpatindog ang mga tawo ug huyang nga paril, ug haklap-haklapan lang kini sa mga propeta ug minasang apog ug lapok. 11Ingna kana nga mga tighaklap nga ang ilang paril matumpag kay magpadala akog bunok sa ulan. Ang ulan nga ice nga morag mga bato motugpa niana nga mga paril, ug huypon kini nga paril sa kusog nga hangin. 12Ug kon matumpag na kini, mangutana ang mga tawo kanila, ‘Unsay nahitabo sa inyong gihaklap?’
13“Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Sa akong labihang kasuko, tumpagon ko ang mga paril pinaagi sa kusog nga hangin, ulan nga ice nga morag bato, ug bunok sa ulan. 14Oo, tumpagon ko ang paril nga inyong gihaklapan ug minasang apog ug lapok. Tumpagon ko gyud kini hangtod nga makita ang pundasyon niini. Ug kon matumpag na kini, madat-ogan kamo ug mangamatay. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo. 15Ipahiagom ko ang labihan kong kasuko ngadto sa paril ug sa naghaklap niini. Unya ipahibalo ko kaninyo nga wala na ang paril, apil ang naghaklap niini 16nga mao ang mga propeta sa Israel nga nanagna nga mahimo nga maayo ang kahimtang sa Jerusalem, apan sa tinuod dili diay. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.
17“Karon, ikaw tawo, panghimaraota ang mga babaye nga nagapanagna nga tinumotumo lang. 18Ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘Alaot kamo nga mga babaye nga nagapangbiktima sa akong katawhan, bata man o tigulang, pinaagi sa mga anting-anting. Ginabutangan ninyo silag bugkos sa mga bukton ug belo sa mga ulo isip mga anting-anting. Buot ninyong biktimahon ang akong katawhan alang sa inyong kaugalingong kaayohan. 19Ginapasipad-an ninyo ako atubangan sa akong katawhan tungod lang sa pila ka kumkom nga barley ug pila ka buok pan. Pinaagi sa inyong pagpamakak ngadto sa akong katawhan nga mituo usab sa inyong bakak, gipahayag ninyo nga mamatay kadtong dili angay nga mamatay, ug gipahayag usab ninyo nga mabuhi kadtong angay unta nga mamatay.’
20“Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga kontra ko gyud ang inyong mga anting-anting nga inyong gigamit sa pagpangbiktima sa mga tawo, nga daw sa mga langgam nga gilit-agan. Langkaton ko kini nga mga anting-anting gikan sa inyong mga bukton, ug buhian ko ang mga tawo nga daw sa mga langgam nga inyong gilit-agan. 21Gision ko usab ang inyong mga belo, ug luwason ko ang akong katawhan gikan sa inyong mga kamot, ug dili na ninyo sila mabiktima pa pag-usab. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.
22“Gipasubo ninyo ang mga matarong tungod sa inyong mga bakak, nga bisan gani ako mismo wala man magpasubo kanila. Ug gidasig ninyo ang mga daotan nga dili mobiya sa ilang daotan nga binuhatan pinaagi sa pagsaad kanila nga maluwas sila gikan sa kamatayon.13:22 pinaagi sa… kamatayon: o, nga mao unta ang magluwas kanila gikan sa kamatayon. 23Busa mawala na ang inyong dili tinuod nga mga panan-awon ug ang inyong pagpanagna. Luwason ko ang akong katawhan gikan sa inyong mga kamot. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.”
1And the word of the LORD came unto me, saying, 2Son of man, prophesy against the prophets of Israel that prophesy, and say thou unto them that prophesy out of their own hearts, Hear ye the word of the LORD;13.2 that prophesy out…: Heb. that are prophets out of their own hearts 3Thus saith the Lord GOD; Woe unto the foolish prophets, that follow their own spirit, and have seen nothing!13.3 follow: Heb. walk after13.3 and…: or, and things which they have not seen 4O Israel, thy prophets are like the foxes in the deserts. 5Ye have not gone up into the gaps, neither made up the hedge for the house of Israel to stand in the battle in the day of the LORD.13.5 gaps: or, breaches13.5 made…: Heb. hedged the hedge 6They have seen vanity and lying divination, saying, The LORD saith: and the LORD hath not sent them: and they have made others to hope that they would confirm the word. 7Have ye not seen a vain vision, and have ye not spoken a lying divination, whereas ye say, The LORD saith it; albeit I have not spoken? 8Therefore thus saith the Lord GOD; Because ye have spoken vanity, and seen lies, therefore, behold, I am against you, saith the Lord GOD. 9And mine hand shall be upon the prophets that see vanity, and that divine lies: they shall not be in the assembly of my people, neither shall they be written in the writing of the house of Israel, neither shall they enter into the land of Israel; and ye shall know that I am the Lord GOD.13.9 assembly: or, secret, or, counsel
10¶ Because, even because they have seduced my people, saying, Peace; and there was no peace; and one built up a wall, and, lo, others daubed it with untempered morter:13.10 a wall: or, a slight wall 11Say unto them which daub it with untempered morter, that it shall fall: there shall be an overflowing shower; and ye, O great hailstones, shall fall; and a stormy wind shall rend it. 12Lo, when the wall is fallen, shall it not be said unto you, Where is the daubing wherewith ye have daubed it? 13Therefore thus saith the Lord GOD; I will even rend it with a stormy wind in my fury; and there shall be an overflowing shower in mine anger, and great hailstones in my fury to consume it. 14So will I break down the wall that ye have daubed with untempered morter, and bring it down to the ground, so that the foundation thereof shall be discovered, and it shall fall, and ye shall be consumed in the midst thereof: and ye shall know that I am the LORD. 15Thus will I accomplish my wrath upon the wall, and upon them that have daubed it with untempered morter, and will say unto you, The wall is no more, neither they that daubed it; 16To wit, the prophets of Israel which prophesy concerning Jerusalem, and which see visions of peace for her, and there is no peace, saith the Lord GOD.
17¶ Likewise, thou son of man, set thy face against the daughters of thy people, which prophesy out of their own heart; and prophesy thou against them, 18And say, Thus saith the Lord GOD; Woe to the women that sew pillows to all armholes, and make kerchiefs upon the head of every stature to hunt souls! Will ye hunt the souls of my people, and will ye save the souls alive that come unto you?13.18 armholes: or, elbows 19And will ye pollute me among my people for handfuls of barley and for pieces of bread, to slay the souls that should not die, and to save the souls alive that should not live, by your lying to my people that hear your lies? 20Wherefore thus saith the Lord GOD; Behold, I am against your pillows, wherewith ye there hunt the souls to make them fly, and I will tear them from your arms, and will let the souls go, even the souls that ye hunt to make them fly.13.20 to make…: or, into gardens 21Your kerchiefs also will I tear, and deliver my people out of your hand, and they shall be no more in your hand to be hunted; and ye shall know that I am the LORD. 22Because with lies ye have made the heart of the righteous sad, whom I have not made sad; and strengthened the hands of the wicked, that he should not return from his wicked way, by promising him life:13.22 by…: or, that I should save his life: Heb. by quickening him 23Therefore ye shall see no more vanity, nor divine divinations: for I will deliver my people out of your hand: and ye shall know that I am the LORD.
