Ezekiel 13 – APSD-CEB & HOF

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 13:1-23

Silotan ang Mini nga mga Propeta

1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, panghimaraota ang mga propeta sa Israel nga nagapanagna ug tinumotumo lang. Ingna sila nga maminaw niini nga akong mensahe: 3Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga alaot ang buang-buang nga mga propeta nga naghimo ug nagtumo-tumo lang sa pagpanagna bisan ug wala silay nakitang panan-awon. 4O Israel, ang imo nga mga propeta nahisama sa ihalas nga mga iro13:4 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. nga anaa sa guba nga mga lungsod. 5Wala nila pahimangnoi ang mga tawo. Sama ra nga wala nila ayoha ang naguba nga mga paril sa Israel aron malig-on kini inig-abot sa gubat, sa adlaw nga magsilot ang Ginoo. 6Dili tinuod ang ilang panan-awon ug bakak ang ilang mga panagna. Nagaingon sila nga gikan sa Ginoo ang ilang gipanulti, apan ang tinuod wala ko sila ipadala. Unya nagapaabot pa sila nga matuman ang ilang gipanulti. 7Dili tinuod ang ilang panan-awon ug bakak ang ilang mga panagna. Nagaingon sila nga mao kadto ang akong giingon, apan wala ako magsulti niadto.’

8“Busa, ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga kontrahon ko sila, kay bakak ang ilang mga tagna, ug dili tinuod ang ilang mga panan-awon. 9Silotan ko sila nga mga propeta kansang mga panan-awon dili tinuod, ug ang ilang panagna bakak. Dili sila ilhon nga sakop sa akong katawhan ug ang ilang mga ngalan dili isulat sa listahan sa katawhan sa Israel, ug dili sila makasulod sa yuta sa Israel. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo nga Dios.

10“Kini nga mga propeta nagapahisalaag sa akong katawhan pinaagi sa pag-ingon nga maayo ang kahimtang sa tanan, apan sa tinuod dili diay. Sama ra nga nagpatindog ang mga tawo ug huyang nga paril, ug haklap-haklapan lang kini sa mga propeta ug minasang apog ug lapok. 11Ingna kana nga mga tighaklap nga ang ilang paril matumpag kay magpadala akog bunok sa ulan. Ang ulan nga ice nga morag mga bato motugpa niana nga mga paril, ug huypon kini nga paril sa kusog nga hangin. 12Ug kon matumpag na kini, mangutana ang mga tawo kanila, ‘Unsay nahitabo sa inyong gihaklap?’

13“Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Sa akong labihang kasuko, tumpagon ko ang mga paril pinaagi sa kusog nga hangin, ulan nga ice nga morag bato, ug bunok sa ulan. 14Oo, tumpagon ko ang paril nga inyong gihaklapan ug minasang apog ug lapok. Tumpagon ko gyud kini hangtod nga makita ang pundasyon niini. Ug kon matumpag na kini, madat-ogan kamo ug mangamatay. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo. 15Ipahiagom ko ang labihan kong kasuko ngadto sa paril ug sa naghaklap niini. Unya ipahibalo ko kaninyo nga wala na ang paril, apil ang naghaklap niini 16nga mao ang mga propeta sa Israel nga nanagna nga mahimo nga maayo ang kahimtang sa Jerusalem, apan sa tinuod dili diay. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.

17“Karon, ikaw tawo, panghimaraota ang mga babaye nga nagapanagna nga tinumotumo lang. 18Ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘Alaot kamo nga mga babaye nga nagapangbiktima sa akong katawhan, bata man o tigulang, pinaagi sa mga anting-anting. Ginabutangan ninyo silag bugkos sa mga bukton ug belo sa mga ulo isip mga anting-anting. Buot ninyong biktimahon ang akong katawhan alang sa inyong kaugalingong kaayohan. 19Ginapasipad-an ninyo ako atubangan sa akong katawhan tungod lang sa pila ka kumkom nga barley ug pila ka buok pan. Pinaagi sa inyong pagpamakak ngadto sa akong katawhan nga mituo usab sa inyong bakak, gipahayag ninyo nga mamatay kadtong dili angay nga mamatay, ug gipahayag usab ninyo nga mabuhi kadtong angay unta nga mamatay.’

20“Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga kontra ko gyud ang inyong mga anting-anting nga inyong gigamit sa pagpangbiktima sa mga tawo, nga daw sa mga langgam nga gilit-agan. Langkaton ko kini nga mga anting-anting gikan sa inyong mga bukton, ug buhian ko ang mga tawo nga daw sa mga langgam nga inyong gilit-agan. 21Gision ko usab ang inyong mga belo, ug luwason ko ang akong katawhan gikan sa inyong mga kamot, ug dili na ninyo sila mabiktima pa pag-usab. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.

22“Gipasubo ninyo ang mga matarong tungod sa inyong mga bakak, nga bisan gani ako mismo wala man magpasubo kanila. Ug gidasig ninyo ang mga daotan nga dili mobiya sa ilang daotan nga binuhatan pinaagi sa pagsaad kanila nga maluwas sila gikan sa kamatayon.13:22 pinaagi sa… kamatayon: o, nga mao unta ang magluwas kanila gikan sa kamatayon. 23Busa mawala na ang inyong dili tinuod nga mga panan-awon ug ang inyong pagpanagna. Luwason ko ang akong katawhan gikan sa inyong mga kamot. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.”

Hoffnung für Alle

Hesekiel 13:1-23

Die falschen Propheten werden umkommen!

1Da empfing ich wieder eine Botschaft vom Herrn. Er sprach zu mir: 2»Du Mensch, klag alle selbst ernannten Propheten Israels an! Sie sollen meine Worte hören! 3Sag ihnen von mir, Gott, dem Herrn:

Wehe euch, ihr törichten Propheten, die ihr euren eigenen Eingebungen folgt und von Visionen redet, die ihr gar nicht gesehen habt! 4Ihr führt euch auf wie Füchse, die in Israels Ruinen herumstreunen! 5Keiner von euch ist in die Bresche gesprungen, keiner baut die Mauer wieder auf, damit mein Volk an dem Tag bestehen kann, an dem ich, der Herr, Gericht halte. 6Was ihr als Visionen ausgebt, ist eine Täuschung, und wenn ihr weissagt, lügt ihr! Ihr verkündet: ›So spricht der Herr!‹, obwohl ich euch gar nicht beauftragt habe – und dann erwartet ihr auch noch, dass ich eure Voraussagen eintreffen lasse! 7Ist es nicht so? Eure Visionen führen die Menschen in die Irre, eure Weissagung ist nichts als Lüge. Denn ihr behauptet, meine Worte zu verkünden, obwohl ich euch gar keine Botschaft mitgeteilt habe.

8Darum sage ich, Gott, der Herr: Weil ihr leere Worte macht und von trügerischen Visionen erzählt, bekommt ihr es mit mir zu tun. Darauf könnt ihr euch verlassen! 9Drohend erhebe ich meine Hand, um euch zu strafen, ihr Lügenpropheten! Ich schließe euch aus meinem Volk aus – in den Verzeichnissen der Israeliten wird man eure Namen nirgendwo finden. Nie mehr könnt ihr in euer Land zurückkehren! Daran sollt ihr erkennen, dass ich Gott, der Herr, bin. 10Ihr führt mein Volk in die Irre, denn ihr ruft: ›Es ist nur halb so schlimm, es wird alles wieder gut!‹ Nein, nichts wird gut! Mein Volk baut sich eine wackelige Mauer aus losen Steinen, und anschließend übertüncht ihr sie mit weißer Farbe. 11Ihr Schönfärber! Eure Wand wird einstürzen! Es kommt ein Wolkenbruch, Hagelkörner so groß wie Steine prasseln auf sie herab, und ein schwerer Sturm peitscht dagegen. 12Und siehe da – die Wand stürzt ein! Dann verspottet man euch: ›Wo ist nun eure schöne Farbe geblieben?‹

13Ich, Gott, der Herr, sage es noch einmal: Mein Zorn über euch ist gewaltig, darum schicke ich Sturm, Regen und Hagel mit zerstörerischer Macht. 14Ich reiße die Wand ein, die ihr so schön angemalt habt, ich lasse sie zu Boden stürzen, ihr Fundament wird bloßgelegt. Und wenn sie einstürzt, werdet ihr unter ihren Trümmern begraben. Dann sollt ihr erkennen, dass ich der Herr bin. 15So werde ich an der Wand und an euch Schönfärbern meinen Zorn auslassen. Ja, wenn ich mein Werk vollendet habe, sage ich: Die Wand ist weg und mit ihr alle, die sie übermalt haben! 16Ihr habt dem Volk von herrlichen Visionen erzählt und Jerusalem Glück und Frieden prophezeit, obwohl sein Untergang nahe ist! Doch damit ist es nun aus und vorbei. Mein Wort gilt!«

17Weiter sprach Gott zu mir: »Du Mensch, tritt den selbst ernannten Prophetinnen aus deinem Volk entgegen! Klage sie an 18und richte ihnen meine Worte aus:

Wehe euch, ihr Frauen, die ihr Zauberbänder für die Handgelenke anfertigt und magische Schleier in jeder Größe näht, um Macht zu besitzen über die Menschen! Meint ihr, ihr könnt das Leben der Menschen in meinem Volk aufs Spiel setzen – und selbst mit heiler Haut davonkommen? 19Mit eurem faulen Zauber raubt ihr mir die Ehre, und das für eine Handvoll Gerste und einen Bissen Brot! Menschen, die nicht sterben sollten, liefert ihr dem Tod aus und verschont solche, die es nicht verdienen, am Leben zu bleiben. Mein Volk hört gerne Lügen, und ihr habt ihnen Lügen aufgetischt.

20Darum sage ich, Gott, der Herr: Jetzt mache ich eure Zauberbänder zunichte, mit denen ihr die Menschen wie Vögel fangt! Ich reiße sie von euren Handgelenken und lasse alle frei, die sich darin verfangen haben! 21Ich zerfetze eure magischen Schleier und rette mein Volk aus eurer Gewalt. Es soll keine leichte Beute mehr für euch sein! Daran sollt ihr erkennen, dass ich der Herr bin.

22Mit euren Lügenmärchen jagt ihr aufrichtigen Menschen Angst ein, für die ich nichts Böses im Sinn hatte. Die Gottlosen aber ermutigt ihr und verhindert damit, dass sie ihre üblen Machenschaften aufgeben und ihr Leben retten. 23Darum bereite ich euren verlogenen Visionen und eurer Wahrsagerei nun ein Ende! Ich will mein Volk aus eurer Gewalt retten. Dann müsst ihr erkennen, dass ich der Herr bin.«