Ezekiel 1 – APSD-CEB & HTB

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 1:1-28

Ang Unang Panan-awon ni Ezekiel

1-3Ako si Ezekiel nga usa ka pari, anak ni Buzi, ug usa ako sa mga gibihag ngadto sa Babylon. Usa ka adlaw, sa dihang didto ako sa daplin sa Suba sa Kebar kauban sa uban nga mga binihag, nakita kong naabli ang langit ug gigamhan ako sa Ginoo, ug may gipakita siya kanakong mga panan-awon. Nahitabo kini sa ikalimang adlaw sa ikaupat nga bulan sa ika-30 nga tuig.1:1-3 ika-30 nga tuig: Dili klaro kon unsa gyud nga tuig ang gipasabot dinhi. Kini ang ikalimang tuig sa pagkabihag ni Haring Jehoiachin.

4Samtang nagtan-aw ako, nakita ko ang usa ka bagyo gikan sa amihan. Nagpangilat gikan sa mabagang dag-om nga gipalibotan ug kahayag. Ang kilat sa tunga sa dag-om nagasiga nga daw sa naggilak-gilak nga metal. 5Ug sa tunga sa dag-om adunay upat ka buhi nga binuhat nga morag tawo, 6-8apan ang matag usa kanila may upat ka nawong ug upat ka pako. Tul-id ang ilang mga paa, ug ang ilang mga tiil sama sa tiil sa baka ug naggilak-gilak sama sa gipasinaw nga bronsi. Adunay kamot sa tawo ilalom sa ilang tagsa-tagsa ka mga pako, 9ug ang ilang mga pako nagaabot. Dungan silang manglupad bisan asa paingon nga walay lingi-lingi.

10Mao kini ang ilang mga dagway: sa atubangan, dagway ug tawo; sa tuo, dagway ug liyon; sa wala, dagway ug torong baka; ug sa likod, dagway ug agila. 11Ang ilang duha ka mga pako nakabukhad ug nagaabot sa pako sa ilang tapad, ug ang laing duha pa nila ka pako nagatabon sa ilang mga lawas. 12Dungan silang manglupad bisan asa paingon nga walay lingi-lingi. Ug kon asa sila dad-a sa espiritu1:12 espiritu: Tingali ang ilang espiritu o ang Espiritu Santo. didto usab sila mopaingon. 13Daw sa nagdilaab nga baga sila kon tan-awon. May naglabay-labay sa ilang tunga nga daw sa nagsiga nga sulo nga labihan kasulaw. Ug gikan sa sulo may mokilab nga kilat. 14Kini nga mga binuhat nagngadto-nganhi nga daw kilat.

15Samtang nagatan-aw ako sa upat ka buhi nga mga binuhat, may nakita akong ligid diha sa tapad1:15 tapad: o, ubos. sa matag-usa niini nga upat ka binuhat. Kini nga mga ligid nagdapat sa yuta. 16Ingon niini ang hitsura sa mga ligid: Naggilak-gilak kini sama sa mahalong bato nga chrysolite, ug managsama kini ug hitsura nga daw duha ka ligid nga nagkurus, 17busa makaadto kini ug ang buhi nga mga binuhat sa bisan asa nga direksyon nga dili na kinahanglan pang moliso. 18Ang yantas niini habog ug makahahadlok kay nalukop kini ug mga mata.

19Kon asa mopaingon ang buhi nga mga binuhat, kuyog usab ang mga ligid. Ug kon muban ngaon ang mga binuhat, mokawan usab ang mga ligid. 20Ang espiritu sa buhi nga mga binuhat anaa sa mga ligid. Busa kon asa moadto ang espiritu, didto usab moadto ang buhi nga mga binuhat ug ang mga ligid. 21Kon asa mopaingon ang buhi nga mga binuhat, uban usab kanila ang mga ligid. Ug kon magpundo sila, magpundo usab ang mga ligid. Ug kon mokawan sila, muban ngaon usab ang mga ligid, kay ang ilang espiritu anaa sa mga ligid.

22Sa ibabaw sa ulo sa buhi nga mga binuhat may atop-atop nga daw kristal nga naggilak-gilak, ug kahibulongan kini nga tan-awon. 23Sa ilalom niini nagabukhad ang duha ka pako sa matag buhi nga mga binuhat, ug nagaabot ang ilang mga pako sa ilang tapad. Ang laing duha nila ka pako nagatabon sa ilang mga lawas. 24Kon mulupad sila, madungog ko ang kasikas sa ilang mga pako nga sama sa haganas sa tubig, o daw sama sa tingog sa Makagagahom nga Dios, o daw sama sa kasaba sa daghang mga sundalo. Ug kon magpundo sila, tik-upon nila ang ilang mga pako.

25Samtang nagtik-op ang ilang mga pako, may tingog gikan sa ibabaw niadtong atop-atop sa ilang ulohan. 26Ug didto may murag trono nga hinimo gikan sa batong safiro, ug may naglingkod niini nga sama sa tawo. 27Nakita ko nga gikan sa iyang hawak pataas, daw sama siya sa naggilak-gilak nga metal nga daw nagkalayo. Ug gikan sa iyang hawak paubos, daw sama siya sa nagadilaab nga kalayo, ug gilibotan siya sa kahayag nga labihan kasulaw. 28Ang kahayag sa iyang palibot nahisama sa bangaw human sa ulan.

Ingon niadto ang gahom sa Ginoo. Pagkakita ko niadto mihapa ako, ug may nadungog akong tingog nga nakigsulti kanako.

Het Boek

Ezechiël 1:1-28

Het visioen van de levende wezens

1-3Op de vijfde dag van de vierde maand van het dertigste jaar ging voor mij, Ezechiël, priester en zoon van Buzi, plotseling de hemel open en zag ik visioenen van God. Dat was in het vijfde jaar van de ballingschap in Babel, ik was toen bij de Joodse ballingen aan de rivier de Kebar in Babylonië. Ik werd door de macht van de Here overweldigd.

4Ik zag in dit visioen een zware storm uit het noorden op mij afkomen en die storm dreef een enorme wolk voor zich uit. Rond deze wolk schitterde een helle lichtglans, een vlammend vuur en daar middenin was iets dat blonk als goud. 5Toen verschenen uit het midden van de wolk vier wezens die er uitzagen als mensen, 6afgezien van het feit dat elk wezen vier gezichten en twee paar vleugels had! 7Zij hadden rechte benen en hun voeten leken op de hoeven van een kalf en zij fonkelden als gepolijst koper. 8-9 Onder elk van hun vleugels kon ik mensenhanden onderscheiden. De vier levende wezens waren met de vleugels aan elkaar verbonden en vlogen recht vooruit, zonder zich om te draaien. 10Elk had van voren het gezicht van een mens, aan de rechterkant een gezicht als een leeuw, aan de linkerkant het gezicht van een stier en leek van de achterkant op een arend! 11Ieder had twee paar vleugels op het midden van de rug. Eén paar was verbonden met de vleugels van de wezens naast hem, het andere paar bedekte zijn lichaam. 12Elk van de wezens bewoog zich recht vooruit, waarheen de Geest van God hen ook maar dreef, en ze hoefden zich, waarheen ze ook gingen, niet om te draaien. 13Ze leken op iets dat eruitzag als brandende kolen en felle fakkels. Er ging vuur heen en weer tussen de wezens, waaruit bliksemstralen te voorschijn schoten. 14Deze wezens snelden heen en weer, bliksemsnel.

15Terwijl ik hiernaar stond te kijken, zag ik vier wielen naast hen op de grond, één wiel bij elk wezen. 16De wielen glansden als een turkoois en hadden allemaal dezelfde vorm. Elk wiel bevatte een tweede wiel, dat kruiselings op het grote wiel stond. 17Zij konden in alle richtingen bewegen zonder van stand te veranderen. 18De vier wielen hadden prachtige indrukwekkende velgen en de randen van de velgen waren bezet met ogen. 19-21Wanneer de vier levende wezens vooruit vlogen, gingen de wielen met hen mee. Als zij omhoog vlogen, gingen de wielen ook omhoog en als zij halt hielden, stonden ook de wielen stil. Een en dezelfde geest leidde de wezens en de wielen.

22Boven de hoofden van de wezens was iets dat er uitzag als een strakke hemel van verblindend kristal die zich boven hen uitstrekte. Onbeschrijflijk mooi! 23De vleugels van elk wezen strekten zich uit om de vleugels van de andere wezens aan te raken en elk van hen had twee vleugels, waarmee hij zijn lichaam bedekte. 24-25 En als zij vlogen, maakten hun vleugels een geluid dat leek op golven die zich op de kust werpen of op de stem van de Almachtige of op het dreunen van een oprukkend leger. Als zij stil stonden, vouwden ze hun vleugels weer. Opeens klonk er een stem uit de kristallen hemel die zich boven hen uitstrekte.

26Want hoog daar boven stond iets dat leek op een troon, gemaakt van saffiersteen. En op die troon zat een gestalte die er als een mens uitzag. 27-28 Boven zijn middel glansde zijn lichaam als wit goud, flakkerend als vuur. Onder zijn middel leek hij uit vlammen te bestaan en een stralenkrans van licht omlijnde zijn lichaam. De schittering van die krans had iets weg van een regenboog in de wolken bij regenachtig weer. Zo zag de verschijning van de heerlijkheid van de Here eruit. Toen ik dit zag, liet ik mij met mijn gezicht naar beneden op de grond vallen. Op dat moment hoorde ik de stem van Iemand die tegen mij sprak.