Ang mga Milagro nga Nagapadayag sa Gahom sa Dios
1Mitubag si Moises, “Apan basig dili motuo ang mga Israelinhon o maminaw sa akong isulti ug moingon sila nga wala ka nagpakita kanako.” 2Miingon ang Ginoo kaniya, “Unsa kanang imong gigunitan?” Mitubag si Moises, “Baston.4:2 Baston: sa English, staff, nga ginagamit sa mga magbalantay sa mga karnero.” 3Miingon ang Ginoo, “Iitsa kana sa yuta.” Busa giitsa ni Moises ang baston ug nahimo kining halas. Nahadlok si Moises, busa mipahilayo siya niini. 4Miingon ang Ginoo kaniya, “Guniti ang halas sa ikog.” Busa gigunitan kini ni Moises ug nahimo na usab kini nga baston. 5Miingon ang Ginoo, “Himoa kini nga milagro aron motuo sila nga ako, ang Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, ug Jacob, nagpakita kanimo.”
6Unya miingon pag-usab ang Ginoo, “Ibutang ang imong kamot sa ilalom sa imong kupo.” Gituman kini ni Moises, ug sa dihang gipagawas niya ang iyang kamot, puti na kini kaayo kay gituboan kini ug ngilngig nga sakit sa panit.4:6 ngilngig nga sakit sa panit: Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo. 7Miingon ang Ginoo, “Ibutang pag-usab ang imong kamot ilalom sa imong kupo.” Gituman kini ni Moises, ug sa dihang gipagawas niya ang iyang kamot, naulian na kini ug sama na sa ubang bahin sa iyang lawas.
8Unya miingon ang Ginoo, “Kon dili sila motuo sa unang milagro, motuo na sila sa ikaduha. 9Apan kon dili pa gayod sila motuo kanimo human niining duha ka milagro, pagkuha ug tubig sa Suba sa Nilo ug ibubo kini sa malang yuta, ug mahimo kining dugo.”
10Miingon si Moises sa Ginoo, “Ginoo, dili ako maayong manulti sukad pa kaniadto, ug bisan karon nga nakigsulti ka kanako nga imong sulugoon. Hinay gayod ako sa panulti.” 11Miingon ang Ginoo kaniya, “Kinsay naghimo sa baba sa tawo? Kinsay naghimo kaniyang bungol o amang? Kinsay nagabuot nga makakita siya o mabuta? Dili ba ako, ang Ginoo? 12Busa lakaw, kay tabangan ko ikaw sa pagsulti ug tudloan ko ikaw kon unsay imong isulti.”
13Apan miingon si Moises, “O Ginoo, kon mahimo lain na lay ipadala.” 14Nasuko ang Ginoo kang Moises, ug miingon siya, “Si Aaron na lang nga imong igsoon, nga usa usab ka Levita. Nasayod ako nga maayo siya manulti. Nagapaingon na siya dinhi sa pagpakigkita kanimo. Malipay gayod siya kon makita ka niya. 15Pakigsultihi siya, ug tudloi kon unsay iyang isulti. Tabangan ko kamong duha sa pagsulti, ug tudloan ko usab kamo sa inyong himuon. 16Si Aaron ang mosulti sa mga tawo alang kanimo. Tudloan mo siya kon unsay iyang isulti, nga daw ikaw ang Dios. 17Ug dad-a ang imong baston aron makahimo ka ug mga milagro pinaagi niana.”
Mibalik si Moises sa Ehipto
18Mibalik si Moises kang Jetro nga iyang ugangan ug miingon kaniya, “Tugoti ako nga mobalik sa akong mga kadugo didto sa Ehipto sa pagtan-aw kon buhi pa ba sila.” Miingon si Jetro, “Sige, ug maayong paglakaw.”
19Sa wala pa mogikan si Moises sa Midian miingon ang Ginoo kaniya, “Sige, balik na sa Ehipto kay nangamatay na ang tanang gustong mopatay kanimo.” 20Busa gikuha ni Moises ang iyang asawa ug mga anak nga lalaki ug gipasakay sa asno ug mibalik sa Ehipto. Gidala usab niya ang baston nga gisugo sa Dios nga iyang dal-on.
21Miingon ang Ginoo kang Moises, “Pag-abot mo sa Ehipto, buhata gayod atubangan sa hari sa Ehipto4:21 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. ang tanang milagro nga gipakita ko kanimo. Gihatagan ko ikaw ug gahom sa paghimo niana. Apan pagahion ko ang kasingkasing sa hari aron dili niya tugotan nga mobiya ang mga Israelinhon. 22Unya ingnon mo siya, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo: Giisip ko ang Israel nga akong kamagulangang anak nga lalaki, 23busa gimandoan ko ikaw nga palakwon mo siya aron makasimba siya kanako, apan wala ka mosugot. Busa patyon ko ang kamagulangan mong anak nga lalaki!’ ”
24Sa pagpanglakaw nilang Moises ug sa iyang pamilya, namahulay sila sa usa ka pahulayanan. Giadtoan sa Ginoo si Moises didto aron unta patyon. 25-26Apan nagkuha si Zipora ug hait nga bato ug gituli niya ang iyang anak, ug ang panit sa kinatawo nga iyang nakuha gitapion niya sa kinatawo4:25-26 kinatawo: Ang Hebreo nga pulong niini posible “kinatawo” o “tiil.” ni Moises. Unya miingon si Zipora, “Ikaw usa ka nagkadugo nga bana kanako.”4:25-26 nagkadugo nga bana kanako: sa Hebreo, kaslonon nga lalaki sa mga dugo kanako. Posible ang buot ipasabot, gibuhi niya si Moises isip asawa pinaagi sa dugo. (Ang gipamulong ni Zipora may kalabotan sa pagtuli.) Busa wala patya sa Ginoo si Moises.
27Unya, miingon ang Ginoo kang Aaron, “Lakaw ug tagboa si Moises sa kamingawan.” Busa gitagbo niya si Moises sa Bukid sa Dios ug gihagkan agig paghangop. 28Gisultihan dayon ni Moises si Aaron sa tanan nga gisugo sa Ginoo nga isulti niya ug sa tanang milagro nga gisugo sa Ginoo nga himuon niya.
29Busa milakaw silang duha, ug gitigom nila ang tanang mga tigdumala sa mga Israelinhon. 30Gisultihan sila ni Aaron sa tanan nga giingon sa Ginoo kang Moises. Ug gihimo ni Moises ang mga milagro atubangan sa mga tawo, 31ug mituo sila. Ug sa dihang nahibaloan nila nga nahangawa ang Ginoo kanila ug nga nakita niya ang ilang pag-antos, mihapa sila ug misimba kaniya.
Tekenen van Gods belofte
1Mozes zei evenwel: ‘Zij zullen mij niet geloven! Ze zullen het niet doen en zeker niet als ík het zeg. Zij zullen zeggen: “De Here is helemaal niet aan u verschenen!” ’ 2‘Wat hebt u daar in uw hand?’ vroeg de Here hem. ‘Een herdersstaf,’ antwoordde Mozes. 3‘Gooi hem eens op de grond,’ zei de Here. Mozes gooide de staf neer, hij veranderde onmiddellijk in een slang en Mozes deed snel een stap terug. 4Toen zei de Here: ‘Pak hem bij zijn staart!’ Mozes deed dat en plotseling werd het weer een herdersstaf! 5‘Doe dit en zij zullen u geloven!’ zei de Here. ‘Dan zullen zij er van overtuigd zijn dat de Here, de God van Abraham, Isaak en Jakob, werkelijk aan u is verschenen. 6Steek nu uw hand tussen uw kleren ter hoogte van uw borst.’ Mozes deed het en toen hij de hand terugtrok, was die wit van de uitslag! 7‘Steek hem nu weer tussen uw kleren,’ zei God. Toen Mozes dat deed en de hand daarna weer terugtrok, was de uitslag verdwenen! 8‘Als zij het eerste wonder niet geloven, zal het tweede hen wel overtuigen!’ zei de Here. 9‘En als zij u na deze twee wonderen nog niet geloven, neem dan wat water uit de Nijl en gooi dat op de grond. Het zal veranderen in bloed.’ 10Maar Mozes smeekte: ‘Och Here, ik ben helemaal geen goede spreker! Ik ben het nooit geweest en zal het ook nooit worden, ook niet nu U met mij gesproken hebt. Ik kan nooit de juiste woorden vinden.’ 11‘Wie heeft de mens een mond gegeven?’ vroeg de Here hem. ‘Ben Ik dat niet, de Here? Wie maakt de mens stom of doof, ziende of blind? 12Vooruit, zoek niet langer naar uitvluchten. Doe wat Ik u heb opgedragen. Ik zal u helpen met spreken en u vertellen wat u moet zeggen.’ 13Maar Mozes wierp tegen: ‘Here, stuur toch alstublieft iemand anders!’ 14Toen werd de Here boos en zei: ‘Goed, uw broer Aäron is een goed spreker. Hij komt hierheen om u te zoeken en zal erg blij zijn u te vinden.
15Ik zal u zeggen wat u hem moet vertellen en dan zal Ik u beiden helpen bij het spreken en u zeggen wat u moet doen. 16Hij zal in uw plaats het volk toespreken. Net zoals Ik u vertel wat u moet zeggen, zult u het hem vertellen. 17En vergeet niet uw staf mee te nemen zodat u de wonderen kunt doen die Ik u heb laten zien.’
18Mozes ging terug naar huis en besprak de zaak met zijn schoonvader Jetro. ‘Als u het goed vindt,’ zei Mozes, ‘ga ik terug naar Egypte om mijn familie te bezoeken. Ik weet niet eens of ze nog wel leven.’ ‘Ga in vrede,’ antwoordde Jetro.
19Voordat Mozes Midjan verliet, zei de Here tegen hem: ‘Wees niet bang om naar Egypte terug te gaan, want allen die u wilden doden, zijn overleden.’ 20Zo trok Mozes met zijn vrouw en zonen op ezels naar Egypte. De ‘staf van God’ hield hij stevig vast! 21De Here zei tegen hem: ‘Als u terugkomt in Egypte, moet u naar de farao gaan en hem de wonderen laten zien die Ik u heb getoond. Ik zal hem echter koppig maken zodat hij het volk niet zal laten gaan. 22Zeg dan tegen de farao: “De Here zegt: Israël is mijn oudste zoon 23en Ik heb u opgedragen hem te laten gaan zodat hij Mij kan aanbidden. Als u weigert, zal Ik uw oudste zoon doden”.’
24Mozes reisde verder met zijn gezin en toen hij op een avond stopte om te overnachten, verscheen de Here hem en probeerde hem te doden. 25Zijn vrouw Sippora greep een stenen mes, besneed haar zoon en hield de bloedende voorhuid tegen Mozesʼ voet. 26‘Ik heb je leven gered met het bloed van mijn zoon,’ zei zij. Toen liet de Here Mozes met rust.
27Daarna zei de Here tegen Aäron: ‘Ga Mozes in de woestijn tegemoet.’ Aäron reisde naar de berg Horeb, de berg van God, en ontmoette Mozes daar. Het was een gelukkig weerzien. 28Mozes vertelde Aäron wat de Here hem had opgedragen en wat zij moesten zeggen. Ook vertelde hij over de staf en de wonderen die zij voor de farao moesten doen. 29Zo gingen Mozes en Aäron samen terug naar Egypte en riepen de leiders van het volk Israël bijeen. 30Aäron vertelde hun wat de Here tegen Mozes had gezegd en Mozes toonde hun de wonderen. 31Het volk geloofde dat de Here hem had gestuurd. Toen de mensen hoorden dat de Here hun moeilijkheden had gezien en hen nu wilde redden, waren zij erg blij. Zij knielden neer en aanbaden Hem.
