Exodus 32 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Exodus 32:1-35

Ang Baka nga Bulawan

(Deu. 9:7-29)

1Sa dihang namatikdan sa mga tawo nga dugayng nakalugsong si Moises gikan sa bukid, miduol sila kang Aaron ug miingon, “Dali, himoi kami ug dios32:1 dios: o, mga dios. Mao usab sa bersikulo 4, 8, 23, 31. nga mangulo kanamo, kay wala na kita masayod kon unsa nay nahitabo niadtong Moises nga nagpagawas kanato gikan sa Ehipto.” 2Mitubag si Aaron kanila, “Panguhaa ninyo ang mga ariyos nga bulawan sa inyong mga asawa ug mga anak, ug dad-a ninyo dinhi kanako.” 3Busa gipanguha nilang tanan ang ilang mga ariyos nga bulawan ug gidala kang Aaron. 4Gitigom kini ni Aaron ug gitunaw ug giporma nga baka. Unya miingon dayon ang mga Israelinhon, “Mao kini ang atong dios nga nagpagawas kanato gikan sa Ehipto.”

5Pagkakita ni Aaron nga nalipay pag-ayo ang mga tawo niini, nagpahimo siyag halaran diha atubangan sa baka ug nagpahibalo, “Ugma magsaulog kitag pista alang sa Ginoo.” 6Busa pagkabuntag, sayong mibangon ang mga tawo ug naghalad ug mga halad nga sinunog ug halad alang sa maayong relasyon. Unya nangaon sila ug nagainom ug nagpatuyang sa paghudyaka sa ilang pagsimba sa dios-dios.

7Miingon ang Ginoo kang Moises, “Pagdalig lugsong kay ang imong katawhan nga gipagawas mo gikan sa Ehipto nagahimog kadaotan. 8Dali ra kaayo silang milapas sa akong gimando kanila. Naghimo silag ilang dios-dios nga baka ug gisimba kini. Gihalaran nila kini ug miingon, ‘Mao kini ang atong dios nga nagpagawas kanato gikan sa Ehipto.’ ”

9Miingon pa gayod ang Ginoo kang Moises, “Nakita ko kon unsa kagahig ulo kining mga tawhana. 10Busa pasagdi ako nga molaglag kanila sa hilabihan kong kasuko. Ug ikaw ug ang imong mga kaliwat ang himuon kong bantogan nga nasod.”

11Apan nagpakilooy si Moises sa Ginoo nga iyang Dios, “O Ginoo, nganong ipatagamtam mo man ang imong kasuko sa imong katawhan nga gipagawas mo gikan sa Ehipto pinaagi sa imong kahibulongang gahom? 12Unsa na lay ikasulti sa mga Ehiptohanon? Nga gikuha mo ang imong katawhan sa Ehipto aron lang patyon sa kabukiran ug mawala sa kalibotan? O Ginoo, ayaw na ipadayon ang imong hilabihang kasuko kanila, ug ayaw sila laglaga. 13Hinumdomi ang imong gipanumpa ngadto sa imong mga alagad nga si Abraham, Isaac, ug Jacob,32:13 Jacob: sa Hebreo, Israel. nga padaghanon mo ang ilang mga kaliwat sama sa mga bitoon sa langit, ug ihatag mo sa ilang mga kaliwat ang tanang yuta nga imong gisaad kanila, ug mahimo kining ilang panulondon hangtod sa hangtod.” 14Busa wala na padayona sa Ginoo ang iyang plano nga paglaglag sa iyang katawhan.

15Unya milugsong si Moises gikan sa bukid dala ang duha ka lagpad nga bato nga gisulatan sa Kasugoan sa likod ug sa atubangan niini. 16Ang Dios mismo ang naghimo niini ug nagsulat.

17Sa dihang nadungog ni Josue ang kasaba sa mga tawo, miingon siya kang Moises, “Morag adunay kasaba sa gira didto sa kampo.” 18Mitubag si Moises, “Dili kasaba sa kadaogan o kapildihan ang akong nadungog, kondili kasaba sa pagkinantahay.”

19Sa nagkaduol na si Moises sa kampo, nakita niya ang dios-dios nga baka ug ang mga tawo nga nagsayaw-sayaw, busa nasuko siya pag-ayo. Gilabay niya didto sa tiilan sa bukid ang lagpad nga mga bato nga iyang dala, ug nangabuak kini. 20Unya gikuha niya ang dios-dios nga baka nga ilang gihimo ug gisunog kini. Unya gidugmok niya kinig pino ug gisagol sa tubig ug gipainom sa katawhan sa Israel.

21Miingon si Moises kang Aaron, “Unsa bay gihimo niining mga tawhana kanimo nga gitugotan mo man sila sa pagpakasala sa hilabihan?” 22Mitubag si Aaron, “Ayaw kasuko kanako, sir. Nasayod ka bitaw nga dali ra sila madala sa kadaotan. 23Miingon sila kanako, ‘Himoi kamig dios nga mangulo kanamo, kay wala na kita masayod kon unsa nay nahitabo niadtong Moises nga nagpagawas kanato gikan sa Ehipto.’ ” 24Busa miingon ako kanila nga dad-on nila dinhi kanako ang ilang mga alahas nga bulawan. Sa dihang nadala na kini kanako, gilabay ko kini sa kalayo ug mitunga kining baka.

25Nakita ni Moises nga nagpatuyang sa paghudyaka ang mga tawo ug gipasagdan lang sila ni Aaron. Tungod niini nahimo silang kataw-anan sa ilang mga kaaway. 26Busa mitindog si Moises sa pultahan sa kampo ug misinggit, “Kadtong dapig sa Ginoo duol kanako!” Ug ang tanang mga kaliwat ni Levi miduol kaniya. 27Miingon si Moises kanila, “Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa Israel, ‘Ang kada usa kaninyo magtakin sa iyang espada ug maglibot-libot sa kampo, ug pamatyon ninyo kanang daotang mga tawo bisan pag inyong igsoon, amigo, o silingan.’ ” 28Gituman sa mga kaliwat ni Levi ang gisugo kanila ni Moises, ug nianang adlawa mga 3,000 ka mga tawo ang namatay. 29Miingon si Moises sa mga kaliwat ni Levi, “Gilain kamo karong adlawa alang sa Ginoo, kay gipamatay ninyo bisan ang inyong mga anak ug mga igsoon. Busa panalanginan niya kamo karong adlawa.”

30Pagkasunod adlaw, miingon si Moises sa mga tawo, “Nakahimo kamog dakong sala. Apan motungas ako karon sa bukid, didto sa Ginoo; basin pag matabangan ko kamo nga mahinloan sa inyong sala.” 31Busa mibalik si Moises sa Ginoo ug miingon, “Ginoo, dako kaayong sala ang nahimo niining mga tawhana. Naghimo silag dios nga bulawan. 32Apan karon, pasayloa sila sa ilang sala. Kon dili mo sila mapasaylo panasa na lang ang akong ngalan sa libro nga gisulatan mo sa mga ngalan sa imong katawhan.”

33Mitubag ang Ginoo kang Moises, “Kon kinsa ang nakasala kanako, siya ang akong panason sa akong libro. 34Lakaw, ug pangulohi ang mga tawo paingon sa dapit nga giingon ko kanimo, ug mag-una kaninyo ang akong anghel. Apan moabot ang panahon nga silotan ko sila tungod sa ilang sala.”

35Ug gipadad-an sa Ginoo ug katalagman ang mga Israelinhon tungod kay gisimba nila ang dios-dios nga baka nga gihimo ni Aaron.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Исход 32:1-35

Золотой телец

(Втор. 9:7-21, 25-29)

1Увидев, что Муса медлит спускаться с горы, народ собрался вокруг Харуна и сказал:

– Послушай, сделай нам бога, который бы вёл нас, потому что мы не знаем, что приключилось с этим Мусой, выведшим нас из Египта.

2Харун ответил им:

– Снимите золотые серьги с ваших жён, сыновей и дочерей и принесите их мне.

3Народ снял золотые серьги и принёс их Харуну. 4Он взял то, что они принесли ему, и сделал из этого золота литого тельца, придав ему вид резцом. Тогда они сказали:

– Вот твой бог, Исраил, который вывел тебя из Египта!

5Увидев это, Харун поставил перед тельцом жертвенник и возвестил:

– Завтра – праздник Вечному.

6Встав на следующий день рано утром, они принесли всесожжения и жертвы примирения. Народ сел есть и пить, а потом встал и начал веселиться.

7Тогда Вечный сказал Мусе:

– Спускайся с горы. Твой народ, который ты вывел из Египта, развратился. 8Как скоро они уклонились от того, что Я повелел им! Они сделали себе литого тельца, поклонились ему и принесли ему жертвы, говоря: «Вот твой бог, Исраил, который вывел тебя из Египта».

9– Я вижу этот народ, – сказал Вечный Мусе, – он упрям. 10Итак, оставь Меня. Я обращу Свой гнев на них и погублю их. Потом Я произведу великий народ от тебя.

11Но Муса принялся умолять Вечного, своего Бога:

– О Вечный, – сказал он, – зачем Тебе гневаться на Свой народ, который Ты вывел из Египта великой силой и могучей рукой? 12Зачем египтянам давать повод говорить: «Он вывел их со злым умыслом, чтобы убить в горах и стереть с лица земли?» Оставь Свой пылающий гнев; смягчись, не наводи на Свой народ беду. 13Вспомни Твоих рабов Ибрахима, Исхака и Якуба32:13 Букв.: «Исраила». Аллах дал Якубу новое имя – Исраил (см. Нач. 32:27-28)., которым Ты клялся Собой: «Я дам вам столько потомков, сколько звёзд на небе. Весь этот край, который Я обещал отдать вам, будет достоянием ваших потомков навеки».

14Вечный смягчился и не навёл на Свой народ беду, которой грозил.

15Муса повернулся и сошёл с горы с двумя каменными плитками священного соглашения в руках. Они были исписаны с обеих сторон, спереди и сзади. 16Аллах сделал эти плитки; Он высек на них Свои письмена.

17Когда Иешуа услышал гул кричащего народа, он сказал Мусе:

– В лагере шум битвы.

18Но Муса ответил:

– Это не клич победителей,

не плач побеждённых:

я слышу голос поющих.

19Подойдя к лагерю и увидев тельца и пляски, Муса разгневался. Он бросил каменные плитки, которые нёс, разбив их на куски у подножия горы. 20Он взял сделанного ими тельца и расплавил его в огне. Он стёр его в порошок, рассыпал по воде и заставил исраильтян пить эту воду.

21Муса сказал Харуну:

– Что сделали тебе эти люди, что ты ввёл их в такой страшный грех?

22– Не гневайся, мой господин, – ответил Харун. – Ты знаешь, как склонны эти люди к злу. 23Они сказали мне: «Сделай нам бога, который бы вёл нас, потому что мы не знаем, что приключилось с этим Мусой, выведшим нас из Египта». 24Тогда я сказал им: «У кого есть золотые украшения, пусть снимет их». Они дали мне золото, я бросил его в огонь, и получился этот телец!

25Муса увидел, что люди необузданны, потому что Харун позволил им это на посмешище врагам; 26он встал у входа в лагерь и сказал:

– Кто за Вечного – ко мне, – и вокруг него собрались все левиты.

27Он сказал им:

– Так говорит Вечный, Бог Исраила: «Все опояшьтесь мечом! Идите через лагерь от одного края к другому и обратно, убивая братьев, друзей и ближних».

28Левиты сделали, как повелел Муса, и в тот день погибло около трёх тысяч человек. 29Муса сказал:

– Сегодня вы посвятили себя служению Вечному ценой сыновей и братьев, и Он благословил вас.

30На другой день Муса сказал народу:

– Вы совершили страшный грех. Но сейчас я поднимусь к Вечному; может быть, я смогу загладить ваш грех.

31Муса вернулся к Вечному и сказал:

– Да, эти люди совершили страшный грех, сделав себе золотого бога. 32Но теперь, молю, прости их, а если не простишь, так сотри и моё имя из книги, которую Ты написал32:32 Здесь имеется в виду книга жизни, в которой записаны имена тех, кто принадлежит к Его народу (см. Заб. 68:29; Отк. 20:15; 21:27)..

33Вечный ответил Мусе:

– Я сотру из Своей книги имя того, кто согрешит против Меня. 34А теперь ступай, веди народ туда, куда Я тебе сказал, и Мой Ангел пойдёт перед тобой. Но когда придёт срок, Я накажу их за грех.

35Вечный поразил народ мором за то, что они сделали тельца – того, которого изготовил Харун.