Ang Tubig nga gikan sa Bato
(Num. 20:1-13)
1Sumala sa sugo sa Ginoo, mibiya sa kamingawan sa Sin ang tibuok katilingban sa Israel ug nagpadayon sa paglakaw. Nagbalhin-balhin sila ug dapit hangtod nga nakaabot sila sa Refidim ug nagkampo didto. Apan walay tubig nga mainom didto. 2Busa nakiglalis17:2 nakiglalis: o, nakiggira. ang mga tawo kang Moises ug miingon, “Hatagi kamig tubig nga mainom.” Mitubag si Moises, “Nganong nagapakiglalis man kamo kanako? Nganong ginasulayan ninyo ang Ginoo?” 3Apan gipang-uhaw pag-ayo ang mga tawo didto, busa nagsige silag bagulbol kang Moises. Miingon sila, “Nganong gipagawas mo pa kami gikan sa Ehipto kon mangamatay man lang kami dinhi sa kauhaw lakip ang among mga anak ug kahayopan?” 4Busa nagpakitabang si Moises sa Ginoo, “Ginoo, unsa may akong himuon niining mga tawhana? Halos batohon na nila ako sa ilang kasuko!” 5Mitubag ang Ginoo kang Moises, “Kuhaa kadtong imong baston nga gihapak mo sa Suba sa Nilo, ug pag-una sa mga tawo uban sa pipila ka mga tigdumala sa Israel. 6Maghulat ako kanimo didto sa bato sa Horeb.17:6 Horeb: o, Bukid sa Sinai. Bunali ang bato, ug mogawas ang tubig aron makainom ang mga tawo.” Busa gihimo kini ni Moises atubangan sa mga tigdumala sa Israel. 7Ginganlan ni Moises kadtong lugara nga Masa17:7 Masa: Ang buot ipasabot sa Hebreo, pagsulay. ug Meriba,17:7 Meriba: Ang buot ipasabot sa Hebreo, paglalis o, pag-away. tungod kay nakiglalis ang mga Israelinhon kaniya didto ug gisulayan nila ang Ginoo pinaagi sa pag-ingon, “Nagauban ba ang Ginoo kanato o wala?”
Napildi ang mga Amalekanhon
8Sa didto pa ang mga Israelinhon sa Refidim, gisulong sila sa mga Amalekanhon. 9Miingon si Moises kang Josue, “Pagpili ug mga tawo nga makiggira sa mga Amalekanhon. Mobarog ako ugma ibabaw sa bungtod nga dala kadtong baston nga gisugo sa Dios nga kanunay kong dal-on.”
10Busa nakiggira sila si Josue sa mga Amalekanhon sumala sa gisugo ni Moises samtang si Moises, Aaron, ug Hur mitungas sa bungtod. 11Kon ibayaw ni Moises ang iyang kamot, modaog ang mga Israelinhon. Apan kon ipaubos niya ang iyang kamot, modaog ang mga Amalekanhon. 12Apan sa kadugayan, nanghawoy na ang mga kamot ni Moises. Busa mikuhag bato si Aaron ug Hur ug gipalingkoran kini kang Moises. Unya gibayaw ni Aaron ang usa ka kamot ni Moises ug mao usab ang gihimo ni Hur sa pikas kamot hangtod sa pagsalop sa adlaw. 13Busa napildi nila ni Josue ang mga Amalekanhon.
14Unya miingon ang Ginoo kang Moises, “Isulat kini sa libro aron dili malimtan ug ipahibalo kini kang Josue: Puohon ko gayod sa hingpit ang mga Amalekanhon.”
15Naghimo si Moises ug halaran ug gitawag kini nga, “Ang Ginoo mao ang akong Bandera sa Pagdaog.” 16Miingon siya, “Tungod kay gikumoan sa mga Amalekanhon ang trono sa Ginoo, padayon nga makiggira ang Ginoo batok kanila hangtod sa hangtod.”
Água da rocha
(Nm 20.1-13)
1Depois, sob a ordem do Senhor, o povo de Israel deixou o deserto de Sim, dirigindo-se por pequenas etapas a Refidim. Mas ao chegarem viram que não havia ali água. 2Então, mais uma vez se queixaram e resmungaram contra Moisés: “Mas nós queremos água!”, gemeram eles. “Tenham calma! Estarão a tentar pôr à prova a paciência do Senhor para convosco?” 3Contudo, atormentados pela sede gritavam: “Porque nos tiraste afinal do Egito e nos trouxeste para morrermos aqui, nós, os nossos filhos e o gado?”
4Então Moisés rogou ao Senhor: “Que hei de eu fazer? Daqui a pouco apedrejam-me!” 5Disse-lhe o Senhor: “Passa adiante do povo e toma contigo alguns dos anciãos de Israel contigo. Leva também na mão a vara com que bateste nas águas do Nilo, e segue em frente. 6Eu estarei à tua espera em Horebe, no alto da rocha. Bate nela com a tua vara, e dela sairá água da rocha, o bastante para toda a gente.” Moisés fez tudo como lhe tinha sido dito, na presença dos anciãos de Israel. 7Chamou pois àquele lugar Massá (prova). Às vezes, o povo também se referia a ele pelo nome de Meribá (contenda), porque foi ali que o povo de Israel contendeu com Deus e quiseram prová-lo, dizendo: “O Senhor está connosco ou não?”
A derrota dos amalequitas
8Então apareceram os amalequitas para combaterem contra o povo de Israel em Refidim. 9Moisés deu instruções a Josué para uma mobilização geral, convocando todos os homens para combater os amalequitas. “Amanhã”, disse-lhe Moisés, “estarei no cimo do monte com a vara de Deus na minha mão.”
10Josué e os seus homens foram combater o exército de Amaleque, enquanto Moisés, Aarão e Hur subiram à colina. 11E todo o tempo que Moisés mantinha o braço levantado, Israel prevalecia e avançava sobre os seus inimigos; mas quando punha o braço para baixo, para descansar, eram os amalequitas os mais fortes. 12Por fim, Moisés tinha os braços de tal forma cansados que já não podia mais mantê-los elevados. Por isso, Aarão e Hur fizeram-no sentar-se numa pedra e puseram-se cada um do seu lado, segurando-lhe os braços com firmeza, e isto até ao pôr-do-sol. 13Desta forma, Josué e os seus homens derrotaram a gente de Amaleque com as suas espadas.
14O Senhor deu a Moisés as seguintes instruções: “Escreve isto num livro, para que fique registado para sempre, de forma a que ninguém mais o esqueça, e avisa Josué que hei de apagar completamente os vestígios da vida de Amaleque.”
15Moisés levantou um altar naquele sítio, a que chamou “O Senhor é a minha bandeira”.17.15 Em hebraico, Jahwe nissi. 16“Visto que a mão foi levantada ao trono do Senhor”, disse Moisés, “eis que haverá para sempre guerra do Senhor contra Amaleque!”
