Ang Tubig nga gikan sa Bato
(Num. 20:1-13)
1Sumala sa sugo sa Ginoo, mibiya sa kamingawan sa Sin ang tibuok katilingban sa Israel ug nagpadayon sa paglakaw. Nagbalhin-balhin sila ug dapit hangtod nga nakaabot sila sa Refidim ug nagkampo didto. Apan walay tubig nga mainom didto. 2Busa nakiglalis17:2 nakiglalis: o, nakiggira. ang mga tawo kang Moises ug miingon, “Hatagi kamig tubig nga mainom.” Mitubag si Moises, “Nganong nagapakiglalis man kamo kanako? Nganong ginasulayan ninyo ang Ginoo?” 3Apan gipang-uhaw pag-ayo ang mga tawo didto, busa nagsige silag bagulbol kang Moises. Miingon sila, “Nganong gipagawas mo pa kami gikan sa Ehipto kon mangamatay man lang kami dinhi sa kauhaw lakip ang among mga anak ug kahayopan?” 4Busa nagpakitabang si Moises sa Ginoo, “Ginoo, unsa may akong himuon niining mga tawhana? Halos batohon na nila ako sa ilang kasuko!” 5Mitubag ang Ginoo kang Moises, “Kuhaa kadtong imong baston nga gihapak mo sa Suba sa Nilo, ug pag-una sa mga tawo uban sa pipila ka mga tigdumala sa Israel. 6Maghulat ako kanimo didto sa bato sa Horeb.17:6 Horeb: o, Bukid sa Sinai. Bunali ang bato, ug mogawas ang tubig aron makainom ang mga tawo.” Busa gihimo kini ni Moises atubangan sa mga tigdumala sa Israel. 7Ginganlan ni Moises kadtong lugara nga Masa17:7 Masa: Ang buot ipasabot sa Hebreo, pagsulay. ug Meriba,17:7 Meriba: Ang buot ipasabot sa Hebreo, paglalis o, pag-away. tungod kay nakiglalis ang mga Israelinhon kaniya didto ug gisulayan nila ang Ginoo pinaagi sa pag-ingon, “Nagauban ba ang Ginoo kanato o wala?”
Napildi ang mga Amalekanhon
8Sa didto pa ang mga Israelinhon sa Refidim, gisulong sila sa mga Amalekanhon. 9Miingon si Moises kang Josue, “Pagpili ug mga tawo nga makiggira sa mga Amalekanhon. Mobarog ako ugma ibabaw sa bungtod nga dala kadtong baston nga gisugo sa Dios nga kanunay kong dal-on.”
10Busa nakiggira sila si Josue sa mga Amalekanhon sumala sa gisugo ni Moises samtang si Moises, Aaron, ug Hur mitungas sa bungtod. 11Kon ibayaw ni Moises ang iyang kamot, modaog ang mga Israelinhon. Apan kon ipaubos niya ang iyang kamot, modaog ang mga Amalekanhon. 12Apan sa kadugayan, nanghawoy na ang mga kamot ni Moises. Busa mikuhag bato si Aaron ug Hur ug gipalingkoran kini kang Moises. Unya gibayaw ni Aaron ang usa ka kamot ni Moises ug mao usab ang gihimo ni Hur sa pikas kamot hangtod sa pagsalop sa adlaw. 13Busa napildi nila ni Josue ang mga Amalekanhon.
14Unya miingon ang Ginoo kang Moises, “Isulat kini sa libro aron dili malimtan ug ipahibalo kini kang Josue: Puohon ko gayod sa hingpit ang mga Amalekanhon.”
15Naghimo si Moises ug halaran ug gitawag kini nga, “Ang Ginoo mao ang akong Bandera sa Pagdaog.” 16Miingon siya, “Tungod kay gikumoan sa mga Amalekanhon ang trono sa Ginoo, padayon nga makiggira ang Ginoo batok kanila hangtod sa hangtod.”
Água Jorra da Rocha
1Toda a comunidade de Israel partiu do deserto de Sim, andando de um lugar para outro, conforme a ordem do Senhor. Acamparam em Refidim, mas lá não havia água para beber. 2Por essa razão queixaram-se a Moisés e exigiram: “Dê-nos água para beber”.
Ele respondeu: “Por que se queixam a mim? Por que põem o Senhor à prova?”
3Mas o povo estava sedento e reclamou a Moisés: “Por que você nos tirou do Egito? Foi para matar de sede a nós, aos nossos filhos e aos nossos rebanhos?”
4Então Moisés clamou ao Senhor: “Que farei com este povo? Estão a ponto de apedrejar-me!”
5Respondeu-lhe o Senhor: “Passe à frente do povo. Leve com você algumas das autoridades de Israel, tenha na mão a vara com a qual você feriu o Nilo e vá adiante. 6Eu estarei à sua espera no alto da rocha do monte Horebe. Bata na rocha, e dela sairá água para o povo beber”. Assim fez Moisés, à vista das autoridades de Israel. 7E chamou aquele lugar Massá17.7 Massá significa provação. e Meribá17.7 Meribá significa rebelião., porque ali os israelitas reclamaram e puseram o Senhor à prova, dizendo: “O Senhor está entre nós, ou não?”
A Vitória sobre os Amalequitas
8Sucedeu que os amalequitas vieram atacar os israelitas em Refidim. 9Então Moisés disse a Josué: “Escolha alguns dos nossos homens e lute contra os amalequitas. Amanhã tomarei posição no alto da colina, com a vara de Deus em minhas mãos”.
10Josué foi então lutar contra os amalequitas, conforme Moisés tinha ordenado. Moisés, Arão e Hur, porém, subiram ao alto da colina. 11Enquanto Moisés mantinha as mãos erguidas, os israelitas venciam; quando, porém, as abaixava, os amalequitas venciam. 12Quando as mãos de Moisés já estavam cansadas, eles pegaram uma pedra e a colocaram debaixo dele, para que nela se assentasse. Arão e Hur mantiveram erguidas as mãos de Moisés, um de cada lado, de modo que as mãos permaneceram firmes até o pôr do sol. 13E Josué derrotou o exército amalequita ao fio da espada.
14Depois o Senhor disse a Moisés: “Escreva isto num rolo, como memorial, e declare a Josué que farei que os amalequitas sejam esquecidos para sempre debaixo do céu”.
15Moisés construiu um altar e chamou-lhe “o Senhor é minha bandeira”. 16E jurou: “Pelo trono do Senhor!17.16 Ou “Mão levantada contra o trono do Senhor! O Senhor fará guerra contra os amalequitas de geração em geração”.
