Exodus 17 – APSD-CEB & CST

Ang Pulong Sa Dios

Exodus 17:1-16

Ang Tubig nga gikan sa Bato

(Num. 20:1-13)

1Sumala sa sugo sa Ginoo, mibiya sa kamingawan sa Sin ang tibuok katilingban sa Israel ug nagpadayon sa paglakaw. Nagbalhin-balhin sila ug dapit hangtod nga nakaabot sila sa Refidim ug nagkampo didto. Apan walay tubig nga mainom didto. 2Busa nakiglalis17:2 nakiglalis: o, nakiggira. ang mga tawo kang Moises ug miingon, “Hatagi kamig tubig nga mainom.” Mitubag si Moises, “Nganong nagapakiglalis man kamo kanako? Nganong ginasulayan ninyo ang Ginoo?” 3Apan gipang-uhaw pag-ayo ang mga tawo didto, busa nagsige silag bagulbol kang Moises. Miingon sila, “Nganong gipagawas mo pa kami gikan sa Ehipto kon mangamatay man lang kami dinhi sa kauhaw lakip ang among mga anak ug kahayopan?” 4Busa nagpakitabang si Moises sa Ginoo, “Ginoo, unsa may akong himuon niining mga tawhana? Halos batohon na nila ako sa ilang kasuko!” 5Mitubag ang Ginoo kang Moises, “Kuhaa kadtong imong baston nga gihapak mo sa Suba sa Nilo, ug pag-una sa mga tawo uban sa pipila ka mga tigdumala sa Israel. 6Maghulat ako kanimo didto sa bato sa Horeb.17:6 Horeb: o, Bukid sa Sinai. Bunali ang bato, ug mogawas ang tubig aron makainom ang mga tawo.” Busa gihimo kini ni Moises atubangan sa mga tigdumala sa Israel. 7Ginganlan ni Moises kadtong lugara nga Masa17:7 Masa: Ang buot ipasabot sa Hebreo, pagsulay. ug Meriba,17:7 Meriba: Ang buot ipasabot sa Hebreo, paglalis o, pag-away. tungod kay nakiglalis ang mga Israelinhon kaniya didto ug gisulayan nila ang Ginoo pinaagi sa pag-ingon, “Nagauban ba ang Ginoo kanato o wala?”

Napildi ang mga Amalekanhon

8Sa didto pa ang mga Israelinhon sa Refidim, gisulong sila sa mga Amalekanhon. 9Miingon si Moises kang Josue, “Pagpili ug mga tawo nga makiggira sa mga Amalekanhon. Mobarog ako ugma ibabaw sa bungtod nga dala kadtong baston nga gisugo sa Dios nga kanunay kong dal-on.”

10Busa nakiggira sila si Josue sa mga Amalekanhon sumala sa gisugo ni Moises samtang si Moises, Aaron, ug Hur mitungas sa bungtod. 11Kon ibayaw ni Moises ang iyang kamot, modaog ang mga Israelinhon. Apan kon ipaubos niya ang iyang kamot, modaog ang mga Amalekanhon. 12Apan sa kadugayan, nanghawoy na ang mga kamot ni Moises. Busa mikuhag bato si Aaron ug Hur ug gipalingkoran kini kang Moises. Unya gibayaw ni Aaron ang usa ka kamot ni Moises ug mao usab ang gihimo ni Hur sa pikas kamot hangtod sa pagsalop sa adlaw. 13Busa napildi nila ni Josue ang mga Amalekanhon.

14Unya miingon ang Ginoo kang Moises, “Isulat kini sa libro aron dili malimtan ug ipahibalo kini kang Josue: Puohon ko gayod sa hingpit ang mga Amalekanhon.”

15Naghimo si Moises ug halaran ug gitawag kini nga, “Ang Ginoo mao ang akong Bandera sa Pagdaog.” 16Miingon siya, “Tungod kay gikumoan sa mga Amalekanhon ang trono sa Ginoo, padayon nga makiggira ang Ginoo batok kanila hangtod sa hangtod.”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Éxodo 17:1-16

El agua de la roca

1Toda la comunidad israelita partió del desierto de Sin por etapas, según lo había ordenado el Señor. Acamparon en Refidín, pero no había allí agua para que bebieran, 2así que altercaron con Moisés.

―Danos agua para beber —le exigieron.

―¿Por qué peleáis conmigo? —se defendió Moisés—. ¿Por qué provocáis al Señor?

3Pero los israelitas estaban sedientos, y murmuraron contra Moisés.

―¿Para qué nos sacaste de Egipto? —reclamaban—. ¿Solo para matarnos de sed a nosotros, a nuestros hijos y a nuestro ganado?

4Clamó entonces Moisés al Señor, y le dijo:

―¿Qué voy a hacer con este pueblo? ¡Solo falta que me maten a pedradas!

5―Adelántate al pueblo —le aconsejó el Señor— y llévate contigo a algunos ancianos de Israel, pero lleva también la vara con que golpeaste el Nilo. Ponte en marcha, 6que yo estaré esperándote junto a la roca que está en Horeb. Aséstale un golpe a la roca, y de ella brotará agua para que beba el pueblo.

Así lo hizo Moisés, a la vista de los ancianos de Israel. 7Además, a ese lugar lo llamó Masá,17:7 En hebreo, Masá significa prueba o provocación. y también Meribá,17:7 En hebreo, Meribá significa altercado. porque los israelitas habían altercado con él y provocado al Señor al decir: «¿Está o no está el Señor entre nosotros?»

Derrota de los amalecitas

8Los amalecitas vinieron a Refidín y atacaron a los israelitas. 9Entonces Moisés le ordenó a Josué: «Escoge algunos de nuestros hombres y sal a combatir a los amalecitas. Mañana yo estaré en la cima de la colina con la vara de Dios17:9 vara de Dios. Alt. vara milagrosa. en la mano».

10Josué siguió las órdenes de Moisés y les presentó batalla a los amalecitas. Por su parte, Moisés, Aarón y Jur subieron a la cima de la colina. 11Mientras Moisés mantenía los brazos17:11 los brazos (las versiones antiguas); el brazo (TM). en alto, la batalla se inclinaba en favor de los israelitas; pero, cuando los bajaba, se inclinaba en favor de los amalecitas. 12Cuando a Moisés se le cansaron los brazos, tomaron una piedra y se la pusieron debajo para que se sentara en ella; luego Aarón y Jur le sostuvieron los brazos, uno el izquierdo y otro el derecho, y así Moisés pudo mantenerlos firmes hasta la puesta del sol. 13Fue así como Josué derrotó al ejército amalecita a filo de espada.

14Entonces el Señor le dijo a Moisés: «Pon esto por escrito en un rollo de cuero, para que se recuerde, y que lo oiga bien Josué: Yo borraré por completo, bajo el cielo, todo rastro de los amalecitas».

15Moisés edificó un altar y lo llamó «El Señor es mi estandarte». 16Y exclamó: «¡Echa mano al estandarte17:16 estandarte. Lit. trono. del Señor! ¡La guerra del Señor contra Amalec será de generación en generación!»