Ang Awit ni Moises
1Unya miawit si Moises ug ang mga Israelinhon niini nga awit ngadto sa Ginoo:
“Awitan ko ang Ginoo tungod kay nagmadaogon gayod siya.
Gitambog niya sa dagat ang mga kabayo ug ang mga nagsakay niini.
2Ang Ginoo mao ang nagahatag kanako ug kusog,
ug siya ang akong awit.
Siya ang nagluwas kanako.
Siya ang akong Dios, ug dayegon ko siya.
Siya ang Dios sa akong amahan,15:2 amahan: o, katigulangan. ug pasidunggan ko siya.
3Ginoo ang iyang ngalan, ug usa siya ka manggugubat.
4Gitambog niya sa dagat ang mga karwahe ug mga sundalo sa hari sa Ehipto.
Nangalumos sa Pulang Dagat ang pinakamaayong mga opisyal sa hari.
5Nangalumos sila sa lawom nga tubig;
naunlod sila sa kinahiladman nga daw bato.
6Labihan gayod ang imong gahom, O Ginoo;
pinaagi niini gidugmok mo ang mga kaaway.
7Sa imong pagkagamhanan, gilaglag mo ang mga mikontra kanimo.
Gipatagamtam mo kanila ang imong kasuko nga mipuo kanila nga daw mga dagami nga gisunog.
8Sa usa mo lang ka paghuyop napundok ang tubig.
Natigom ang dakong bul-og sa tubig ug mibarog nga daw paril;
nimala ang yuta taliwala sa dagat.
9Nagpasigarbo ang kaaway nga nagkanayon,
‘Gukdon ko sila ug dakpon;
bahinon ko ang ilang mga kabtangan ug tagbawon ko ang akong kaugalingon niini.
Hulboton ko ang akong espada ug laglagon ko sila.’
10Apan sa usa mo lang ka paghuyop nalumos sila sa dagat.
Naunlod sila sa kinahiladman nga daw tingga.
11O Ginoo, kinsa sa mga dios ang sama kanimo?
Walay sama kanimo sa pagkabalaan ug pagkagamhanan.
Ikaw lang ang Dios nga nagahimo ug katingalahang mga butang!”
12“Pinaagi sa imong gahom15:12 Pinaagi sa imong gahom: sa literal, Giisa mo ang imong tuong kamot. gilamoy sa yuta ang among mga kaaway.
13Sa imong mapinadayonon nga gugma tultolan mo ang mga tawo nga imong giluwas.
Sa imong kusog, tultolan mo sila sa imong balaan nga puloy-anan.
14Madunggan kini sa mga nasod ug magkurog sila sa kahadlok.
Makulbaan gayod ang mga Filistihanon.
15Ang mga pangulo sa Edom ug Moab magakurog sa kahadlok,
ug ang mga pangulo15:15 pangulo: o, lumulupyo. sa Canaan daw malipong sa kahadlok.
16Oo, mangalisang gayod sila.
Pinaagi sa imong pagkagamhanan dili sila makalihok sama sa bato,
hangtod makalabay ang imong katawhan nga imong giluwas,15:16 giluwas: sa literal, gipalit. O Ginoo.
17Dad-on mo ang imong katawhan sa imong yuta,
ug ipahimutang mo sila sa bukid nga imong gipanag-iyahan—ang dapit nga gihimo mo nga imong pinuy-anan, O Ginoo,
ang templo nga ikaw mismo ang naghimo.
18Magahari ka, O Ginoo, sa walay kataposan.
19Ang mga Israelinhon naglakaw sa malang yuta taliwala sa dagat. Apan sa dihang milatas sa dagat ang mga kabayo sa hari ug ang iyang mga karwahe ug mga tigkabayo, gibalik sa Ginoo ang tubig ug natabonan sila.”
20Unya si Miriam nga propeta ug igsoon ni Aaron mikuhag tamborin ug gipangunahan ang mga babaye sa pagtamborin ug sa pagsayaw. 21Ug mao kini ang iyang awit kanila:
“Pag-awit kamo sa Ginoo tungod kay nagmadaogon gayod siya.
Gitambog niya sa dagat ang mga kabayo ug ang mga nagsakay niini.”
Ang Pait nga Tubig
22Gikan sa Pulang Dagat, gidala ni Moises ang mga Israelinhon sa kamingawan sa Shur. Tulo ka adlaw silang nagbaktas sa kamingawan ug wala gayod silay nakita nga tubig. 23Sa dihang nakaabot sila sa Mara, nakakita sila ug tubig, apan dili sila makainom kay pait ang tubig. (Mao kana nga ginganlan kining lugara nga Mara.15:23 Mara: Ang buot ipasabot sa Hebreo, mapait.) 24Tungod niini, mireklamo ang mga Israelinhon kang Moises, “Unsa na lay atong imnon niini?”
25Busa nagpakitabang si Moises sa Ginoo, ug gipakita sa Ginoo kaniya ang usa ka sanga sa kahoy. Gilabay kini ni Moises sa tubig ug nawala ang kapait sa tubig.
Didto naghatag ang Ginoo niini nga tulumanon ug sugo sa pagsulay kanila: 26“Kon mosunod kamo pag-ayo kanako, ang Ginoo nga inyong Dios, ug maghimo ug maayo sa akong atubangan ug motuman sa akong mga sugo ug mga tulumanon, dili ko ipadala kaninyo ang mga sakit nga gipadala ko sa mga Ehiptohanon, kondili kanunay ko kamo ayohon.”
27Mibiya sila sa Mara, ug miabot sila sa Elim, diin may 12 ka tuboran ug 70 ka palma, ug nagkampo sila didto duol sa tubig.
모세의 노래
1그때 모세와 이스라엘 백성은 여호와께 이런 노래를 불렀다.
“내가 여호와께 찬송하리라.
그가 영광스럽게 승리하셨으니
말과 마병을 바다에 던지셨음이라.
2여호와는 나의 힘, 나의 노래,
나의 구원이 되셨네.
그가 나의 하나님이시니
내가 그를 찬양할 것이요
그가 내 아버지의 하나님이시니
내가 그를 높이리라.
3여호와는 용사이시니
여호와가 그의 이름이시다.
4그가 바로의 전차와 군대를
바다에 던지셨으므로
그의 가장 우수한 장교들이
홍해에 잠겼으며
5깊은 물이 그들을 덮었으므로
그들이 돌처럼
깊은 바다에 가라앉고 말았네.
6“여호와여,
주의 오른손에는 권능이 있어서
원수들을 부숴 버리셨습니다.
7주는 큰 위엄으로
주를 대적하는 자들을 엎으시고
불 같은 분노를 쏟아
지푸라기처럼
그들을 소멸해 버리셨습니다.
8주의 콧김에 물이 쌓여
파도가 언덕처럼 일어서고
깊은 물이 바다 가운데서
응고되었습니다.
9대적들이 으스대며
‘내가 그들을 추격하여
따라 잡으리라.
내가 그들의 재물을 약탈하여
원하는 것을 가지리라.
내가 칼을 뽑아
그들을 멸망시키리라’ 하였으나
10주께서 바람을 일으켜
바다가 그들을 덮으므로
그들이 납덩이처럼
깊은 물에 빠지고 말았습니다.
11“여호와여, 신들 중에
주와 같은 자가 누구입니까?
주와 같이 거룩하여 위엄이 있고
영광스러워 두려워할 만하며
놀라운 기적을 행하는 자가
누구입니까?
12주께서 오른손을 드시므로
땅이 그들을 삼켜 버렸습니다.
13“주께서는 구원하신 백성을
주의 자비로 인도하시고
주의 힘으로
그들을 주의 거룩한 땅으로
들어가게 하실 것입니다.
14여러 민족이 듣고 떨 것이며
블레셋 사람들이
공포에 사로잡히고
15에돔의 지도자들이 놀라며
모압의 권력자들이 두려워하고
가나안 사람들이 놀라서
낙담할 것입니다.
16공포와 두려움이 미치므로
그들이 주의 크신 능력을 보고
돌같이 굳어
주의 백성이 다 통과할 때까지
꼼짝하지 않을 것입니다.
17주께서 주의 백성을 인도하여
그들을 주의 산에 심으실 것입니다.
여호와여,
이 곳은
주의 처소를 위해 택하신 곳이며
주의 손으로 지으신 성소입니다.
18여호와여,
주는 영원히 다스리실 것입니다.”
19바로의 말과 전차와 마병이 함께 바다에 들어갔을 때 여호와께서 바닷물을 다시 흐르게 하여 그들을 덮어 버리셨다. 그러나 이스라엘 백성은 마른 땅을 밟고 바다를 건너왔다.
20이때 아론의 누이이며 예언자인 미리암이 소고를 잡자 모든 여자들도 그를 따라 나오며 소고를 잡고 춤을 추었다.
21이때 미리암이 그들에게 이렇게 노래하였다.
“여호와를 찬송하라!
그가 영광스럽게 승리하셨으니
말과 기병을
바다에 던지셨음이라.”
마라의 쓴물
22모세는 이스라엘 백성을 홍해에서 인도해 내어 수르 광야로 들어갔다. 그들은 물 없이 3일 동안 광야로 걸어 들어가
23‘마라’ 라는 곳에 이르렀는데 그 곳 물은 써서 마실 수가 없었다. 그래서 그 곳 이름을 쓰다는 뜻으로 ‘마라’ 라고 불렀다.
24백성들이 모세에게 불평하며 “우리는 무엇을 마셔야 합니까?” 하고 물었다.
25그때 모세가 여호와께 부르짖자 여호와께서 그에게 15:25 또는 ‘한 나무를’나무 토막 하나를 보여 주셨다. 그래서 그가 그것을 물에 던져 넣었더니 쓴물이 단물이 되었다. 여호와께서는 거기서 그들이 지킬 법과 규정을 정하시고 그들을 시험하여
26이렇게 말씀하셨다. “너희가 만일 너희 하나님 나 여호와에게 순종하고 내가 보기에 옳은 일을 행하며 나의 모든 명령을 지키면 내가 이집트 사람들에게 내린 질병을 너희에게 하나도 내리지 않겠다. 나는 너희를 치료하는 여호와이다.”
27다음으로 그들은 엘림에 이르게 되었다. 그 곳은 열두 개의 샘과 70그루의 종려나무가 있는 곳이었다. 그들은 거기서 물가에 천막을 쳤다.
