Gipasidunggan si Mordecai
1Niadtong gabhiona wala makatulog si Haring Ahasuerus, busa gipakuha niya ang libro sa kasaysayan sa iyang gingharian ug gibasa kini ngadto kaniya. 2Nabasa ang nasulat sa maong libro bahin sa pagsugilon ni Mordecai sa plano nila ni Bigtana ug Teresh nga patyon si Haring Ahasuerus. Kini si Bigtana ug Teresh mga alagad sa hari, nga mga guwardya kaniadto sa pultahan sa kuwarto sa hari.
3Nangutana ang hari, “Unsay gihimo aron sa pagpasidungog kang Mordecai niining iyang maayong gihimo kanako?” Mitubag ang mga sulugoon, “Wala gayod, Mahal nga Hari.”
4Nianang higayona nagpadulong si Haman sa sulod nga hawanan sa palasyo aron paghangyo sa hari nga bitayon si Mordecai sa bitayanan nga iyang gipahimo. Nangutana ang hari, “Kinsa kanang nagtindog sa hawanan?” 5Mitubag ang mga sulugoon, “Si Haman kana.” Unya miingon ang hari, “Pasudla ninyo siya dinhi.”
6Pagsulod ni Haman nangutana ang hari kaniya, “Unsay maayo kong buhaton alang sa tawo nga gusto kong pasidunggan?” Abi ni Haman ug siyay gipasabot sa hari, 7busa miingon siya, “Mao kini, Mahal nga Hari, ang imong buhaton: 8Ipakuha ang usa sa imong harianong bisti nga imo nang nasul-ob, ug ang usa ka kabayo nga imo nang nasakyan, kadtong may dekorasyon sa ulo. 9Ug unya ingna ang usa sa imong mga opisyal nga taas ug ranggo nga pasul-oban niya ang maong tawo sa harianong bisti ug ipasakay sa imong kabayo. Unya ilibot niya kini sa siyudad. Ug samtang nagalibot sila, mosinggit ang mga opisyal, ‘Mao kini ang buhaton ngadto sa tawo nga gusto sa hari nga pasidunggan.’ ”
10Miingon ang hari kang Haman, “Sige, kuhaa dayon ang akong bisti ug kabayo, ug himoa ang tanan mong gisulti ngadto kang Mordecai, ang Judio nga anaa maglingkod sa pultahan sa akong palasyo. Siguroha nga matuman ang tanan mong gisulti.”
11Busa gikuha ni Haman ang bisti ug ang kabayo. Gisul-ob niya ang bisti kang Mordecai ug gipasakay niya kini sa kabayo. Unya gilibot niya si Mordecai sa siyudad samtang nagasinggit siya nga, “Mao kini ang buhaton ngadto sa tawo nga gusto sa hari nga pasidunggan.”
12Pagkahuman, mibalik si Mordecai sa pultahan sa palasyo. Apan si Haman midali-dali ug pauli nga nagtabon sa iyang nawong tungod sa labihang kaulaw. 13Unya gisugilon niya sa iyang asawa nga si Zeres ug sa iyang mga higala ang tanang nahitabo. Miingon kaniya ang iyang asawa ug mga higala nga magtatambag, “Inanay ka na nga nagakapildi kang Mordecai. Dili ka gayod makalupig kaniya tungod kay usa siya ka Judio. Sigurado gayod nga madaot ka.” 14Samtang nagsultihanay pa sila, miabot ang mga opisyal sa hari ug midali-dali pagdala kang Haman ngadto sa panihapon nga giandam ni Ester.
Mardoqueu é honrado e Hamã humilhado
1Aconteceu, no entanto, que naquela mesma noite o rei teve uma insónia e, como não conseguia dormir, mandou vir as crónicas do reino. 2Leram-lhe a passagem que relata como Mardoqueu denunciou a conspiração de Bigtã e Teres, os dois eunucos do rei que controlavam as entradas no palácio e que tinham conspirado para assassinar o soberano. 3“Digam-me lá”, perguntou o rei aos conselheiros, “que recompensa se deu a Mardoqueu por esse ato?”
“Nada!”, responderam-lhe. E ouviram-se passos:
4“Quem é que está no pátio exterior?”, inquiriu o rei. Era precisamente Hamã que vinha a entrar, para pedir ao rei que mandasse enforcar Mardoqueu na forca que mandara levantar.
5Os pajens do rei disseram: “É Hamã que está lá fora!” Então o rei ordenou: “Mandem-no entrar!”
6Assim que ele entrou, o rei perguntou-lhe: “Que achas que deve ser feito a um homem de quem o rei se agrade profundamente?”
Ele pensou: “De quem poderá agradar-se mais do que de mim?” 7-9E respondeu: “Tragam as vestes que o rei costuma usar e o cavalo que ele costuma montar, assim como a coroa real, e deem instruções a um dos nobres para que as vista a esse homem e o conduza pelas ruas, montado no cavalo real, proclamando à sua frente: ‘Eis a forma como o rei honra quem verdadeiramente lhe agrada!’ ”
10“Ótimo!”, concluiu o soberano. “Traz depressa as roupas reais e o meu cavalo e faz exatamente como disseste com Mardoqueu, o judeu que trabalha junto ao portão do palácio. Não alteres nada do que disseste!”
11Hamã teve então de mandar vir as roupas reais, vesti-las a Mardoqueu, colocá-lo sobre a montada real e levá-lo pelas ruas, proclamando: “Eis a forma como o rei honra quem verdadeiramente lhe agrada!” 12Depois disso, Mardoqueu voltou ao seu trabalho, mas Hamã correu para casa, profundamente humilhado.
13Quando contou à mulher e aos amigos o que acontecera, disseram-lhe: “Se Mardoqueu é judeu, nunca conseguirás nada contra ele; continuar a lutar contra ele pode ser-te fatal.” 14Enquanto discutiam o assunto, chegaram os enviados do rei para levá-lo ao banquete de Ester.
