Deuteronomio 9 – APSD-CEB & CST

Ang Pulong Sa Dios

Deuteronomio 9:1-29

Pagdaog Pinaagi sa Tabang sa Dios

1“Pamati, katawhan sa Israel. Hapit na kamo motabok sa Jordan aron panag-iyahon ang mga nasod nga mas dagko ug mas gamhanan pa kay kaninyo. Ang ilang mga lungsod dagko ug may tag-as nga mga paril nga daw moabot na sa langit. 2Ang ilang mga lumulupyo kusgan ug tag-as—mga kaliwat ni Anak! Nahibaloan usab ninyo ang bahin sa mga kaliwat ni Anak ug nadungog ninyo nga walay makasukol kanila. 3Apan karon makita ninyo nga ang Ginoo nga inyong Dios magauna kaninyo sa pagtabok. Sama siya sa kalayo nga molamoy sa inyong mga kaaway. Pildihon niya sila aron sayon ninyo silang mapapahawa ug malaglag sumala sa gisaad sa Ginoo kaninyo.

4“Kon mapapahawa na sila sa Ginoo nga inyong Dios sa inyong atubangan, ayaw kamo pag-ingon sa inyong kaugalingon, ‘Gidala kita dinhi sa Ginoo sa pagpanag-iya niining yutaa tungod kay matarong kita.’ Dili kana mao. Papahawaon sila sa Ginoo tungod kay daotan sila nga mga nasod. 5Panag-iyahan ninyo ang ilang yuta dili tungod kay matarong o maayo kamong mga tawo kondili tungod kay daotan sila, ug aron matuman sa Ginoo ang iyang gisaad sa inyong mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, ug Jacob. 6Busa hinumdomi ninyo nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios kining maayong yuta nga inyong panag-iyahon, dili tungod kay mga matarong kamo, kay sa tinuod lang, mga gahi kamog ulo.

7“Hinumdomi ninyo kon giunsa ninyo pagpasuko ang Ginoo nga inyong Dios didto sa kamingawan. Gikan sa adlaw nga migawas kamo gikan sa Ehipto hangtod karon kanunay lang kamong nagasupak sa Ginoo. 8Bisan didto sa Bukid sa Sinai,9:8 Bukid sa Sinai: sa Hebreo, Horeb. gipasuko ninyo ang Ginoo, ug sa iyang kalagot kaninyo gusto na unta niya kamong pamatyon. 9Sa dihang mitungas ako sa bukid sa pagdawat sa lagpad nga mga bato diin nasulat ang kasabotan sa Ginoo nga iyang gihimo alang kaninyo, nagpabilin ako didto sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii nga wala mokaon ug moinom. 10Gihatag sa Ginoo kanako ang duha ka lagpad nga bato nga iyang gisulatan sa tanang mga pulong nga gisulti niya kaninyo gikan sa taliwala sa kalayo didto sa Bukid sa Sinai niadtong adlaw nga nagtigom kamo.

11“Pagkahuman sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii, gihatag sa Ginoo kanako ang duha ka lagpad nga bato diin nasulat ang kasabotan. 12Unya miingon ang Ginoo kanako, ‘Kanaog ug pagdali ug lugsong kay ang imong katawhan nga imong gipangulohan sa paggawas sa Ehipto nahimo nang daotan. Dali silang mitalikod sa akong gisugo kanila ug naghimo sila ug dios-dios aron ilang simbahon.’

13“Miingon pa gayod ang Ginoo kanako, ‘Nakita ko kon unsa kagahig ulo kining mga tawhana. 14Pasagdi nga laglagon ko sila aron dili na sila mahinumdoman pa. Unya himuon ko ikaw ug ang imong mga kaliwat nga usa ka nasod nga mas gamhanan ug mas daghan pa kay kanila.’

15“Busa milugsong ako gikan sa nagadilaab nga bukid dala ang duha ka lagpad nga bato diin nasulat ang kasabotan. 16Ug nakita ko kamo nga nagpakasala sa Ginoo nga inyong Dios. Naghimo kamog dios-dios nga toriyong baka. Kadali ninyong mitalikod sa mga gisugo sa Ginoo kaninyo. 17Busa sa inyong atubangan gibundak ko ang duha ka lagpad nga bato ug nangadugmok kini.

18“Unya mihapa ako sa presensya sa Ginoo sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii nga wala mokaon ug moinom, tungod sa tanan ninyong mga sala nga gihimo. Daotan gayod kini atubangan sa Ginoo ug nakapasuko gayod kini kaniya. 19Nahadlok ako sa labihang kasuko sa Ginoo batok kaninyo, kay tingali ug pamatyon niya kamo. Apan gipamatian gihapon ako sa Ginoo. 20Ug labihan usab ang kasuko sa Ginoo kang Aaron ug gusto usab niya kining patyon, apan niadtong panahona nagaampo usab ako alang kaniya. 21Unya gikuha ko ang baka nga inyong gihimo, nga nagtukmod kaninyo sa pagpakasala, ug gitunaw ko kini sa kalayo. Pagkahuman gidugmok ko kini pag-ayo sama kapino sa abog, ug gisabwag sa lugut nga nagadagayday gikan sa bukid.

22“Gipasuko usab ninyo ang Ginoo didto sa Tabera, sa Masa, ug sa Kibrot Hataava.

23“Sa dihang gipabiya kamo sa Ginoo gikan sa Kadesh Barnea miingon siya kaninyo, ‘Lakaw kamo ug panag-iyaha na ninyo ang yuta nga gihatag ko kaninyo.’ Apan misupak kamo; wala ninyo tumana ang sugo sa Ginoo nga inyong Dios. Wala kamo mosalig o motuman kaniya. 24Sukad sa akong pagkaila kaninyo pulos lang pagsupak sa Ginoo ang inyong gihimo.

25“Mao kadto nga mihapa ako didto sa presensya sa Ginoo sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii tungod kay miingon ang Ginoo nga laglagon niya kamo. 26Nagaampo ako sa Ginoo, ‘O Ginoong Dios, ayaw laglaga ang katawhan nga imong gipanag-iya. Giluwas mo sila ug gipagawas gikan sa Ehipto pinaagi sa imong gahom. 27Ayaw tagda ang pagkagahig ulo, ang pagkadaotan, ug ang mga sala niini nga katawhan; hinumdomi hinuon ang imong mga alagad nga si Abraham, Isaac, ug Jacob. 28Kon laglagon mo sila, moingon ang mga Ehiptohanon, “Gilaglag sila sa Ginoo kay dili siya makahimo sa pagdala kanila ngadto sa yuta nga iyang gisaad kanila.” O moingon sila, “Gilaglag sila sa Ginoo tungod kay napungot siya kanila; gipagawas niya sila sa Ehipto ug gidala sa kamingawan aron pamatyon.”

29“ ‘Apan imo silang katawhan. Sila ang katawhan nga imong gipanag-iyahan, nga imong gipagawas gikan sa Ehipto pinaagi sa imong dakong gahom.’

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Deuteronomio 9:1-29

El mérito no es de Israel

1»Escucha, Israel: hoy vas a cruzar el Jordán para entrar y desposeer a naciones más grandes y fuertes que tú, que habitan en grandes ciudades con muros que llegan hasta el cielo. 2Esa gente es poderosa y de gran estatura; ¡son los anaquitas! Tú ya los conoces y sabes que de ellos se dice: “¿Quién puede oponerse a los descendientes de Anac?” 3Pero tú, entiende bien hoy que el Señor tu Dios avanzará delante de ti, y que los destruirá como un fuego consumidor y los someterá a tu poder. Tú los expulsarás y los aniquilarás en seguida, tal como el Señor te ha prometido.

4»Cuando el Señor tu Dios los haya arrojado lejos de ti, no vayas a pensar: “El Señor me ha traído hasta aquí, por mi propia justicia, para tomar posesión de esta tierra”. ¡No! El Señor expulsará a esas naciones por la maldad que las caracteriza. 5De modo que no es por tu justicia ni por tu rectitud por lo que vas a tomar posesión de su tierra. ¡No! La propia maldad de esas naciones hará que el Señor tu Dios las arroje lejos de ti. Así cumplirá lo que juró a tus antepasados Abraham, Isaac y Jacob. 6Entiende bien que eres un pueblo terco, y que tu justicia y tu rectitud no tienen nada que ver con que el Señor tu Dios te dé en posesión esta buena tierra.

El becerro de oro

7»Recuerda esto, y nunca olvides cómo provocaste la ira del Señor tu Dios en el desierto. Desde el día en que saliste de Egipto hasta tu llegada aquí, has sido rebelde contra el Señor. 8Hasta tal punto provocaste su enojo en Horeb que estuvo a punto de destruirte. 9Cuando subí a la montaña para recibir las tablas de piedra, es decir, las tablas del pacto que el Señor había hecho contigo, me quedé en la montaña cuarenta días y cuarenta noches, y no comí pan ni bebí agua. 10Allí el Señor me dio dos tablas de piedra, en las que él mismo escribió todas las palabras que proclamó desde la montaña, de en medio del fuego, el día de la asamblea.

11»Pasados los cuarenta días y las cuarenta noches, el Señor me dio las dos tablas de piedra, es decir, las tablas del pacto, 12y me dijo: “Levántate y baja de aquí en seguida, porque ese pueblo tuyo, que sacaste de Egipto, se ha descarriado. Bien pronto se han apartado del camino que les mandé seguir, y se han fabricado un ídolo de metal fundido”.

13»También me dijo: “He visto a este pueblo, y ¡realmente es un pueblo terco! 14Déjame que lo destruya y borre hasta el recuerdo de su nombre. De ti, en cambio, haré una nación más fuerte y numerosa que la de ellos”.

15»Luego me volví y bajé de la montaña que ardía en llamas. En las manos traía yo las dos tablas del pacto. 16Entonces vi que habíais pecado contra el Señor vuestro Dios, pues os habíais fabricado un ídolo fundido con forma de becerro. ¡Bien pronto os habíais apartado del camino que el Señor os había trazado! 17Así que tomé las dos tablas que traía en las manos y las arrojé al suelo, haciéndolas pedazos delante de vosotros.

18»Nuevamente me postré delante del Señor cuarenta días y cuarenta noches, y no comí pan ni bebí agua. Lo hice por el gran pecado que habíais cometido al hacer lo malo a los ojos del Señor, provocando así su ira. 19Tuve verdadero miedo del enojo y de la ira del Señor, pues hasta tal punto se indignó contra vosotros que quiso destruiros. Sin embargo, el Señor me escuchó una vez más. 20Así mismo, tan enojado estaba el Señor contra Aarón que quería destruirlo, y también en esa ocasión intercedí por él. 21Luego agarré el becerro que os fabricasteis, ese ídolo que os hizo pecar, y lo quemé en el fuego; lo desmenucé y lo reduje a polvo fino, y arrojé el polvo al arroyo que baja de la montaña.

22»En Taberá, en Masá y en Quibrot Hatavá provocasteis también la indignación del Señor, 23lo mismo que cuando el Señor os envió desde Cades Barnea y os dijo: “Id y tomad posesión de la tierra que os he dado”. Os rebelasteis contra la orden del Señor vuestro Dios; no confiasteis en él ni le obedecisteis. 24¡Desde que os conozco habéis sido rebeldes al Señor!

25»Como el Señor había dicho que os destruiría, yo me quedé postrado ante él esos cuarenta días y cuarenta noches. 26Oré al Señor y le dije: “Señor y Dios, ¡no destruyas tu propia heredad, el pueblo que por tu grandeza redimiste y sacaste de Egipto con gran despliegue de fuerza! 27¡Acuérdate de tus siervos Abraham, Isaac y Jacob! Pasa por alto la terquedad de este pueblo, y su maldad y su pecado, 28no sea que allí, en el país de donde nos sacaste, digan: ‘El Señor no pudo llevarlos a la tierra que les había prometido. Y, como los aborrecía, los sacó para que murieran en el desierto’. 29Después de todo, ellos son tu propia heredad; son el pueblo que sacaste con gran despliegue de fuerza y de poder”.