Dili Ninyo Kalimtan ang Ginoo
1“Tumana gayod ninyo pag-ayo ang tanang mga sugo nga ginahatag ko kaninyo karong adlawa, aron magkinabuhi kamo ug dugay ug modaghan, ug makapanag-iya sa yuta nga gisaad sa Ginoo sa inyong mga katigulangan. 2Hinumdomi ninyo kon giunsa kamo paggiya sa Ginoo nga inyong Dios sa inyong paglakaw sa kamingawan sulod sa 40 ka tuig. Gihimo niya kini sa pagtudlo kaninyo sa pagpaubos ug sa pagsulay kaninyo aron mahibaloan kon unsa gayod ang sulod sa inyong kasingkasing, kon tumanon ba ninyo ang iyang mga sugo o dili. 3Gipaubos niya kamo ug gipagutman, ug unya gihatagan niya kamo ug manna—usa ka matang sa pagkaon nga wala pa gayod ninyo sukad matilawi ug sa inyong mga katigulangan. Gihimo kini sa Ginoo sa pagtudlo kaninyo nga dili lang sa pagkaon mabuhi ang tawo, kondili sa matag pulong sa Ginoo. 4Sulod sa 40 ka tuig wala modaan ang inyong mga bisti ug wala manghubag ang inyong mga tiil sa paglinakaw. 5Sabta ninyo nga sama nga ang usa ka tawo nagadisiplina sa iyang anak, ang Ginoo nga inyong Dios nagadisiplina usab kaninyo.
6“Busa tumana ninyo ang mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios. Pagkinabuhi kamo subay sa iyang mga pamaagi ug tahora ninyo siya. 7Kay dad-on kamo sa Ginoo nga inyong Dios sa maayong yuta, nga may mga lugut ug mga tuboran nga nagadagayday sa mga kapatagan ug kabukiran. 8Kining yutaa may mga trigo, barley, ubas, igos, pomegranata, olibo, ug dugos. 9Dili kamo mawad-an ug pagkaon niining yutaa ug dili kamo kulangon sa bisan unsa. Makakuha kamog mga puthaw niining yutaa nga daw sa nanguha lang kamog mga bato, ug abunda ang mga bronsi sa mga bukid. 10Kon makakaon na kamo ug mangabusog, dayega ninyo ang Ginoo nga inyong Dios tungod sa maayong yuta nga iyang gihatag kaninyo.
11“Pagbantay gayod kamo nga dili ninyo malimtan ang Ginoo nga inyong Dios ug dili ninyo masupak ang iyang mga tulumanon ug mga lagda nga ginahatag ko kaninyo karong adlawa. 12Kon makakaon na kamo ug mangabusog, ug kon makapatindog na kamo ug maayong mga balay nga mapuy-an 13ug modaghan na ang inyong mga mananap, plata, bulawan, ug mga kabtangan, 14pagbantay kamo nga dili kamo makapasigarbo ug makalimot sa Ginoo nga inyong Dios nga nagpagawas kaninyo gikan sa Ehipto diin kamo giulipon. 15Gigiyahan niya kamo sa lapad ug makalilisang nga kamingawan nga may lala nga mga bitin ug mga tanga. Kini nga dapit walay tubig, apan gihatagan niya kamog tubig gikan sa batong bantilis. 16Didto sa kamingawan, gihatagan niya kamo ug manna—usa ka pagkaon nga wala matilawi sa inyong mga katigulangan. Gihimo kini sa Ginoo sa pagpaubos ug sa pagsulay kaninyo aron maka-angkon kamo ug kaayuhan sa kaulahian. 17Basin baya ug moingon kamo sa inyong kaugalingon, ‘Pinaagi sa akong gahom ug kusog naangkon ko kining tanan nga bahandi.’ 18Apan hinumdomi gayod ninyo nga ang Ginoo nga inyong Dios mao ang naghatag kaninyo sa katakos nga mahimong adunahan, ug gihimo niya kini aron matuman niya ang iyang kasabotan nga iyang gisaad sa inyong mga katigulangan, nga nagapadayon hangtod karon.
19“Apan pasidan-an ko kamo karon nga kon kalimtan ninyo ang Ginoo nga inyong Dios, ug mosunod kamo sa ubang mga dios ug mosimba kamo ug moalagad kanila, sigurado gayod nga malaglag kamo. 20Sama nga gipanglaglag sa Ginoo ang mga nasod sa inyong atubangan, panglaglagon usab niya kamo kon dili kamo motuman sa Ginoo nga inyong Dios.”
1All the commandments which I command thee this day shall ye observe to do, that ye may live, and multiply, and go in and possess the land which the LORD sware unto your fathers. 2And thou shalt remember all the way which the LORD thy God led thee these forty years in the wilderness, to humble thee, and to prove thee, to know what was in thine heart, whether thou wouldest keep his commandments, or no. 3And he humbled thee, and suffered thee to hunger, and fed thee with manna, which thou knewest not, neither did thy fathers know; that he might make thee know that man doth not live by bread only, but by every word that proceedeth out of the mouth of the LORD doth man live. 4Thy raiment waxed not old upon thee, neither did thy foot swell, these forty years. 5Thou shalt also consider in thine heart, that, as a man chasteneth his son, so the LORD thy God chasteneth thee. 6Therefore thou shalt keep the commandments of the LORD thy God, to walk in his ways, and to fear him. 7For the LORD thy God bringeth thee into a good land, a land of brooks of water, of fountains and depths that spring out of valleys and hills; 8A land of wheat, and barley, and vines, and fig trees, and pomegranates; a land of oil olive, and honey;8.8 of oil…: Heb. of olive tree of oil 9A land wherein thou shalt eat bread without scarceness, thou shalt not lack any thing in it; a land whose stones are iron, and out of whose hills thou mayest dig brass.
10When thou hast eaten and art full, then thou shalt bless the LORD thy God for the good land which he hath given thee. 11Beware that thou forget not the LORD thy God, in not keeping his commandments, and his judgments, and his statutes, which I command thee this day: 12Lest when thou hast eaten and art full, and hast built goodly houses, and dwelt therein; 13And when thy herds and thy flocks multiply, and thy silver and thy gold is multiplied, and all that thou hast is multiplied; 14Then thine heart be lifted up, and thou forget the LORD thy God, which brought thee forth out of the land of Egypt, from the house of bondage; 15Who led thee through that great and terrible wilderness, wherein were fiery serpents, and scorpions, and drought, where there was no water; who brought thee forth water out of the rock of flint; 16Who fed thee in the wilderness with manna, which thy fathers knew not, that he might humble thee, and that he might prove thee, to do thee good at thy latter end; 17And thou say in thine heart, My power and the might of mine hand hath gotten me this wealth. 18But thou shalt remember the LORD thy God: for it is he that giveth thee power to get wealth, that he may establish his covenant which he sware unto thy fathers, as it is this day. 19And it shall be, if thou do at all forget the LORD thy God, and walk after other gods, and serve them, and worship them, I testify against you this day that ye shall surely perish. 20As the nations which the LORD destroyeth before your face, so shall ye perish; because ye would not be obedient unto the voice of the LORD your God.
