Gibendisyonan ni Moises ang mga Tribo sa Israel
1Mao kini ang bendisyon nga gisulti ni Moises nga alagad sa Dios sa mga Israelinhon sa wala pa siya mamatay. 2Miingon siya:
“Miabot ang Ginoo gikan sa Sinai;
nagpadayag siya kanato gikan sa Bukid sa Seir sama sa pagsidlak sa adlaw.
Misidlak siya sa mga tawo gikan sa Bukid sa Paran.
Miabot siya uban sa linibo ka mga anghel,
ug ang iyang tuong kamot may nagadilaab nga kalayo.33:2 Miabot… kalayo: o, Miabot siya gikan sa Meriba Kadesh, gikan sa habagatan, sa ubos sa iyang mga bukid.
3Gihigugma gayod sa Ginoo ang iyang katawhan.
Gipanalipdan niya sila nga iyang pinili.
Busa gisunod nila siya ug gituman ang iyang mando.
4Gihatag kanato ni Moises ang kasugoan ingon nga panulondon natong mga kaliwat ni Jacob.
5Nahimong hari ang Ginoo sa Israel sa dihang nagtigom ang ilang mga pangulo ug ang ilang mga tribo.”
6Mao kini ang giingon ni Moises bahin sa tribo ni Reuben,
“Hinaut nga dili mawala ang mga kaliwat ni Reuben bisan gamay lang sila.”
7Miingon si Moises bahin sa tribo ni Juda:
“Ginoo, pamatia ang pagpangayo ug tabang sa tribo ni Juda.
Hiusaha sila pag-usab sa ubang mga tribo sa Israel.
Panalipdi ug tabangi sila batok sa ilang mga kaaway.”
8Miingon si Moises bahin sa tribo ni Levi:
“Ginoo, gihatag mo ang Thumim ug Urim33:8 Thumim ug Urim: Duha ka butang nga ginagamit sa pagpakisayod sa kabubut-on sa Dios. sa imong matinumanon nga mga alagad nga mao ang mga kaliwat ni Levi.
Gisulayan mo sila didto sa Masa ug gibadlong didto sa daplin sa tubig sa Meriba.
9Nagpakita sila ug mas dako nga pag-unong kanimo kaysa ilang mga ginikanan, mga igsoon, ug mga kabataan.
Gituman nila ang imong pulong, ug gitipigan nila ang imong kasabotan.
10Tudloan nila ang mga Israelinhon sa imong mga pamalaod ug mga sugo,
ug magahalad sila ug insenso ug mga halad nga sinunog diha sa imong halaran.
11O Ginoo, panalangini sila, ug hinaut pa nga malipay ikaw sa tanan nilang mga buhat.
Laglaga ang ilang mga kaaway aron dili na makabangon pa.”
12Miingon si Moises bahin sa tribo ni Benjamin:
“Palangga sa Ginoo ang tribo ni Benjamin,
ug gipahilayo niya sila sa katalagman ug gipanalipdan sa tibuok nga adlaw.”
13Miingon si Moises bahin sa tribo ni Jose:
“Hinaut pa nga panalanginan sa Ginoo ang ilang yuta ug padad-an kanunay ug ulan ug tubig gikan sa ilalom sa yuta.
14Hinaut pa nga sa tabang sa adlaw mamunga ang ilang mga tanom ug maayong mga bunga sa panahon sa tingbunga niini.
15Hinaut pa nga ang ilang karaang mga bukid ug mga bungtod magaanig maayo ug daghang mga bunga.
16Hinaut pa nga ang ilang yuta magaani sa labing maayong mga abot sa kaayo sa Dios nga nagpadayag diha sa nagadilaab nga sampinit.
Hinaut pa nga kining mga panalangin magapabilin sa tribo ni Jose kay labaw siya kaysa iyang mga igsoon.
17Ang iyang kusog sama sa kusog sa kamagulangang torong baka.
Ang iyang gahom sama sa gahom sa sungay sa ihalas nga baka.
Pinaagi niini laglagon niya ang mga nasod bisan kadtong atua sa layo.
Mao kini ang akong panalangin sa daghang mga katawhan sa Efraim ug Manase.”
18Miingon si Moises bahin sa tribo ni Zebulun ug ni Isacar:
“Hinaut pa nga mouswag ang tribo ni Zebulun sa ilang negosyo.
Hinaut pa nga mouswag ang tribo ni Isacar sa ilang dapit.
19Aghaton nila ang mga tawo sa pag-adto sa bukid sa paghalad sa husto nga mga halad ngadto sa Dios.
Magasaulog sila tungod sa daghang panalangin nga nakuha nila sa dagat ug sa baybayon.”
20Miingon si Moises bahin sa tribo ni Gad:
“Dalaygon ang Dios nga nagpalapad sa teritoryo sa tribo ni Gad!
Nagakinabuhi sila niini nga yuta sama sa liyon nga andam sa pagkunis-kunis sa bukton o sa ulo sa iyang mga kaaway.
21Gipili nila ang labing maayong yuta nga angay alang sa pangulo.
Sa dihang magkatigom ang mga tigdumala sa katawhan sa Israel, ginasunod nila ang mga ginapatuman sa Ginoo ug ang iyang mga lagda alang sa Israel.”
22Miingon si Moises bahin sa tribo ni Dan:
“Ang tribo ni Dan sama sa anak sa liyon nga naglukso-lukso gikan sa Basan.”
23Miingon si Moises bahin sa tribo ni Naftali:
“Ang tribo ni Naftali abunda sa panalangin sa Ginoo. Hinaut pa nga maangkon nila ang yuta sa kasadpan33:23 kasadpan: Mao kini sa Septuagint, sa Syriac, ug sa Latin Vulgate; apan sa Hebreo, linaw. ug sa habagatan.”
24Miingon si Moises bahin sa tribo ni Asher:
“Hinaut pa nga panalanginan ang tribo ni Asher labaw sa tanang mga tribo sa Israel.
Hinaut pa nga malipay kanila ang ilang isigka-Israelinhon ug mahimong abunda ang ilang lana.
25Hinaut pa nga ang mga trangka sa pultahan sa ilang mga lungsod mahisama kalig-on sa puthaw ug bronsi,
ug hinaut pa nga magpabilin ang ilang pagkagamhanan samtang buhi pa sila.
26Walay sama sa Dios sa Israel.33:26 Israel: sa Hebreo, Jeshurun, nga ang buot ipasabot, matarong.
Sa iyang pagkahalangdon nagasakay siya sa mga panganod sa pagtabang kaninyo.
27Ang walay kataposan nga Dios mao ang inyong dalangpanan;
tabangan niya kamo sa iyang walay kataposan nga gahom.
Abugon niya ang inyong mga kaaway sa inyong atubangan,
ug mosugo siya kaninyo sa paglaglag kanila.
28Busa ang Israel magapuyo nga halayo sa katalagman, sa yuta nga abunda sa trigo ug duga sa ubas,
ug diin ang tun-og nga gikan sa langit nagahatag ug tubig sa yuta.
29Bulahan kamo, O katawhan sa Israel!
Walay sama kaninyo—usa ka katawhan nga giluwas sa Ginoo.
Ang Ginoo mao ang manalipod ug motabang kaninyo,
ug siya ang makig-away alang kaninyo.
Magkamang ang inyong mga kaaway paingon kaninyo, ug tumban ninyo sila sa likod.”33:29 tumban… sa likod: o, tusok-tusokon ninyo ang ilang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit.
Moisés abençoa as tribos
1Esta é a bênção que Moisés, o homem de Deus, deu ao povo de Israel, antes de falecer:
2“O Senhor vem do monte Sinai,
rompeu sobre o seu povo,
como um sol, desde o monte Seir,
resplandeceu no monte Parã,
rodeado por dez milhares dos seus santos anjos,
e com fogo flamejante na mão direita.
3Como tu amas o teu povo,
os teus santos estão seguros nas tuas mãos!
Eles seguiram as tuas pisadas, ó Senhor,
receberam de ti as tuas diretivas.
4Moisés deu-nos a Lei,
que é a possessão da assembleia de Jacob.
5Deus era Rei em Israel33.5 Ver nota a 32.15. Também no 33.26.,
quando os chefes do povo se reuniram com as tribos de Israel.
6Que Rúben viva para sempre
e que a sua tribo seja um pequeno povo!”
7E acerca de Judá Moisés disse:
“Ó Senhor, ouve o grito de Judá,
une-o com Israel!
Com as suas mãos, ele defende a sua causa
e livra-o dos seus inimigos.”
8Então Moisés disse acerca da tribo de Levi:
“Dá a Levi, o teu servo fiel,
o teu urim e tumim33.8 Urim e tumim eram objectos utilizados para se conhecer a vontade de Deus, por tiragem à sorte. Cf. Êx 28.30; Nm 27.21; 1 Sm 14.41; 28.6; Esd 2.63; Ne 7.65..
Puseste Levi à prova em Massá e em Meribá.
9Os levitas obedeceram à tua palavra e guardaram a tua aliança.
Foram-te mais leais do que aos seus próprios pais.
Desprezaram os seus parentes
e não fizeram caso dos próprios filhos.
10Os levitas ensinam a Israel a tua Lei,
e no altar dos holocaustos te oferecem incenso.
11Ó Senhor, faz os levitas prosperarem,
e aceita o serviço que fazem para ti.
Esmaga os que são seus inimigos,
não deixes que levantem cabeça!”
12Quanto à tribo de Benjamim, disse Moisés:
“Ele é amado por Deus
e vive em segurança ao seu lado.
Deus o rodeia com amorosa atenção
e o preserva de qualquer dano.”
13Em relação à tribo de José, disse:
“Que a sua terra seja abençoada por Deus
com o orvalho do céu
e também com águas profundas!
14Que ele seja abençoado
com o melhor daquilo que o Sol faz crescer,
tornando-se cada vez mais rico, mês após mês,
15com o melhor dos frutos das colinas
e dos eternos outeiros!
16Que ele seja abençoado com os melhores dons
da terra e da sua plenitude
e com o favor de Deus que apareceu na sarça ardente!
Que todas estas bênçãos venham sobre José,
que é príncipe entre os seus irmãos!
17Ele é como um boi novo, em toda a sua força e pujança,
as suas pontas são como as de um boi selvagem,
para ferir as nações, seja onde for.
Esta é a minha bênção sobre as dezenas de milhares de Efraim,
sobre os milhares de Manassés.”
18Sobre as tribos de Zebulão e Issacar, disse Moisés:
“Alegra-te, Zebulão, gente do campo, da natureza,
assim como Issacar se alegrará no inteiror das suas tendas!
19Eles convidarão outros povos para a montanha
para oferecer os sacrifícios estabelecidos.
Explorarão as riquezas do mar
e os tesouros escondidos na areia.”
20Acerca da tribo de Gad, Moisés disse:
“Benditos aqueles que estendem o território de Gad!
Ele agacha-se como uma leoa
e despedaça braços e cabeças.
21Escolheu o melhor da terra para si mesmo,
porque está destinado a ser um chefe.
Conduziu o povo,
executou a justiça do Senhor
e os seus juízos sobre Israel.”
22Da tribo de Dan, ele disse:
“Dan é como uma cria do leão,
saltando desde Basã!”
23Da tribo de Naftali, Moisés disse:
“Ó Naftali, vives satisfeito
com todas as bênçãos do Senhor!
A região do lago e a sul deste,
são o teu lar.”
24Da tribo de Aser, disse:
“Aser é abençoado pelos seus filhos
e estimado mais do que todos os seus irmãos;
lava os pés em azeite suavizante.
25Que sejas protegido com fortes ferrolhos
de ferro e de bronze
e que a tua força seja semelhante à extensão dos teus dias!
26Não há ninguém como o Deus de Israel!
Ele desce dos céus para te ajudar,
sobre as nuvens, em majestoso esplendor.
27O Deus eterno é o teu refúgio
e por baixo estão os seus braços eternos.
Ele expulsa os teus inimigos diante de ti;
ele próprio é quem grita: ‘Destrói-os!’
28E assim Israel habita em segurança,
prosperando numa terra de trigo e de vinho,
com orvalho que cai docemente dos céus.
29Como és bem-aventurado, ó Israel!
Quem é como tu, um povo salvo pelo Senhor?
Ele é o teu escudo e o teu socorro,
é a tua excelente espada!
Os teus inimigos curvar-se-ão perante ti
e tu calcarás os seus lugares altos!”
