Deuteronomio 33 – APSD-CEB & NIV

Ang Pulong Sa Dios

Deuteronomio 33:1-29

Gibendisyonan ni Moises ang mga Tribo sa Israel

1Mao kini ang bendisyon nga gisulti ni Moises nga alagad sa Dios sa mga Israelinhon sa wala pa siya mamatay. 2Miingon siya:

“Miabot ang Ginoo gikan sa Sinai;

nagpadayag siya kanato gikan sa Bukid sa Seir sama sa pagsidlak sa adlaw.

Misidlak siya sa mga tawo gikan sa Bukid sa Paran.

Miabot siya uban sa linibo ka mga anghel,

ug ang iyang tuong kamot may nagadilaab nga kalayo.33:2 Miabot… kalayo: o, Miabot siya gikan sa Meriba Kadesh, gikan sa habagatan, sa ubos sa iyang mga bukid.

3Gihigugma gayod sa Ginoo ang iyang katawhan.

Gipanalipdan niya sila nga iyang pinili.

Busa gisunod nila siya ug gituman ang iyang mando.

4Gihatag kanato ni Moises ang kasugoan ingon nga panulondon natong mga kaliwat ni Jacob.

5Nahimong hari ang Ginoo sa Israel sa dihang nagtigom ang ilang mga pangulo ug ang ilang mga tribo.”

6Mao kini ang giingon ni Moises bahin sa tribo ni Reuben,

“Hinaut nga dili mawala ang mga kaliwat ni Reuben bisan gamay lang sila.”

7Miingon si Moises bahin sa tribo ni Juda:

Ginoo, pamatia ang pagpangayo ug tabang sa tribo ni Juda.

Hiusaha sila pag-usab sa ubang mga tribo sa Israel.

Panalipdi ug tabangi sila batok sa ilang mga kaaway.”

8Miingon si Moises bahin sa tribo ni Levi:

Ginoo, gihatag mo ang Thumim ug Urim33:8 Thumim ug Urim: Duha ka butang nga ginagamit sa pagpakisayod sa kabubut-on sa Dios. sa imong matinumanon nga mga alagad nga mao ang mga kaliwat ni Levi.

Gisulayan mo sila didto sa Masa ug gibadlong didto sa daplin sa tubig sa Meriba.

9Nagpakita sila ug mas dako nga pag-unong kanimo kaysa ilang mga ginikanan, mga igsoon, ug mga kabataan.

Gituman nila ang imong pulong, ug gitipigan nila ang imong kasabotan.

10Tudloan nila ang mga Israelinhon sa imong mga pamalaod ug mga sugo,

ug magahalad sila ug insenso ug mga halad nga sinunog diha sa imong halaran.

11O Ginoo, panalangini sila, ug hinaut pa nga malipay ikaw sa tanan nilang mga buhat.

Laglaga ang ilang mga kaaway aron dili na makabangon pa.”

12Miingon si Moises bahin sa tribo ni Benjamin:

“Palangga sa Ginoo ang tribo ni Benjamin,

ug gipahilayo niya sila sa katalagman ug gipanalipdan sa tibuok nga adlaw.”

13Miingon si Moises bahin sa tribo ni Jose:

“Hinaut pa nga panalanginan sa Ginoo ang ilang yuta ug padad-an kanunay ug ulan ug tubig gikan sa ilalom sa yuta.

14Hinaut pa nga sa tabang sa adlaw mamunga ang ilang mga tanom ug maayong mga bunga sa panahon sa tingbunga niini.

15Hinaut pa nga ang ilang karaang mga bukid ug mga bungtod magaanig maayo ug daghang mga bunga.

16Hinaut pa nga ang ilang yuta magaani sa labing maayong mga abot sa kaayo sa Dios nga nagpadayag diha sa nagadilaab nga sampinit.

Hinaut pa nga kining mga panalangin magapabilin sa tribo ni Jose kay labaw siya kaysa iyang mga igsoon.

17Ang iyang kusog sama sa kusog sa kamagulangang torong baka.

Ang iyang gahom sama sa gahom sa sungay sa ihalas nga baka.

Pinaagi niini laglagon niya ang mga nasod bisan kadtong atua sa layo.

Mao kini ang akong panalangin sa daghang mga katawhan sa Efraim ug Manase.”

18Miingon si Moises bahin sa tribo ni Zebulun ug ni Isacar:

“Hinaut pa nga mouswag ang tribo ni Zebulun sa ilang negosyo.

Hinaut pa nga mouswag ang tribo ni Isacar sa ilang dapit.

19Aghaton nila ang mga tawo sa pag-adto sa bukid sa paghalad sa husto nga mga halad ngadto sa Dios.

Magasaulog sila tungod sa daghang panalangin nga nakuha nila sa dagat ug sa baybayon.”

20Miingon si Moises bahin sa tribo ni Gad:

“Dalaygon ang Dios nga nagpalapad sa teritoryo sa tribo ni Gad!

Nagakinabuhi sila niini nga yuta sama sa liyon nga andam sa pagkunis-kunis sa bukton o sa ulo sa iyang mga kaaway.

21Gipili nila ang labing maayong yuta nga angay alang sa pangulo.

Sa dihang magkatigom ang mga tigdumala sa katawhan sa Israel, ginasunod nila ang mga ginapatuman sa Ginoo ug ang iyang mga lagda alang sa Israel.”

22Miingon si Moises bahin sa tribo ni Dan:

“Ang tribo ni Dan sama sa anak sa liyon nga naglukso-lukso gikan sa Basan.”

23Miingon si Moises bahin sa tribo ni Naftali:

“Ang tribo ni Naftali abunda sa panalangin sa Ginoo. Hinaut pa nga maangkon nila ang yuta sa kasadpan33:23 kasadpan: Mao kini sa Septuagint, sa Syriac, ug sa Latin Vulgate; apan sa Hebreo, linaw. ug sa habagatan.”

24Miingon si Moises bahin sa tribo ni Asher:

“Hinaut pa nga panalanginan ang tribo ni Asher labaw sa tanang mga tribo sa Israel.

Hinaut pa nga malipay kanila ang ilang isigka-Israelinhon ug mahimong abunda ang ilang lana.

25Hinaut pa nga ang mga trangka sa pultahan sa ilang mga lungsod mahisama kalig-on sa puthaw ug bronsi,

ug hinaut pa nga magpabilin ang ilang pagkagamhanan samtang buhi pa sila.

26Walay sama sa Dios sa Israel.33:26 Israel: sa Hebreo, Jeshurun, nga ang buot ipasabot, matarong.

Sa iyang pagkahalangdon nagasakay siya sa mga panganod sa pagtabang kaninyo.

27Ang walay kataposan nga Dios mao ang inyong dalangpanan;

tabangan niya kamo sa iyang walay kataposan nga gahom.

Abugon niya ang inyong mga kaaway sa inyong atubangan,

ug mosugo siya kaninyo sa paglaglag kanila.

28Busa ang Israel magapuyo nga halayo sa katalagman, sa yuta nga abunda sa trigo ug duga sa ubas,

ug diin ang tun-og nga gikan sa langit nagahatag ug tubig sa yuta.

29Bulahan kamo, O katawhan sa Israel!

Walay sama kaninyo—usa ka katawhan nga giluwas sa Ginoo.

Ang Ginoo mao ang manalipod ug motabang kaninyo,

ug siya ang makig-away alang kaninyo.

Magkamang ang inyong mga kaaway paingon kaninyo, ug tumban ninyo sila sa likod.”33:29 tumban… sa likod: o, tusok-tusokon ninyo ang ilang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit.

New International Version

Deuteronomy 33:1-29

Moses Blesses the Tribes

1This is the blessing that Moses the man of God pronounced on the Israelites before his death. 2He said:

“The Lord came from Sinai

and dawned over them from Seir;

he shone forth from Mount Paran.

He came with33:2 Or from myriads of holy ones

from the south, from his mountain slopes.33:2 The meaning of the Hebrew for this phrase is uncertain.

3Surely it is you who love the people;

all the holy ones are in your hand.

At your feet they all bow down,

and from you receive instruction,

4the law that Moses gave us,

the possession of the assembly of Jacob.

5He was king over Jeshurun33:5 Jeshurun means the upright one, that is, Israel; also in verse 26.

when the leaders of the people assembled,

along with the tribes of Israel.

6“Let Reuben live and not die,

nor33:6 Or but let his people be few.”

7And this he said about Judah:

“Hear, Lord, the cry of Judah;

bring him to his people.

With his own hands he defends his cause.

Oh, be his help against his foes!”

8About Levi he said:

“Your Thummim and Urim belong

to your faithful servant.

You tested him at Massah;

you contended with him at the waters of Meribah.

9He said of his father and mother,

‘I have no regard for them.’

He did not recognize his brothers

or acknowledge his own children,

but he watched over your word

and guarded your covenant.

10He teaches your precepts to Jacob

and your law to Israel.

He offers incense before you

and whole burnt offerings on your altar.

11Bless all his skills, Lord,

and be pleased with the work of his hands.

Strike down those who rise against him,

his foes till they rise no more.”

12About Benjamin he said:

“Let the beloved of the Lord rest secure in him,

for he shields him all day long,

and the one the Lord loves rests between his shoulders.”

13About Joseph he said:

“May the Lord bless his land

with the precious dew from heaven above

and with the deep waters that lie below;

14with the best the sun brings forth

and the finest the moon can yield;

15with the choicest gifts of the ancient mountains

and the fruitfulness of the everlasting hills;

16with the best gifts of the earth and its fullness

and the favor of him who dwelt in the burning bush.

Let all these rest on the head of Joseph,

on the brow of the prince among33:16 Or of the one separated from his brothers.

17In majesty he is like a firstborn bull;

his horns are the horns of a wild ox.

With them he will gore the nations,

even those at the ends of the earth.

Such are the ten thousands of Ephraim;

such are the thousands of Manasseh.”

18About Zebulun he said:

“Rejoice, Zebulun, in your going out,

and you, Issachar, in your tents.

19They will summon peoples to the mountain

and there offer the sacrifices of the righteous;

they will feast on the abundance of the seas,

on the treasures hidden in the sand.”

20About Gad he said:

“Blessed is he who enlarges Gad’s domain!

Gad lives there like a lion,

tearing at arm or head.

21He chose the best land for himself;

the leader’s portion was kept for him.

When the heads of the people assembled,

he carried out the Lord’s righteous will,

and his judgments concerning Israel.”

22About Dan he said:

“Dan is a lion’s cub,

springing out of Bashan.”

23About Naphtali he said:

“Naphtali is abounding with the favor of the Lord

and is full of his blessing;

he will inherit southward to the lake.”

24About Asher he said:

“Most blessed of sons is Asher;

let him be favored by his brothers,

and let him bathe his feet in oil.

25The bolts of your gates will be iron and bronze,

and your strength will equal your days.

26“There is no one like the God of Jeshurun,

who rides across the heavens to help you

and on the clouds in his majesty.

27The eternal God is your refuge,

and underneath are the everlasting arms.

He will drive out your enemies before you,

saying, ‘Destroy them!’

28So Israel will live in safety;

Jacob will dwell33:28 Septuagint; Hebrew Jacob’s spring is secure

in a land of grain and new wine,

where the heavens drop dew.

29Blessed are you, Israel!

Who is like you,

a people saved by the Lord?

He is your shield and helper

and your glorious sword.

Your enemies will cower before you,

and you will tread on their heights.”