Deuteronomio 33 – APSD-CEB & NAV

Ang Pulong Sa Dios

Deuteronomio 33:1-29

Gibendisyonan ni Moises ang mga Tribo sa Israel

1Mao kini ang bendisyon nga gisulti ni Moises nga alagad sa Dios sa mga Israelinhon sa wala pa siya mamatay. 2Miingon siya:

“Miabot ang Ginoo gikan sa Sinai;

nagpadayag siya kanato gikan sa Bukid sa Seir sama sa pagsidlak sa adlaw.

Misidlak siya sa mga tawo gikan sa Bukid sa Paran.

Miabot siya uban sa linibo ka mga anghel,

ug ang iyang tuong kamot may nagadilaab nga kalayo.33:2 Miabot… kalayo: o, Miabot siya gikan sa Meriba Kadesh, gikan sa habagatan, sa ubos sa iyang mga bukid.

3Gihigugma gayod sa Ginoo ang iyang katawhan.

Gipanalipdan niya sila nga iyang pinili.

Busa gisunod nila siya ug gituman ang iyang mando.

4Gihatag kanato ni Moises ang kasugoan ingon nga panulondon natong mga kaliwat ni Jacob.

5Nahimong hari ang Ginoo sa Israel sa dihang nagtigom ang ilang mga pangulo ug ang ilang mga tribo.”

6Mao kini ang giingon ni Moises bahin sa tribo ni Reuben,

“Hinaut nga dili mawala ang mga kaliwat ni Reuben bisan gamay lang sila.”

7Miingon si Moises bahin sa tribo ni Juda:

Ginoo, pamatia ang pagpangayo ug tabang sa tribo ni Juda.

Hiusaha sila pag-usab sa ubang mga tribo sa Israel.

Panalipdi ug tabangi sila batok sa ilang mga kaaway.”

8Miingon si Moises bahin sa tribo ni Levi:

Ginoo, gihatag mo ang Thumim ug Urim33:8 Thumim ug Urim: Duha ka butang nga ginagamit sa pagpakisayod sa kabubut-on sa Dios. sa imong matinumanon nga mga alagad nga mao ang mga kaliwat ni Levi.

Gisulayan mo sila didto sa Masa ug gibadlong didto sa daplin sa tubig sa Meriba.

9Nagpakita sila ug mas dako nga pag-unong kanimo kaysa ilang mga ginikanan, mga igsoon, ug mga kabataan.

Gituman nila ang imong pulong, ug gitipigan nila ang imong kasabotan.

10Tudloan nila ang mga Israelinhon sa imong mga pamalaod ug mga sugo,

ug magahalad sila ug insenso ug mga halad nga sinunog diha sa imong halaran.

11O Ginoo, panalangini sila, ug hinaut pa nga malipay ikaw sa tanan nilang mga buhat.

Laglaga ang ilang mga kaaway aron dili na makabangon pa.”

12Miingon si Moises bahin sa tribo ni Benjamin:

“Palangga sa Ginoo ang tribo ni Benjamin,

ug gipahilayo niya sila sa katalagman ug gipanalipdan sa tibuok nga adlaw.”

13Miingon si Moises bahin sa tribo ni Jose:

“Hinaut pa nga panalanginan sa Ginoo ang ilang yuta ug padad-an kanunay ug ulan ug tubig gikan sa ilalom sa yuta.

14Hinaut pa nga sa tabang sa adlaw mamunga ang ilang mga tanom ug maayong mga bunga sa panahon sa tingbunga niini.

15Hinaut pa nga ang ilang karaang mga bukid ug mga bungtod magaanig maayo ug daghang mga bunga.

16Hinaut pa nga ang ilang yuta magaani sa labing maayong mga abot sa kaayo sa Dios nga nagpadayag diha sa nagadilaab nga sampinit.

Hinaut pa nga kining mga panalangin magapabilin sa tribo ni Jose kay labaw siya kaysa iyang mga igsoon.

17Ang iyang kusog sama sa kusog sa kamagulangang torong baka.

Ang iyang gahom sama sa gahom sa sungay sa ihalas nga baka.

Pinaagi niini laglagon niya ang mga nasod bisan kadtong atua sa layo.

Mao kini ang akong panalangin sa daghang mga katawhan sa Efraim ug Manase.”

18Miingon si Moises bahin sa tribo ni Zebulun ug ni Isacar:

“Hinaut pa nga mouswag ang tribo ni Zebulun sa ilang negosyo.

Hinaut pa nga mouswag ang tribo ni Isacar sa ilang dapit.

19Aghaton nila ang mga tawo sa pag-adto sa bukid sa paghalad sa husto nga mga halad ngadto sa Dios.

Magasaulog sila tungod sa daghang panalangin nga nakuha nila sa dagat ug sa baybayon.”

20Miingon si Moises bahin sa tribo ni Gad:

“Dalaygon ang Dios nga nagpalapad sa teritoryo sa tribo ni Gad!

Nagakinabuhi sila niini nga yuta sama sa liyon nga andam sa pagkunis-kunis sa bukton o sa ulo sa iyang mga kaaway.

21Gipili nila ang labing maayong yuta nga angay alang sa pangulo.

Sa dihang magkatigom ang mga tigdumala sa katawhan sa Israel, ginasunod nila ang mga ginapatuman sa Ginoo ug ang iyang mga lagda alang sa Israel.”

22Miingon si Moises bahin sa tribo ni Dan:

“Ang tribo ni Dan sama sa anak sa liyon nga naglukso-lukso gikan sa Basan.”

23Miingon si Moises bahin sa tribo ni Naftali:

“Ang tribo ni Naftali abunda sa panalangin sa Ginoo. Hinaut pa nga maangkon nila ang yuta sa kasadpan33:23 kasadpan: Mao kini sa Septuagint, sa Syriac, ug sa Latin Vulgate; apan sa Hebreo, linaw. ug sa habagatan.”

24Miingon si Moises bahin sa tribo ni Asher:

“Hinaut pa nga panalanginan ang tribo ni Asher labaw sa tanang mga tribo sa Israel.

Hinaut pa nga malipay kanila ang ilang isigka-Israelinhon ug mahimong abunda ang ilang lana.

25Hinaut pa nga ang mga trangka sa pultahan sa ilang mga lungsod mahisama kalig-on sa puthaw ug bronsi,

ug hinaut pa nga magpabilin ang ilang pagkagamhanan samtang buhi pa sila.

26Walay sama sa Dios sa Israel.33:26 Israel: sa Hebreo, Jeshurun, nga ang buot ipasabot, matarong.

Sa iyang pagkahalangdon nagasakay siya sa mga panganod sa pagtabang kaninyo.

27Ang walay kataposan nga Dios mao ang inyong dalangpanan;

tabangan niya kamo sa iyang walay kataposan nga gahom.

Abugon niya ang inyong mga kaaway sa inyong atubangan,

ug mosugo siya kaninyo sa paglaglag kanila.

28Busa ang Israel magapuyo nga halayo sa katalagman, sa yuta nga abunda sa trigo ug duga sa ubas,

ug diin ang tun-og nga gikan sa langit nagahatag ug tubig sa yuta.

29Bulahan kamo, O katawhan sa Israel!

Walay sama kaninyo—usa ka katawhan nga giluwas sa Ginoo.

Ang Ginoo mao ang manalipod ug motabang kaninyo,

ug siya ang makig-away alang kaninyo.

Magkamang ang inyong mga kaaway paingon kaninyo, ug tumban ninyo sila sa likod.”33:29 tumban… sa likod: o, tusok-tusokon ninyo ang ilang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit.

Ketab El Hayat

التثنية 33:1-29

موسى يبارك أسباط إسرائيل

1وَهَذِهِ هِيَ الْبَرَكَةُ الَّتِي بَارَكَ بِها مُوسَى، رَجُلُ اللهِ، بَنِي إِسْرَائِيلَ قَبْلَ مَوْتِهِ، 2فَقَالَ: «أَقْبَلَ الرَّبُّ مِنْ سِينَاءَ، وَأَشْرَفَ عَلَيْهِمْ مِنْ سَعِيرَ، وَتَأَلَّقَ فِي جَبَلِ فَارَانَ؛ جَاءَ مُحَاطاً بِعَشَرَاتِ الأُلُوفِ مِنَ الْمَلائِكَةِ وَعَنْ يَمِينِهِ يُوْمِضُ بَرْقٌ عَلَيْهِمْ. 3حَقّاً إِنَّكَ أَنْتَ الَّذِي أَحْبَبْتَ الشَّعْبَ؛ وَجَمِيعُ الْقِدِّيسِينَ فِي يَدِكَ، سَاجِدُونَ عِنْدَ قَدَمَيْكَ يَتَلَقَّوْنَ مِنْكَ أَقْوَالَكَ، 4الَّتِي تَشْتَمِلُ عَلَيْهَا الشَّرِيعَةُ الَّتِي أَوْصَانَا بِها مُوسَى، لِتَكُونَ مِيرَاثاً لِجَمَاعَةِ يَعْقُوبَ. 5صَارَ الرَّبُّ مَلِكاً لِشَعْبِهِ حِينَ اجْتَمَعَ رُؤَسَاءُ أَسْبَاطِ إِسْرَائِيلَ مَعاً. 6لِيَحْيَ رَأُوبَيْنُ وَلا يَمُتْ، وَلْيَتَكَاثَرْ رِجَالُهُ».

7وَقَالَ عَنْ يَهُوذَا: «اسْمَعْ يَا رَبُّ دُعَاءَ يَهُوذَا، وَاجْمَعْ شَمْلَهُ بِقَوْمِهِ، فَإِنَّهُ بِيَدَيْهِ يُدَافِعُ عَنْ قَضِيَّتِهِ فَأَعِنْهُ عَلَى أَعْدَائِهِ».

8وَقَالَ عَنْ سِبْطِ لاوِي: «لَقَدْ أَعْطَيْتَ يَا رَبُّ تُمِّيمَكَ وَأُورِيمَكَ لِرَجُلِكَ الَّذِي جَرَّبْتَهُ وَامْتَحَنْتَهُ فِي مَسَّةَ، وَخَاصَمْتَهُ عِنْدَ مَاءِ مَرِيبَةَ. 9الَّذِي قَالَ عَنْ وَالِدَيْهِ: لَمْ أَرَهُمَا، وَبِإِخْوَتِهِ لَمْ يَعْتَرِفْ، وَأَنْكَرَ أَبْنَاءَهُ، بَلْ أَطَاعُوا وَصَايَاكَ وَصَانُوا عَهْدَكَ. 10هُمْ يُعَلِّمُونَ يَعْقُوبَ أَحْكَامَكَ وَبَنِي إِسْرَائِيلَ شَرِيعَتَكَ، يُحْرِقُونَ بَخُوراً أَمَامَ أَنْفِكَ وَقَرَابِينَ عَلَى مَذْبَحِكَ 11بَارِكْ يَا رَبُّ مَهَارَاتِهِمْ وَاغْتَبِطْ بِعَمَلِ أَيْدِيهِمْ. حَطِّمْ مُتُونَ مُقَاوِمِيهِمْ وَمُبْغِضِيهِمْ فَلا تَقُومَ لَهُمْ قَائِمَةٌ».

12وَقَالَ عَنْ سِبْطِ بِنْيَامِينَ: «إِنَّهُ حَبِيبُ الرَّبِّ، يَسْكُنُ لَدَيْهِ آمِناً، يَصُونُهُ طُولَ النَّهَارِ، وَبَيْنَ مِنْكَبَيْهِ يَسْكُنُ مُطْمَئِنّاً».

13وَقَالَ عَنْ سِبْطِ يُوسُفَ: «لِيُبَارِكِ الرَّبُّ أَرْضَهُ بِنَفَائِسِ قَطَرَاتِ نَدَى السَّمَاءِ، وَبِلُجَجِ الْمِيَاهِ الْغَائِرَةِ مِنْ تَحْتُ، 14وَبِخَيْرِ مَا تُنْمِيهِ الشَّمْسُ وَمَا تُغِلُّهُ الأَقْمَارُ، 15وَبِأَنْفَسِ مَا تَدَّخِرُهُ الْجِبَالُ الْقَدِيمَةُ، وَبِأَثْمَنِ كُنُوزِ التِّلالِ الأَبَدِيَّةِ، 16وَبِأَفْضَلِ خَيْرَاتِ الأَرْضِ وَبَرَكَاتِهَا، وَبِرِضَى السَّاكِنِ فِي الْعُلَّيْقَةِ. فَلْتَنْسَكِبْ هَذِهِ جَمِيعُهَا عَلَى رَأْسِ يُوسُفَ، عَلَى جَبِينِ الأَمِيرِ بَيْنَ إِخْوَتِهِ. 17فَهُوَ فِي جَلالِهِ كَالثَّوْرِ الْبِكْرِ، وَقَرْنَاهُ مِثْلُ قَرْنَيْ ثَوْرٍ وَحْشِيٍّ، يَنْطَحُ بِهِمَا الشُّعُوبَ، حَتَّى أُولَئِكَ الْمُقِيمِينَ فِي أَقَاصِي الأَرْضِ. لِتَكُنْ هَكَذَا عَشَرَاتُ أُلُوفِ أَفْرَايِمَ، لِتَكُنْ هَكَذَا أُلُوفُ مَنَسَّى».

18وَقَالَ عَنْ سِبْطَيْ زَبُولُونَ وَيَسَّاكَرَ: «افْرَحْ يَا زَبُولُونُ بِخُرُوجِكَ، وَأَنْتَ يَا يَسَّاكَرُ بِخِيَامِكَ، 19فَإِنَّهُمَا يَدْعُوَانِ الشَّعْبَ إِلَى الْجَبَلِ حَيْثُ يُقَرِّبَانِ مُحْرَقَاتِ الْبِرِّ، لأَنَّهُمَا يَشْبَعَانِ مِنْ خَيْرَاتِ الْبِحَارِ، وَمِنَ الذَّخَائِرِ الْكَامِنَةِ فِي الرَّمْلِ».

20وَقَالَ عَنْ سِبْطِ جَادٍ: «لِتَحِلَّ الْبَرَكَةُ عَلَى مَنْ وَسَّعَ تُخُومَ جَادٍ حَيْثُ يَرْبِضُ جَادٌ هُنَاكَ كَالأَسَدِ، يَفْتَرِسُ الذِّرَاعَ مَعَ قِمَّةِ الرَّأْسِ. 21اخْتَارَ خَيْرَ الأَرْضِ لِنَفْسِهِ، وَاحْتَفَظَ لِنَفْسِهِ بِنَصِيبِ الْقَائِدِ: وَعِنْدَمَا اجْتَمَعَ شُيُوخُ الشَّعْبِ أَجْرَى حَقَّ الرَّبِّ الْعَادِلِ وَأَحْكَامَهُ مَعَ إِسْرَائِيلَ».

22وَقَالَ عَنْ سِبْطِ دَانٍ: «دَانٌ مِثْلُ شِبْلِ أَسَدٍ يَنْقَضُّ مِنْ بَاشَانَ». 23وَقَالَ عَنْ سِبْطِ نَفْتَالِي: «اشْبَعْ يَا نَفْتَالِي رِضًى، وَامْتَلِئْ بَرَكَةً مِنَ الرَّبِّ، وَامْلِكْ سَاحِلَ الْبَحْرِ الْمُتَوَسِّطِ وَالنَّقَبِ».

24وَقَالَ عَنْ سِبْطِ أَشِيرَ: «أَشِيرُ الابْنُ الأَكْثَرُ مُبَارَكَةً. فَلْيَكُنْ صَاحِبَ حُظْوَةٍ عِنْدَ إِخْوَتِهِ، وَلْيَغْمِسْ فِي الزَّيْتِ قَدَمَيْهِ. 25وَلْتَكُنْ مَزَالِيجُ أَبْوَابِكَ مِنْ حَدِيدٍ وَنُحَاسٍ، وَلْتُعَادِلْ قُوَّتُكَ امْتِدَادَ أَيَّامِكَ.

26لَيْسَ نَظِيرَ الرَّبِّ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ يَمْتَطِي السَّمَاءَ لِمَعُونَتِكُمْ وَالْغَمَامَ فِي عَظَمَتِهِ، 27فَالإِلَهُ الأَبَدِيُّ هُوَ مَلْجَأُكُمْ، وَتَحْتَكُمْ تَنْبَسِطُ الأَذْرُعُ الأَبَدِيَّةُ، يَطْرُدُ أَمَامَكُمْ أَعْدَاءَكُمْ قَائِلاً: أَهْلِكُوهُمْ. 28لِيَسْكُنْ بَنُو إِسْرَائِيلَ آمِنِينَ وَحْدَهُمْ، وَلْتَجْرِ يَنَابِيعُ مَاءِ يَعْقُوبَ إِلَى أَرْضِ قَمْحٍ وَخَمْرٍ، وَتَقْطُرْ سَمَاؤُهُ بِالنَّدَى. 29طُوبَاكُمْ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ، أَيُّ شَعْبٍ مِثْلُكُمْ مُنْتَصِرٌ بِالرَّبِّ؟ إِنَّهُ تُرْسُكُمْ وَعَوْنُكُمْ وَسَيْفُكُمُ الْمَجِيدُ. لَكُمْ يَخْضَعُ أَعْدَاؤُكُمْ، وَأَنْتُمْ تَطَأُونَ مُرْتَفَعَاتِهِمْ».