Ang Pagbag-o sa Kasabotan
1Mao kini ang mga tulumanon sa kasabotan nga gisugo sa Ginoo nga himuon ni Moises sa mga Israelinhon didto sa Moab. Dugang kini sa kasabotan nga iyang gihimo uban kanila didto sa Horeb.
2Gipatawag ni Moises ang tanang mga Israelinhon ug giingnan, “Kamo mismo nakakita sa tanang gihimo sa Ginoo ngadto sa hari sa Ehipto29:2 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. ug sa tanan niyang mga opisyal ug sa tibuok niyang nasod. 3Nakita ninyo kadtong hilabihan nga mga pagsulay, mga milagro, ug katingalahang mga buhat. 4Apan hangtod karon wala kini ipasabot sa Ginoo kaninyo. 5Sulod sa 40 ka tuig nga gipangulohan ko kamo sa kamingawan, wala modaan ang inyong mga bisti ug mga sandalyas. 6Wala kamoy pagkaon didto o ilimnon, apan gihatagan kamo sa Ginoo sa inyong mga kinahanglanon aron mahibaloan ninyo nga siya ang Ginoo nga inyong Dios.
7“Pag-abot nato niining lugara, nakiggira kanato si Sihon nga hari sa Heshbon ug si Og nga hari sa Basan, apan gipildi nato sila. 8Giilog nato ang ilang yuta ug gihatag kini sa mga tribo ni Reuben, Gad, ug sa katunga sa tribo ni Manase ingon nga ilang panulondon.
9“Busa tumana gayod ninyo pag-ayo ang mga ginapatuman niini nga kasabotan, aron magmauswagon kamo sa tanan ninyong buhaton. 10Karong adlawa, nagabarog kamong tanan sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios: ang mga pangulo sa inyong mga tribo, ang mga tigdumala, ang mga opisyal, ang tanang mga lalaki sa Israel, 11ang inyong mga asawa ug mga kabataan, ug ang mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo nga mao ang inyong tigbughag kahoy ug tigsag-ob ug tubig. 12Nagabarog kamo dinhi karon sa paghimo ug kasabotan uban sa Ginoo nga inyong Dios. Gipanumpaan sa Ginoo kining kasabotan nga gihimo karong adlawa diha kaninyo. 13Gusto niyang pamatud-an kaninyo karong adlawa nga kamo iyang mga katawhan ug siya inyong Dios sumala sa iyang gisaad kaninyo ug sa inyong mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, ug Jacob. 14-15Apan dili lang kamo nga nagabarog dinhi karon sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios ang iyang gihimoan niini nga kasabotan, kondili apil usab ang tanan ninyong mga kaliwat sa umaabot.
16“Kamo mismo nasayod sa atong kinabuhi didto sa Ehipto, ug kon giunsa nato paglatas ang kayutaan sa ubang mga nasod sa atong pagpaingon dinhi. 17Nakita ninyo ang ilang mangil-ad nga mga dios-dios nga hinimo sa kahoy, bato, plata, ug bulawan. 18Siguroha ninyo nga wala kaninyoy lalaki, babaye, panimalay, o tribo nga mobiya sa Ginoo nga atong Dios ug mosimba sa mga dios niadto nga mga nasod aron walay bisan usa kaninyo nga mahisama sa gamot sa tanom nga nagahatag ug pait ug makahilo nga bunga. 19Si bisan kinsa nga nakadungog sa mga pasidaan niini nga tunglo dili maghunahuna nga dili siya maunsa bisan magpadayon siya sa pagtuman sa iyang gusto. Ang tinuod, magdala kini ug kalaglagan kaninyong tanan. 20Dili gayod siya pasayloon sa Ginoo. Mosilaob ang hilabihang kasuko sa Ginoo kaniya sama sa kalayo, ug mahitabo kaniya ang tanang tunglo nga nahisulat niini nga libro, ug papason sa Ginoo ang iyang ngalan sa kalibotan. 21Ilain siya sa Ginoo gikan sa tanan nga tribo sa Israel, ug paantuson siya sumala sa mga tunglo sa kasabotan nga nahisulat niini nga Libro sa Kasugoan.
22“Sa umaabot nga mga henerasyon ang inyong mga kaliwat ug ang mga dumuduong nga naggikan sa layong dapit makakita sa resulta sa mga kalamidad ug mga balatian nga gipadala sa Ginoo sa inyong yuta. 23Ang inyong tibuok yuta mahimong sama sa disyerto nga natabonan sa asupre ug asin. Wala kini tamni kay ang tanom dili motubo. Mahisama kini sa pagkalaglag sa Sodoma ug Gomora, Adma, ug Zeboyim nga gilaglag sa Ginoo tungod sa labihan niyang kasuko. 24Unya mangutana ang tanang nasod, ‘Nganong gihimo kini sa Ginoo sa ilang nasod? Nganong labihan gayod ang iyang kasuko?’
25“Ug ang tubag mao kini: ‘Tungod kay gisalikway niini nga mga katawhan ang kasabotan nga gihimo sa Ginoo kanila, ang Dios sa ilang mga katigulangan, sa dihang gipagawas niya sila gikan sa Ehipto. 26Misimba sila ug mialagad sa ubang mga dios nga wala nila mailhi, ug wala itugot sa Ginoo nga simbahon nila. 27Busa labihan ang kasuko sa Ginoo sa ilang nasod ug gipahiagom niya kanila ang tanang tunglo nga nahisulat niini nga libro. 28Sa labihan nga kasuko sa Ginoo, gipalayas niya sila sa ilang nasod ug gipabihag sa ubang mga nasod diin sila nagapuyo karon.’
29“May mga butang nga sekreto nga ang Ginoo lang nga atong Dios ang nakahibalo, apan gipadayag niya kanato ang iyang kasabotan ug angay nato kining sundon ug sa atong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.
Opfordring til lydighed mod pagten
1-2Moses fortsatte med at tale til folket: „I har hørt om de vældige undere og frygtelige plager, som Herren sendte over egypterkongen, hans tjenere og hele hans folk. 3Men Herren har endnu ikke givet jer forstand til at fatte det, øjne til at se det eller ører til at høre det. 4I 40 år har han ført jer gennem ørkenen, uden at jeres tøj og sko blev slidt op. 5I fik hverken almindeligt brød eller vin og øl, men Herren sørgede for jeres behov for at lære jer at sætte jeres lid til ham som Herren, jeres Gud.
6Da vi kom hertil, rykkede kong Sihon af Heshbon og kong Og af Bashan ud imod os, men vi tilintetgjorde dem 7og overdrog deres land til Rubens og Gads stammer samt Manasses halve stamme. 8Overhold derfor omhyggeligt pagtens betingelser, så I må få velsignelse og fremgang i alt, hvad I tager jer for. 9I dag står I for Herrens ansigt sammen med jeres stammeoverhoveder og ledere på alle niveauer, 10jeres koner og børn og de fremmede, som hugger brænde og henter vand for jer. 11I står her for under ed at skulle tilslutte jer den pagt, som Herren i dag vil indgå med jer. 12Gør I det, skal I være hans folk, og han vil være jeres Gud, sådan som han også lovede jeres forfædre Abraham, Isak og Jakob. 13-14Denne pagt gælder ikke kun jer, som står her i dag, men også de kommende generationer i Israel.
Advarsel imod ulydighed mod pagten
15I husker, hvordan det var at bo i Egypten, og I husker, hvordan vi passerede gennem andre folkeslags territorier, 16og med jeres egne øjne så I deres afskyelige afgudsbilleder af træ, sten, sølv og guld. 17Der må ikke være nogen iblandt jer, mand eller kvinde, slægt eller stamme, der vender sig fra Herren for at dyrke den slags fremmede guder. Der må ikke være nogen bitter rod, som vokser op og spreder gift omkring sig. 18Skulle der findes nogen, som har hørt denne pagts ord og alligevel tror, at der ikke sker dem noget, hvis de gør oprør imod deres Gud, så vil Guds straf ramme både dem og andre omkring dem. 19-20Herren vil ikke tilgive sådanne mennesker, men straffe dem hårdt, for han vil ikke dele jeres hengivenhed med andre guder. Hans vrede vil blusse op imod dem, og han vil ramme dem med alle de forbandelser, som er nævnt i denne bog, indtil de er udryddet og deres slægtsnavn glemt.
21Hvis I bryder pagten med Herren, vil jeres efterkommere og de fremmede, der kommer langvejsfra, se følgerne af den katastrofe og de sygdomme, som Herren vil ramme landet med. 22De vil se øde, svovlholdige saltsletter, en gold og uopdyrket brandtomt uden vegetation overhovedet, når Herren i sin voldsomme vrede har gjort landet så øde som Sodoma, Gomorra, Adma og Sebojim.
23‚Hvad skyldes Herrens voldsomme vrede imod det land?’ vil man spørge. 24Svaret lyder: ‚Landets indbyggere brød deres pagt med Herren, deres fædres Gud, efter at han havde ført dem ud af Egypten. 25De dyrkede fremmede guder, som de aldrig før havde kendt, og som Herren havde forbudt dem at dyrke. 26Derfor blussede Herrens vrede op imod dem, så han ramte dem med alle de plager, der er nævnt i denne bog. 27I sin store vrede rykkede Herren dem op med rode og smed dem bort, bort til det land, hvor de nu bor.’
28Der findes hemmeligheder, som Herren ikke har åbenbaret for os. Men hvad han har åbenbaret, de ord, som er nedskrevet i denne lov, har vi pligt til at adlyde, både vi og vores børn.
