Didto sa Kamingawan
1“Unya namalik kita ug miadto sa kamingawan, paingon sa Pulang Dagat, sumala sa gimando sa Ginoo kanako. Ug sa dugay nga panahon naglibot-libot kita sa kabungtoran sa Seir. 2Unya miingon ang Ginoo kanako, 3‘Dugay na kamong naglibot-libot niini nga kabukiran. Karon, pangadto kamo sa amihan. 4Sultihi ang mga tawo nga moagi kamo sa teritoryo sa inyong mga kadugo nga mga kaliwat ni Esau, nga nagapuyo sa Seir. Mahadlok sila kaninyo, apan pagmatngon kamo. 5Ayaw ninyo sila bikla, kay gihatag ko na kanila ang mga bukid sa Seir ingon nga ilang yuta, ug dili ko kamo hatagan sa ilang yuta bisan ug gamay. 6Palita ninyo gikan kanila ang inyong makaon ug mainom. 7Hinumdomi ninyo kon giunsa ko kamo pagpanalangin sa tanan ninyong gihimo. Ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang nagbantay kaninyo sa inyong paglakaw niining halapad nga kamingawan. Sulod sa 40 ka tuig nagauban ako kaninyo, ug wala gayod kamo makulangi bisan unsa.’
8“Busa milabay lang kita sa atong mga kadugo nga mga kaliwat ni Esau, nga nagapuyo sa Seir. Wala kita miagi sa dalan sa Kapatagan sa Jordan.2:8 Kapatagan sa Jordan: sa Hebreo, Araba. Nagpalayo kita sa mga lungsod sa Elat ug Ezion Geber. Didto kita mipaingon sa agianan sa kamingawan sa Moab, 9ug miingon ang Ginoo kanako, ‘Ayaw ninyo samoka o bikla ang mga Moabihanon nga mga kaliwat ni Lot, kay gihatag ko na kanila ang Ar ingon nga ilang yuta, ug dili ko kamo hatagan sa ilang yuta bisan ug gamay.’ ”
10(Kaniadto didto nagpuyo sa Ar ang daghan ug kusgan nga mga tawo nga gitawag Emhanon. Mga tag-as usab sila nga mga tawo sama sa mga kaliwat ni Anak. 11Gitawag usab sila nga mga Refaimhanon, sama sa mga kaliwat ni Anak, apan gitawag sila sa mga Moabihanon nga mga Emhanon. 12Kaniadto nagpuyo ang mga Horihanon sa Seir, apan giabog sila sa mga kaliwat ni Esau nga mipuli kanila sa pagpuyo didto, sama sa gihimo sa mga Israelinhon ngadto sa mga Canaanhon sa yuta nga gihatag sa Ginoo kanila.)
13“Unya miingon ang Ginoo kanato nga motabok kita sa Lugut sa Zered, busa mitabok kita. 14Nahitabo kini human milabay ang 38 ka tuig gikan sa panahon nga mibiya kita sa Kadesh Barnea. Nangamatay na sa kamingawan ang mga sundalo nga Israelinhon niadto nga henerasyon nga makahimo sa pagpakiggira, sumala sa gipanumpa sa Ginoo kanila. 15Gisilotan sila sa Ginoo hangtod nangahurot sila ug kamatay.2:15 Gisilotan… kamatay: sa literal, Gisilotan… kamatay sa kampo.
16“Sa dihang nangamatay na ang tanang sundalo, 17miingon ang Ginoo kanako, 18‘Karong adlawa motabok kamo sa utlanan sa Moab didto sa Ar. 19Kon makaabot na kamo sa mga Amonihanon, nga mga kaliwat ni Lot, ayaw ninyo silag samoka o bikla, kay gihatag ko na kanila ang maong yuta, ug dili ko kamo hatagan sa ilang yuta bisan ug gamay.’
20“Ang maong yuta giila usab kaniadto nga yuta sa mga Refaimhanon, apan gitawag sila sa mga Amonihanon ug Zamzumhanon. 21Daghan kini sila ug kusgan, ug tag-as usab sama sa mga kaliwat ni Anak. Apan gilaglag sila sa Ginoo aron mailog sa mga Amonihanon ang ilang yuta ug puy-an kini. 22Mao usab kini ang gihimo sa Ginoo alang sa mga kaliwat ni Esau nga nagpuyo sa Seir, kay gilaglag niya ang mga Horihanon aron makapuyo ang mga kaliwat ni Esau sa ilang yuta. Hangtod karon nagpuyo gihapon sila sa maong yuta. 23Mao usab kini ang nahitabo sa dihang gisulong sa taga-Caftor2:23 taga-Caftor: o, taga-Crete. ang mga taga-Avim nga nagpuyo sa mga baryo sa Gaza. Gilaglag nila ang mga taga-Avim ug gipuy-an ang ilang dapit.
24“Unya miingon ang Ginoo, ‘Tabok na kamo ngadto sa Lugut sa Arnon. Itugyan ko kaninyo si Sihon nga Amorihanon nga hari sa Heshbon, ug ang iyang yuta. Sulonga ninyo siya ug panag-iyaha ang iyang yuta. 25Sukad karong adlawa itugot ko nga malisang kaninyo ang tanang nasod sa tibuok kalibotan. Magkurog sa kahadlok ang makadungog bahin kaninyo.’
Napildi si Sihon nga Hari sa Heshbon
(Num. 21:21-30)
26“Busa sa dihang didto kita sa kamingawan sa Kedemot, nagpadala ako ug mga mensahero kang Sihon nga hari sa Heshbon sa pagsulti kaniya niining mensahe sa pakigdait: 27Kon mahimo tugoti kami sa pag-agi sa inyong yuta. Mosubay lang kami sa dakong dalan ug dili gayod motipas sa wala o sa tuo. 28Bayran namo ang among makaon ug mainom. Ang hangyo lang namo mao nga tugotan mo kami sa pag-agi sa inyong yuta 29sama sa gihimo sa mga kaliwat ni Esau nga nagpuyo sa Seir ug sa mga Moabihanon nga nagpuyo sa Ar. Tugoti kami sa pag-agi hangtod nga makatabok kami sa Suba sa Jordan paingon sa yuta nga gihatag kanamo sa Ginoo nga among Dios. 30Apan wala mosugot si Sihon nga hari sa Heshbon nga moagi kita didto. Kay gipagahi sa Ginoo nga inyong Dios ang kasingkasing ni Sihon aron itugyan niya siya sa atong mga kamot, sama sa iyang gihimo karong adlawa.
31“Unya miingon ang Ginoo kanako, ‘Gisugdan ko na sa pagtugyan kaninyo si Sihon ug ang iyang yuta; busa sugdi na ninyo ang pagsulong ug pag-ilog sa iyang yuta.’
32“Sa dihang nakiggira si Sihon ug ang iyang katawhan batok kanato didto sa Jahaz, 33gitugyan siya sa Ginoo nga atong Dios kanato ug ato siyang gipatay, apil ang iyang mga anak ug ang tanan niyang mga katawhan. 34Niadtong higayona gipang-ilog nato ang tanan niyang mga lungsod ug gilaglag sila sa hingpit2:34 gilaglag sila sa hingpit: Ang Hebreo nga pulong nga gigamit dinhi nagkahulogan sa mga butang nga gihalad sa Ginoo pinaagi sa paghalad o paglaglag niini.—ang mga lalaki, babaye, ug mga kabataan. Wala gayod kitay gibilin kanila nga buhi. 35Gidala nato ang ilang mga kahayopan ug mga kabtangan nga atong nakuha gikan sa ilang mga lungsod.
36“Gikan sa Aroer nga anaa sa Lugut sa Arnon ug sa lungsod nga anaa sa lugut ug sa mga dapit hangtod sa Gilead, walay lungsod nga wala nato mailog, kay gitugyan silang tanan sa Ginoo nga atong Dios kanato. 37Apan sumala sa sugo kanato sa Ginoo nga atong Dios, wala kita magpaduol sa yuta sa mga Amorihanon, bisan sa Lugut sa Jabok o sa mga lungsod sa palibot sa mga bungtod.”
Os Anos no Deserto
1“Então demos meia-volta e partimos para o deserto pelo caminho do mar Vermelho, como o Senhor me havia ordenado. E por muitos anos caminhamos em redor dos montes de Seir.
2“Então o Senhor me disse: 3‘Vocês já caminharam bastante tempo ao redor destas montanhas; agora vão para o norte. 4E diga ao povo: Vocês estão passando pelo território de seus irmãos, os descendentes de Esaú, que vivem em Seir. Eles terão medo de vocês, mas tenham muito cuidado. 5Não os provoquem, pois não darei a vocês parte alguma da terra deles, nem mesmo o espaço de um pé. Já dei a Esaú a posse dos montes de Seir. 6Vocês lhes pagarão com prata a comida que comerem e a água que beberem’.
7“Pois o Senhor, o seu Deus, os tem abençoado em tudo o que vocês têm feito. Ele cuidou de vocês em sua jornada por este grande deserto. Nestes quarenta anos o Senhor, o seu Deus, tem estado com vocês, e não tem faltado coisa alguma a vocês.
8“Assim, passamos ao largo de nossos irmãos, os descendentes de Esaú, que habitam em Seir. Saímos da rota da Arabá, de Elate e de Eziom-Geber. Voltamos e fomos pela rota do deserto de Moabe.
9“Então o Senhor me disse: ‘Não perturbem os moabitas nem os provoquem à guerra, pois não darei a vocês parte alguma da terra deles, pois já entreguei a região de Ar aos descendentes de Ló’ ”.
10(Antigamente os emins habitavam nessa terra; eram um povo forte e numeroso, alto como os enaquins. 11Como os enaquins, eles também eram considerados refains, mas os moabitas os chamavam emins. 12Também em Seir antigamente habitavam os horeus. Mas os descendentes de Esaú os expulsaram e os exterminaram e se estabeleceram no seu lugar, tal como Israel fez com a terra que o Senhor lhe deu.)
13“ ‘Agora levantem-se! Atravessem o vale de Zerede.’ Assim atravessamos o vale.
14“Passaram-se trinta e oito anos entre a época em que partimos de Cades-Barneia e a nossa travessia do vale de Zerede, período no qual pereceu do acampamento toda aquela geração de homens de guerra, conforme o Senhor lhes havia jurado. 15A mão do Senhor caiu sobre eles e por fim os eliminou completamente do acampamento.
16“Depois que todos os guerreiros do povo tinham morrido, 17o Senhor me disse: 18‘Vocês estão prestes a passar pelo território de Moabe, pela região de Ar, 19e vão chegar perto da fronteira dos amonitas. Não sejam hostis a eles, pois não darei a vocês parte alguma da terra dos amonitas, pois eu a entreguei aos descendentes de Ló’ ”.
20(Essa região também era considerada terra dos refains, que ali habitaram no passado. Os amonitas os chamavam zanzumins. 21Eram fortes, numerosos e altos como os enaquins. O Senhor os exterminou, e os amonitas os expulsaram e se estabeleceram em seu lugar. 22O Senhor fez o mesmo em favor dos descendentes de Esaú que vivem em Seir, quando exterminou os horeus diante deles. Os descendentes de Esaú os expulsaram e se estabeleceram em seu lugar até hoje. 23Foi o que também aconteceu aos aveus, que viviam em povoados próximos de Gaza; os caftoritas, vindos de Caftor2.23 Isto é, Creta., os destruíram e se estabeleceram em seu lugar.)
A Vitória sobre Seom, Rei de Hesbom
24“ ‘Vão agora e atravessem o ribeiro do Arnom. Vejam que eu entreguei em suas mãos o amorreu Seom, rei de Hesbom, e a terra dele. Comecem a ocupação, entrem em guerra contra ele. 25Hoje mesmo começarei a infundir pavor e medo de vocês em todos os povos debaixo do céu. Quando ouvirem da fama de vocês, tremerão e ficarão angustiados.’
26“Do deserto de Quedemote enviei mensageiros a Seom, rei de Hesbom, oferecendo paz e dizendo: 27Deixa-nos passar pela tua terra. Iremos somente pela estrada; não nos desviaremos nem para a direita nem para a esquerda. 28Por prata nos venderás tanto a comida que comermos como a água que bebermos. Apenas deixa-nos passar a pé, 29como fizeram os descendentes de Esaú, que habitam em Seir, e os moabitas, que habitam em Ar. Assim chegaremos ao Jordão, e, atravessando-o, à terra que o Senhor, o nosso Deus, nos dá. 30Mas Seom, rei de Hesbom, não quis deixar-nos passar; pois o Senhor, o Deus de vocês, tornou-lhe obstinado o espírito e endureceu-lhe o coração, para entregá-lo nas mãos de vocês, como hoje se vê.
31“O Senhor me disse: ‘Estou entregando a você Seom e sua terra. Comece a ocupação, tome posse da terra dele!’
32“Então Seom saiu à batalha contra nós em Jaza, com todo o seu exército. 33Mas o Senhor, o nosso Deus, entregou-o a nós, e o derrotamos, a ele, aos seus filhos e a todo o seu exército. 34Naquela ocasião conquistamos todas as suas cidades e as destruímos totalmente, matando homens, mulheres e crianças, sem deixar nenhum sobrevivente. 35Tomamos como presa somente os animais e o despojo das cidades que conquistamos. 36Desde Aroer, junto ao ribeiro do Arnom, e a cidade que fica no mesmo vale, até Gileade, não houve cidade de muros altos demais para nós. O Senhor, o nosso Deus, entregou-nos tudo. 37Somente da terra dos amonitas vocês não se aproximaram, ou seja, toda a extensão do vale do rio Jaboque e as cidades da região montanhosa, conforme o Senhor, o nosso Deus, tinha ordenado.
