Ang mga Lungsod nga Dalangpanan
(Num. 35:9-34; Josue 20:1-9)
1“Kon laglagon na sa Ginoo nga inyong Dios ang mga nasod kansang mga yuta ginahatag niya kaninyo, ug kon mapapahawa na ninyo sila ug mamuyo na kamo didto sa ilang mga lungsod ug mga balay, 2-3bahina ninyo sa tulo ka distrito ang yuta nga ginahatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios nga inyong panag-iyahan. Pagpili kamo ug usa ka lungsod nga dalangpanan sa matag distrito. Ayoha ninyo ang mga dalan paingon niini nga mga lungsod, aron nga si bisan kinsa nga makapatay ug tawo makadangop dinhi niini nga mga lungsod. 4Kon ang usa ka tawo makapatay sa iyang isigka-tawo nga wala niya tuyoa ug wala usay pagdumot, makadangop siya sa usa niining mga lungsod nga dalangpanan ug walay makahilabot kaniya.
5“Pananglit miadto ang usa ka tawo ngadto sa kakahoyan uban sa iyang silingan aron sa pagpangahoy. Samtang nagputol siya ug kahoy kalit lang nga nahuso ang ulo sa iyang atsa ug naigo ang iyang silingan ug namatay kini. Mahimo siyang modangop sa usa niining mga lungsod nga dalangpanan ug walay makahilabot kaniya. 6Kon usa lang ang lungsod nga dalangpanan tingalig layo kini alang sa tawo nga nakapatay, ug magukod siya sa tawo nga buot manimalos kaniya, ug mamatay siya. Dili siya angay nga patyon kay ang iyang pagpatay wala tuyoa ug walay pagdumot. 7Mao kini ang hinungdan kon nganong gisugo ko kamo sa pagpili ug tulo ka lungsod nga dalangpanan.
8“Palapdon sa Ginoo nga inyong Dios ang inyong teritoryo sumala sa iyang gisaad sa inyong mga katigulangan, ug mainyo na ang tibuok nga yuta nga iyang gisaad kanila. 9Himuon kini sa Ginoo nga inyong Dios kon sundon ninyo pag-ayo kining tanang mga sugo nga ginasugo ko kaninyo karon, nga higugmaon ninyo siya ug magkinabuhi kamo kanunay sumala sa iyang mga pamaagi. Kon molapad na ang inyong teritoryo, magdugang kamo ug laing tulo pa ka lungsod nga dalangpanan. 10Himoa ninyo kini aron ang dili sad-an nga tawo dili mapatay diha sa inyong yuta nga ginahatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ingon nga panulondon, ug aron dili kamo ang manubag sa kamatayon sa inosenteng tawo.
11“Apan kon ang usa ka tawo nagadumot sa iyang isigka-tawo ug giatngan niya kini ug gipatay, ug unya miikyas siya sa usa sa mga lungsod nga dalangpanan, 12kinahanglang ipakuha siya sa mga tigdumala sa iyang lungsod ug itugyan sa gustong manimalos kaniya aron patyon siya. 13Ayaw ninyo siya kaloy-i. Kinahanglan nga wad-on ninyo sa Israel ang pagpatay sa mga inosenteng mga tawo aron mahimong maayo ang inyong kahimtang.
Bahin sa Utlanan sa Yuta
14“Kon moabot kamo sa yuta nga ginahatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios nga inyong panag-iyahan, ayaw kawati ang yuta sa imong isigka-tawo pinaagi sa pagbalhin sa muhon sa iyang yuta nga gibutang sa inyo pang mga katigulangan.
Ang mga Saksi
15“Ayaw ninyo hukmi nga nakasala ang usa ka tawo tungod sa pagpamatuod sa usa lang ka saksi. Kinahanglan nga may duha o tulo ka mga saksi nga makapamatuod nga ang usa ka tawo nakasala. 16Kon ang usa ka bakakon nga saksi motindog sa korte ug magpadayag nga nakasala ang usa ka tawo, 17silang duha patindogon sa presensya sa Ginoo atubangan sa mga pari ug sa mga maghuhukom nga nagaalagad nianang higayona. 18Kinahanglan nga imbistigaron gayod kini pag-ayo sa mga maghuhukom. Ug kon mapamatud-an nga namakak ang saksi pinaagi sa pagbutang-butang sa iyang isigka-tawo, 19ipahamtang kaniya ang silot nga buot unta niyang mahitabo sa iyang gibutang-butangan. Kinahanglang wad-on ninyo kining daotang buhat diha kaninyo. 20Ang makadungog bahin niini mahadlok ug wala na gayoy maghimo pag-usab niining daotan nga binuhatan. 21Kinahanglang dili ninyo sila pakitaan ug kalooy. Kon gipatay sa usa ka tawo ang iyang isigka-tawo, kinabuhi bayran ug kinabuhi. Mata bayran ug mata. Ngipon bayran ug ngipon, kamot bayran ug kamot, tiil bayran ug tiil.
Cidades de refúgio
(Nm 35.6-34; Dt 4.41-43; Js 20.1-9)
1Quando o Senhor, vosso Deus, tiver destruído os povos que vocês desarraigarão, quando passarem a viver nas cidades e nas casas deles, 2terão de destacar três cidades de refúgio para que alguém que por simples acidente tenha matado outra pessoa possa para lá fugir e estar em segurança. 3Para tal, dividam o território em três zonas, cada uma com a sua cidade, e com as vias que conduzam até elas em bom estado.
4Se alguém matar sem intenção, e sem que houvesse prévia hostilidade, outra pessoa, o assassino pode fugir para qualquer uma destas cidades e aí encontrar asilo. 5Por exemplo: um homem vai a um bosque na companhia do seu vizinho para cortar lenha. A certa altura, o ferro do machado escapa-se do cabo e mata o companheiro. Aquele homem poderá fugir então para uma dessas cidades e ficará seguro. 6Se aparecer alguém pretendendo vingar a morte do seu vizinho, não poderá fazê-lo. Essas cidades deverão estar suficientemente acessíveis a toda a gente. Doutra forma, um vingador exaltado pode apanhar e liquidar o indivíduo que matou outro sem ser por mal, o que não deveria acontecer, pois não o matou deliberadamente. 7Por isso, te ordenei que escolhesses três cidades de refúgio.
8Se o Senhor, vosso Deus, alargar as vossas fronteiras, como prometeu aos vossos antepassados, e vos der toda a terra que garantiu dar-vos, 9e ele fará isso na condição de obedecerem a todos os mandamentos que vos dou hoje, de amarem o Senhor, vosso Deus, e de andarem nos seus caminhos, então terão de destacar mais três outras cidades de refúgio. 10Dessa forma, impedirão a morte de gente inocente e não se tornarão responsáveis por um derramamento injusto de sangue.
11Mas se alguém odeia uma pessoa e, armando-lhe uma emboscada, lhe aparece de repente à frente e a mata, se depois vier a fugir para uma das cidades de refúgio, 12os anciãos da sua cidade de origem mandarão buscá-lo e trazê-lo para casa e entregá-lo-ão ao vingador da morte daquele que assassinou, para ser executado. 13Não tenham pena dele. Expurguem de Israel todos os assassinos. Só assim tudo vos correrá bem.
14Quando chegarem à terra que o Senhor, vosso Deus, vos dá não se esqueçam de que não deverão roubar terra ao vosso vizinho, deslocando as marcas dos limites do seu campo.
As testemunhas
15Nunca culpem ninguém com base numa só testemunha. Toda a acusação deve ser confirmada por duas ou três testemunhas. 16Se alguém der um falso testemunho, dizendo que viu outra pessoa praticar uma ação má, mas sem que isso seja verdade, 17deverão ser ambos trazidos à presença dos sacerdotes e dos juízes em exercício na altura, perante o Senhor. 18Será então interrogado e se virem que a testemunha está a mentir, 19o seu castigo terá de ser aquele que o outro receberia se fosse verdade a acusação. Dessa forma, limparão o mal do vosso meio. 20Todos quantos ouvirem o que aconteceu terão medo de dizer mentiras ao testemunhar contra outros. 21Não tenham misericórdia de uma falsa testemunha. Vida por vida, olho por olho, dente por dente, mão por mão, pé por pé; será este o vosso critério em tais casos.
