Deuteronomio 12 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

Deuteronomio 12:1-32

Ang Usa ka Dapit nga Pagasimbahan

1“Mao kini ang mga tulumanon ug mga lagda nga kinahanglang tumanon ninyo pag-ayo samtang nagakinabuhi kamo didto sa yuta nga ginahatag kaninyo sa Ginoo, ang Dios sa inyong mga katigulangan. 2Kon papahawaon na ninyo ang mga katawhan nga nagapuyo didto, panggub-a ninyo sa hingpit ang tanang mga dapit nga ginasimbahan nila sa ilang mga dios sa tag-as nga mga bukid, sa mga bungtod, ug sa ilalom sa matag labong nga kahoy. 3Panggub-a ninyo ang ilang mga halaran, pangdugmoka ang ilang handomanan nga mga bato, pangsunoga ang ilang mga poste nga simbolo sa ilang diosa nga Ashera, ug panggub-a ang mga imahen sa ilang mga dios aron dili na kini hinumdoman pa nianang mga lugara.

4“Ayaw ninyo simbaha ang Ginoo nga inyong Dios sama sa ilang paagi sa pagsimba sa ilang dios-dios, 5hinuon dangop kamo sa Ginoo nga inyong Dios didto sa dapit nga iyang pagapilion gikan sa tanang teritoryo sa mga tribo sa Israel. Didto kamo magsimba sa Ginoo, kay mao kana ang dapit nga iyang gipili diin pasidunggan ang iyang ngalan. 6Didto ninyo dad-a ang inyong mga halad nga sinunog ug uban pang mga halad, ang inyong ikapulo, ang inyong mga gasa, ang inyong gisaad nga mga ihalad, ang inyong kabubut-ong mga halad, ug ang kamagulangan sa inyong mga kahayopan. 7Ug didto, mangaon kamo ug ang inyong pamilya sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios, ug maglipay sa tanan nga inyong nahimo tungod kay gipanalanginan kamo sa Ginoo.

8“Karon nagapatuyang kamo sa pagbuhat sa inyong gusto, apan ayaw na ninyo kana buhata 9kon moabot na kamo sa dapit diin makapahulay na kamo—didto sa dapit nga ginahatag sa Ginoo nga inyong Dios ingon nga inyong panulondon. 10Kon makatabok na kamo sa Suba sa Jordan ug magpuyo na sa yuta nga ginahatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ingon nga panulondon, magakinabuhi kamong malinawon kay dili tugotan sa Ginoo nga samokon kamo sa inyong mga kaaway sa palibot. 11Unya dad-on ninyo ang inyong mga halad didto sa dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios diin pasidunggan ang iyang ngalan. Mao kini ang mga halad nga gisugo ko kaninyo: mga halad nga sinunog ug ang uban pang mga halad, ang inyong ikapulo, ang inyong mga gasa, ug ang tanang pinakamaayong halad nga inyong gisaad sa Ginoo. 12Didto maglipay kamo sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios, apil ang inyong mga kabataan, mga sulugoon, ug ang mga Levita nga nagapuyo sa inyong mga lungsod, kay wala man silay yuta nga panulondon. 13Ayaw ninyo ihalad ang inyong mga halad nga sinunog sa bisan asang dapit nga gusto ninyo, 14kondili ihalad kini didto lang sa dapit nga pilion sa Ginoo sa usa sa inyong mga tribo, ug didto himoa ninyo ang tanang gisugo ko kaninyo.

15“Apan mahimo kamong moihaw ug mokaon ug mananap bisan asa kamo nagapuyo.12:15 mahimo kamong moihaw ug mokaon ug mananap bisan asa kamo nagapuyo: Ang buot ipasabot, ang mga mananap nga wala ginahalad. Magpagusto kamog kaon sa karne niini, sama sa pagkaon ninyo sa usa ug sa gasela,12:15 gasela: sa English, gazelle. Mananap nga morag usa. sumala sa panalangin nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. Ang matag tawo mahimong mokaon niini, giisip man siyang hinlo o hugaw sumala sa kasugoan. 16Apan ayaw ninyo kan-a ang dugo; ibubo ninyo kini sa yuta sama sa tubig. 17Ayaw usab ninyo kan-a o imna kining mga mosunod: ang ikapulo sa inyong ani, duga sa ubas, lana, ang kamagulangan sa inyong mga kahayopan, ang bisan unsa nga inyong gisaad nga ihalad, ug ang inyong kabubut-on nga mga halad ug gasa. 18Kaonon lang ninyo kini sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios didto sa dapit nga iyang pilion, uban sa inyong mga kabataan, mga sulugoon, ug sa mga Levita nga nagapuyo sa inyong mga lungsod. Maglipay kamo diha sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios sa tanan nga inyong buhaton. 19Ayaw gayod ninyo pasagdi ang mga Levita samtang nagapuyo kamo sa inyong yuta.

20“Kon palapdon sa Ginoo nga inyong Dios ang inyong teritoryo sumala sa iyang gisaad kaninyo, ug unya gusto ninyong mokaon ug karne, mahimo kamong mokaon taman sa inyong gusto. 21Kon ang dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios diin siya pasidunggan layo sa inyo, mahimo kamong moihaw ug mokaon sa inyong mga baka o karnero sa inyong mga dapit. Ug sumala sa gisugo ko kaninyo, makapagusto kamog kaon sa mga mananap nga gihatag sa Ginoo kaninyo, 22sama sa gasela ug sa usa. Ang tanan mahimong makakaon niini, hinlo man siya o hugaw. 23Apan siguroha gayod ninyo nga dili ninyo kan-on ang dugo, kay ang kinabuhi anaa sa dugo. Ayaw ninyo kan-a ang kinabuhi uban sa karne. 24Ibubo ninyo ang dugo sa yuta sama sa tubig. 25Ayaw ninyo kini kan-a aron mamaayo ang inyong kahimtang ug sa inyong mga kaliwat, kay ang paglikay sa pagkaon sa dugo maayo atubangan sa Ginoo.

26“Dad-a ninyo sa dapit nga pilion sa Ginoo ang inyong balaang mga halad ug ang mga halad nga inyong gisaad kaniya. 27Ihalad ninyo ang dugo ug karne sa inyong mga halad nga sinunog ngadto sa halaran sa Ginoo nga inyong Dios. Kinahanglan nga ibubo ninyo ang dugo diha sa halaran sa Ginoo nga inyong Dios, apan mahimo ninyong kaonon ang karne. 28Tumana gayod ninyo kining tanang mga katudloan nga gihatag ko kaninyo, aron mamaayo gayod kanunay ang inyong kahimtang ug sa inyong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran. Kay ang pagtuman niini maayo ug husto atubangan sa Ginoo nga inyong Dios.

29“Kon laglagon na sa Ginoo nga inyong Dios ang mga nasod nga inyong panag-iyahon, ug papahawaon na ninyo ang mga lumulupyo niini ug puy-an ang ilang dapit, 30pagbantay kamo nga dili kamo malit-agan pinaagi sa pagpangutana bahin sa ilang paagi sa pagsimba sa ilang mga dios. Ayaw kamo pag-ingon, ‘Giunsa nila pag-alagad ang ilang mga dios? Sundon usab namo ang ilang ginahimo.’ 31Ayaw gayod ninyo kini himoa sa inyong pagsimba sa Ginoo nga inyong Dios, kay sa ilang pagsimba gihimo nila ang tanang matang sa mangil-ad nga butang nga gikapungtan sa Ginoo. Bisan ang ilang mga kabataan ilang sunogon ingon nga halad sa ilang mga dios.

32“Tumana gayod ninyo ang tanang gisugo ko kaninyo. Ayaw ninyo kini dugangi o kulangi.”

O Livro

Deuteronómio 12:1-32

Um único lugar de culto

1São então estas as leis que devem guardar quando chegarem à terra que o Senhor, o Deus de vossos antepassados, vos deu para sempre: 2Terão de destruir todos os altares pagãos, das gentes que habitavam essa terra, seja onde for que os encontrarem; no cimo das montanhas, nas colinas, debaixo de árvores. 3Quebrem os altares, reduzam a pó os pilares, queimem os seus postes ídolos de Achera, deitem abaixo os ídolos de metal; não deixem vestígio algum dessas coisas!

4Não deverão apresentar sacrifícios ao Senhor, vosso Deus, num sítio qualquer, como os antigos habitantes faziam com os seus deuses. 5Pelo contrário, deverão construir-lhe um santuário, num lugar que ele mesmo escolherá para sua habitação. 6Será aí que trarão os holocaustos e outros sacrifícios, os dízimos, as ofertas apresentadas com o gesto próprio diante do altar, ofertas para cumprir votos feitos, ofertas voluntárias e os primeiros animais nascidos ao vosso gado. 7Será ali que vocês e as vossas famílias celebrarão as festividades perante o Senhor, vosso Deus, alegrando-se pelo bom resultado dos vossos trabalhos, com que o Senhor, vosso Deus, vos abençoou.

8Não vão continuar a viver, cada um como entende, à sua maneira, fazendo o que lhe parece justo a si mesmo; 9porque estas leis terão efeito, na verdade, quando entrarem no lugar que o Senhor, vosso Deus, vos dá para repousarem. 10Quando atravessarem o rio Jordão e passarem a viver na terra prometida, e o Senhor, vosso Deus, vos der descanso e vos mantiver seguros em relação a todos os vossos inimigos, 11então deverão trazer tudo o que vos mandei oferecer: os vossos holocaustos, os vossos sacrifícios, os vossos dízimos, as vossas ofertas sagradas, e toda a espécie de promessas que fizeram ao Senhor. Tudo isso trarão ao lugar que o Senhor, vosso Deus, escolher para seu santuário, o lugar em que o seu nome é adorado. 12Será ali que se alegrarão na presença do Senhor, vosso Deus, com os vossos filhos, filhas e criados. Não se esqueçam de convidar os levitas para as vossas confraternizações, porque não têm terra deles.

13Não sacrifiquem os vossos holocaustos em qualquer lugar; 14só poderão fazê-lo no lugar que o Senhor vos disser. Há de ser no território que terá cabido em sorte a uma das tribos. Só lá poderão oferecer os vossos holocaustos e trazer as vossas ofertas. 15Contudo, os animais que abatem para vossa alimentação poderão ser mortos onde quiserem, como fazem agora com as gazelas e os veados. Comam carne sempre que quiserem e puderem obtê-la. Mesmo os que estão ritualmente impuros podem comê-la. 16A única restrição é que não comam o sangue; derramem-no no chão, como se fosse água.

17No que diz respeito aos sacrifícios, não poderão ser comidos em casa; nem tão-pouco os dízimos dos vossos cereais, do vinho novo, do azeite, nem das primeiras crias dos vossos rebanhos e do vosso gado, nem coisa alguma que tenha sido votada ao Senhor, vosso Deus, nem mesmo as ofertas voluntárias ou as que devem ser apresentadas ao Senhor defronte do altar. 18Essas coisas só as podem comer no lugar que ele escolher. Vocês, os vossos filhos e os levitas as comerão perante o Senhor, vosso Deus. Alegrem-se perante o Senhor, vosso Deus, em tudo o que fizerem. 19E tenham cuidado em não se esquecerem dos levitas. Compartilhem com eles.

20-21Se, quando o Senhor, vosso Deus, alargar as vossas fronteiras, tal como ele vos prometeu, e o altar central ficar muito distante de onde vivem, os animais dos vossos rebanhos e do vosso gado poderão ser abatidos nas vossas propriedades, 22tal como fazem agora com as gazelas e os veados. E mesmo as pessoas cerimonialmente impuras podem comer disso. 23A única restrição é nunca comerem o sangue, porque o sangue é a vida; não comerão a vida com a carne. 24Em vez disso, derramem o sangue sobre a terra como água. 25Se o fizerem, tudo vos irá bem, convosco e com os vossos filhos, pois desse modo farão o que é justo ao olhos do Senhor.

26Mas as coisas que consagraram e as vossas promessas devem ir oferecê-las no lugar que o Senhor tiver escolhido. 27Estes terão mesmo de ser sacrificados no altar do Senhor, vosso Deus. O sangue será derramado diante do altar, e comerão a carne.

28Tenham cuidado em cumprir todos estes preceitos. Se fizerem o que for justo aos olhos do Senhor, vosso Deus, tudo vos irá bem, assim como aos vossos filhos, para sempre.

29Quando ele destruir os povos da terra onde vão passar a viver, 30não lhes sigam o exemplo, adorando os seus deuses. Não digam: “Gostaríamos de saber como é que eles faziam as suas adorações!” Porque isso vos levaria a imitá-los, a copiar o culto deles. 31Fazer isso seria o mesmo que insultar o Senhor, vosso Deus. Essas nações fazem coisas abomináveis que ele odeia; e tudo em nome da sua religião! Chegaram a queimar os próprios filhos e filhas, sacrificando-os aos seus deuses.

32Por isso, obedeçam a todos os mandamentos que vos dou. Nada lhes acrescentem nem tirem.