Higugmaa ug Tumana Ninyo ang Ginoo
1“Higugmaa ninyo ang Ginoo nga inyong Dios ug tumana ninyo kanunay ang iyang mga balaod, mga pagtulon-an, ug mga sugo. 2Hinumdomi ninyo karon ang pagdisiplina kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. Kamo ang nakasinati niini ug dili ang inyong mga anak. Wala sila makakita sa pagkahalangdon ug pagkagamhanan sa Ginoo, 3ug sa mga milagro nga iyang gipanghimo sa Ehipto batok kang Faraon nga hari sa Ehipto ug sa tibuok niya nga nasod. 4Wala usab nila makita ang gihimo sa Ginoo ngadto sa mga Ehiptohanon nga mga sundalo uban sa ilang mga kabayo ug mga karwahe, kon sa unsang paagi sila gilumsan sa Ginoo didto sa Pulang Dagat sa dihang gigukod nila kamo. Nalaglag sila hangtod karon! 5Wala usab makita sa inyong mga anak ang gihimo sa Ginoo kaninyo didto sa kamingawan hangtod nga nakaabot kamo niining lugara, 6ug kon unsa ang iyang gihimo kang Datan ug kang Abiram, nga mga anak ni Eliab nga kaliwat ni Reuben. Gilamoy sila sa yuta nga napikas, apil ang ilang mga pamilya, tolda, ug ang tanang nagpuyo uban kanila. Nahitabo kini sa atubangan sa mga Israelinhon. 7Kamo mismo ang nakakita niining gamhanang gihimo sa Ginoo.
8“Busa tumana ninyo ang tanang mga sugo nga ginahatag ko kaninyo karong adlawa, aron may kusog kamo sa paglakaw ug sa pagpanag-iya sa yuta didto sa tabok sa Jordan. 9Kon motuman kamo, magakinabuhi kamo ug dugay didto sa yuta nga maayo ug mabungahon,11:9 yuta… mabungahon: sa Hebreo, yuta nga nagaagas ang gatas ug dugos. nga gisaad sa Ginoo nga ihatag ngadto sa inyong mga katigulangan ug sa ilang mga kaliwat. 10Kay ang yuta nga inyong sudlon ug panag-iyahon dili sama sa yuta sa Ehipto nga inyong gibiyaan. Didto sa Ehipto, kon magtanom kamo maghago pa kamo pag-ayo sa pagpatubig niini. 11Apan ang yuta nga inyong panag-iyahon may mga bukid ug kapatagan nga kanunayng maulanan. 12Kining yutaa ginaatiman sa Ginoo nga inyong Dios; ginabantayan niya kini adlaw-adlaw sa tibuok tuig!
13“Busa kon tumanon lang ninyo kanunay ang mga sugo nga ginahatag ko kaninyo karong adlawa, nga higugmaon ninyo ang Ginoo nga inyong Dios ug alagaron sa tibuok ninyong kasingkasing ug sa tibuok nga kalag, 14padad-an niya kamo ug ulan sa hustong panahon aron makaani kamo ug trigo, ubas aron himuong bino, ug olibo aron himuong lana. 15Hatagan niya ug sabsabanan ang inyong mga kahayopan, ug kamo mismo makakaon ug matagbaw.
16“Pagbantay gayod kamo nga dili kamo madani sa pagbiya sa Dios ug sa pagsimba sa ubang mga dios ug sa pag-alagad niini. 17Kon himuon ninyo kini, masuko ang Ginoo kaninyo; dili na niya paulanon ug dili na mohatag ug abot ang yuta, ug sa dili madugay mangamatay kamo ug mangahanaw sa maayong yuta nga gihatag sa Ginoo kaninyo. 18Busa itisok gayod ninyo kining akong mga gipangsulti diha sa inyong kasingkasing ug hunahuna. Ihigot ninyo kini sa inyong mga bukton ug ibutang sa inyong mga agtang aron sa pagpahinumdom kaninyo. 19Itudlo kini sa inyong mga kabataan. Hisgoti ninyo kini kon anaa kamo sa inyong mga balay ug kon nagalakaw kamo, kon nagahigda kamo ug kon mobangon kamo. 20Isulat ninyo kini sa kilid sa mga pultahan sa inyong mga balay ug sa mga ganghaan paingon sa inyong mga lungsod, 21aron nga kamo ug ang inyong mga anak magkinabuhi ug dugay didto sa yuta nga gisaad sa Ginoo nga ihatag ngadto sa inyong mga katigulangan. Panag-iyahon ninyo kini samtang may langit sa ibabaw sa kalibotan.
22“Kon tumanon ninyo pag-ayo kining tanang mga sugo nga gihatag ko kaninyo nga higugmaon ninyo ang Ginoo nga inyong Dios ug magkinabuhi subay sa iyang mga pamaagi ug magpabilin kaniya, 23papahawaon sa Ginoo ang mga katawhan sa nasod sa yuta nga inyong panag-iyahon bisan mas dagko ug gamhanan sila kay kaninyo. 24Ang tanang yuta nga inyong maadtoan gikan sa kamingawan paingon sa Lebanon, ug gikan sa Suba sa Eufrates paingon sa Dagat sa Mediteraneo,11:24 Dagat sa Mediteraneo: sa Hebreo, dagat sa kasadpan. mainyo. 25Walay makapugong kaninyo. Sumala sa gisaad sa Ginoo nga inyong Dios kaninyo, himuon niya nga kalisangan kamo sa mga tawo bisan asa kamo moadto nianang yutaa.
26“Pamati! Papilion ko kamo karon sa panalangin o sa tunglo. 27Panalanginan kamo kon tumanon ninyo ang mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios nga gihatag ko kaninyo karon. 28Tunglohon kamo kon dili ninyo tumanon kining mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios nga gihatag ko kaninyo karon, ug mosimba sa ubang mga dios nga wala gani ninyo mailhi. 29Ug kon dad-on na kamo sa Ginoo nga inyong Dios ngadto sa yuta nga inyong panag-iyahon, imantala ninyo ang panalangin sa Bukid sa Gerizim ug ang tunglo sa Bukid sa Ebal. 30Kini nga mga bukid anaa sa kasadpan sa Suba sa Jordan, sa yuta sa mga Canaanhon nga nagapuyo sa Kapatagan sa Jordan11:30 Kapatagan sa Jordan: sa Hebreo, Araba. duol sa lungsod sa Gilgal. Duol kini sa dagkong mga kahoy sa More. 31Hapit na kamo motabok sa Jordan aron sa pagsulod ug sa pagpanag-iya sa yuta nga gihatag sa Ginoo nga inyong Dios kaninyo. Kon makuha na ninyo kini ug mamuyo na kamo didto, 32tumana gayod ninyo ang tanang mga tulumanon ug mga lagda nga gihatag ko kaninyo karon.”
1Therefore thou shalt love the LORD thy God, and keep his charge, and his statutes, and his judgments, and his commandments, alway. 2And know ye this day: for I speak not with your children which have not known, and which have not seen the chastisement of the LORD your God, his greatness, his mighty hand, and his stretched out arm, 3And his miracles, and his acts, which he did in the midst of Egypt unto Pharaoh the king of Egypt, and unto all his land; 4And what he did unto the army of Egypt, unto their horses, and to their chariots; how he made the water of the Red sea to overflow them as they pursued after you, and how the LORD hath destroyed them unto this day; 5And what he did unto you in the wilderness, until ye came into this place; 6And what he did unto Dathan and Abiram, the sons of Eliab, the son of Reuben: how the earth opened her mouth, and swallowed them up, and their households, and their tents, and all the substance that was in their possession, in the midst of all Israel:11.6 substance…: or, living substance which followed them11.6 was…: Heb. was at their feet 7But your eyes have seen all the great acts of the LORD which he did.
8Therefore shall ye keep all the commandments which I command you this day, that ye may be strong, and go in and possess the land, whither ye go to possess it; 9And that ye may prolong your days in the land, which the LORD sware unto your fathers to give unto them and to their seed, a land that floweth with milk and honey.
10¶ For the land, whither thou goest in to possess it, is not as the land of Egypt, from whence ye came out, where thou sowedst thy seed, and wateredst it with thy foot, as a garden of herbs: 11But the land, whither ye go to possess it, is a land of hills and valleys, and drinketh water of the rain of heaven: 12A land which the LORD thy God careth for: the eyes of the LORD thy God are always upon it, from the beginning of the year even unto the end of the year.11.12 careth…: Heb. seeketh
13¶ And it shall come to pass, if ye shall hearken diligently unto my commandments which I command you this day, to love the LORD your God, and to serve him with all your heart and with all your soul, 14That I will give you the rain of your land in his due season, the first rain and the latter rain, that thou mayest gather in thy corn, and thy wine, and thine oil. 15And I will send grass in thy fields for thy cattle, that thou mayest eat and be full.11.15 send: Heb. give 16Take heed to yourselves, that your heart be not deceived, and ye turn aside, and serve other gods, and worship them; 17And then the LORD’s wrath be kindled against you, and he shut up the heaven, that there be no rain, and that the land yield not her fruit; and lest ye perish quickly from off the good land which the LORD giveth you.
18¶ Therefore shall ye lay up these my words in your heart and in your soul, and bind them for a sign upon your hand, that they may be as frontlets between your eyes. 19And ye shall teach them your children, speaking of them when thou sittest in thine house, and when thou walkest by the way, when thou liest down, and when thou risest up. 20And thou shalt write them upon the door posts of thine house, and upon thy gates: 21That your days may be multiplied, and the days of your children, in the land which the LORD sware unto your fathers to give them, as the days of heaven upon the earth.
22¶ For if ye shall diligently keep all these commandments which I command you, to do them, to love the LORD your God, to walk in all his ways, and to cleave unto him; 23Then will the LORD drive out all these nations from before you, and ye shall possess greater nations and mightier than yourselves. 24Every place whereon the soles of your feet shall tread shall be yours: from the wilderness and Lebanon, from the river, the river Euphrates, even unto the uttermost sea shall your coast be. 25There shall no man be able to stand before you: for the LORD your God shall lay the fear of you and the dread of you upon all the land that ye shall tread upon, as he hath said unto you.
26¶ Behold, I set before you this day a blessing and a curse; 27A blessing, if ye obey the commandments of the LORD your God, which I command you this day: 28And a curse, if ye will not obey the commandments of the LORD your God, but turn aside out of the way which I command you this day, to go after other gods, which ye have not known. 29And it shall come to pass, when the LORD thy God hath brought thee in unto the land whither thou goest to possess it, that thou shalt put the blessing upon mount Gerizim, and the curse upon mount Ebal. 30Are they not on the other side Jordan, by the way where the sun goeth down, in the land of the Canaanites, which dwell in the champaign over against Gilgal, beside the plains of Moreh? 31For ye shall pass over Jordan to go in to possess the land which the LORD your God giveth you, and ye shall possess it, and dwell therein. 32And ye shall observe to do all the statutes and judgments which I set before you this day.
