Si Saulo Nakabig ngadto sa Ginoo
(Bin. 22:6-16; 26:12-18)
1Nagpadayon pa gayod ang pagpanghulga ni Saulo sa mga sumusunod ni Ginoong Jesus nga patyon niya sila. Miadto pa siya sa pangulong pari 2ug nangayog mga sulat nga mohatag kaniya sa katungod ug mopaila kaniya didto sa mga simbahan sa mga Judio sa Damascus. Tuyo niya nga pangdakpon ug dad-on pagbalik sa Jerusalem ang iyang makit-an didto nga mga sumusunod ni Cristo, lalaki man o babaye.
3Sa dihang nagkaduol na si Saulo sa siyudad sa Damascus, sa kalit lang may kahayag gikan sa langit nga midan-ag sa iyang palibot. 4Unya natumba siya sa yuta ug may tingog siyang nadungog nga nagaingon, “Saulo, Saulo! Nganong ginalutos mo ako?” 5Mitubag si Saulo, “Sir, kinsa ka ba?” Mitubag ang tingog, “Ako mao si Jesus nga imong ginalutos. 6Tindog ug adto sa siyudad, tungod kay didto may mosulti kanimo kong unsa ang angay mong himuon.” 7Walay nakatingog sa mga kauban ni Saulo. Nagtindog lang sila nga nagtanga. Nakadungog sila sa tingog, apan wala silay nakita. 8Mitindog si Saulo, apan pagbuka niya sa iyang mga mata dili na siya makakita. Busa giagak siya sa iyang mga kauban hangtod sa Damascus. 9Sulod sa tulo ka adlaw dili siya makakita, ug wala siya mokaon o moinom.
10Didto sa Damascus may usa ka sumusunod ni Jesus nga ginganlan ug Ananias. Pinaagi sa panan-awon nagpakita kaniya ang Ginoo ug nagaingon, “Ananias!” Mitubag si Ananias, “Ginoo, ania ako.” 11Miingon ang Ginoo kaniya, “Lakaw didto sa dalan nga gitawag ‘Tul-id,’ ug didto sa balay ni Judas pangitaa ang tawo nga taga-Tarso nga ginganlag Saulo. Niining higayona nagaampo siya, 12ug gipakita ko kaniya pinaagi sa panan-awon nga ikaw misulod ug mipandong sa imong kamot kaniya aron makakita siya pag-usab.” 13Apan mitubag si Ananias, “Ginoo, nadunggan ko gikan sa daghang mga tawo ang mahitungod nianang tawhana, kon unsa siya kabangis sa imong mga sumusunod sa Jerusalem. 14Mianhi gani siya dinhi karon sa Damascus nga may pagtugot gikan sa kadagkoan sa mga pari aron pangdakpon niya ang tanang nagatuo kanimo.” 15Apan miingon ang Ginoo kang Ananias, “Lakaw, adtoi siya, tungod kay gipili ko siya nga mag-alagad kanako aron ipaila niya ang akong ngalan sa mga dili Judio ug sa ilang mga hari, ug sa mga Israelinhon. 16Ug ipakita ko usab kaniya ang mga pag-antos nga kinahanglan niyang maagian alang kanako.”
17Busa giadtoan ni Ananias si Saulo sa balay nga iyang gisak-an, ug sa pagsulod niya didto gipandong niya ang iyang kamot kang Saulo. Ug miingon siya, “Saulo, igsoon ko sa Ginoo, gisugo ako ni Ginoong Jesus sa pag-anhi dinhi kanimo. Siya ang nagpakita kanimo sa dalan samtang nagpadulong ka dinhi. Gisugo niya ako dinhi aron makakita ka pag-usab ug aron gamhan ka sa Espiritu Santo.” 18Diha-diha nangahulog gikan sa mga mata ni Saulo ang morag mga himbis sa isda, ug nakakita siya pag-usab. Unya mitindog siya ug nagpabautismo. 19Mikaon siya ug nabaskog pag-usab ang iyang lawas.
Nagwali si Saulo didto sa Damascus
Nagpabilin si Saulo sa Damascus sulod sa pipila ka mga adlaw kauban sa mga sumusunod ni Jesus. 20Miadto siya sa mga simbahan sa mga Judio ug giwali niya ang mahitungod kang Jesus nga siya mao ang Anak sa Dios. 21Natingala gayod ang tanang nakadungog kaniya. Miingon sila, “Dili ba mao man kanang tawhana ang naglutos sa mga nagatuo kang Jesus didto sa Jerusalem? Dili ba mianhi man siya dinhi aron pangdakpon ang mga nagatuo niadto nga ngalan ug dad-on didto sa kadagkoan sa mga pari?”
22Misamot pa gayod ang gahom ni Saulo sa pagwali. Ug ang mga Judio sa Damascus dili makatubag kaniya sa dihang gipamatud-an niya nga si Jesus mao ang Cristo.
23Paglabay sa pipila ka mga adlaw nagtigom ang mga Judio ug nagplano sa pagpatay kang Saulo. 24Adlaw ug gabii gibantayan nila ang mga pultahan sa siyudad kay patyon nila siya kon ilang makita. Apan may misulti kang Saulo mahitungod sa ilang plano. 25Busa usa ka gabii niana gipasulod siya sa mga sumusunod sa bukag ug gitunton pagawas sa paril sa siyudad.
Si Saulo didto sa Jerusalem
26Pag-abot ni Saulo sa Jerusalem, gusto unta niya nga makig-uban sa mga sumusunod ni Jesus, apan nahadlok sila kaniya. Dili sila motuo nga siya sumusunod na ni Jesus. 27Apan gitabangan siya ni Barnabas. Gidala siya ni Barnabas sa mga apostoles ug gipaila-ila. Gisaysay ni Barnabas kanila kon sa unsang pagkahitabo nga nakita ni Saulo si Ginoong Jesus sa dalan ug kon unsa ang gisulti kaniya. Ug gisulti usab niya ang kaisog ni Saulo sa pagwali mahitungod kang Jesus didto sa Damascus. 28Busa sukad niadto, kauban na nila si Saulo, ug bisan asa sa Jerusalem walay kahadlok si Saulo sa pagwali mahitungod sa Ginoo. 29Nakigsulti ug nakiglantugi siya sa mga Judio kansang pinulongan Griego, apan nangasuko sila ug nagplano sa pagpatay kaniya. 30Sa pagkahibalo sa mga magtutuo sa maong plano, gihatod nila si Saulo sa lungsod sa Cesarea ug gipapauli sa Tarso.
31Human niadto, nagmalinawon ang kinabuhi sa mga magtutuo sa tibuok Judea, sa Galilea, ug sa Samaria. Midugang paglig-on ang pagtuo sa mga magtutuo ug nagkinabuhi sila nga may pagtahod sa Ginoo; ug tungod kay gipalig-on sila sa Espiritu Santo midaghan pa gayod sila.
Si Pedro didto sa Lida ug sa Jopa
32Daghang dapit ang giadto ni Pedro aron sa pagpamisita sa mga katawhan sa Dios. Miadto usab siya sa mga magtutuo sa Lida. 33Didto nakita ni Pedro ang tawo nga ginganlag Eneas. Paralitiko siya ug wala gayod makabangon sa iyang higdaanan sulod sa walo ka tuig. 34Miingon si Pedro kaniya, “Eneas, giayo ka ni Jesu-Cristo. Busa bangon na ug hiposa ang imong higdaanan.” Diha-diha mibangon si Eneas. 35Nakita sa tanang mga lumulupyo sa Lida ug sa Sharon nga maayo na si Eneas, ug mituo usab sila sa Ginoo.
36Ug didto sa Jopa, may magtutuo nga babaye nga ginganlag Tabita. (Sa pinulongang Griego ang iyang ngalan Dorcas, nga ang buot ipasabot mananap nga usa.) Kini nga babaye daghan ug maayong mga binuhatan ilabi na gayod sa mga kabos. 37Niining higayona nagsakit siya ug namatay. Gilimpyohan nila ang iyang patayng lawas ug gihaya nila sa kuwarto sa taas. 38Ang Jopa dili kaayo layo sa Lida. Busa pagkadungog sa mga sumusunod ni Jesus nga si Pedro atua didto sa Lida, gisugo nila ang duha ka tawo nga hangyoon siya nga moadto sa Jopa. 39Pag-abot sa mga gisugo didto kang Pedro, diha-diha nangandam si Pedro ug miuban kanila. Pag-abot nila sa Jopa gidala nila siya didto sa kuwarto sa taas nga gihayaan sa patay. May mga balo didto nga nanghilak. Gipakita nila kang Pedro ang mga bisti nga gipanahi ni Dorcas sa buhi pa siya. 40Unya gipagawas silang tanan ni Pedro sa kuwarto. Miluhod siya ug nagaampo. Pagkahuman miatubang siya sa patayng lawas ug miingon, “Tabita, bangon na!” Mibuka ang mga mata ni Tabita ug sa pagkakita niya kang Pedro milingkod siya. 41Gikuptan siya ni Pedro sa kamot ug gitabangan nga makatindog. Pagkahuman gitawag niya ang mga balo ug ang ubang mga magtutuo didto sa gawas ug gipakita niya kanila si Tabita nga buhi na. 42Kining hitaboa nabalitaan sa tibuok nga Jopa, ug daghan ang mituo kang Ginoong Jesus. 43Nagpabilin si Pedro sa pipila ka adlaw didto sa Jopa sa balay ni Simon nga tigbulad ug panit sa mga mananap.
پولس، دشمن مسيح، پيرو مسيح میشود
1-2و اما پولُس كه از تهديد و كشتار پيروان مسيح هيچ كوتاهی نمیكرد، نزد كاهن اعظم اورشليم رفت و از او معرفی نامههايی خطاب به كنيسهها و عبادتگاههای دمشق، پايتخت سوريه خواست تا ايشان با او در امر دستگيری پيروان عيسی، چه مرد و چه زن، همكاری كنند و او بتواند ايشان را دست بسته به اورشليم بياورد.
3پس او رهسپار شد. در راه، در نزديكی دمشق، ناگهان نوری خيره كننده از آسمان گرداگرد پولس تابيد، 4به طوری كه بر زمين افتاد و صدايی شنيد كه به او میگفت: «پولس، پولس، چرا اينقدر مرا رنج میدهی؟»
5پولس پرسيد: «آقا، شما كيستيد؟»
آن صدا جواب داد: «من عيسی هستم، همان كسی كه تو به او آزار میرسانی! 6اكنون برخيز، به شهر برو و منتظر دستور من باش.»
7همسفران پولس مبهوت ماندند، چون صدايی میشنيدند ولی كسی را نمیديدند! 8-9وقتی پولس به خود آمد و از زمين برخاست، متوجه شد كه چيزی نمیبيند. پس دست او را گرفتند و به دمشق بردند. در آنجا سه روز نابينا بود و در اين مدت چيزی نخورد و ننوشيد.
10در دمشق، شخصی مسيحی به نام حنانيا زندگی میكرد. خداوند در رؤيا به او فرمود: «حنانيا!»
حنانيا جواب داد: «بلی، ای خداوند!»
11خداوند فرمود: «برخيز و به كوچهٔ راست، به خانهٔ يهودا برو و سراغ پولس طرسوسی را بگير. الان او مشغول دعاست. 12من در رؤيا به او نشان دادهام كه شخصی به نام حنانيا میآيد و دست بر سر او میگذارد تا دوباره بينا شود!»
13حنانيا عرض كرد: «خداوندا، ولی من شنيدهام كه اين شخص به ايمانداران اورشليم بسيار آزار رسانده است! 14و میگويند از طرف كاهنان اعظم اجازه دارد كه تمام ايمانداران دمشق را نيز بازداشت كند!»
15اما خداوند فرمود: «برو و آنچه میگويم، انجام بده چون او را انتخاب كردهام تا پيام مرا به قومها و پادشاهان و همچنين بنیاسرائيل برساند. 16من به او نشان خواهم داد كه چقدر بايد در راه من زحمت بكشد.»
17پس حنانيا رفته، پولس را يافت و دست خود را بر سر او گذاشت و گفت: «برادر پولس، خداوند يعنی همان عيسی كه در راه به تو ظاهر شد، مرا فرستاده است كه برای تو دعا كنم تا از روحالقدس پر شوی و چشمانت نيز دوباره بينا شود.»
18در همان لحظه، چيزی مثل پولک از چشمان پولس افتاد و بينا شد. او بیدرنگ برخاست و غسل تعميد يافت. 19سپس غذا خورد و قوت گرفت.
پولس در دمشق و اورشليم
پولس چند روز در دمشق نزد ايمانداران ماند. 20آنگاه به كنيسههای يهود رفت و به همه اعلام كرد كه عيسی در حقيقت فرزند خداست!
21كسانی كه سخنان او را میشنيدند، مات و مبهوت میماندند و میگفتند: «مگر اين همان نيست كه در اورشليم پيروان عيسی را شكنجه میداد و اينجا نيز آمده است تا آنان را بگيرد و زندانی كند و برای محاكمه نزد كاهنان اعظم ببرد؟»
22ولی پولس با شور و اشتياق فراوان موعظه میكرد و برای يهوديان دمشق با دليل و برهان ثابت مینمود كه عيسی در حقيقت همان مسيح است.
23پس طولی نكشيد كه سران قوم يهود تصميم گرفتند او را بكشند. 24پولس از نقشهٔ آنان باخبر شد و دانست كه شب و روز كنار دروازههای شهر كشيک میدهند تا او را به قتل برسانند. 25پس طرفداران پولس يک شب او را در سبدی گذاشتند و از شكاف حصار شهر پايين فرستادند.
26وقتی به اورشليم رسيد بسيار كوشيد تا نزد ايمانداران برود. ولی همه از او میترسيدند و تصور میكردند كه حيلهای در كار است. 27تا اينكه برنابا او را نزد رسولان آورد و برای ايشان تعريف كرد كه چگونه پولس در راه دمشق خداوند را ديده و خداوند به او چه فرموده و اينكه چگونه در دمشق با قدرت به نام عيسی وعظ كرده است. 28آنگاه او را در جمع خود راه دادند و پولس از آن پس هميشه با ايمانداران بود، و به نام خداوند با جرأت موعظه میكرد. 29ولی عدهای از يهوديان يونانی زبان كه پولس با ايشان بحث میكرد، توطئه چيدند تا او را بكشند. 30وقتی ساير ايمانداران از وضع خطرناک پولس آگاه شدند، او را به قيصريه بردند و از آنجا به خانهاش در طرسوس روانه كردند.
31به اين ترتيب، پولس پيرو مسيح شد، و كليسا آرامش يافت و قوت گرفت و در يهوديه و جليل و سامره پيشرفت كرد. ايمانداران در ترس خدا و تسلی روحالقدس زندگی میكردند و تعدادشان زياد میشد.
پطرس زن مردهای را زنده میكند
32پطرس نيز به همه جا میرفت و به وضع ايمانداران رسيدگی میكرد. در يكی از اين سفرها، نزد ايمانداران شهر لُده رفت. 33در آنجا شخصی را ديد به نام اينياس كه به مدت هشت سال فلج و بستری بود.
34پطرس به او گفت: «اينياس، عيسی مسيح تو را شفا داده است! برخيز و بسترت را جمع كن!» او نيز بلافاصله شفا يافت. 35آنگاه تمام اهالی لده و شارون با ديدن اين معجزه به خداوند ايمان آوردند.
36در شهر يافا زن ايمانداری بود به نام طبيتا كه به يونانی او را دوركاس يعنی «غزال» میگفتند. او زن نيكوكاری بود و هميشه در حق ديگران خصوصاً فقرا خوبی میكرد. 37ولی در همين زمان بيمار شد و فوت كرد. دوستانش او را غسل دادند و در بالاخانهای گذاشتند تا ببرند و او را دفن كنند. 38در اين هنگام، شنيدند كه پطرس در شهر لده، نزديک يافا است. پس دو نفر را فرستادند تا از او خواهش كنند كه هر چه زودتر به يافا بيايد. 39همين كه پطرس آمد، او را به بالاخانهای كه جسد دوركاس در آن بود، بردند. در آنجا بيوهزنان گرد آمده، گريهكنان لباسهایی را كه دوركاس در زمان حيات خود برای ايشان دوخته بود، به او نشان میدادند. 40ولی پطرس خواست كه همه از اتاق بيرون روند. آنگاه زانو زد و دعا نمود. سپس رو به جنازه كرد و گفت: «دوركاس، برخيز!» آن زن چشمان خود را باز كرد و همين كه پطرس را ديد، برخاست و نشست! 41پطرس دستش را گرفت و او را برخيزانيد و ايمانداران و بيوهزنان را خواند و او را زنده به ايشان سپرد.
42اين خبر به سرعت در شهر پيچيد و بسياری به خداوند ايمان آوردند. 43پطرس نيز مدتی در آن شهر نزد شمعون دباغ اقامت گزيد.
