Ang Pagbiyahe ni Pablo Padulong sa Roma
1Human sila makahukom nga palargahon kami padulong sa Italia, gitugyan nila si Pablo ug ang uban pang mga priso kang Julio. Kini si Julio kapitan sa mga sundalo nga Romanhon nga gitawag “Batalyon sa Emperador.” 2Unya, didto sa Cesarea may usa ka barko nga gikan sa Adramitium nga hapit na molarga padulong sa mga dunggoanan sa probinsya sa Asia. Kadto mao ang among gisakyan. Miuban kanamo si Aristarkus nga taga-Tesalonica, nga sakop sa probinsya sa Macedonia. 3Pagkasunod nga adlaw midunggo kami sa Sidon. Giatiman pag-ayo ni Julio si Pablo. Gitugotan niya si Pablo nga mobisita sa iyang mga higala didto aron matabangan siya sa iyang mga panginahanglan. 4Gikan sa Sidon milawig kami ug didto kami miagi sa pikas nga bahin sa isla sa Cyprus nga salipod sa hangin, tungod kay ang hangin pasugat man kanamo. 5Gitabok namo ang dagat nga atbang sa Cilicia ug Panfilia ug midunggo kami sa Mira sa probinsya sa Licia. 6Didto nakakita ang kapitan nga si Julio ug usa ka barko nga gikan sa Alexandria nga molarga paingon sa Italia, busa gipabalhin niya kami didto.
7Sulod sa pila ka adlaw hinay ang among paglawig, ug naglisod gayod kami hangtod nga nakaabot kami duol sa lungsod sa Nidus. Tungod kay pasugat kanamo ang hangin dili kami makadiretso sa among padulngan. Busa dinhi kami miagi sa pikas nga bahin sa isla sa Crete nga salipod sa hangin ug nakalabay kami duol sa Salmon. 8Namaybay lamang kami, apan naglisod gayod kami hangtod nga nakaabot kami sa lugar nga gitawag ug “Maayong mga Dunggoanan.” Kini duol sa lungsod sa Lasea.
9Nadugay kami didto hangtod nga naabtan kami sa panahon nga delikado na ang paglawig, kay milabay na ang adlaw sa Pagpuasa.27:9 adlaw sa Pagpuasa: gitawag usab nga “Yom Kippur” o “Day of Atonement.” Pagkahuman niini nga buluhaton, ting-unos na. Busa miingon si Pablo sa among mga kauban, 10“Gibanabana ko nga delikado na kon modiretso pa kita, ug dili lamang ang mga karga ug ang barko ang mawala kondili tingalig apil ang atong kinabuhi.” 11Apan mas dako ug pagsalig ang kapitan sa mga sundalo sa gisulti sa kapitan ug sa tag-iya sa barko kaysa gipasidaan ni Pablo. 12Ug tungod kay ang dunggoanan didto dili maayo nga tagoanan sa panahon sa ting-unos, kadaghanan sa among mga kauban miuyon nga mobiyahe sa tinguha nga basin pag makaabot kami sa Fenice ug didto magdugay samtang ting-unos pa. Ang Fenice usa ka dunggoanan sa Crete nga adunay maayong tagoanan kon ting-unos.
Ang Unos sa Lawod
13Sa dihang mihinay na ang huros sa hangin gikan sa habagatan, naghunahuna ang among mga kauban nga pwede na kaming molawig. Busa gibira nila ang angkla ug milawig kami nga namaybay sa isla sa Crete. 14Sa wala madugay, mihuros ang kusog nga hangin gikan sa amihan, nga naggikan sa isla sa Crete. 15Sa pag-abot sa kusog nga hangin kanamo, dili na kami makaabante, busa nagpauyon na lamang kon asa kami ipadpad sa hangin. 16Nakapasalipod kami ug gamay sa dihang miagi kami sa habagatang dapit sa isla sa Cauda. Bisan naglisod kami, nakarga pa gihapon namo sa barko ang boti27:16 boti: Ang buot ipasabot, gamay nga sakayan. aron dili kini maunsa. 17Sa dihang nakarga na, gihigot namo kini ug hugot sa barko. Ug tungod kay nahadlok sila nga mosagyad ang barko sa kabalasan duol sa Libya,27:17 Libya: sa Griego, Syrtis. gipaubos nila ang layag ug nagpaanod. 18Nagpadayon pa gayod ang kusog nga unos, busa pagkasunod adlaw nagsugod sila sa pagpanghulog sa mga kargamento sa barko didto sa dagat. 19Sa sunod pa gayod nga adlaw, ang mga kagamitan na mismo sa barko ang ilang gipanghulog. 20Sulod sa pila ka adlaw wala magpakita ang adlaw ug ang mga bitoon, ug wala gayod mohinay ang unos. Sa kaulahian nawad-an na kami ug paglaom nga maluwas pa.
21Pila na ka adlaw nga ang mga tawo wala gayod makakaon, busa miingon si Pablo kanila, “Mga higala, kon naminaw pa lamang kamo kanako nga dili usa kita mogikan sa Crete, nalikayan unta nato nga mahitabo kining mga kalisod ug mga kapildihan. 22Apan karon giaghat ko kamo nga magpakaisog tungod kay walay mamatay kanato. Ang barko lamang ang maguba. 23Kay kagabii ang Dios nga maoy nagapanag-iya kanako ug akong gialagaran nagsugo ug anghel dinhi kanako. 24Miingon siya, ‘Pablo, ayawg kahadlok. Kinahanglan kang moatubang sa Emperador didto sa Roma. Ug sa kalooy sa Dios ang tanan mong mga kauban dinhi sa barko maluwas tungod kanimo.’ 25Busa mga higala, ayaw na kamo ug kahadlok, kay nagasalig ako sa Dios nga tumanon niya ang iyang gisulti kanako. 26Apan idagsa kita ngadto sa usa ka isla.”
27Sa ika-14 na ka gabii nga gianod kami sa bagyo sa Dagat sa Mediteraneo, mga tungang gabii na, gibanabana sa mga tripulante nga duol na kami sa baybayon. 28Busa gitugkad nila ang dagat ug nahibaloan nila nga mga 20 ka dupa ang iyang giladmon. Wala madugay gitugkad nila pag-usab ug mga 15 na lamang ka dupa. 29Ug tungod kay nahadlok sila nga mosagyad kami sa mga bato, gihulog nila ang upat ka angkla didto dapit sa likod sa barko. Ug nagaampo sila nga mobuntag na. 30Buot unta mosibat ang mga tripulante sa barko. Busa gipakanaog nila ang boti ngadto sa dagat, ug nagpasumangil nga maghulog lamang sila sa mga angkla sa dulong. 31Apan miingon si Pablo sa kapitan ug sa mga sundalo, “Kon mobiya ang mga tripulante sa barko dili kamo maluwas.” 32Busa giputol sa mga sundalo ang mga pisi nga gihigot sa boti ug gipasagdan kini nga maanod.
33Sa dihang kadlawon na, gipugos silang tanan ni Pablo nga mokaon. Miingon siya, “Duha na ka semana ang pagpaabot ninyo nga mahuman ang unos, ug wala gayod kamo makakaon. 34Busa kaon una aron mabaskog kamo tungod kay walay bisan usa kaninyo nga mamatay.” 35Human misulti niini si Pablo, mikuha siya ug pan ug sa atubangan sa tanan nagpasalamat siya sa Dios. Ug gipikas-pikas niya ang pan ug mikaon. 36Nadasig silang tanan ug mikaon. 37(276 kaming tanan nga nagsakay didto sa barko.) 38Sa dihang nakakaon na ang tanan ug nabusog na, gihulog nila sa dagat ang mga dalang trigo aron mogaan-gaan ang barko.
Ang Pagkaguba sa Barko
39Pagkabuntag, wala mahibaloi sa mga tripulante kon unsang islaha ang among nahimutangan, apan may nakita sila nga usa ka natago nga bahin sa dagat nga may baybayon, busa nagkasabot sila nga didto nila ipadunggo ang barko. 40Busa gipamutol nila ang mga pisi nga gihigot sa mga angkla. Gihubad usab nila ang mga pisi nga gihigot sa timon. Ug giisa nila ang layag sa dulong aron paliron sila padulong sa baybayon. 41Apan samtang naglawig sila, misagyad ang barko sa mabaw ug miungot ang iyang dulong. Ang likod naanam ug kabungkag tungod sa kakusog sa hapak sa mga balod.
42Pamatyon unta sa mga sundalo ang tanang mga priso aron walay makalangoy padulong sa daplin ug makaikyas. 43Apan gipugngan sila sa ilang kapitan tungod kay gusto niya nga luwason si Pablo. Mimando siya nga molukso una ang tanang makahibalo molangoy, ug magpadaplin. 44Ang dili kahibalo molangoy, mosunod nga magkapyot lang sa mga tabla ug mga bahin sa barko nga nanglutaw. Mao kadto ang among gihimo, ug tanan kami nakaabot sa baybayon nga wala maunsa.
保羅前往羅馬
1他們決定讓我們坐船去義大利，於是將保羅和其他囚犯都交給一位皇家兵團的百夫長猶流看管。 2有一艘亞大米田的船準備沿著亞細亞海岸航行。我們上船啟航，同船的還有帖撒羅尼迦的馬其頓人亞里達古。 3第二天，船停泊在西頓港，猶流寬待保羅，准他探望當地的朋友，接受他們的照應。
4我們從那裡啟航後，由於遇到逆風，便沿著塞浦路斯的背風岸前行， 5經過基利迦和旁非利亞附近的海域，來到呂家的每拉。 6百夫長在那裡找到一艘從亞歷山大駛往義大利的船，吩咐我們換搭那艘船。
7一連多日船速十分緩慢，好不容易才駛近革尼土。因為強風船無法前行，只好沿著克里特背風岸航行，經過撒摩尼角。 8船沿著海岸行進，幾經艱難才到達拉西亞城附近的佳澳。
9我們耽誤了不少日子，禁食的節期27·9 指猶太人的贖罪日，約在陽曆九月、十月間（參見利未記23·27）。已過，航行很危險，保羅勸告眾人說： 10「各位，照我看來，如果我們繼續航行，不只會損失貨物和船隻，甚至連我們的性命也難保。」 11但那百夫長只相信船主和舵手的話，不接受保羅的勸告。 12由於佳澳港不適宜過冬，大部分人贊成啟航，以為或許可以趕到菲尼基過冬。菲尼基是克里特的一個港口，一面向西南，一面向西北。
驚濤駭浪
13那時，南風徐徐吹來，他們以為可以按計劃繼續航行，於是起錨沿著克里特行進。 14可是出發不久，便遇到從島上颳來的猛烈的東北風27·14 「猛烈的東北風」希臘文是「友拉革羅颶風」。， 15船被颳得失去控制，我們只好任船隨風漂流。 16船沿著一個叫高達的小島的背風面前進，大家好不容易才控制住救生船。 17水手把救生船拉上甲板後，又用繩索加固船身。因為怕船會在賽耳底擱淺，於是收起船帆，任船漂流。 18第二天，風浪依然猛烈，他們開始把貨物拋進海裡。 19第三天，他們又親手把船上的用具也拋掉了。 20一連好幾天都看不到太陽、星辰，風浪肆虐，我們完全放棄了得救的指望。
保羅安慰眾人
21這時大家已經多日沒有進食，保羅站在他們當中說：「各位當初如果肯聽我勸，不離開克里特，就不會遭受這些損失了。 22現在我勸大家放心，你們無人會喪命，只是這艘船保不住了。 23因為昨天晚上，我所歸屬、所事奉的上帝差遣天使站在我身旁， 24對我說，『保羅，不用怕，你一定會站在凱撒面前，上帝也會保全所有和你同船的人。』 25所以請各位放心，我深信上帝所說的話必然會成就。 26只是我們一定會在某個島上擱淺。」
27第十四天的晚上，我們在亞得里亞海漂來漂去。到了午夜時分，水手都覺得離陸地不遠了， 28就探測水深，結果約三十六米深，再往前一點，只有二十七米左右。 29他們怕會觸礁，就從船尾拋下四個錨，暫停前進，期待天亮。 30水手們想要棄船逃生，假裝要從船頭拋錨，卻偷偷地把救生船放到海裡。 31保羅對百夫長和士兵們說：「除非他們留下來，否則你們都活不了！」 32士兵聽了，就砍斷繩索，讓救生船漂走。
33到了黎明時分，保羅勸大家吃東西，說：「你們提心吊膽、不思飲食已經十四天了。 34我勸你們吃點東西，好活下去，你們必定毫髮無損。」 35保羅說完後拿起餅，當眾感謝上帝，然後掰開吃。 36於是大家都振作起來，吃了些東西。 37船上共有二百七十六人。 38吃飽了以後，為了要減輕船的重量，他們把麥子拋進海裡。
安全登陸
39天亮的時候，水手發現了一片不認識的陸地，看見一個有沙灘的海灣，便決定盡可能在那裡靠岸。 40於是砍斷錨索，把錨丟在海裡，鬆開舵繩，升起前帆，順著風勢駛向那沙灘。 41可是，遇到兩流交匯的水域，就在那裡擱了淺，船頭卡在那裡不能動彈，船尾被大浪撞裂了。
42士兵們想把囚犯全殺掉，怕有人乘機游泳逃走。 43但百夫長為了救保羅，不准他們輕舉妄動，下令會游泳的先跳到海裡游上岸。 44其餘的人利用木板和船體的碎片游上岸。結果，全船的人都安全上岸了。
