Awit ni Solomon 4 – APSD-CEB & NVI

Ang Pulong Sa Dios

Awit ni Solomon 4:1-16

Ang Lalaki

1Pagkatahom mo, mahal ko. Ang imong mga mata daw mga salampati luyo sa imong belo. Ang imong buhok daw panon sa mga kanding nga nanglugsong gikan sa Bukid sa Gilead. 2Ang imong mga ngipon daw sama kaputi sa karnero nga bag-o lang gialotan ug gikaligoan. Maayo kining pagkaplastar ug walay nakulang niini. 3Ang imong mga ngabil sama sa pulang laso; pagkatahom niini. Ang imong mga aping daw duha ka pikas sa mapula-pula nga prutas nga pomegranata. 4Ang imong liog sama sa tore ni David nga gipalibotan sa mga bato, ug gibitayan sa linibo ka mga taming sa bantogang mga sundalo.4:4 gipalibotan… sundalo: Ang buot ipasabot, ang gikuwintas sa babaye morag mga bato ug taming ang porma. 5Nindot kaayo ang imong dughan, daw sama sa kaluha nga lating lagsaw nga nanabsab taliwala sa mga liryo. 6Sa wala pa magbanagbanag ug wala pa mawala ang kangitngit, magpabilin ako sa imong dughan nga daw sa bukid ug sa bungtod nga humot ug mira ug insenso. 7Pagkatahom mo, mahal ko. Wala gayoy ikasaway diha kanimo.

8Uban kanako, hinigugma ko, gikan sa Lebanon. Molugsong kita gikan sa mga bukid sa Amana, Senir, ug Hermon, nga gipuy-an sa mga liyon ug mga leopardo. 9O mahal kong pangasaw-onon, gibihag mo ang akong kasingkasing sa usa mo lang ka pagtan-aw ug sa usa lang ka bato sa imong kuwintas. 10Pagkatam-is sa imong gugma, mahal kong pangasaw-onon. Mas maayo pa kini kaysa duga sa ubas. Ang imong pahumot mas humot pa kaysa bisan unsang matang sa pahumot. 11Morag dugos katam-is ang imong mga halok, akong pangasaw-onon. Oo, ang imong dila daw may dugos ug gatas. Ang imong bisti sama kahumot sa kahoyng sedro sa Lebanon. 12O mahal kong pangasaw-onon, sama ka sa usa ka kinandadohan nga hardin nga may tuboran. 13Namunga kini ug mga pomegranata ug uban pang maayong mga bunga. Abunda kini sa mga pahumot nga henna, nardo, 14asapran, kalamo, sinamon, nagkalain-laing matang sa insenso, mira, aloe, ug uban pang labing maayong mga pahumot. 15Sama ka sa usa ka tuboran diha sa hardin nga nagadagayday gikan sa mga bukid sa Lebanon.

Ang Babaye

16Lihok kamo hanging amihan ug hanging habagat! Huypi ninyo ang akong hardin aron mangalimyon ang kahumot niini. Paanhia sa iyang hardin ang akong hinigugma ug pakan-a siya sa labing maayong mga bunga niini.

Nueva Versión Internacional

Cantares 4:1-16

El amado

1¡Cuán bella eres, amada mía!

¡Cuán bella eres!

Tus dos ojos, tras el velo, son como palomas.

Tus cabellos son como los rebaños de cabras

que descienden de los montes de Galaad.

2Tus dientes son como rebaños de ovejas recién trasquiladas,

que ascienden después de haber sido bañadas.

Cada una de ellas tiene gemelas,

ninguna de ellas está sola.

3Tus labios son cual cinta carmesí;

tu boca es hermosa.

Tus mejillas, tras el velo,

parecen dos mitades de granadas.

4Tu cuello se asemeja a la torre de David

construida con piedras labradas;

de ella penden mil escudos,

escudos de guerreros todos ellos.

5Tus pechos parecen dos cervatillos,

dos crías mellizas de gacela

que pastan entre azucenas.

6Antes de que el día despunte

y se desvanezcan las sombras,

subiré a la montaña de la mirra,

a la colina del incienso.

7Toda tú eres bella, amada mía;

no hay en ti defecto alguno.

8Desciende del Líbano conmigo, novia mía;

desciende del Líbano conmigo.

Baja de la cumbre del Amaná,

de la cima del Senir y del Hermón.

Baja de las guaridas de los leones,

de los montes donde habitan los leopardos.

9Cautivaste mi corazón, hermana y novia mía,

con una mirada de tus ojos;

con una vuelta de tu collar

cautivaste mi corazón.

10¡Cuán delicioso es tu amor,

hermana y novia mía!

¡Más agradable que el vino es tu amor,

y más que toda especia

la fragancia de tu perfume!

11Tus labios, novia mía, destilan miel;

leche y miel escondes bajo la lengua.

Cual perfume del Líbano

es el perfume de tus vestidos.

12Jardín cerrado eres tú,

hermana y novia mía.

Fuente cerrada y sellado manantial.

13Tus plantas son un huerto de granadas

con frutos exquisitos

flores de nardo y azahar;

14con toda clase de árbol de incienso,

nardo y azafrán;

con cálamo y canela,

mirra y áloe

y con las más finas especias.

15Eres fuente de los jardines,

manantial de aguas vivas,

arroyo que del Líbano desciende.

La amada

16¡Viento del norte, despierta!

¡Viento del sur, ven acá!

Soplen en mi jardín;

¡esparzan su fragancia!

Que venga mi amado a su jardín

y pruebe sus frutos exquisitos.