Amos 8 – APSD-CEB & HOF

Ang Pulong Sa Dios

Amos 8:1-14

Ang Panan-awon ni Amos sa usa ka Bukag nga may Hinog nga mga Prutas

1Mao kini ang panan-awon nga gipakita sa Ginoong Dios kanako: Nakita ko ang usa ka bukag nga may hinog nga mga prutas. 2Nangutana ang Ginoo kanako, “Amos, unsa ang imong nakita?” Mitubag ako, “Usa ka bukag nga may hinog nga mga prutas.” Unya miingon ang Ginoo kanako, “Miabot na ang kataposan8:2 kataposan: sa Hebreo, ang mga pulong nga “hinog nga mga prutas” ug “kataposan” morag managsama kon paminawon. sa akong katawhan nga mga Israelinhon. Dili ko na palabyon ang ilang mga sala. Silotan ko na sila. 3Niana unyang adlawa, ang masadyang panag-awit sa templo8:3 templo: o, palasyo. mahimong panaghilak. Daghang mga patayng lawas ang magkatag bisan asa. Ug wala nay madunggan nga saba.8:3 Ug… saba: sa literal, Paghilom! Ako, ang Ginoong Dios, ang nagaingon niini.”

Ang Sala sa mga Adunahan nga Taga-Israel

4Pamatia ninyo kini, kamong nagapangdaog-daog sa mga kabos ug nagatinguha sa paglaglag kanila. 5Gusto ninyo nga madali ug kahuman ang Pista sa Pagsugod sa Bulan ug ang Adlaw nga Igpapahulay aron makabaligya na kamo ug trigo ug makaganansya ug dako pinaagi sa inyong limbongan nga mga taksanan, sukdanan, ug timbangan. 6Nagadali kamo nga makabaligya ug trigo nga may sagol nga tahop, ug makaangkon ug ulipon pinaagi sa pagpalit sa mga tawong kabos ug timawa nga gibaligya aron mahimong ulipon tungod kay dili sila makabayad sa ilang utang, bisan ug ang maong utang usa lamang ka parisan nga sandalyas. 7Busa nanumpa ang Ginoo, ang Dios nga gipasigarbo ninyong mga kaliwat ni Jacob, “Dili ko gayod kalimtan ang tanang kadaotan nga inyong gihimo. 8Tungod niini tay-ogon ko ang inyong yuta pinaagi sa linog ug magbangotan kamo. Matay-og ang inyong yuta sa hilabihan gayod. Moalsa kini, moulbo, ug mounlod pagbalik daw tubig sa nagabaha nga Suba sa Nilo sa Ehipto. 9Nianang adlawa nga silotan ko kamo, pasalopon ko ang adlaw sa panahon sa kaudtohon, busa mongitngit bisan ug adlaw pa. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagaingon niini. 10Himuon kong pagbangotan ang inyong kasadya sa pista, ug himuon kong pagminatay ang inyong panag-awit. Pabistihon ko kamo ug sako ug paupawan ko kamo, timailhan sa inyong pagsubo. Himuon ko kining daw adlaw diin nagbangotan kamo alang sa inyong bugtong anak nga lalaki, ug mahuman kini nga daw usa ka adlaw nga hilabihan ka pait.”

11Miingon pa gayod ang Ginoong Dios, “Moabot ang adlaw8:11 adlaw: sa Hebreo, mga adlaw. nga padad-an ko ug kagutom ang inyong yuta. Apan dili kini kagutom sa pagkaon o kauhaw sa tubig, kondili kagutom ug kauhaw sa pagpamati sa akong pulong. 12Magsusapinday kamo nga maglatagaw sa pagpangita sa tawo nga makasugilon kaninyo sa akong pulong, apan dili gayod ninyo kini makaplagan bisan asa pa kamo moadto. 13Nianang adlawa nga silotan ko kamo, bisan ang inyong matahom nga mga dalagang putli ug ang inyong mga batan-ong lalaki makuyapan sa kauhaw. 14Pagalaglagon kamong nagapanumpa sa ngalan sa mga dios sa Samaria, Dan, ug Beersheba, ug dili na gayod makabangon pa pag-usab.”

Hoffnung für Alle

Amos 8:1-14

Die Vision vom Korb mit reifem Obst

1Wieder gab Gott, der Herr, mir eine Vision. Darin zeigte er mir einen Korb mit reifem Obst. 2Er fragte mich: »Amos, was siehst du?« Ich antwortete: »Einen Korb mit reifem Obst.« Da sprach der Herr zu mir: »Ja, und so ist auch mein Volk: reif für das Gericht! Von jetzt an sehe ich nicht mehr über ihre Sünden hinweg! 3Wenn meine Strafe sie trifft, dann werden statt der fröhlichen Gesänge im Königspalast8,3 Oder: Tempel. Trauerlieder erklingen. Alles ist voller Leichen, es herrscht Totenstille. Mein Wort gilt!«

Rücksichtslose Ausbeutung

4Hört zu, die ihr die Armen unterdrückt und die Bedürftigen zugrunde richtet! 5Ihr sagt: »Wann ist das Neumondfest endlich vorbei? Wann ist die Sabbatruhe bloß vorüber, damit wir die Kornspeicher wieder öffnen und Getreide verkaufen können? Dann treiben wir den Preis in die Höhe: Wir verkleinern das Getreidemaß und machen die Gewichte auf der Waage schwerer, wo die Käufer ihr Silbergeld abwiegen. Auch die Waage selbst stellen wir falsch ein. 6Bestimmt können wir sogar noch den Getreideabfall verkaufen!« Wer euch Geld schuldet, den macht ihr zum Sklaven, ja, ihr verkauft einen Armen schon, wenn er ein Paar Schuhe nicht bezahlen kann.

7Der Herr aber, dessen Namen ihr so stolz im Mund führt, hat sich geschworen:8,7 Wörtlich: Der Herr hat beim Stolz Jakobs geschworen. »Niemals werde ich vergessen, was sie getan haben! 8Ja, ihretwegen soll die Erde beben, sie wird sich heben und senken wie der Nil in Ägypten8,8 Hierbei ist an die jährliche Überschwemmung des Nils während der Regenzeit zu denken, worauf sich der Fluss in der Trockenperiode wieder zurückzieht., und die Menschen werden alle miteinander um ihre Toten trauern.

9Ich, Gott, der Herr, kündige euch an: An jenem Tag lasse ich die Sonne schon am Mittag untergehen, und die Dunkelheit bricht am helllichten Tag über das Land herein. 10Eure Freudenfeste lasse ich zu Leichenfeiern werden und eure fröhlichen Lieder zu Totenklagen. Ich sorge dafür, dass ihr Trauergewänder anzieht und euch vor Kummer die Köpfe kahl schert. Ihr werdet so verzweifelt sein wie jemand, dessen einziger Sohn gestorben ist. Es wird ein bitterer Tag für euch sein, wenn das Ende kommt!«

Gott antwortet nicht mehr

11»Ich, Gott, der Herr, sage euch: Es kommt die Zeit, da schicke ich euch eine Hungersnot. Aber nicht nach Brot werdet ihr hungern und nicht nach Wasser verlangen. Nein, nach einem Wort von mir werdet ihr euch sehnen! 12Dann irren die Menschen ruhelos durchs Land, vom Toten Meer bis zum Mittelmeer, vom Norden bis zum Osten. Doch ihre Suche wird vergeblich sein: Ich, der Herr, antworte ihnen nicht.

13Auch die schönen Mädchen und die jungen Männer werden an jenem Tag vor Durst zusammenbrechen. 14Sie werden fallen und nicht mehr aufstehen, denn sie schwören bei dem widerlichen Götzen von Samaria und bekräftigen ihren Eid mit den Worten: ›So wahr dein Gott lebt, Heiligtum in Dan!‹ oder: ›So wahr die Wallfahrt nach Beerscheba uns Gottes Segen sichert!‹8,14 Wörtlich: So wahr der Weg nach Beerscheba lebt.«