Ang Saad sa Ginoo kang David
(1 Cro. 17:1-15)
1Didto na nagpuyo si Haring David sa iyang palasyo, ug gihatagan sa Ginoo ug kalinaw ang iyang gingharian. Wala na siya sulonga sa iyang mga kaaway sa palibot. 2Usa ka adlaw, miingon si David kang Propeta Natan, “Tan-awa ra gud, ania ako magpuyo sa palasyo nga hinimo sa kahoyng sedro, apan ang Kahon sa Dios anaa lang sa tolda.” 3Mitubag si Natan sa hari, “Himoa ang gusto mong himuon, kay ang Ginoo nagauban kanimo.” 4Apan niadto mismong gabhiona miingon ang Ginoo kang Natan, 5“Lakaw ug ingna ang akong alagad nga si David nga mao kini ang akong gisulti: ‘Ikaw ba ang motukod sa templo nga akong puy-an? 6Wala pa ako makapuyo ug templo sukad sa panahon nga gipagawas ko ang mga Israelinhon gikan sa Ehipto hangtod karon. Nagbalhin-balhin ako ug dapit nga tolda lay akong gipuy-an. 7Sa akong pagbalhin-balhin uban sa akong katawhan nga mga Israelinhon, wala ako moreklamo sa mga pangulo nga akong gisugo sa pag-atiman kanila, kon ngano nga wala nila ako patukori ug matahom nga templo nga hinimo sa kahoyng sedro?’
8“Sultihi usab si David nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon, ‘Magbalantay ka kaniadto sa mga karnero, apan gipili ko ikaw nga magdumala sa akong katawhan nga mga Israelinhon. 9Giubanan ko ikaw bisan asa ka moadto, ug gipildi ko ang tanan mong mga kaaway. Karon, himuon ko ikaw nga bantogan sama sa bantogan nga mga tawo sa kalibotan. 10-11Gihatagan7:10-11 Gihatagan: o, Hatagan. ko na ug permanenteng dapit ang akong katawhan nga mga Israelinhon, aron may kaugalingon na silang puloy-anan ug wala nay mosamok pa kanila. Sukad sa panahon nga nagbutang akog mga pangulo sa akong katawhan nga mga Israelinhon, kanunay na silang gisamok ug gisulong sa mga daotang tawo. Apan dili na kini mahitabo pag-usab. Hatagan kog kalinaw ang imong gingharian; wala nay mga kaaway nga mosulong kaninyo. Ako, ang Ginoo, nagaingon kanimo nga magahari kanunay ang usa sa imong mga kaliwat. 12Kon mamatay ka na ug ilubong uban sa imong mga katigulangan, ipuli ko kanimo ang usa sa imong mga anak, ug lig-onon ko ang iyang gingharian. 13Siya ang magpatukod ug templo alang sa akong kadungganan, ug sigurohon ko nga ang iyang mga kaliwat mao ang magahari hangtod sa kahangtoran. 14Mahimo akong sama sa usa ka amahan kaniya ug siya mahimong sama sa usa ka anak kanako. Kon makasala siya, disiplinahon ko siya sama sa pagdisiplina sa usa ka amahan ngadto sa usa ka anak. 15Apan magpabilin gihapon ang akong gugma kaniya, dili sama sa akong gihimo kang Saul nga gipapulihan ko kanimo. 16Magapadayon ang imong gingharian sa walay kataposan, ug ang imong mga kaliwat magahari hangtod sa kahangtoran.’ ” 17Gisugilon ni Natan kang David ang tanang gipadayag sa Dios kaniya.
Ang Pag-ampo ni David
(1 Cro. 17:16-27)
18Unya misulod si Haring David sa Tolda diin nahimutang ang sudlanan sa Kasabotan. Milingkod siya diha sa presensya sa Ginoo ug nagaampo, “Ginoong Dios, si kinsa ba gayod ako ug ang akong pamilya nga gipanalanginan mo man ako ug sama niini? 19Ug karon, Ginoong Dios, may saad ka pa gayod mahitungod sa kaugmaon sa akong pamilya. Mao ba gayod kini ang sagad nimong ginahimo ngadto sa tawo? 20Unsa pa may akong ikasulti kanimo, Ginoong Dios, nga nasayod ka man kon kinsa gayod ako nga imong alagad? 21Tungod sa imong saad ug sumala sa imong pagbuot, gihimo mo kining dagkong mga butang ug gipahibalo mo kanako nga imong alagad.
22“Ginoong Dios, gamhanan ka gayod! Wala gayoy sama kanimo ug wala nay laing Dios gawas kanimo. Wala gani kami makadungog nga may dios nga sama kanimo. 23Ug walay katawhan nga sama sa imong katawhan nga mga Israelinhon. Mao lang kini ang nasod dinhi sa kalibotan nga imong giluwas gikan sa pagkaulipon aron mahimong imong katawhan. Nahimo kang bantogan sa imong pagpagawas kanila gikan sa Ehipto, ug sa imong paghimog katingalahang mga butang sa dihang giabog mo ang mga nasod ug ang ilang mga dios aron makapuyo didto ang imong katawhan. 24Gihimo mo ang mga Israelinhon nga imong katawhan sa walay kataposan, ug ikaw, Ginoo, nahimong ilang Dios.
25-26“Ug karon, Ginoong Dios, tumana ang imong gisaad kanako nga imong alagad ug sa akong pamilya, aron mapasidunggan ka hangtod sa kahangtoran. Unya moingon ang mga tawo, ‘Ang Ginoo nga Makagagahom Dios sa Israel!’ Ug ang akong pamilya mahiluna diha sa imong presensya hangtod sa kahangtoran. 27Ginoo nga Makagagahom, Dios sa Israel, may kaisog ako sa pag-ampo niini kanimo tungod kay gipadayag mo kanako nga imong alagad nga sa kanunay may magahari nga usa sa akong mga kaliwat. 28Ginoong Dios, tinuod ikaw nga Dios! Gisaad mo kining maayong mga butang kanako nga imong alagad, ug kasaligan gayod ang imong mga saad. 29Hinaut nga ikalipay mo ang pagpanalangin sa akong pamilya aron magpabilin kini diha sa imong presensya hangtod sa kahangtoran, kay mao kini ang imong gisaad, Ginoong Dios. Ug tungod niining imong panalangin, mabulahan ang akong pamilya hangtod sa kahangtoran.”
وعدهٔ خداوند به داوود
(اول تواريخ 17:1-15)
1داوود پادشاه در كاخ خود در امنيت ساكن شد، زيرا خداوند او را از شر تمام دشمنانش رهانيده بود. 2يک روز داوود به ناتان نبی گفت: «من در اين كاخ زيبا كه با چوب سرو ساخته شده است زندگی می‌كنم، در حالی که صندوق عهد خدا در يک خيمه نگهداری می‌شود!»
3ناتان در جواب وی گفت: «آنچه را كه در نظر داری انجام بده، زيرا خداوند با توست.»
4اما همان شب خداوند به ناتان فرمود 5كه برود و به خدمتگزار او داوود چنين بگويد: «تو نمی‌توانی برای من خانه‌ای بسازی. 6من هرگز در يک ساختمان ساكن نبوده‌ام. از آن زمانی كه بنی‌اسرائيل را از مصر بيرون آوردم تا امروز، خانهٔ من يک خيمه بوده است، و از جايی به جای ديگر در حركت بوده‌ام. 7در طول اين مدت، هرگز به هيچكدام از رهبران اسرائيل كه آنها را برای شبانی قوم خود تعيين نموده بودم، نگفتم كه چرا برايم خانه‌ای از چوب سرو نساخته‌ايد؟
8«حال خداوند قادر متعال می‌فرمايد كه وقتی چوپان ساده‌ای بيش نبودی و در چراگاهها از گوسفندان نگهداری می‌كردی، تو را به رهبری قوم اسرائيل برگزيدم. 9در همه جا با تو بوده‌ام و دشمنانت را نابود كرده‌ام. تو را از اين نيز بزرگتر می‌كنم تا يكی از معروفترين مردان دنيا شوی! 10-11برای قوم خود سرزمينی انتخاب كردم تا در آن سروسامان بگيرند. اين وطن آنها خواهد بود و قومهای بت‌پرست، ديگر مثل سابق كه قوم من تازه وارد اين سرزمين شده بودند، بر آنها ظلم نخواهند كرد. تو را از شر تمام دشمنانت حفظ خواهم كرد. اين منم كه خانهٔ تو را می‌سازم. 12وقتی تو بميری و به اجدادت ملحق شوی، من يكی از پسرانت را وارث تاج و تخت تو می‌سازم و حكومت او را تثبيت می‌كنم. 13او همان كسی است كه خانه‌ای برای من خواهد ساخت و من سلطنت او را تا به ابد پايدار خواهم كرد. 14من پدر او و او پسر من خواهد بود، اما اگر مرتكب گناه شود، او را سخت مجازات خواهم كرد. 15ولی محبت من از او دور نخواهد شد، آن طور كه از شائول دور شد و باعث گرديد سلطنت او به تو منتقل شود. 16بدان كه خاندان تو تا به ابد باقی خواهد ماند و در حضور من سلطنت خواهد كرد.»
17پس ناتان نزد داوود برگشته، آنچه را كه خداوند فرموده بود به او بازگفت.
دعای داوود
(اول تواريخ 17:16-27)
18آنگاه داوود به خيمهٔ عبادت رفت. او در آنجا نشست و در حضور خداوند چنين دعا كرد: «ای خداوند، من كيستم و خاندان من چيست كه مرا به اين مقام رسانده‌ای؟ 19به اين هم اكتفا نكردی بلكه به نسل آيندهٔ من نيز وعده دادی. ای خداوند بزرگ آيا با همه اينچنين رفتار می‌كنی؟ 20ديگر داوود چه گويد كه تو او را خوب می‌شناسی! 21اين خواست تو بود كه اين كارهای بزرگ را بكنی و به اين وسيله مرا تعليم بدهی. 22ای خداوند من، چقدر با عظمت هستی! هرگز نشنيده‌ايم كه خدايی مثل تو وجود داشته باشد! تو خدای بی‌نظيری هستی! 23در سراسر دنيا، كدام قوم است كه مثل قوم تو، بنی‌اسرائيل، چنين بركتی يافته باشد؟ تو بنی‌اسرائيل را رهانيدی تا از آنها برای خود قومی بسازی و نامت را پرآوازه كنی. با معجزات عظيم، مصر و خدايانش را نابود كردی. 24بنی‌اسرائيل را تا به ابد قوم خود ساختی و تو ای خداوند، خدای ايشان شدی.
25«ای خداوند، آنچه كه دربارهٔ من و خاندانم وعده فرموده‌ای، انجام بده! 26اسم تو تا ابد ستوده شود و مردم بگويند: خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل است. تو خاندان مرا تا ابد حفظ خواهی كرد. 27ای خداوند قادر متعال، ای خدای اسرائيل! تو به من وعده دادی كه خاندان من تا به ابد بر قوم تو سلطنت كند. به همين سبب است كه جرأت كرده‌ام چنين دعايی در حضورت بنمايم. 28ای خداوند، تو واقعا خدا هستی و قولهايت راست است و اين وعده‌های خوب از توست. 29پس خواهش می‌كنم چنانكه قول داده‌ای عمل كنی و خاندانم را بركت دهی، باشد كه خاندان من هميشه در حضور تو پايدار بماند و بركت تو تا به ابد بر خاندان من باشد.»
