2 Samuel 7 – APSD-CEB & CST

Ang Pulong Sa Dios

2 Samuel 7:1-29

Ang Saad sa Ginoo kang David

(1 Cro. 17:1-15)

1Didto na nagpuyo si Haring David sa iyang palasyo, ug gihatagan sa Ginoo ug kalinaw ang iyang gingharian. Wala na siya sulonga sa iyang mga kaaway sa palibot. 2Usa ka adlaw, miingon si David kang Propeta Natan, “Tan-awa ra gud, ania ako magpuyo sa palasyo nga hinimo sa kahoyng sedro, apan ang Kahon sa Dios anaa lang sa tolda.” 3Mitubag si Natan sa hari, “Himoa ang gusto mong himuon, kay ang Ginoo nagauban kanimo.” 4Apan niadto mismong gabhiona miingon ang Ginoo kang Natan, 5“Lakaw ug ingna ang akong alagad nga si David nga mao kini ang akong gisulti: ‘Ikaw ba ang motukod sa templo nga akong puy-an? 6Wala pa ako makapuyo ug templo sukad sa panahon nga gipagawas ko ang mga Israelinhon gikan sa Ehipto hangtod karon. Nagbalhin-balhin ako ug dapit nga tolda lay akong gipuy-an. 7Sa akong pagbalhin-balhin uban sa akong katawhan nga mga Israelinhon, wala ako moreklamo sa mga pangulo nga akong gisugo sa pag-atiman kanila, kon ngano nga wala nila ako patukori ug matahom nga templo nga hinimo sa kahoyng sedro?’

8“Sultihi usab si David nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon, ‘Magbalantay ka kaniadto sa mga karnero, apan gipili ko ikaw nga magdumala sa akong katawhan nga mga Israelinhon. 9Giubanan ko ikaw bisan asa ka moadto, ug gipildi ko ang tanan mong mga kaaway. Karon, himuon ko ikaw nga bantogan sama sa bantogan nga mga tawo sa kalibotan. 10-11Gihatagan7:10-11 Gihatagan: o, Hatagan. ko na ug permanenteng dapit ang akong katawhan nga mga Israelinhon, aron may kaugalingon na silang puloy-anan ug wala nay mosamok pa kanila. Sukad sa panahon nga nagbutang akog mga pangulo sa akong katawhan nga mga Israelinhon, kanunay na silang gisamok ug gisulong sa mga daotang tawo. Apan dili na kini mahitabo pag-usab. Hatagan kog kalinaw ang imong gingharian; wala nay mga kaaway nga mosulong kaninyo. Ako, ang Ginoo, nagaingon kanimo nga magahari kanunay ang usa sa imong mga kaliwat. 12Kon mamatay ka na ug ilubong uban sa imong mga katigulangan, ipuli ko kanimo ang usa sa imong mga anak, ug lig-onon ko ang iyang gingharian. 13Siya ang magpatukod ug templo alang sa akong kadungganan, ug sigurohon ko nga ang iyang mga kaliwat mao ang magahari hangtod sa kahangtoran. 14Mahimo akong sama sa usa ka amahan kaniya ug siya mahimong sama sa usa ka anak kanako. Kon makasala siya, disiplinahon ko siya sama sa pagdisiplina sa usa ka amahan ngadto sa usa ka anak. 15Apan magpabilin gihapon ang akong gugma kaniya, dili sama sa akong gihimo kang Saul nga gipapulihan ko kanimo. 16Magapadayon ang imong gingharian sa walay kataposan, ug ang imong mga kaliwat magahari hangtod sa kahangtoran.’ ” 17Gisugilon ni Natan kang David ang tanang gipadayag sa Dios kaniya.

Ang Pag-ampo ni David

(1 Cro. 17:16-27)

18Unya misulod si Haring David sa Tolda diin nahimutang ang sudlanan sa Kasabotan. Milingkod siya diha sa presensya sa Ginoo ug nagaampo, “Ginoong Dios, si kinsa ba gayod ako ug ang akong pamilya nga gipanalanginan mo man ako ug sama niini? 19Ug karon, Ginoong Dios, may saad ka pa gayod mahitungod sa kaugmaon sa akong pamilya. Mao ba gayod kini ang sagad nimong ginahimo ngadto sa tawo? 20Unsa pa may akong ikasulti kanimo, Ginoong Dios, nga nasayod ka man kon kinsa gayod ako nga imong alagad? 21Tungod sa imong saad ug sumala sa imong pagbuot, gihimo mo kining dagkong mga butang ug gipahibalo mo kanako nga imong alagad.

22“Ginoong Dios, gamhanan ka gayod! Wala gayoy sama kanimo ug wala nay laing Dios gawas kanimo. Wala gani kami makadungog nga may dios nga sama kanimo. 23Ug walay katawhan nga sama sa imong katawhan nga mga Israelinhon. Mao lang kini ang nasod dinhi sa kalibotan nga imong giluwas gikan sa pagkaulipon aron mahimong imong katawhan. Nahimo kang bantogan sa imong pagpagawas kanila gikan sa Ehipto, ug sa imong paghimog katingalahang mga butang sa dihang giabog mo ang mga nasod ug ang ilang mga dios aron makapuyo didto ang imong katawhan. 24Gihimo mo ang mga Israelinhon nga imong katawhan sa walay kataposan, ug ikaw, Ginoo, nahimong ilang Dios.

25-26“Ug karon, Ginoong Dios, tumana ang imong gisaad kanako nga imong alagad ug sa akong pamilya, aron mapasidunggan ka hangtod sa kahangtoran. Unya moingon ang mga tawo, ‘Ang Ginoo nga Makagagahom Dios sa Israel!’ Ug ang akong pamilya mahiluna diha sa imong presensya hangtod sa kahangtoran. 27Ginoo nga Makagagahom, Dios sa Israel, may kaisog ako sa pag-ampo niini kanimo tungod kay gipadayag mo kanako nga imong alagad nga sa kanunay may magahari nga usa sa akong mga kaliwat. 28Ginoong Dios, tinuod ikaw nga Dios! Gisaad mo kining maayong mga butang kanako nga imong alagad, ug kasaligan gayod ang imong mga saad. 29Hinaut nga ikalipay mo ang pagpanalangin sa akong pamilya aron magpabilin kini diha sa imong presensya hangtod sa kahangtoran, kay mao kini ang imong gisaad, Ginoong Dios. Ug tungod niining imong panalangin, mabulahan ang akong pamilya hangtod sa kahangtoran.”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

2 Samuel 7:1-29

Promesa de Dios a David

7:1-171Cr 17:1-15

1Una vez que el rey David se hubo establecido en su palacio, el Señor le dio descanso de todos los enemigos que lo rodeaban. 2Entonces el rey le dijo al profeta Natán:

―Como puedes ver, yo habito en un palacio de cedro, mientras que el arca de Dios se encuentra bajo el toldo de una tienda de campaña.

3―Bien —respondió Natán—. Haz lo que tu corazón te dicte, pues el Señor está contigo.

4Pero aquella misma noche la palabra del Señor vino a Natán y le dijo:

5«Ve y dile a mi siervo David que así dice el Señor: “¿Serás tú acaso quien me construya una casa para que yo la habite? 6Desde el día en que saqué a los israelitas de Egipto, y hasta el día de hoy, no he habitado en casa alguna, sino que he andado de acá para allá, en una tienda de campaña a manera de santuario. 7Todo el tiempo que anduve con los israelitas, cuando mandé a sus gobernantes que pastorearan a mi pueblo Israel, ¿acaso le reclamé a alguno de ellos el no haberme construido una casa de cedro?”

8»Pues bien, dile a mi siervo David que así dice el Señor Todopoderoso: “Yo te saqué del redil para que, en vez de cuidar ovejas, gobernaras a mi pueblo Israel. 9Yo he estado contigo por dondequiera que has ido, y he aniquilado a todos tus enemigos. Y ahora voy a hacerte tan famoso como los más grandes de la tierra. 10También voy a designar un lugar para mi pueblo Israel, y allí los plantaré para que puedan vivir sin sobresaltos. Sus malvados enemigos no volverán a humillarlos como lo han hecho desde el principio, 11desde el día en que nombré gobernantes sobre mi pueblo Israel. Y a ti te daré descanso de todos tus enemigos.

»”Pero ahora el Señor te hace saber que será él quien te construya una casa. 12Cuando tu vida llegue a su fin y vayas a descansar entre tus antepasados, yo pondré en el trono a uno de tus propios descendientes, y afirmaré su reino. 13Será él quien construya una casa en mi honor, y yo afirmaré su trono real para siempre. 14Yo seré su padre, y él será mi hijo. Así que, cuando haga lo malo, lo castigaré con varas y azotes, como lo haría un padre. 15Sin embargo, no le negaré mi amor, como se lo negué a Saúl, a quien abandoné para abrirte paso. 16Tu casa y tu reino durarán para siempre delante de mí;7:16 (mss. hebreos; véanse LXX y Siríaca); ti (TM). tu trono quedará establecido para siempre”».

17Natán le comunicó todo esto a David, tal como lo había recibido por revelación.

Oración de David

7:18-291Cr 17:16-27

18Luego el rey David se presentó ante el Señor y le dijo:

«Señor y Dios, ¿quién soy yo, y qué es mi familia, para que me hayas hecho llegar tan lejos? 19Como si esto fuera poco, Señor y Dios, también has hecho promesas a este tu siervo en cuanto al futuro de su dinastía. ¡Tal es tu plan para con los hombres, Señor y Dios!7:19 ¡Tal … Dios! Alt. ¿Así procedes con el hombre, Señor y Dios? o ¿Así actúa el hombre, Señor y Dios?

20»¿Qué más te puede decir tu siervo David que tú no sepas, Señor mi Dios? 21Has hecho estas maravillas en cumplimiento de tu palabra, según tu voluntad, y las has revelado a tu siervo.

22»¡Qué grande eres, Señor omnipotente! Nosotros mismos hemos aprendido que no hay nadie como tú, y que aparte de ti no hay Dios. 23¿Y qué nación se puede comparar con tu pueblo Israel? Es la única nación en la tierra que tú has redimido, para hacerla tu propio pueblo y para dar a conocer tu nombre. Hiciste prodigios y maravillas cuando al paso de tu pueblo, al cual redimiste de Egipto, expulsaste a las naciones y a sus dioses.7:23 cuando al paso … a sus dioses (LXX; véase 1Cr 17:21); por tu tierra al paso de tu pueblo, al cual redimiste de Egipto, de las naciones y sus dioses (TM). 24Estableciste a Israel para que fuera tu pueblo para siempre, y para que tú, Señor, fueras su Dios.

25»Y ahora, Señor y Dios, reafirma para siempre la promesa que les has hecho a tu siervo y a su dinastía. Cumple tu palabra 26para que tu nombre sea siempre exaltado, y para que todos digan: “¡El Señor Todopoderoso es Dios de Israel!” Entonces la dinastía de tu siervo David quedará establecida en tu presencia.

27»Señor Todopoderoso, Dios de Israel, tú le has revelado a tu siervo el propósito de establecerle una dinastía, y por eso tu siervo se ha atrevido a hacerte esta súplica. 28Señor mi Dios, tú que le has prometido tanta bondad a tu siervo, ¡tú eres Dios, y tus promesas son fieles! 29Dígnate entonces bendecir a la familia de tu siervo, de modo que bajo tu protección exista para siempre, pues tú mismo, Señor omnipotente, lo has prometido. Si tú bendices a la dinastía de tu siervo, quedará bendita para siempre».