2 Samuel 3 – APSD-CEB & NIV

Ang Pulong Sa Dios

2 Samuel 3:1-39

1Mao kadto ang sinugdanan sa dugay nga panag-away tali sa mga nagadapig kang Saul ug sa mga nagadapig kang David. Padayon nga milig-on ang grupo ni David apan ang kang Saul nagaanam ug kahuyang.

2Mao kini ang mga anak nga lalaki ni David nga nangatawo sa Hebron: Ang kamagulangan mao si Amnon nga anak niya kang Ahinoam nga taga-Jezreel. 3Ang ikaduha mao si Kileab nga anak niya kang Abigail nga asawa kanhi ni Nabal nga taga-Carmel. Ang ikatulo mao si Absalom nga anak niya kang Maaca nga anak ni Talmai nga hari sa Geshur. 4Ang ikaupat mao si Adonia nga anak niya kang Hagit. Ang ikalima mao si Shefatia nga anak niya kang Abital. 5Ug ang ikaunom mao si Itream nga anak niya kang Egla. Sila ang mga anak ni David nga nangatawo sa Hebron.

Nagpasakop si Abner kang David

6Samtang nagpadayon ang panag-away tali sa mga nagadapig kang David ug sa mga nagadapig kang Saul, si Abner nahimong gamhanan nga pangulo sa mga nagadapig ni Saul. 7Usa niana ka adlaw, miingon si Ishboshet nga anak ni Saul ngadto kang Abner, “Nganong nakigdulog ka sa usa sa mga asawa sa akong amahan nga si Saul?” Ang babaye nga gipasabot ni Ishboshet mao si Rizpa nga anak ni Aya. 8Nasuko pag-ayo si Abner sa gisulti ni Ishboshet, ug mitubag siya, “Nagahunahuna ka ba nga giluiban ko ang imong amahan ug midapig ako sa Juda?3:8 Nagahunahuna… sa Juda: sa literal, Ulo ba ako sa iro nga iya sa Juda? Hangtod karon naa ako nagadapig sa imong amahan ug sa iyang pamilya ug mga higala, ug wala ko ikaw itugyan kang David. Apan karon gipasanginlan mo ako nga nakasala kabahin nianang babayhana! 9Kon mao kana, maayo pa nga tabangan ko na lang si David nga matuman ang gisaad sa Ginoo kaniya, ug hinaut nga silotan ako pag-ayo sa Dios kon dili ko kini tumanon. 10Misaad ang Ginoo nga dili na niya paharion ang mga kaliwat ni Saul ug si David na ang iyang paharion sa Israel ug sa Juda, gikan sa Dan hangtod sa Beersheba.3:10 gikan sa Dan hangtod sa Beersheba: Ang buot ipasabot, sa tibuok nasod sa Israel.11Wala na motingog pa si Ishboshet kay nahadlok siya kang Abner.

12Unya nagpadala si Abner ug mga mensahero kang David sa pag-ingon, “Ikaw ang angay nga maghari sa tibuok yuta sa Israel. Maghimo kita ug kasabotan ug tabangan ko ikaw nga masakop nimo ang tibuok nasod sa Israel.” 13Mitubag si David, “Sige, maghimo akog kasabotan uban kanimo sa usa ka kondisyon: Sa imong pagpakigkita kanako, dad-on mo ang akong asawa nga si Mical nga anak ni Saul.”

14Unya nagpadala si David ug mga mensahero kang Ishboshet aron sa pag-ingon, “Ibalik kanako ang akong asawa nga si Mical, kay naasawa ko siya baylo sa 100 ka panit sa tumoy sa kinatawo sa mga Filistihanon nga akong gipamatay.” 15Busa nagsugo si Ishboshet nga kuhaon si Mical gikan sa iyang bana nga si Paltiel nga anak ni Laish. 16Naghilak nga misunod si Paltiel kang Mical hangtod sa Bahurim. Gisultihan ni Abner si Paltiel nga mopauli. Busa mipauli kini.

17Nakigsulti si Abner sa mga tigdumala sa Israel. Miingon siya, “Dugay na ninyong gusto nga mahimong hari si David. 18Mao na kini ang inyong higayon, kay nagsaad ang Ginoo nga pinaagi sa iyang alagad nga si David luwason niya ang iyang katawhan nga mga Israelinhon gikan sa mga Filistihanon ug sa tanan nilang mga kaaway.” 19Nakigsulti usab si Abner sa tribo ni Benjamin. Unya miadto siya sa Hebron aron sa pagsugilon kang David nga uyon ang katawhan sa Israel ug Benjamin nga mahimo siyang ilang hari.

20Pag-abot ni Abner sa Hebron kauban sa iyang 20 ka mga tawo, nagpakombira si David alang kanila. 21Miingon si Abner kang David, “Mahal nga Hari, tugoti ako nga molakaw karon aron sa pag-aghat sa tanang katawhan sa Israel nga suportahan ka ingon nga hari. Pahimuon ko sila ug kasabotan uban kanimo nga dawaton ka nila nga ilang hari. Unya maghari ka sa bisan asa mo gusto.” Busa gipalakaw ni David si Abner ug mibiya kini nga malinawon.

Gipatay ni Joab si Abner

22Miabot si Joab ug ang ubang mga tawo ni David didto sa Hebron gikan sa pagpanulong, ug daghan kaayo ang ilang dala nga mga inilog gikan sa mga kaaway. Apan wala na didto si Abner niadtong tungora kay gipalakaw na siya ni David ug mibiya kini nga malinawon. 23Sa dihang nabalitaan ni Joab nga miadto si Abner sa hari ug gipalakaw kini nga malinawon, 24miadto si Joab sa hari ug miingon, “Unsa kining imong gihimo? Mianhi na gayod dinhi kanimo si Abner, nganong gipalakaw mo pa? Karon wala na siya! 25Nakaila ka man ni Abner nga anak ni Ner. Mianhi siya dinhi sa paglingla kanimo, ug sa pagpaniid sa tanan mong ginahimo?” 26Mibiya dayon si Joab kang David ug nagsugo ug mga tawo sa paggukod kang Abner. Naabtan nila si Abner didto sa atabay sa Sira ug gidala pagbalik sa Hebron. Apan wala masayod si David mahitungod niini. 27Sa dihang didto na si Abner sa Hebron, gidala siya ni Joab didto sa may pultahan sa lungsod aron kunohay magsultihanay nga sila lang duha. Ug didto gidunggab ni Joab si Abner sa tiyan, ug namatay kini. Gihimo kini ni Joab agig balos sa pagpatay ni Abner sa iyang igsoon nga si Asahel.

28Sa dihang nabalitaan kini ni David, miingon siya, “Nasayod ang Ginoo nga ako ug ang akong mga tawo inosente gayod sa pagkamatay ni Abner nga anak ni Ner. 29Si Joab ug ang iyang pamilya mao ang may tulubagon. Hinaut nga sa iyang mga kaliwat kanunay adunay takboyan ug sakit nga manggawas sa kinatawo, ngilngig nga sakit sa panit,3:29 ngilngig nga sakit sa panit: Tan-awa Ang Lista sa mga Pulong sa luyo. mainutil, mamatay sa away, ug makabsag pagkaon.” 30(Gipatay ni Abner ang ilang igsoon nga si Asahel sa away didto sa Gibeon, mao nga gipatay usab ni Joab ug sa iyang igsoon nga si Abishai si Abner.)

31Unya miingon si David kang Joab ug sa tanang kauban niini, “Gisia ninyo ang inyong mga bisti, ug pagbisti kamog sako. Pagbangotan kamo ug uban kamo sa paglubong nga mag-una sa patayng lawas ni Abner.” Miuban usab si Haring David nga nagsunod sa patayng lawas. 32Gilubong si Abner didto sa Hebron, ug mihilak ug kusog si Haring David didto sa lubnganan. Mihilak usab ang tanang mga tawo nga nanguban. 33Miawit si Haring David niining kanta sa pagbangotan:

“Nganong namatay si Abner nga daw sa usa ka tawong daotan?

34Wala gaposa ang iyang mga kamot ug wala makadenahi ang iyang mga tiil; gipatay siya sa mga tawong daotan.”

Mihilak na usab ang tanang mga tawo alang kang Abner. 35Niadtong adlawa wala mokaon si David, busa gialam-alaman siya sa mga tawo nga mokaon. Apan nanumpa si David nga nagaingon, “Hinaut nga silotan ako sa Dios sa labihan gayod kon mokaon ako sa dili pa mosalop ang adlaw.” 36Gikalipay sa mga tawo ang giingon ni David, ug dili kay kana lang, apil usab ang tanang gihimo ni David. 37Busa nahibaloan sa tanang katawhan sa Israel nga si Haring David walay kalabotan sa pagkamatay ni Abner.

38Unya miingon si David sa iyang mga tawo, “Wala ba kamo makaamgo nga namatay ang usa ka gamhanan nga pangulo sa Israel karong adlawa? 39Ug karon, bisan ug ako ang pinili nga hari, wala akoy katakos sa pagsanta kang Joab ug kang Abishai, nga mga anak ni Zeruya. Malisod alang kanako ang pagsanta kanila. Hinaut nga balosan sa Ginoo kining daotang mga tawo sa daotan nga ilang ginahimo.”

New International Version

2 Samuel 3:1-39

1The war between the house of Saul and the house of David lasted a long time. David grew stronger and stronger, while the house of Saul grew weaker and weaker.

2Sons were born to David in Hebron:

His firstborn was Amnon the son of Ahinoam of Jezreel;

3his second, Kileab the son of Abigail the widow of Nabal of Carmel;

the third, Absalom the son of Maakah daughter of Talmai king of Geshur;

4the fourth, Adonijah the son of Haggith;

the fifth, Shephatiah the son of Abital;

5and the sixth, Ithream the son of David’s wife Eglah.

These were born to David in Hebron.

Abner Goes Over to David

6During the war between the house of Saul and the house of David, Abner had been strengthening his own position in the house of Saul. 7Now Saul had had a concubine named Rizpah daughter of Aiah. And Ish-Bosheth said to Abner, “Why did you sleep with my father’s concubine?”

8Abner was very angry because of what Ish-Bosheth said. So he answered, “Am I a dog’s head—on Judah’s side? This very day I am loyal to the house of your father Saul and to his family and friends. I haven’t handed you over to David. Yet now you accuse me of an offense involving this woman! 9May God deal with Abner, be it ever so severely, if I do not do for David what the Lord promised him on oath 10and transfer the kingdom from the house of Saul and establish David’s throne over Israel and Judah from Dan to Beersheba.” 11Ish-Bosheth did not dare to say another word to Abner, because he was afraid of him.

12Then Abner sent messengers on his behalf to say to David, “Whose land is it? Make an agreement with me, and I will help you bring all Israel over to you.”

13“Good,” said David. “I will make an agreement with you. But I demand one thing of you: Do not come into my presence unless you bring Michal daughter of Saul when you come to see me.” 14Then David sent messengers to Ish-Bosheth son of Saul, demanding, “Give me my wife Michal, whom I betrothed to myself for the price of a hundred Philistine foreskins.”

15So Ish-Bosheth gave orders and had her taken away from her husband Paltiel son of Laish. 16Her husband, however, went with her, weeping behind her all the way to Bahurim. Then Abner said to him, “Go back home!” So he went back.

17Abner conferred with the elders of Israel and said, “For some time you have wanted to make David your king. 18Now do it! For the Lord promised David, ‘By my servant David I will rescue my people Israel from the hand of the Philistines and from the hand of all their enemies.’ ”

19Abner also spoke to the Benjamites in person. Then he went to Hebron to tell David everything that Israel and the whole tribe of Benjamin wanted to do. 20When Abner, who had twenty men with him, came to David at Hebron, David prepared a feast for him and his men. 21Then Abner said to David, “Let me go at once and assemble all Israel for my lord the king, so that they may make a covenant with you, and that you may rule over all that your heart desires.” So David sent Abner away, and he went in peace.

Joab Murders Abner

22Just then David’s men and Joab returned from a raid and brought with them a great deal of plunder. But Abner was no longer with David in Hebron, because David had sent him away, and he had gone in peace. 23When Joab and all the soldiers with him arrived, he was told that Abner son of Ner had come to the king and that the king had sent him away and that he had gone in peace.

24So Joab went to the king and said, “What have you done? Look, Abner came to you. Why did you let him go? Now he is gone! 25You know Abner son of Ner; he came to deceive you and observe your movements and find out everything you are doing.”

26Joab then left David and sent messengers after Abner, and they brought him back from the cistern at Sirah. But David did not know it. 27Now when Abner returned to Hebron, Joab took him aside into an inner chamber, as if to speak with him privately. And there, to avenge the blood of his brother Asahel, Joab stabbed him in the stomach, and he died.

28Later, when David heard about this, he said, “I and my kingdom are forever innocent before the Lord concerning the blood of Abner son of Ner. 29May his blood fall on the head of Joab and on his whole family! May Joab’s family never be without someone who has a running sore or leprosy3:29 The Hebrew for leprosy was used for various diseases affecting the skin. or who leans on a crutch or who falls by the sword or who lacks food.”

30(Joab and his brother Abishai murdered Abner because he had killed their brother Asahel in the battle at Gibeon.)

31Then David said to Joab and all the people with him, “Tear your clothes and put on sackcloth and walk in mourning in front of Abner.” King David himself walked behind the bier. 32They buried Abner in Hebron, and the king wept aloud at Abner’s tomb. All the people wept also.

33The king sang this lament for Abner:

“Should Abner have died as the lawless die?

34Your hands were not bound,

your feet were not fettered.

You fell as one falls before the wicked.”

And all the people wept over him again.

35Then they all came and urged David to eat something while it was still day; but David took an oath, saying, “May God deal with me, be it ever so severely, if I taste bread or anything else before the sun sets!”

36All the people took note and were pleased; indeed, everything the king did pleased them. 37So on that day all the people there and all Israel knew that the king had no part in the murder of Abner son of Ner.

38Then the king said to his men, “Do you not realize that a commander and a great man has fallen in Israel this day? 39And today, though I am the anointed king, I am weak, and these sons of Zeruiah are too strong for me. May the Lord repay the evildoer according to his evil deeds!”