2 Samuel 20 – APSD-CEB & VCB

Ang Pulong Sa Dios

2 Samuel 20:1-26

Mirebelde si Sheba kang David

1Unya, may usa ka tawo didto nga Benjaminhon nga kanunay lang nagapangita ug samok. Ang iyang ngalan mao si Sheba, ug anak siya ni Bicri. Gipatingog niya ang budyong ug misinggit, “Mga taga-Israel, wala kitay labot kang David nga anak ni Jesse! Mamauli kitang tanan!” 2Busa gibiyaan sa mga taga-Israel si David ug misunod kang Sheba nga anak ni Bicri. Apan nagpabilin ang mga taga-Juda uban sa ilang hari, ug giubanan nila siya gikan sa Suba sa Jordan hangtod sa Jerusalem.

3Sa dihang nakabalik na si David sa iyang palasyo sa Jerusalem, nagpasugo siya nga dad-on sa usa ka balay ang iyang napulo ka asawa nga iyang gibilin sa pag-atiman sa palasyo, ug gipaguwardyahan niya sila. Gihatagan niya sila sa ilang mga kinahanglanon, apan wala na siya makigdulog kanila. Didto sila magpuyo ingon nga mga biyuda hangtod nga nangamatay sila.

4Unya miingon ang hari kang Amasa, “Tawga ang mga sundalo sa Juda, ug anhi kamo kanako sa ikatulo ka adlaw gikan karon.” 5Busa milakaw si Amasa ug gitawag ang mga sundalo sa Juda. Apan wala siya makabalik sa adlaw nga gitakda kaniya sa hari. 6Busa miingon ang hari kang Abishai, “Mas grabe pa unya nga kadaot ang himuon kanato ni Sheba kay sa gihimo ni Absalom. Busa dad-a ang akong mga tawo ug gukda ninyo siya. Kay tingalig makailog siyag pinarilan nga mga lungsod, ug makaikyas siya gikan kanato.”

7Busa mibiya si Abishai sa Jerusalem aron sa paggukod kang Sheba nga anak ni Bicri. Giuban niya si Joab ug ang mga sakop niini, ang mga badigard ni David nga mga Keretnon ug mga Peletnon, ug ang tanang maisog nga mga sundalo. 8Sa didto na sila sa dakong bato sa Gibeon, naabtan sila ni Amasa. Nakauniporme si Joab ug may gitakin siyang espada. Samtang nagpaduol siya kang Amasa, gisikrito niya pag-ibot ang iyang espada.20:8 gisikrito niya pag-ibot ang iyang espada: o, nahulog ang espada. 9Miingon siya kang Amasa, “Kumusta ka igsoon?” Unya gikuptan niya sa iyang tuong kamot ang bungot ni Amasa aron kunohay mohalok kaniya. 10Apan wala makabantay si Amasa sa espada sa walang kamot ni Joab. Gidunggab siya ni Joab sa tiyan ug nayagyag ang iyang tinai sa yuta ug namatay siya. Busa wala na siya dunggaba pa pag-usab ni Joab. Unya nagpadayon si Joab ug ang iyang igsoon nga si Abishai sa paggukod kang Sheba. 11Mitindog sa tapad ni Amasa ang usa sa mga tawo ni Joab, ug miingon ngadto sa mga tawo ni Amasa, “Kon dapig kamo kang Joab ug kang David, sunod kamo kang Joab!” 12Nagbuy-od sa tunga sa dalan si Amasa nga naligo sa iyang kaugalingong dugo. Ang tanang makakita kaniya mohunong gayod sa pagtan-aw. Busa sa dihang namatikdan kini sa tawo ni Joab, giguyod niya ang patayng lawas ni Amasa gikan sa dalan ug gidala sa uma, ug gitabonan kini ug panapton. 13Sa dihang nakuha na ang patayng lawas ni Amasa sa dalan, mipadayon ang tanan sa pagsunod kang Joab aron sa paggukod kang Sheba.

14Sa laing bahin, nagaadto si Sheba sa tanang tribo sa Israel aron tigomon ang tanan niyang paryente.20:14 tanan niyang paryente: sa Hebreo, Berinhon. Tingali ang buot ipasabot, mga kaliwat ni Bicri. Misunod kaniya ang iyang mga paryente, ug nagtigom sila sa Abel Bet Maaca. 15Sa dihang nahibaloan kini ni Joab ug sa iyang mga tawo, miadto sila sa Abel Bet Maaca ug gilibotan nila kini. Nagpundok sila ug yuta sa kilid sa paril aron katungtongan nila sa pagsaka. Ug gihinayhinay nilag guba ang paril.

16Unya, may usa ka maalamon nga babaye sulod sa lungsod nga misinggit ngadto sa mga tawo ni Joab, “Pamati kamo kanako! Ingna ninyo si Joab nga moanhi siya dinhi kanako kay buot akong makigsulti kaniya.” 17Busa miadto si Joab kaniya, ug nangutana ang babaye, “Ikaw ba si Joab?” Mitubag si Joab, “Oo.” Miingon ang babaye, “Sir, pamatia ang isulti ko kanimo.” Mitubag si Joab, “Sige, mamati ako.” 18Miingon ang babaye, “May usa ka panultihon kaniadto nga nagaingon, ‘Kon gusto ninyong masulbad ang inyong mga problema, pangayo kamog tambag sa lungsod sa Abel.’ 19Usa ako sa mga nangandoy nga motunhay ang kalinaw sa Israel. Apan ikaw, nganong ginatinguha mong gub-on ang usa sa mga nagaunang lungsod20:19 usa sa mga nagaunang lungsod: sa literal, inahan nga lungsod. sa Israel? Nganong gusto mong gub-on ang lungsod nga iya sa Ginoo?” 20Mitubag si Joab, “Dili ko gusto nga gub-on ang inyong lungsod! 21Dili kana mao ang among tuyo. Misulong kami tungod kang Sheba nga anak ni Bicri nga gikan sa kabungtoran sa Efraim. Mirebelde siya kang Haring David. Itugyan ninyo siya kanamo ug mobiya kami sa inyong lungsod.” Miingon ang babaye, “Iitsa namo kanimo ang iyang ulo agi sa paril.”

22Unya miadto ang babaye sa mga lumulupyo sa lungsod ug gisultihan sila sa iyang plano. Gipunggotan nilag ulo si Sheba ug giitsa nila kini kang Joab. Unya gipatingog ni Joab ang budyong ug mibiya ang iyang mga tawo sa lungsod ug namauli. Mibalik si Joab sa Jerusalem ug miadto sa hari.

Ang mga Opisyal ni David

23Ang pangulo sa tibuok kasundalohan sa Israel mao si Joab. Ang pangulo sa mga badigard ni David nga mga Keretnon ug mga Peletnon mao si Benaya nga anak ni Jehoyada. 24Ang nagdumala sa mga ulipon nga gipugos sa pagpatrabaho mao si Adoram. Ang nagadumala sa mga kasulatan sa gingharian mao si Jehoshafat nga anak ni Ahilud. 25Ang sekretaryo sa hari mao si Sheva. Ang mga pangulong pari mao sila si Zadok ug si Abiatar. 26Ug ang personal nga pari ni David mao si Ira nga taga-Jair.

Vietnamese Contemporary Bible

2 Sa-mu-ên 20:1-26

Sê-ba Nổi Loạn

1Lúc ấy có một người trong đám hạ cấp tên là Sê-ba, con của Bích-ri người Bên-gia-min, đứng ra thổi kèn kêu gọi người Ít-ra-ên:

“Triều đình Đa-vít tan rã rồi!

Con của Gie-sê chẳng giúp ích gì cho chúng ta đâu.

Con dân Ít-ra-ên ơi!

Ai về trại nấy đi thôi!”

2Tất cả người Ít-ra-ên bỏ Đa-vít, theo Sê-ba. Còn người Giu-đa cứ theo vua, hộ tống vua từ sông Giô-đan về Giê-ru-sa-lem.

3Về đến cung Giê-ru-sa-lem, vua bắt mười cung phi đã ở lại giữ cung trước kia, cầm giữ tại một nơi, cung cấp vật thực cần thiết, nhưng không đi lại với họ nữa. Vậy họ bị giam giữ như ở góa cho đến ngày chết.

4Vua ra lệnh cho A-ma-sa tập họp quân đội Giu-đa và trình diện vua trong hạn ba ngày. 5A-ma-sa lo việc triệu tập quân đội Giu-đa, nhưng quá ba ngày mà vẫn chưa hoàn tất sứ mệnh.

6Đa-vít bảo A-bi-sai: “Sê-ba có thể nguy hiểm hơn cả Áp-sa-lôm. Vậy ông dẫn anh em thuộc hạ của ta đuổi theo người ấy, đừng để nó rút vào thành kiên cố thì tai hại lắm.”

7Vậy A-bi-sai và Giô-áp từ Giê-ru-sa-lem ra đi, dẫn theo đoàn vệ binh người Kê-rê-thít, Phê-lết và cả các dũng sĩ khác, đuổi theo Sê-ba. 8Đi đến Ga-ba-ôn, nơi có tảng đá lớn, họ gặp A-ma-sa. Lúc ấy Giô-áp mặc binh phục, đeo gươm nơi đai lưng. Khi ông bước tới, lưỡi gươm đã được rút ra khỏi vỏ.

9Giô-áp nói: “Chào anh. Mọi việc bình an chứ?” Tay phải ông nắm lấy râu A-ma-sa để hôn; 10A-ma-sa không để ý đến lưỡi gươm trong tay kia của Giô-áp, nên bị đâm vào bụng, ruột đổ ra trên đất. Giô-áp không cần phải đâm lần thứ hai, và A-ma-sa chết liền. Giô-áp và A-bi-sai tiếp tục cuộc săn đuổi Sê-ba.

11Một người của Giô-áp đứng bên xác của A-ma-sa, kêu gọi: “Ai chuộng Giô-áp, ai phò Đa-vít, xin tiến lên theo Giô-áp!” 12Nhưng xác của A-ma-sa đẫm máu nằm bên đường làm cho ai đến nơi, nhìn thấy cũng đều dừng lại. Người của Giô-áp phải kéo xác khỏi đường cái, đem để trong đồng, rồi lấy áo đắp lại. 13Sau khi xác được dẹp khỏi đường, mọi người tiến lên theo Giô-áp, truy nã Sê-ba, con Bích-ri.

14Sê-ba đến A-bên Bết-ma-ca20:14 Hai thành phố sát cạnh nhau sau khi đi khắp các đại tộc Ít-ra-ên. Những người Bích-ri đều theo Sê-ba. 15Quân đội Giô-áp đến, vây thành A-bên Bết-ma-ca, đắp một lũy đất ngoài thành, đối diện đồn phòng thủ. Họ bắt đầu phá thành. 16Có một người đàn bà khôn ngoan ở trong thành gọi lớn tiếng: “Nghe đây! Nghe đây! Xin mời tướng Giô-áp đến cho tôi thưa vài lời.” 17Giô-áp đến, người ấy hỏi: “Ông là Giô-áp phải không?”

Ông đáp: “Phải.”

Người ấy tiếp: “Xin nghe tôi thưa vài lời.”

Ông bảo: “Nói đi!”

18Người ấy nói: “Thuở xưa người ta thường nói: ‘Phải hỏi ý kiến người A-bên mới nên việc được.’ 19Tôi là một người dân của thành A-bên hiếu hòa và trung hậu ấy. Còn ông, ông đi triệt hạ một thành phố cổ kính của Ít-ra-ên, tiêu hủy sản nghiệp của Chúa Hằng Hữu sao?”

20Giô-áp đáp: “Không phải thế! Ta không chủ tâm phá hủy. 21Nhưng, có một người tên là Sê-ba, gốc miền đồi núi Ép-ra-im, đang ở trong thành. Hắn dám nổi loạn chống Vua Đa-vít. Chỉ cần bà giao nạp Sê-ba là tôi sẽ rút quân ngay.”

Người ấy nói Giô-áp: “Chúng tôi sẽ ném đầu nó qua tường cho ông.” 22Rồi người ấy khéo léo thuyết phục dân trong thành. Họ bắt Sê-ba chặt đầu, ném ra cho Giô-áp. Giô-áp thổi kèn lui quân. Tướng sĩ rời thành, quay về Giê-ru-sa-lem.

23Lúc ấy, Giô-áp làm tổng tư lệnh quân đội Ít-ra-ên. Bê-na-gia, con Giê-hô-gia-đa là chỉ huy đoàn vệ binh người Kê-rê-thít và Phê-lết; 24A-đô-ram chỉ huy đoàn lao công. Giê-hô-sa-phát, con A-hi-lút, làm ngự sử. 25Sê-va làm tổng thư ký. Xa-đốc và A-bia-tha làm thầy tế lễ. 26Và Y-ra, người Giai-rơ làm tể tướng dưới triều Đa-vít.